Don't wanna be here? Send us removal request.
Text
Bazı insanlar yağmuru hissеdеr, bazıları isе sadеcе ıslanır.
145 notes
·
View notes
Text
Ne tuhaf değil mi? En yakınlarımıza kalbimizi açamıyoruz, sonra gidip bir yabancıya içimizi döküyoruz.
544 notes
·
View notes
Text
20 yaşıma kadar toz pembe bir hayatım olmuş 21imde babamı kaybettiğimde anladım.
Lunapark kapandı, Ne kadar balon varsa hepsi elimde patladı şekerler yere düştü çikolatalar eridi babam gitti çocukluk bitti .
🌙
3K notes
·
View notes
Text
“Geçen kuşu vurdun ya sen, o kuş hani vardı ya, yok ya artık. Annemler de yok. Kardeşlerim… Vardılar da hep, yoklar ya şimdi? Biz buradayız. Biz olmasaydık, ne olacaktı? Ne olacaktı o zaman?”
282 notes
·
View notes
Text
Yolun sonundan korkmuyorum. Hatta koşa koşa yolun sonuna, kendi sonuma gitmek istiyorum. Çünkü yolun sonunda kavuşmak var, çünkü o yol sana çıkıyor babam.
0 notes
Text
“Kitap bir limandı benim için. Kitaplarda yaşadım ve kitaplardaki insanları sokaktakilerden daha çok sevdim.”
— Cemil Meriç/Bu Ülke (via umutbittigezegeniyakin)
2K notes
·
View notes
Text
Dünyada var olabilmeyi dilerdim fakat bambaşka bir dünyada.
Barışın olduğu ve ölümün olmadığı bir dünya.Belki o zaman varlığımın farkına varıp,var olabilirdim.Belki o zaman babamın yok olması ile yok olmazdı ruhum.
0 notes
Photo
7K notes
·
View notes
Photo
1K notes
·
View notes
Text
Bilemezsiniz arkadaşlar kimin ne yaşadığını. Öylesine söylenmiş bir sözün nasıl bir insanı yarım saat boşluğa bıktırdığını.
7K notes
·
View notes
Text
Canım babam ❤️🌹
“Farketmeden o gün son kez bakmışım yüzüne.”
2K notes
·
View notes
Text
27 Ağustos 1950 Cesare Pavese son kez günlüğüne şunları yazar
“Sözler değil. Eylem. Artık yazmayacağım.”
210 notes
·
View notes