guniguning-munimuni
guniguni
5 posts
pfp by makowka | ๐Ÿ‡ต๐Ÿ‡ญ | 18 | intj | multifandoms | nagsusulat kapag trip niya lang | i mostly write filipino reader fanfics |
Don't wanna be here? Send us removal request.
guniguning-munimuni ยท 2 years ago
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
I'm in the backseat, i have no control
13K notes ยท View notes
guniguning-munimuni ยท 3 years ago
Audio
โ€˜swan lake, suite, op. 20a - waltzโ€™ by tchaikovsky but youโ€™re hiding in the gardens outside of a masquerade ball thrown in your honor, hoping they donโ€™t find you and wed you off to some wealthy aristocratโ€™s heir because you know the whole affair was secretly intended for finding you an upstanding match for marriage
19K notes ยท View notes
guniguning-munimuni ยท 3 years ago
Text
isinumpang pag-ibig
Tumblr media
sukuna x mangkukulam!reader
cw: kinda toxic relationship, violence, op!reader
note: thanks for @lumpiang-toge for hosting this event! first time ko magsulat ng readerfic in filipino so pasensiya if medyo awkward yung ibang pangungusap. thanks for reading!
you can check out other works in the masterlist here.
__________
Kagaya ng ibang mga kuwento, nagsimula ang lahat sa hindi ordinaryo. Nagsimula sa iyo, sa kanya, noong ilang dekada na ang nakakaraan.
Kung iisipin, halos lahat ng mga mito at alamat sa iba't-ibang panig ng mundo ay may pagkakapareho. Siguro dahil nasa iisang ninuno lang tayong pinagmulan. Siguro dahil may pagkakapareho tayo ng kalikasang nilakihan--iisang saribuhay na nagbibigay sa'tin ng kabuhayan.
Isa lang ang sigurado. Saanmang lupain o kailan mang panahon, hindi mawawala ang hidwaan sa sangkatauhan. Mga negatibong emosyon na nagbibigay buhay sa mga puwersa na akala natin ay guni-guni lang. Mga puwersa na nabubuhay sa galit, sakim, kurapsyonโ€”mga sumpa.
Anong gagawin mo kung makita mo ang sarili mong magkaroon ng kakayahang kontrolin ang mga negatibong emosyon, hanggang sa makahulma ng puwersaโ€”ng kapanyarihang kakaiba sa ordinaryo?
Bulong-bulungan sa bayan ang iyong kakayahan. Pinili mong manirahan sa pinakaliblib na lugar sa kabundukan upang lumayo sa mga tao, sa takot na baka makasakit ka nang hindi mo sinasadya.
Sabi nila, isa kang mangkukulam. Kaya mo raw kumontrol ng sumpa.
Ngunit ikaw nga ba ang kumokontrol ng sumpa o ang kinokontrol nito? Ikaw nga ba ang nagsusumpa, o ang isinumpa?
Mainit ang haplos ng sinag ng araw sa iyong pisngi. Parang mabigat na buhos ng ulan ang pagbagsak ng tubig mula sa malapit na talon. Nakaupo ka sa malaking bato sa gilid ng ilog, nagbababad sa init ng araw.
Payapa. Tahimik. Tanging huni lang ng mga ibon at wagaspas ng mga dahon ng mga puno't halaman. Parang ang hirap na ulit bumalik sa sibilisasyon kapag nasanay ka na sa sarili mong presensiya.
Kaya naman mabilis mong napansin ang isa pang presensiya mula sa kalapit na puno, nagtatago sa lilim nito.
Rinig mo ang yapak ng pares ng bakya, tunog ng kawayan sa bato. Magaan lang na parang dumaang hangin. Hindi mapapansin na may ibang presensiya kung hindi dahil sa anino na humarang sa sinag ng araw na binibiladan mo.
"Napakarami ko pang pinuntahang lugar, dito lang pala kita matatagpuan."
Ilang segundo ang lumipas bago mo maproseso ang sinabi niya. Ibang lengguwahe. Kung hindi dahil sa serye ng mga sumpang nakapinta sa hulma ng iyong mukha, hindi mauunawaan ng iyong isipan ang kanyang mga kataga.
Hindi ka gumalaw sa pwesto mo. Nakaharang pa rin siya sa araw. Dahan-dahan kang dumilat.
"Hindi ka tagarito."
"Marunong ka pala mag-Nihonggo? Pero hindi sabay sa hulma ng bibig mo angโ€”ah." May kislap sa mata ng nilalang na kaharap mo noong mapagtanto niya ang isinumpang teknik. "'Yun pala 'yon."
"Naliligaw ka ba?"
"Hindi mo 'ko kilala?" Noong hindi ka agad nakasagot, umupo ito upang maging kapantay ang iyong mga mata. Direkta ka niyang tinignanโ€”na parang ngayon lang siya nakakita ng kagaya mo. "Hindi ka sisigaw? Hindi ka natatakot?"
Dalawang pares ng kamay at paa. Hugis at kurba ng isa pang bibig sa tiyan. Napansin mong nakatali ang manggas ng kasuotan nito sa kanyang bewang. Tumutulo ang pawis mula sa kanyang dibdib pababa sa tiyan, siguro dahil sa init ng araw. Hindi siguro siya sanay sa ganitong panahon.
Unang ramdam mo palang sa presensiya ng nilalang na ito, alam mo nang hindi ito ordinaryo. Makapanyarihan at mabigat sa pakiramdam. May halong amoy ng dugo at karahasan.
Hinahanap ka niya. Tinutugis ka niya. Sa anong dahilan, hindi mo alam. Sinabi niyang nanggaling siya sa iba't-ibang lugar para lang matunton ka.
Kung bababa ka ng bundok upang kumustahin ang mga munting mga tirahan doon, may madadatnan ka pa ba?
"Hindi ba dapat mas matakot ka dahil kailangan mo pang tumawid ng karagatan para makabalik sa teritoryo mo?" Wala siyang takas. Kung sinuman itong dayuhang nilalang na ito, wala siyang ibang matataguan kung gugustuhin mo siyang patayin.
"Nakakabagot."
"Nandito ka ba para patayin ako?"
Ngumisi siya. "At kung oo?"
Naramdaman muna ni Sukuna ang pagtaas ng temperatura. Pagpikit niya, nakabuwelo ka na ng puwesto. Nakaatras ang isang paa at may hawak na kampilan. Pagdilat niya, binati siya ng malakas na hanging nagdulot ng sandamakmak na hiwa sa kanyang balat.
Mabilis itong gumaling.
"Gusto mo palang makipaglaro." Ngumisi ang nilalang. "Pagbibigyan kita."
Tumblr media
Hindi mo na maalala kung sino ang nanalo sa una niyong duwelo. Ang naaalala mo lang ay ang pagyanig ng lupa (nabawasan yata ng taas ang bundok matapos ang laban niyo) at ang pagbuhos ng ulan (nagkaroon ng epekto ang mga kapanyarihan niyo sa klima ng bundok).
Naaalala mong may talon malapit sa tirahan mo, pero ngayon naging tuwid na ilog nalang ito.
Napilitang umatras ang nilalang noong mapagtanto na hindi lang ikaw ang kalaban niya ritoโ€”pati ang mismong lupain kung saan ka ipinanganak. Kahit ang kalikasan ay nilalabanan siya. Ang hangin, lupa, halaman, mga puno, at kahit mga hayopโ€”lahat ay kumokontra sa nilalang.
Pagbalik mo sa tirahan mo, isang munting bahay-kubo na ikaw lang ang nagtayoโ€”halos manlumo ka noong makitang gumuho na ito. Inabot ulit ng isang linggo bago ka muling magkaroon ng bubong sa ulo.
Alam mo sa sarili mong babalik ang nilalang. Hindi mo lang alam kung kailan.
Hm, kung iisipinโ€”hindi mo naitanong ang pangalan niya.
Bumaba ang mata mo sa iyong mga kamay. May gasgas ang daliri mo mula sa laban niyo. Ngayon ka nalang ulit nakaramdam ng ganitong kasabikan.
Minsan ka nalang makaramdam ng paglukso ng dugo sa isang laban. Madalas, ang mga pinapadalang tauhan para tumugis sa'yo ay masyadong mahihina, o masyadong ordinaryo. Kalupitan na kung papatulan mo pa sila.
Sa una niyong pagtatagpo, naglaban kayo sa puntong muntik niyo nang mapatay ang isa't-isa. Dumanak ang dugo. Nadurog na buto. Gumunaw na bundok. Dalawang makapanyarihang nilalang na may magkaibang pinagmulan.
Sa pangalawang pagkakataon, nagliyab ang lupa. Sinunog niya ang kagubatan moโ€”at kapalit, pinabagsak mo ang kalangitan sa kanya. Literal na nadaganan ang nilalang ng bigat ng mundoโ€”hanggang sa mabaon sa lupa.
Oras ang lumipas bago niya muling mahukay ang sarili pabalik sa tuktok. Pagbalik niya, nandoon ka na at naghihintay. Nakaupo katabi ng ilog, nasa tabi ng hita ang kampilan, at may dalawang tasa ng tsaa.
Ibinigay mo ang pangalan mo at ibinigay niya ang kaniya.
Sukuna.
Sa puntong 'to, hindi na ito pagkakataon. Naging lima ang dalawa. Naging sampu. Hanggang sa hindi mo na binilang dahil parang wala na namang katapusan. Ganoon ba ka-nakakabagot sa lugar niya kaya lagi itong naghahanap ng pagkakainteresan?
"Hindi ka napapagod?" tanong mo matapos ang isa sa mga duwelo niyo. Nagsisimula nang gumaling ang mga sugat na iniwan niyo sa katawan ng isa't-isa.
Bilog ang buwan, nagkalat ang mga bituin sa karimlan na parang talsik ng pinta sa isang dibuho. Madilim sa bakuran ng iyong tirahan, tanging ang ningas lang sa lampara ang nagbibigay ng liwanag sa pagitan niyong dalawa ni Sukuna.
"Kaya kong gumalaw simbilis ng liwanag. Paano ako mapapagod?" Ngumiti si Sukuna. Matalas ang mga ngipin nito, parang kayang-kaya ngumuya ng sariwang laman. "Bakit? Ayaw mo na ba 'kong makita?"
"Sa bawat laban natin, laging nagkakaroon ng sakuna. Iniisip nila na ako ang may dahilan nito. Na sa sobrang galit at poot ko, isinumpa ko na ang buong lugar. Dumarami ang mga tumutugis sa'kin."
May kung ano sa mga mata ni Sukuna na hindi mo matukoy. Gaya ng nakita mo noong una mo siyang nakatagpo. Mabigat na presensiya at amoy ng dugo't karahasan.
Siguro sa liwanag lang ito ng lampara. Hindi mo ito pinansin.
"Dumarami na ang gustong pumatay sa'yo."
Tumawa ka. "Hindi ba't gano'n rin ang gusto mo?"
Nagulat ka noong bigla niyang inilapit ang mukha sa iyo.
"Hindi mo alam kung anong gusto ko."
Ramdam mo ang pagkabog sa iyong dibdib. Siguro matagal ka nang hindi nakakaranas ng presensiya ng ibang tao kaya kinakabahan ka. Kinakabahan ka ba talaga? Bakit parang ang sikip yata bigla ng puwang sa pagitan niyo? Bakit parang mas lalong lumalapit ang mukha niya sa'yo?
"Ano bang gusto mo, Sukuna?"
"Tama ka, nakakapagod nga." Nangunot ang noo mo sa biglang pagliko niya ng usapan. Bumaba ang mata ni Sukuna sa mukha mo, pababa papunta sa iyong kamay. Inilapit niya ang mga daliri niya sa iyo. Ramdam mo ang init at gaspang ng kanya sa iyong balat.
"Sumama ka sa'kin."
Nanlaki ang mata mo. Hindi mo inaasahan ang bigla niyang imbita. Nakatitig pa rin siya sa'yo, naghihintay ng iyong sagot. Pinagmamasdan ang pagtataka at kaguluhan sa iyong mukha. Ramdam mo pa rin ang haplos ng daliri niya sa kamay mo, nag-uudyok ng iyong sagot.
Sumama kay Sukuna?
"...Bakit?"
"Bakit hindi?" tugon niya. "Wala ka namang maiiwan dito. Mag-isa ka lang rito sa bundok maliban nalang sa mga bumibisita sa'yo para patayin kaโ€”"
"Gaya mo?"
"โ€”Iba 'yon. Iba ako. Masyado kang makapanyarihan para makulong sa ganitong lugar. May potensiyal ka."
"Potensiyal? Anong potensyal?"
"Wala ka bang ambisyon?" Umangat ang haplos ng daliri ni Sukuna papunta sa iyong braso. Hinawakan ng kabilang kamay mo ang kamay niya, ngunit hindi mo pinigilan ang mga haplos niya. "Dito ka nalang buong buhay mo? Nagtatanim ng kung ano-ano, nag-iikot-ikot sa gubat para mamitas ng prutas at gulay?"
Pinigilan mo ang paghaplos niya. "Hindi ko alam na ang baba pala ng tingin mo sa'kin."
"Kung mababa ang tingin ko sa'yo, hindi na kita pupuntahan rito linggo-linggo para lang makita ka."
"Kung sasama man ako sa'yo, anong naghihintay sa'kin doon?" Hindi mo mapigilang itanong. "Anong kailangan mo sa'kin, Sukuna?"
"Malakas ka. Malakas ako," sagot niya. "Kaya nating mapasakamay ang mundo."
Naalala mo ang itsura lagi ng lugar pagkatapos niyong maglaban ni Sukuna. Parang nagkaroon ng malalang sakuna. Laging may nasisira. Laging may nadudurog. Laging may nasusunog.
Ano kayang itsura ng mundo na ihuhulma niya?
Gaano katatag ang sikmura mo sa mundo ng karahasan at dugo?
Anong mangyayari kapag tumanggi ka?
Tinitigan mo si Sukuna. Mala-halimaw na anyo. Malakas. Makapanyarihan. Uhaw sa dugo at laging nakikipaglaban. Ngunit sa sandaling ito, payapa siya sa tabi mo. Nakatingin sa'yo na para kang mga bituin sa langit.
Inilapat mo ang palad mo sa magkabilang pisngi ni Sukuna. Nanlaki ang mata niya, hindi inaasahan ang biglang haplos ng iyong daliri sa kanyang mukha. Sa mga linyang nakapinta sa kanyang balatโ€”sa pisngi, pababa sa labi.
Inilapit mo ang mukha mo sa kanya. Nakatitig siya sa'yo na parang hindi ka niya maalis sa paningin. Na parang ikaw ang nag-iisang tanawin na kaharap. Na parang kabigha-bighaning larawan.
Sa puntong 'to, alam na ni Sukuna na hindi ka niya papakawalan.
Ramdam ni Sukuna ang labi mo sa kanyang tenga.
At doon, ibinulong mo ang iyong sagot.
19 notes ยท View notes
guniguning-munimuni ยท 3 years ago
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
๐–๐ž๐ฅ๐œ๐จ๐ฆ๐ž ๐จ๐ง๐ž ๐š๐ง๐ ๐š๐ฅ๐ฅ, ๐ˆ'๐ฏ๐ž ๐›๐ž๐ž๐ง ๐ซ๐ž๐š๐ฅ๐ฅ๐ฒ ๐ก๐ž๐ฌ๐ข๐ญ๐š๐ง๐ญ ๐ญ๐จ ๐ฆ๐š๐ค๐ž ๐ญ๐ก๐ข๐ฌ ๐ž๐ฏ๐ž๐ง๐ญ, ๐›๐ฎ๐ญ ๐ฐ๐ข๐ญ๐ก ๐š ๐ฅ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๐ญ๐ญ๐ฅ๐ž ๐ฉ๐ฎ๐ฌ๐ก ๐จ๐ง ๐ฆ๐ฒ ๐ฆ๐จ๐จ๐ญ๐ฌ ๐š๐ง๐ ๐Ÿ๐จ๐ฅ๐ฅ๐จ๐ฐ๐ž๐ซ๐ฌ ๐ˆ ๐๐ž๐œ๐ข๐๐ž๐ ๐ญ๐จ ๐Ÿ๐ข๐ง๐š๐ฅ๐ฅ๐ฒ ๐ฉ๐ฎ๐ฅ๐ฅ ๐ญ๐ก๐ข๐ฌ ๐ญ๐ก๐ซ๐จ๐ฎ๐ ๐ก. (Think of this as a belated independence day)
Tumblr media
Status: Open (We're accepting baby) Prompt: Filipino Culture/Anything that symbolizes Filipinos Deadline: July 22
Tumblr media
๐’๐ž๐ž๐ข๐ง๐  ๐ญ๐ก๐ž ๐ฅ๐š๐œ๐ค ๐จ๐Ÿ ๐Ÿ๐ข๐ฅ๐จ ๐ž๐ฏ๐ž๐ง๐ญ๐ฌ ๏ฟฝ๏ฟฝ๐ง ๐ญ๐ก๐ข๐ฌ ๐ฌ๐ข๐ญ๐ž, ๐ฆ๐ž ๐š๐ฅ๐จ๐ง๐  ๐ฐ๐ข๐ญ๐ก ๐ฆ๐ฒ ๐Ÿ๐ž๐ฅ๐ฅ๐จ๐ฐ ๐Ÿ๐ข๐ฅ๐จ๐ฌ ๐ก๐š๐ฏ๐ž ๐ฆ๐š๐๐ž ๐ญ๐ก๐ข๐ฌ ๐ž๐ฏ๐ž๐ง๐ญ. ๐“๐ก๐ž ๐ฉ๐จ๐ฌ๐ฌ๐ข๐›๐ข๐ฅ๐ข๐ญ๐ฒ ๐ข๐ฌ ๐ž๐ง๐๐ฅ๐ž๐ฌ๐ฌ! ๐˜๐จ๐ฎ๐ซ ๐ข๐ง๐ฌ๐ฉ๐ข๐ซ๐š๐ญ๐ข๐จ๐ง ๐œ๐จ๐ฎ๐ฅ๐ ๐›๐ž ๐Ÿ๐ซ๐จ๐ฆ ๐จ๐ฉ๐ฆ ๐ฌ๐จ๐ง๐ ๐ฌ, ๐ฆ๐จ๐ฏ๐ข๐ž๐ฌ, ๐ฌ๐ž๐ซ๐ข๐ž๐ฌ, ๐ญ๐ฏ ๐ฌ๐ก๐จ๐ฐ๐ฌ, ๐›๐จ๐จ๐ค๐ฌ, ๐Ÿ๐จ๐ฅ๐ค๐ญ๐š๐ฅ๐ž๐ฌ, ๐›๐ž๐ฅ๐ข๐ž๐Ÿ๐ฌ, ๐š๐ง๐ ๐š๐ง๐ฒ๐ญ๐ก๐ข๐ง๐  ๐Ÿ๐ข๐ฅ๐ข๐ฉ๐ข๐ง๐จ ๐ซ๐ž๐ฅ๐š๐ญ๐ž๐.
โ†’ Big Thanks to @xxlightsaberxx and @kirakirasaku for the banner and dividers, @lemon-royalcween and @love-amihan for the title and to my other moots who pushed me to do this. (This is my first event so I hope you enjoy it
Rules
โ†’ We accept NSFW and SFW just ask first and it should be tagged properly โ†’ Writers and Artists are welcome as long as you follow the theme โ†’ Fandoms included are: Jjk, Bnha, Aot, and Haikyuu
โ†’ Character x reader only (โ† I forgot to mention this); except for fanart only
โ†’ Your work could be written in filipino (if that's what you prefer)
โ†’ Headcanons, drabbles, one shots anything really (are welcome); your work must be 500 words or above
โ†’ Send an ask first before you claim one character; You can pick an already chosen character as long as you have different prompts
โ†’ You can write as many fics as you want, but keep the deadline in mind.
โ†’ Tag me so I can add your entry in to the masterlist
โ†’ The whole event will be tagged as #๐Ÿ‡ต๐Ÿ‡ญ โ€” piliin mo ako so block the tag if you don't want to see it.
Tumblr media
MASTERLIST
To keep tabs on the writers and artists work this is the official masterlist. (Will update as time goes by)
Tumblr media
BOKU NO HERO ACADEMIA
๐ŸŽ‰ @mirakeul
Bakugou Katsuki - Demonyo
๐ŸŽ‰ @arceyoxidized
Bakugou Katsuki - Lintik + Happy Break up
Shoto Todoroki - Kanlungan
Eijirou Kirishima - Mahal kita kasi + Jeepney love story
Momo Yaoyorozu - Mahal kita pero
Aizawa Shouta - Ugoy ng duyan (+Filo! wife) + Kasama kang tumanda
๐ŸŽ‰ @naver-girl
Touya Todoroki/Dabi - Magsasaka (Farmer Au)
๐ŸŽ‰ @softbkg
Todoroki Shoto - Meet the Filo! Parents
Bakugou Katsuki - Kapitbahay Au
๐ŸŽ‰ @mysticcandymaker
Bakugou Katsuki - Dati
Tumblr media
HAIKYUU
๐ŸŽ‰ @mirakeul
Sugawara Koushi (Historical Au!)
๐ŸŽ‰ @paradise-creator
Semi Eita (Sakin kana lang)
Iwaizumi Hajime (Nasa puso ko lamang)
๐ŸŽ‰ @lemon-royalcween
Tsukishima Kei (Totoy Bibbo)
๐ŸŽ‰ @the-midnight-feline
Tendou Satori - Anong nangyari sa ating dalawa
Nishinoya Yuu (Bumalik kana sakin)
๐ŸŽ‰ @amalthea-000
Daichi Sawamura - Spolarium
Osamu Miya - Magasin
Oikawa Tooru - Toyang
๐ŸŽ‰ @kirakirasaku
Kenma Kozume - Kodzuken Tries Filipino Food for the First Time
Kenma Kozume - Magkayakap sa dilim
๐ŸŽ‰ @marilags
Ushijima Wakatoshi - Street foods after school
Oikawa Tooru - Sagada
๐ŸŽ‰ @haikyutiehoe
Suna Rintarou (Filipino Music/ OPM)
Sakusa Kiyoomi (Food)
๐ŸŽ‰ @mariyeahh
Sakuatsu (Jeepney Fanart) ๐ŸŽจ
๐ŸŽ‰ @love-amihan
Sugawara Koushi - Kathang isip
๐ŸŽ‰ @kaguol
Tsukishima kei - Teka lang (ayoko pa)
๐ŸŽ‰ @smolla-than-a-bug
Filo! Iwaizumi Hajime - Courting Advices
๐ŸŽ‰ @bktart
Bokuaka - Childhood friends ๐ŸŽจ
๐ŸŽ‰ @hai-nakyuu
Oikawa Tooru - Class Funds
Kageyama Tobio - Ibong Adarna
Sakusa Kiyoomi - Class Cleaners
Oikawa Tooru - Sabayang Pagbigkas
Hajime Iwaizumi - Family day
Haikyuu boys as your classmate
Kuroo Tetsurou - Research Defense
๐ŸŽ‰ @divinity-infinity
Kita Shinsuke - Laking Lola + Group Project
๐ŸŽ‰ @emoshishi
Ushijima Wakatoshi - Caroling
Miya Atsumu - Peryahan
Tsukishima Kei - Lovestruck + High School! w Coffee Shop! AU
Oikawa Toruu - For The Fickle
๐ŸŽ‰ @kenken-exe
Atsumu Miya โ€“ Araw araw
๐ŸŽ‰ @torilovestowrite
Suna Rintarou - #OUSTDU30
๐ŸŽ‰ @keiyoomi
Miya Atsumu - Itlog na pula
Dalaketnon! Miya Osamu - Engkanto
Kuroo Tetsurou - Time in
Hajime Iwaizumi - Wishing Fountain
๐ŸŽ‰ @lumpiang-toge
Kageyama Tobio โ€“ Caldereta
Miya Atsumu ft. Miya Osamu โ€“ Mahal ko o mahal ako
Tumblr media
SHINGEKI NO KYOUJIN
๐ŸŽ‰ @arceyoxidized
Pieck Finger - Bibingka
Yelena (Isang linggong pag ibig)
๐ŸŽ‰ @smolla-than-a-bug
Jean Kirstein - Tagayan
๐ŸŽ‰ @love-amihan
Armin Arlert - Hanggang Kailan
๐ŸŽ‰ @torilovestowrite
Jean Kirstein - Dekada 70
Tumblr media
JUJUTSU KAISEN
๐ŸŽ‰ @lumpiang-toge
Inumaki Toge (Tricycle Driver)
Junpei Yoshino - Sana'y di nalang
๐ŸŽ‰ @love-amihan
Megumi Fushiguro - Joaquin! Megumi x Chichay! Reader
Random! jjk (Tour guide reader!)
Yuta Okkotsu - Ulap
๐ŸŽ‰ @okakamaki
Inumaki Toge - Sa'yo
Yuta Okkotsu - Town Fiesta
๐ŸŽ‰ @smolla-than-a-bug
Gojo Satoru - Binibini
๐ŸŽ‰ @chososupremacy
Choso - Pagtingin
๐ŸŽ‰ @inumakizone
Megumi Fushiguro - Beer
283 notes ยท View notes
guniguning-munimuni ยท 3 years ago
Text
Sa'yo
Notes: this is for @lumpiang-toge's event thank you so much for hosting this ahhh. lowkey venting out with my favorite charas. hope you enjoy! also note that this is an au so inumaki can speak in this fic
Warnings: typos, unedited, kinda angst, secret relationship kinda thing, Modern!HighSchool!AU
To love, or not to love
Tumblr media
Minsan oo, minsan hindi,
Minsan tama, minsan mali,
Feelings were never your forte. Itโ€™s always hard to understand. Hard to deal with. Hard to cope with it. But somehow, in his own little way, Toge made it easier.
The little smile he gives you whenever your eyes meet. The subtle touches of your hands when no one is looking. Snacks that magically appear in your bag when you forget to eat lunch. You know itโ€™s him. Feel like heโ€™s the one for you.
Why was it like this? Now, when you were so sure, why are you having second thoughts?
Umaabante, umaatras,
Kilos mong namimintas,
Weโ€™re back to square one again. This is the third day you havenโ€™t replied to him. And itโ€™s not like he can call you or anything, youโ€™re not together officially after all.
Hey? 13:45
Are you alright? 13:45
You havenโ€™t replied 13:46
Did I do something wrong? 13:46
Tell me please :( 13:46
Sighing, Toge cuddled into his pillow. What was he going to do now? After trying so hard to court you, it all ended up here.
Was this all worth it?
Probably not, but whatโ€™s he to do when heโ€™s so in love with you. The way your eyes twinkle when you talk about some new anime you watched. Or the way you munched on the snacks he snuck into your bag during class.
Itโ€™s the little things you do that makes his heart clench, because heโ€™s just so in love with you. So why, why did it end up with tears staining his pillow in the middle of this lovely afternoon he couldโ€™ve spent with you.
Kung tunay nga ang pag-ibig mo
Kaya mo bang isigaw, Iparating sa mundo
This is wrong. You know itโ€™s wrong, this is going against all your parents rules. The number one, on top of that list: No romantic relationships โ€˜til you graduate from college.
How can you resist the temptations of being with Toge, when heโ€™s just perfect.
Always respecting your decisions, even if it hurts him. Always asks if youโ€™re okay. Comforts you and he just cares. To you, thatโ€™s what matters.
And it hurts that you have to push him away for your own selfish reasons. You love him, but was it worth your parentsโ€™ disappointment and anger?
A tap on your shoulder snapped you out of your thoughts.
โ€œToge! Uhm, what did you need?โ€ you managed to stutter out.
I need you, was what he thought.
โ€œLetโ€™s talk, please.โ€ He whispered instead.
The shock on your face and the hesitance in your eyes confirmed his suspicions. You were purposely avoiding him. And now, he wanted answers.
He held your hand and pulled you towards your usual place. A secluded area behind one of the classrooms. And despite the stoic expression he had, and the fast pace he went on, the hand that held yours was gentle.
โ€œPlease tell me whatโ€™s wrong. What did I do wrong?โ€ he whispered as he sat you down on the bench.
Youโ€™re having second thoughts, he knows that look in your eyes. The flash of fear and mix of emotions, he knows youโ€™re wracking up excuses in your head right now.
โ€œToge, Iโ€” you didnโ€™t do anything wrong. Itโ€™s justโ€” itโ€™s me alright. I donโ€™t know if we can do this anymore. I like you, god, I like you so much, but I just canโ€™tโ€ you choked up, not even looking at him.
He knew it would hurt, knew heโ€™d break his heart when he pursued you, but he wasnโ€™t prepared for all of this. His heart was throbbing and tears at the corner of his eyes.
โ€œI want to, Toge. You donโ€™t know how much I want toโ€”โ€
โ€œThen why canโ€™t you?โ€ Toge cried. His tears streamed down his face when you looked at him. Maybe this is the most pain youโ€™ve felt in a while.
Why am I torturing both of us?
โ€œIโ€™m sorry Toge, Iโ€™m so sorry. But I just canโ€™t tell the world how much I love you. Not right now.โ€ you sobbed into your hands.
โ€œYou canโ€™t or you wonโ€™t?โ€ he said harshly.
Tumingin sa'king mata
Magtapat ng nadarama
โ€œLook at me. Tell me. Tell me why you canโ€™t do it.โ€ Toge was raising his voice, wiping his tears, โ€œTell me why, because I love you so much itโ€™s hurting me. Iโ€™d do anything for you and I just want to know why you canโ€™t do the same.โ€
Your cries grew louder at each word he said, but he canโ€™t help it. He just wants to know.
'Di gusto, ika'y mawala
Dahil handa akong ibigin ka
Toge pulled your frame closer to him, your tears dampening his clothes. โ€œI want to know because I donโ€™t want to lose you. God knows how much Iโ€™m ready to love you,โ€ he pats your head comfortingly, โ€œI want to be with you, hold you in my arms. So tell me, please. Because once Iโ€™m yours, my heart belongs to you, and only you. I love you,โ€
Kung maging tayo
Sa'yo lang ang puso ko
Tumblr media
34 notes ยท View notes