Text
Skko
Haytınızdaki tüm sikik anıları unutun tamam mı sadece annenizin size ilk defa orospu demeye çalıştığını düşünün evet tam olarak onu diyemedi aslında ama olayın aslı şu aslında bi anda patladı ve neden iş yapmıyosunuz bana yardım ettmiyosunuz dedi ablamla bana sadece yemeği kurup tolluyosunuz marifetmiş gibi dedi evt o sırada ablam dünden beri katlamadığı çamaşırları katlıyodu ve ben de uzun zaman sonra ilk defa o malum konu için içimi döküp ağladıktan sonra hala üzülerek olayı bitirmeye çalışıyodum o sırada annem ısrarla gel bana yardım bulaşıkları yıka diye bağırıyodu ben banane fln derken en son dibime kadar geldi ve emir verir gibi gel bana su ver dedi çabuk fln dedi kendi suunu kendin l dedim biz istesek ççocuk musunuz kendi suyunuzu kendiniz alın dersin dedim o ısrala bağırarak emir vermeye devam ediyou en son sırf o iğrenç sesini duymamak için kalktım suyunu doldurup verdim al diyerek düzgün ver dedi daha nasıl düzgün verebilrdim allah aşına sabrım tükeniyodu zaten en son işte aldı içti her an sesim titrer diye korkan ben en son o beraber yıkama istediği bulaşıkları yıkamaya kara verdim o sırada konuşmalı tartışmamız devam ediyodu bişeyler tartıştık ve en son ben doğurmasaydın o zaman beni dedim o da doğurdum bi kere dedi sonra sinirli olduğum için yıkadığım şeyleri sert bi şekilde sepete koyunca yavaş koy düzgün koy diye söylenmey başladı beğenmiyosan yaptırma dedim sonra yine bişeyler oldu ve beğenmiyosan kov o zaman beni dedim kim bakıcak sana sanki kim alıcak yanına dedi ben de sanane dedim bana bakar o da bişeyler söyledi akrabaları kötülercesine ve sonra neyle bakıcaksın kendine dedi ben de sinirlenip götümle dedim o da olayı hemen başka yerlere çekti hiç beklemediğim bi şekilde evet doğru söyledin götünü vericeksin dimi halka dedi git ver dedi ben o an anlık bi şok yaşadım hani ağır tepki veremezdim çünkü gidebileceğeim bi yer yoktu sadece tövbe çekip sustum ama kalbimde o kadar iğrenç bi çizik hissediyorum ki anlatamam hiç böyle bişey olmamıştı hiç böyle denmemişti bana kimse dememişti bunu bana düşmanlarım bile bunu kendi annen söyleyince çok sikik hissediyosun işte hani hiç öyle bi yanım da olmadı en çok da o koyuyo ya işte kapalı bi kızım normalde ki açıkken de zaten kısa şeyler giyen biri değildim küçüücük çocukluğumda bile ne mini etek ne de çorapsık etek giyebildim bi kere bile şort giymedim bi kere bile göbeği açık askılı şeyler giymedim kpalıken de tişörtümü hiç pantolonumun altına sokmadım boğazımı açmadım bonemi geri çekip saçımı osrtaya çıkarmadım erkek olan bi arkdaşımla takılamam izin yok küçükken bile kardeşim dediğim erkek çocuklarla oynamam da kusur bulunuyodu şimdi ola daha kötü sevgilim yok flörtüm yok kardeşim dediğim çocuk hariç hiçbi erkekle konuşmuyorum hatta onun da sevgilisi var ve en ykın arkadaşım amayine de orospu oluyorum durduk yere bi kere bile o tarz bi davranışımı görmedi liseye kadar ailem ve akrabalarım arasında hep en akıllı en dürüst en saygılı çocuk olarak görülüyodum ama yine de orospu ben oluyorum teşekkürler daha fazla yazmaya gücüm yok sadece bulaşık ykarken dökemediğim göz yaşlarımı şuan dökmeye çok ihtiyacım var...
0 notes
Text
Bu kadar kırıcı olmak zorunda mısınız?
Ya da bu kadar üzmek?
0 notes
Text
Uzun bir zaman sonra hayatımın en mutlu gününü yaşadıktan sonraki gün, hayatımın en kötü gününü yaşadım.
Çok kötü hissediyorum.
Aynı şeyi 2. defa yaşamak cidden çok boktan hissettiriyo...
0 notes
Text
Hayattan bıkmaya başladığım noktaya geldiğime göre biraz olsun nefretimi kusabilrim..
Abi o kadar sinir ve stres altındayım ki ölürsem falan sırf bu okul stresinden kurtulduğum için mutlu olucam herhalde. Ne diyeceğimi bilemiyorum. Sadece cidden hem bu saçma eğitim sisteminden hem öğretmen baskısından hem de o ne söyler bu ne yapar düşüncesinden kurtulmak istiyoum.
Abi zenginsen şanslısın, zenginsen zekisin, zenginsen mutlusun, zenginsen çoğu şeye sahipsin amk.
Artık mutluluğa nasıl erişeceğimi bilemiyorum...
3 notes
·
View notes
Text
Bugün, en yakın arkadaşım dediğim insanın aslında hiç de arkadaşım olmayı hakedicek bir yanı olmadığını farkettim. Ben ona fazlasıyla değer verirken o beni, bırak en yakın arkadaşı normal arkadaş olarak bile görmüyo. “Kimseye yazmıyorum sadece biri var o da kardeşim dediğim insan” dedi. İşte o an anladım. Ben onun beni sevdiğini sanmıştım. Sadece sanmışım demek ki. O değeri göremedim çünkü. Oysa ben onu fazlasıyla seviyodum. Aramızın açıldığını hissetmiştim. Sadece yazmak için doğru zamanı bekliyodum. O doğru zamanı bana kazandıran da “kardeşim” dediği insandı. Story’sine attığı bi post sayesinde yazmanın zamanı geldi dedim. Ve sonucunda bi arkadaşımı pardon arkadaşım sandığım kişyi daha sildim. Üzülmüyorum. Sadece böyle birine değer verdiğim için, onu arkadaşım sandığım için kendimi aptal gibi hissediyorum. Ama artık böyle bir şey hissetmeme gerek kalmayacak. Üzerimden büyük bir yük kalktı. İyi ki de yazmışım. Yazmasaydım hala salak gibi inanacakmışım onunla arkadaş olduğuma. Hayatımdan bir gereksiz daha gitti..
3 notes
·
View notes
Text
Neden her günüm kötü sonuçlanmak zorunda?
3 notes
·
View notes