haslet

[haslet]

Çok şey gördüm, yüzüstü gömün beni.

[haslet]

Çok şey gördüm, yüzüstü gömün beni.

[haslet]

Dediler ki; Gözden ırak olan, gönülden de ırak olur. Dedim ki; Gönüle giren, gözden ırak olsa ne olur.

[haslet]

Sek düşün beni kimseyle karıştırmadan.

[haslet]

İnsanlar tarafından hak etmediğim onlarca söz işittim çoğu kez, nasıl bu kadar anlaşılamaz olabilirsin diye kendimi sorguladığım her anda içimde büyük bir mücadele verdim fakat sonra fark ettim ki, insanlar baktıkları açılarla görürler ve zihinlerinde yer edinmiş tabularla anladıklarını sanırlarmış. Hepsinden arınmayı tercih ettim böylelikle, çünkü bu hayat benim. Bu yol benim, bu zorluklar benim, bu yaşantılar benim, bu hayata dair her şey benim. Beni ben kadar anlayabilecek biri olamaz ve böyle bir beklenti içinde de değilim.Anlatırım, anlamaz. Hadi bir kez daha anlatayım. Anlamak istemiyor musun? O hâlde güle güle. Arının arkadaşlar arının, bu hayat sizin.

[haslet]

Annem bir gün ağlayarak dedi ki: bir evde kız çocuğu doğunca dört duvar ağlarmış, senin çok çekeceğin vardı ona yandım hep. Sen doğduğunda bütün duvar üzerimize yıkıldı kızım.

[haslet]

Olacağı varsa olur, nasiple kavga edilmez.

[haslet]

Kendi içimde defalarca kez kendi cenazeme şahit olmak ile, mezarıma toprak atmam bir oldu. Sanki dünyaya yaşamak için gelmiş ama sadece ölüm ile sınanıyormuş gibiyim. Uçurumdan atlasam bile; ruhum ölüme bir kez şahit olup, bedenim yine yaşama itecek kendini. Bileklerimdeki o ince damarları kessem bile; acısı kısa süreli yakacak bedenimi, uzun vadeli harcayarak zihnimi. Adımı ölüm koysam bile; yaşam habire, inadına bana dokunacakmış gibi. Ne yapsam bilmiyorum. Elimi sıcak sobanın içinde mi yaksam, yoksa içimdeki yangında ruhumu mu yaksam; bilmiyorum. Arafta değil de, zihnimde kaybolmuş bir düşünce gibiyim..

[haslet]

Düşünmekten öyle çok yoruldum ki. Boş boş bakıyorum her şeye. Yani olsa da olur olmasa da. Bıktım artık. Vazgeçtim. Savaştığım her şeyden. Yarım bıraktım. N'olursa olsun. Zaten hep öyle olmuyor mu? Ne için çabalarsak çabalayalım hayat bildiğini okumuyor mu? Okuyor. Ve sanırım hayat beni sevmiyor. Çünkü sevse böyle mi olurdu her şey? Bütün inandıklarımı alır mıydı elimden? Almazdı. Biraz olsun ayakta kalabilmem için bir umut koymaz mıydı kalbime? Dizlerimin bağı çözülüyor artık. Artık nefes alamıyorum. Boğuluyorum. Düşüyorum, elimden tutmuyor kimse. Başka türlü ölmek bu.

[haslet]

Acılarım var geçmeyen, gitmeyen. Duvarlarım var yıkamadığım, aşamadığım. Kalbim var darmadağın. Ama artık inancım yok. Ne size ne de güzel günlere inancım yok. Siz beni yok ettiniz.

[haslet]

Onu bunu boşverinde adam gibi sevene kalp, beşiktaşlı adama ömür verilir.

[haslet]

İnandığım ve güvendiğim şeyler tarafından vurulmadığım bir hayat dilerdim.

[haslet]

"Biliyorsun. Huyum bu benim, ölsem bile acıdan ağlamam, gülerim. Güldüm. Lâl, ben çok güldüm. Fark etmediniz."

[haslet]

Sesler hiç susmuyor. Çok kızgınlar birbirlerine. Sanki kurtulmak istiyorlar. Kendilerinden, yaşamaktan, acı çekmekten. Sesler, yükseliyor. Korku yayılıyor etrafa. Pusuda bekliyor acı. Sesler yine yükseliyor. Ellerim titriyor. Durduramıyorum. Sesler yakınımdan geliyor, çok yakınımdan. Uzaklaşıyorum. Siniyorum bi köşeye. Nerede olduğumu anlamıyorum. Sesler izin vermiyor. Sussunlar istiyorum. Yeter diyorum yeter artık. Sesler gidiyor. Fısıltıya dönüşüyor, ben korkuyorum. Bu sefer bileğimdeki sızı kendini belli ediyor. Koca bi çizik. Derin. Çok derin. Kim yaptı bilmiyorum. Saçlarım. Yolmak istiyorum hepsini. Tek tek. Yalnız kalmak İstiyorum. Duvarlar, artık beni sevmiyor. Kimse saçımı okşamıyor. Ben dönemiyorum. Beş yaşıma, dönemiyorum. Korkuyorum. çok korkuyorum. Kimse görmüyor. Kimse bilmiyor, acım büyüyor. ben ölüyorum.

[haslet]

Küle dönmüş birini yakmakla korkutamazsın.

[haslet]

Birtanem, geçmeyecek yaralara ağlanmaz. Öğretmediler mi sana? Bazı kapılar bir kez çalınır, açan olmazsa eve dönülür, geçilmez tekrar o sokaktan. O kapının numarası unutulur. Yüzümüze kapanan kapılara çaba gösterilmez.

[haslet]

Gülmem gereken yaşlarda, ölmem gerektiğini düşündüm hep.