guniguning-munimuni

[guniguning-munimuni]

I'm in the backseat, i have no control

[guniguning-munimuni]

‘swan lake, suite, op. 20a - waltz’ by tchaikovsky but you’re hiding in the gardens outside of a masquerade ball thrown in your honor, hoping they don’t find you and wed you off to some wealthy aristocrat’s heir because you know the whole affair was secretly intended for finding you an upstanding match for marriage

[guniguning-munimuni]

isinumpang pag-ibig

sukuna x mangkukulam!reader

cw: kinda toxic relationship, violence, op!reader

note: thanks for @lumpiang-toge for hosting this event! first time ko magsulat ng readerfic in filipino so pasensiya if medyo awkward yung ibang pangungusap. thanks for reading!

you can check out other works in the masterlist here.

__________

Kagaya ng ibang mga kuwento, nagsimula ang lahat sa hindi ordinaryo. Nagsimula sa iyo, sa kanya, noong ilang dekada na ang nakakaraan.

Kung iisipin, halos lahat ng mga mito at alamat sa iba't-ibang panig ng mundo ay may pagkakapareho. Siguro dahil nasa iisang ninuno lang tayong pinagmulan. Siguro dahil may pagkakapareho tayo ng kalikasang nilakihan--iisang saribuhay na nagbibigay sa'tin ng kabuhayan.

Isa lang ang sigurado. Saanmang lupain o kailan mang panahon, hindi mawawala ang hidwaan sa sangkatauhan. Mga negatibong emosyon na nagbibigay buhay sa mga puwersa na akala natin ay guni-guni lang. Mga puwersa na nabubuhay sa galit, sakim, kurapsyon—mga sumpa.

Anong gagawin mo kung makita mo ang sarili mong magkaroon ng kakayahang kontrolin ang mga negatibong emosyon, hanggang sa makahulma ng puwersa—ng kapanyarihang kakaiba sa ordinaryo?

Bulong-bulungan sa bayan ang iyong kakayahan. Pinili mong manirahan sa pinakaliblib na lugar sa kabundukan upang lumayo sa mga tao, sa takot na baka makasakit ka nang hindi mo sinasadya.

Sabi nila, isa kang mangkukulam. Kaya mo raw kumontrol ng sumpa.

Ngunit ikaw nga ba ang kumokontrol ng sumpa o ang kinokontrol nito? Ikaw nga ba ang nagsusumpa, o ang isinumpa?

Mainit ang haplos ng sinag ng araw sa iyong pisngi. Parang mabigat na buhos ng ulan ang pagbagsak ng tubig mula sa malapit na talon. Nakaupo ka sa malaking bato sa gilid ng ilog, nagbababad sa init ng araw.

Payapa. Tahimik. Tanging huni lang ng mga ibon at wagaspas ng mga dahon ng mga puno't halaman. Parang ang hirap na ulit bumalik sa sibilisasyon kapag nasanay ka na sa sarili mong presensiya.

Kaya naman mabilis mong napansin ang isa pang presensiya mula sa kalapit na puno, nagtatago sa lilim nito.

Rinig mo ang yapak ng pares ng bakya, tunog ng kawayan sa bato. Magaan lang na parang dumaang hangin. Hindi mapapansin na may ibang presensiya kung hindi dahil sa anino na humarang sa sinag ng araw na binibiladan mo.

"Napakarami ko pang pinuntahang lugar, dito lang pala kita matatagpuan."

Ilang segundo ang lumipas bago mo maproseso ang sinabi niya. Ibang lengguwahe. Kung hindi dahil sa serye ng mga sumpang nakapinta sa hulma ng iyong mukha, hindi mauunawaan ng iyong isipan ang kanyang mga kataga.

Hindi ka gumalaw sa pwesto mo. Nakaharang pa rin siya sa araw. Dahan-dahan kang dumilat.

"Hindi ka tagarito."

"Marunong ka pala mag-Nihonggo? Pero hindi sabay sa hulma ng bibig mo ang—ah." May kislap sa mata ng nilalang na kaharap mo noong mapagtanto niya ang isinumpang teknik. "'Yun pala 'yon."

"Naliligaw ka ba?"

"Hindi mo 'ko kilala?" Noong hindi ka agad nakasagot, umupo ito upang maging kapantay ang iyong mga mata. Direkta ka niyang tinignan—na parang ngayon lang siya nakakita ng kagaya mo. "Hindi ka sisigaw? Hindi ka natatakot?"

Dalawang pares ng kamay at paa. Hugis at kurba ng isa pang bibig sa tiyan. Napansin mong nakatali ang manggas ng kasuotan nito sa kanyang bewang. Tumutulo ang pawis mula sa kanyang dibdib pababa sa tiyan, siguro dahil sa init ng araw. Hindi siguro siya sanay sa ganitong panahon.

Unang ramdam mo palang sa presensiya ng nilalang na ito, alam mo nang hindi ito ordinaryo. Makapanyarihan at mabigat sa pakiramdam. May halong amoy ng dugo at karahasan.

Hinahanap ka niya. Tinutugis ka niya. Sa anong dahilan, hindi mo alam. Sinabi niyang nanggaling siya sa iba't-ibang lugar para lang matunton ka.

Kung bababa ka ng bundok upang kumustahin ang mga munting mga tirahan doon, may madadatnan ka pa ba?

"Hindi ba dapat mas matakot ka dahil kailangan mo pang tumawid ng karagatan para makabalik sa teritoryo mo?" Wala siyang takas. Kung sinuman itong dayuhang nilalang na ito, wala siyang ibang matataguan kung gugustuhin mo siyang patayin.

"Nakakabagot."

"Nandito ka ba para patayin ako?"

Ngumisi siya. "At kung oo?"

Naramdaman muna ni Sukuna ang pagtaas ng temperatura. Pagpikit niya, nakabuwelo ka na ng puwesto. Nakaatras ang isang paa at may hawak na kampilan. Pagdilat niya, binati siya ng malakas na hanging nagdulot ng sandamakmak na hiwa sa kanyang balat.

Mabilis itong gumaling.

"Gusto mo palang makipaglaro." Ngumisi ang nilalang. "Pagbibigyan kita."

Hindi mo na maalala kung sino ang nanalo sa una niyong duwelo. Ang naaalala mo lang ay ang pagyanig ng lupa (nabawasan yata ng taas ang bundok matapos ang laban niyo) at ang pagbuhos ng ulan (nagkaroon ng epekto ang mga kapanyarihan niyo sa klima ng bundok).

Naaalala mong may talon malapit sa tirahan mo, pero ngayon naging tuwid na ilog nalang ito.

Napilitang umatras ang nilalang noong mapagtanto na hindi lang ikaw ang kalaban niya rito—pati ang mismong lupain kung saan ka ipinanganak. Kahit ang kalikasan ay nilalabanan siya. Ang hangin, lupa, halaman, mga puno, at kahit mga hayop—lahat ay kumokontra sa nilalang.

Pagbalik mo sa tirahan mo, isang munting bahay-kubo na ikaw lang ang nagtayo—halos manlumo ka noong makitang gumuho na ito. Inabot ulit ng isang linggo bago ka muling magkaroon ng bubong sa ulo.

Alam mo sa sarili mong babalik ang nilalang. Hindi mo lang alam kung kailan.

Hm, kung iisipin—hindi mo naitanong ang pangalan niya.

Bumaba ang mata mo sa iyong mga kamay. May gasgas ang daliri mo mula sa laban niyo. Ngayon ka nalang ulit nakaramdam ng ganitong kasabikan.

Minsan ka nalang makaramdam ng paglukso ng dugo sa isang laban. Madalas, ang mga pinapadalang tauhan para tumugis sa'yo ay masyadong mahihina, o masyadong ordinaryo. Kalupitan na kung papatulan mo pa sila.

Sa una niyong pagtatagpo, naglaban kayo sa puntong muntik niyo nang mapatay ang isa't-isa. Dumanak ang dugo. Nadurog na buto. Gumunaw na bundok. Dalawang makapanyarihang nilalang na may magkaibang pinagmulan.

Sa pangalawang pagkakataon, nagliyab ang lupa. Sinunog niya ang kagubatan mo—at kapalit, pinabagsak mo ang kalangitan sa kanya. Literal na nadaganan ang nilalang ng bigat ng mundo—hanggang sa mabaon sa lupa.

Oras ang lumipas bago niya muling mahukay ang sarili pabalik sa tuktok. Pagbalik niya, nandoon ka na at naghihintay. Nakaupo katabi ng ilog, nasa tabi ng hita ang kampilan, at may dalawang tasa ng tsaa.

Ibinigay mo ang pangalan mo at ibinigay niya ang kaniya.

Sukuna.

Sa puntong 'to, hindi na ito pagkakataon. Naging lima ang dalawa. Naging sampu. Hanggang sa hindi mo na binilang dahil parang wala na namang katapusan. Ganoon ba ka-nakakabagot sa lugar niya kaya lagi itong naghahanap ng pagkakainteresan?

"Hindi ka napapagod?" tanong mo matapos ang isa sa mga duwelo niyo. Nagsisimula nang gumaling ang mga sugat na iniwan niyo sa katawan ng isa't-isa.

Bilog ang buwan, nagkalat ang mga bituin sa karimlan na parang talsik ng pinta sa isang dibuho. Madilim sa bakuran ng iyong tirahan, tanging ang ningas lang sa lampara ang nagbibigay ng liwanag sa pagitan niyong dalawa ni Sukuna.

"Kaya kong gumalaw simbilis ng liwanag. Paano ako mapapagod?" Ngumiti si Sukuna. Matalas ang mga ngipin nito, parang kayang-kaya ngumuya ng sariwang laman. "Bakit? Ayaw mo na ba 'kong makita?"

"Sa bawat laban natin, laging nagkakaroon ng sakuna. Iniisip nila na ako ang may dahilan nito. Na sa sobrang galit at poot ko, isinumpa ko na ang buong lugar. Dumarami ang mga tumutugis sa'kin."

May kung ano sa mga mata ni Sukuna na hindi mo matukoy. Gaya ng nakita mo noong una mo siyang nakatagpo. Mabigat na presensiya at amoy ng dugo't karahasan.

Siguro sa liwanag lang ito ng lampara. Hindi mo ito pinansin.

"Dumarami na ang gustong pumatay sa'yo."

Tumawa ka. "Hindi ba't gano'n rin ang gusto mo?"

Nagulat ka noong bigla niyang inilapit ang mukha sa iyo.

"Hindi mo alam kung anong gusto ko."

Ramdam mo ang pagkabog sa iyong dibdib. Siguro matagal ka nang hindi nakakaranas ng presensiya ng ibang tao kaya kinakabahan ka. Kinakabahan ka ba talaga? Bakit parang ang sikip yata bigla ng puwang sa pagitan niyo? Bakit parang mas lalong lumalapit ang mukha niya sa'yo?

"Ano bang gusto mo, Sukuna?"

"Tama ka, nakakapagod nga." Nangunot ang noo mo sa biglang pagliko niya ng usapan. Bumaba ang mata ni Sukuna sa mukha mo, pababa papunta sa iyong kamay. Inilapit niya ang mga daliri niya sa iyo. Ramdam mo ang init at gaspang ng kanya sa iyong balat.

"Sumama ka sa'kin."

Nanlaki ang mata mo. Hindi mo inaasahan ang bigla niyang imbita. Nakatitig pa rin siya sa'yo, naghihintay ng iyong sagot. Pinagmamasdan ang pagtataka at kaguluhan sa iyong mukha. Ramdam mo pa rin ang haplos ng daliri niya sa kamay mo, nag-uudyok ng iyong sagot.

Sumama kay Sukuna?

"...Bakit?"

"Bakit hindi?" tugon niya. "Wala ka namang maiiwan dito. Mag-isa ka lang rito sa bundok maliban nalang sa mga bumibisita sa'yo para patayin ka—"

"Gaya mo?"

"—Iba 'yon. Iba ako. Masyado kang makapanyarihan para makulong sa ganitong lugar. May potensiyal ka."

"Potensiyal? Anong potensyal?"

"Wala ka bang ambisyon?" Umangat ang haplos ng daliri ni Sukuna papunta sa iyong braso. Hinawakan ng kabilang kamay mo ang kamay niya, ngunit hindi mo pinigilan ang mga haplos niya. "Dito ka nalang buong buhay mo? Nagtatanim ng kung ano-ano, nag-iikot-ikot sa gubat para mamitas ng prutas at gulay?"

Pinigilan mo ang paghaplos niya. "Hindi ko alam na ang baba pala ng tingin mo sa'kin."

"Kung mababa ang tingin ko sa'yo, hindi na kita pupuntahan rito linggo-linggo para lang makita ka."

"Kung sasama man ako sa'yo, anong naghihintay sa'kin doon?" Hindi mo mapigilang itanong. "Anong kailangan mo sa'kin, Sukuna?"

"Malakas ka. Malakas ako," sagot niya. "Kaya nating mapasakamay ang mundo."

Naalala mo ang itsura lagi ng lugar pagkatapos niyong maglaban ni Sukuna. Parang nagkaroon ng malalang sakuna. Laging may nasisira. Laging may nadudurog. Laging may nasusunog.

Ano kayang itsura ng mundo na ihuhulma niya?

Gaano katatag ang sikmura mo sa mundo ng karahasan at dugo?

Anong mangyayari kapag tumanggi ka?

Tinitigan mo si Sukuna. Mala-halimaw na anyo. Malakas. Makapanyarihan. Uhaw sa dugo at laging nakikipaglaban. Ngunit sa sandaling ito, payapa siya sa tabi mo. Nakatingin sa'yo na para kang mga bituin sa langit.

Inilapat mo ang palad mo sa magkabilang pisngi ni Sukuna. Nanlaki ang mata niya, hindi inaasahan ang biglang haplos ng iyong daliri sa kanyang mukha. Sa mga linyang nakapinta sa kanyang balat—sa pisngi, pababa sa labi.

Inilapit mo ang mukha mo sa kanya. Nakatitig siya sa'yo na parang hindi ka niya maalis sa paningin. Na parang ikaw ang nag-iisang tanawin na kaharap. Na parang kabigha-bighaning larawan.

Sa puntong 'to, alam na ni Sukuna na hindi ka niya papakawalan.

Ramdam ni Sukuna ang labi mo sa kanyang tenga.

At doon, ibinulong mo ang iyong sagot.

[guniguning-munimuni]

𝐖𝐞𝐥𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐨𝐧𝐞 𝐚𝐧𝐝 𝐚𝐥𝐥, 𝐈'𝐯𝐞 𝐛𝐞𝐞𝐧 𝐫𝐞𝐚𝐥𝐥𝐲 𝐡𝐞𝐬𝐢𝐭𝐚𝐧𝐭 𝐭𝐨 𝐦𝐚𝐤𝐞 𝐭𝐡𝐢𝐬 𝐞𝐯𝐞𝐧𝐭, 𝐛𝐮𝐭 𝐰𝐢���𝐡 𝐚 𝐥𝐢𝐭𝐭𝐥𝐞 𝐩𝐮𝐬𝐡 𝐨𝐧 𝐦𝐲 𝐦𝐨𝐨𝐭𝐬 𝐚𝐧𝐝 𝐟𝐨𝐥𝐥𝐨𝐰𝐞𝐫𝐬 𝐈 𝐝𝐞𝐜𝐢𝐝𝐞𝐝 𝐭𝐨 𝐟𝐢𝐧𝐚𝐥𝐥𝐲 𝐩𝐮𝐥𝐥 𝐭𝐡𝐢𝐬 𝐭𝐡𝐫𝐨𝐮𝐠𝐡. (Think of this as a belated independence day)

Status: Open (We're accepting baby) Prompt: Filipino Culture/Anything that symbolizes Filipinos Deadline: July 22

𝐒𝐞𝐞𝐢𝐧𝐠 𝐭𝐡𝐞 𝐥𝐚𝐜𝐤 𝐨𝐟 𝐟𝐢𝐥𝐨 𝐞𝐯𝐞𝐧𝐭𝐬 𝐢𝐧 𝐭𝐡𝐢𝐬 𝐬𝐢𝐭𝐞, 𝐦𝐞 𝐚𝐥𝐨𝐧𝐠 𝐰𝐢𝐭𝐡 𝐦𝐲 𝐟𝐞𝐥𝐥𝐨𝐰 𝐟𝐢𝐥𝐨𝐬 𝐡𝐚𝐯𝐞 𝐦𝐚��𝐞 𝐭𝐡𝐢𝐬 𝐞𝐯𝐞𝐧𝐭. 𝐓𝐡𝐞 𝐩𝐨𝐬𝐬𝐢𝐛𝐢𝐥𝐢𝐭𝐲 𝐢𝐬 𝐞𝐧𝐝𝐥𝐞𝐬𝐬! 𝐘𝐨𝐮𝐫 𝐢𝐧𝐬𝐩𝐢𝐫𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧 𝐜𝐨𝐮𝐥𝐝 𝐛𝐞 𝐟𝐫𝐨𝐦 𝐨𝐩𝐦 𝐬𝐨𝐧𝐠𝐬, 𝐦𝐨𝐯𝐢𝐞𝐬, 𝐬𝐞𝐫𝐢𝐞𝐬, 𝐭𝐯 𝐬𝐡𝐨𝐰𝐬, 𝐛𝐨𝐨𝐤𝐬, 𝐟𝐨𝐥𝐤𝐭𝐚𝐥𝐞𝐬, 𝐛𝐞𝐥𝐢𝐞𝐟𝐬, 𝐚𝐧𝐝 𝐚𝐧𝐲𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠 𝐟𝐢𝐥𝐢𝐩𝐢𝐧𝐨 𝐫𝐞𝐥𝐚𝐭𝐞𝐝.

→ Big Thanks to @xxlightsaberxx and @kirakirasaku for the banner and dividers, @lemon-royalcween and @love-amihan for the title and to my other moots who pushed me to do this. (This is my first event so I hope you enjoy it

Rules

→ We accept NSFW and SFW just ask first and it should be tagged properly → Writers and Artists are welcome as long as you follow the theme → Fandoms included are: Jjk, Bnha, Aot, and Haikyuu

→ Character x reader only (← I forgot to mention this); except for fanart only

→ Your work could be written in filipino (if that's what you prefer)

→ Headcanons, drabbles, one shots anything really (are welcome); your work must be 500 words or above

→ Send an ask first before you claim one character; You can pick an already chosen character as long as you have different prompts

→ You can write as many fics as you want, but keep the deadline in mind.

→ Tag me so I can add your entry in to the masterlist

→ The whole event will be tagged as #🇵🇭 — piliin mo ako so block the tag if you don't want to see it.

MASTERLIST

To keep tabs on the writers and artists work this is the official masterlist. (Will update as time goes by)

BOKU NO HERO ACADEMIA

🎉 @mirakeul

Bakugou Katsuki - Demonyo

🎉 @arceyoxidized

Bakugou Katsuki - Lintik + Happy Break up

Shoto Todoroki - Kanlungan

Eijirou Kirishima - Mahal kita kasi + Jeepney love story

Momo Yaoyorozu - Mahal kita pero

Aizawa Shouta - Ugoy ng duyan (+Filo! wife) + Kasama kang tumanda

🎉 @naver-girl

Touya Todoroki/Dabi - Magsasaka (Farmer Au)

🎉 @softbkg

Todoroki Shoto - Meet the Filo! Parents

Bakugou Katsuki - Kapitbahay Au

🎉 @mysticcandymaker

Bakugou Katsuki - Dati

HAIKYUU

🎉 @mirakeul

Sugawara Koushi (Historical Au!)

🎉 @paradise-creator

Semi Eita (Sakin kana lang)

Iwaizumi Hajime (Nasa puso ko lamang)

🎉 @lemon-royalcween

Tsukishima Kei (Totoy Bibbo)

🎉 @the-midnight-feline

Tendou Satori - Anong nangyari sa ating dalawa

Nishinoya Yuu (Bumalik kana sakin)

🎉 @amalthea-000

Daichi Sawamura - Spolarium

Osamu Miya - Magasin

Oikawa Tooru - Toyang

🎉 @kirakirasaku

Kenma Kozume - Kodzuken Tries Filipino Food for the First Time

Kenma Kozume - Magkayakap sa dilim

🎉 @marilags

Ushijima Wakatoshi - Street foods after school

Oikawa Tooru - Sagada

🎉 @haikyutiehoe

Suna Rintarou (Filipino Music/ OPM)

Sakusa Kiyoomi (Food)

🎉 @mariyeahh

Sakuatsu (Jeepney Fanart) 🎨

🎉 @love-amihan

Sugawara Koushi - Kathang isip

🎉 @kaguol

Tsukishima kei - Teka lang (ayoko pa)

🎉 @smolla-than-a-bug

Filo! Iwaizumi Hajime - Courting Advices

🎉 @bktart

Bokuaka - Childhood friends 🎨

🎉 @hai-nakyuu

Oikawa Tooru - Class Funds

Kageyama Tobio - Ibong Adarna

Sakusa Kiyoomi - Class Cleaners

Oikawa Tooru - Sabayang Pagbigkas

Hajime Iwaizumi - Family day

Haikyuu boys as your classmate

Kuroo Tetsurou - Research Defense

🎉 @divinity-infinity

Kita Shinsuke - Laking Lola + Group Project

🎉 @emoshishi

Ushijima Wakatoshi - Caroling

Miya Atsumu - Peryahan

Tsukishima Kei - Lovestruck + High School! w Coffee Shop! AU

Oikawa Toruu - For The Fickle

🎉 @kenken-exe

Atsumu Miya – Araw araw

🎉 @torilovestowrite

Suna Rintarou - #OUSTDU30

🎉 @keiyoomi

Miya Atsumu - Itlog na pula

Dalaketnon! Miya Osamu - Engkanto

Kuroo Tetsurou - Time in

Hajime Iwaizumi - Wishing Fountain

🎉 @lumpiang-toge

Kageyama Tobio – Caldereta

Miya Atsumu ft. Miya Osamu – Mahal ko o mahal ako

SHINGEKI NO KYOUJIN

🎉 @arceyoxidized

Pieck Finger - Bibingka

Yelena (Isang linggong pag ibig)

🎉 @smolla-than-a-bug

Jean Kirstein - Tagayan

🎉 @love-amihan

Armin Arlert - Hanggang Kailan

🎉 @torilovestowrite

Jean Kirstein - Dekada 70

JUJUTSU KAISEN

🎉 @lumpiang-toge

Inumaki Toge (Tricycle Driver)

Junpei Yoshino - Sana'y di nalang

🎉 @love-amihan

Megumi Fushiguro - Joaquin! Megumi x Chichay! Reader

Random! jjk (Tour guide reader!)

Yuta Okkotsu - Ulap

🎉 @okakamaki

Inumaki Toge - Sa'yo

Yuta Okkotsu - Town Fiesta

🎉 @smolla-than-a-bug

Gojo Satoru - Binibini

🎉 @chososupremacy

Choso - Pagtingin

🎉 @inumakizone

Megumi Fushiguro - Beer

[guniguning-munimuni]

Sa'yo

Notes: this is for @lumpiang-toge's event thank you so much for hosting this ahhh. lowkey venting out with my favorite charas. hope you enjoy! also note that this is an au so inumaki can speak in this fic

Warnings: typos, unedited, kinda angst, secret relationship kinda thing, Modern!HighSchool!AU

To love, or not to love

Minsan oo, minsan hindi,

Minsan tama, minsan mali,

Feelings were never your forte. It’s always hard to understand. Hard to deal with. Hard to cope with it. But somehow, in his own little way, Toge made it easier.

The little smile he gives you whenever your eyes meet. The subtle touches of your hands when no one is looking. Snacks that magically appear in your bag when you forget to eat lunch. You know it’s him. Feel like he’s the one for you.

Why was it like this? Now, when you were so sure, why are you having second thoughts?

Umaabante, umaatras,

Kilos mong namimintas,

We’re back to square one again. This is the third day you haven’t replied to him. And it’s not like he can call you or anything, you’re not together officially after all.

Hey? 13:45

Are you alright? 13:45

You haven’t replied 13:46

Did I do something wrong? 13:46

Tell me please :( 13:46

Sighing, Toge cuddled into his pillow. What was he going to do now? After trying so hard to court you, it all ended up here.

Was this all worth it?

Probably not, but what’s he to do when he’s so in love with you. The way your eyes twinkle when you talk about some new anime you watched. Or the way you munched on the snacks he snuck into your bag during class.

It’s the little things you do that makes his heart clench, because he’s just so in love with you. So why, why did it end up with tears staining his pillow in the middle of this lovely afternoon he could’ve spent with you.

Kung tunay nga ang pag-ibig mo

Kaya mo bang isigaw, Iparating sa mundo

This is wrong. You know it’s wrong, this is going against all your parents rules. The number one, on top of that list: No romantic relationships ‘til you graduate from college.

How can you resist the temptations of being with Toge, when he’s just perfect.

Always respecting your decisions, even if it hurts him. Always asks if you’re okay. Comforts you and he just cares. To you, that’s what matters.

And it hurts that you have to push him away for your own selfish reasons. You love him, but was it worth your parents’ disappointment and anger?

A tap on your shoulder snapped you out of your thoughts.

“Toge! Uhm, what did you need?” you managed to stutter out.

I need you, was what he thought.

“Let’s talk, please.” He whispered instead.

The shock on your face and the hesitance in your eyes confirmed his suspicions. You were purposely avoiding him. And now, he wanted answers.

He held your hand and pulled you towards your usual place. A secluded area behind one of the classrooms. And despite the stoic expression he had, and the fast pace he went on, the hand that held yours was gentle.

“Please tell me what’s wrong. What did I do wrong?” he whispered as he sat you down on the bench.

You’re having second thoughts, he knows that look in your eyes. The flash of fear and mix of emotions, he knows you’re wracking up excuses in your head right now.

“Toge, I— you didn’t do anything wrong. It’s just— it’s me alright. I don’t know if we can do this anymore. I like you, god, I like you so much, but I just can’t” you choked up, not even looking at him.

He knew it would hurt, knew he’d break his heart when he pursued you, but he wasn’t prepared for all of this. His heart was throbbing and tears at the corner of his eyes.

“I want to, Toge. You don’t know how much I want to—”

“Then why can’t you?” Toge cried. His tears streamed down his face when you looked at him. Maybe this is the most pain you’ve felt in a while.

Why am I torturing both of us?

“I’m sorry Toge, I’m so sorry. But I just can’t tell the world how much I love you. Not right now.” you sobbed into your hands.

“You can’t or you won’t?” he said harshly.

Tumingin sa'king mata

Magtapat ng nadarama

“Look at me. Tell me. Tell me why you can’t do it.” Toge was raising his voice, wiping his tears, “Tell me why, because I love you so much it’s hurting me. I’d do anything for you and I just want to know why you can’t do the same.”

Your cries grew louder at each word he said, but he can’t help it. He just wants to know.

'Di gusto, ika'y mawala

Dahil handa akong ibigin ka

Toge pulled your frame closer to him, your tears dampening his clothes. “I want to know because I don’t want to lose you. God knows how much I’m ready to love you,” he pats your head comfortingly, “I want to be with you, hold you in my arms. So tell me, please. Because once I’m yours, my heart belongs to you, and only you. I love you,”

Kung maging tayo

Sa'yo lang ang puso ko