goklerinsesi

[goklerinsesi]

Birden özleyiveriyorsunuz... Çoktan unuttuğunuzu sandığınız ya da yalnızca bir kere karşılaştığınız ve özlemek için yeteri kadar tanımadığınız birini bir sabah çılgınca özleyerek uyanıyorsunuz.

[goklerinsesi]

İnsanın en büyük hatası kendini seyretmemesidir. O kadar çok ilgilenir ki dekorla! Tanıyamaz bir türlü başaktörü.

[goklerinsesi]

Haketmediği şeylerle meşgul "dü" kendine geldi. Yeni bilgi , kendisiyle meşgul..

[goklerinsesi]

tünaydın

İyi geceler

[goklerinsesi]

sevgilin var mı?

Hayır

[goklerinsesi]

adın ne

İnsan yavrusu

[goklerinsesi]

merhaba nasilsin

Olduğu kadar

[goklerinsesi]

nasılsın?

Özelden yazsana be reis çok klişe böylesi

[goklerinsesi]

"Gökyüzünde sönmüş binlerce yıldız var, parlamadıkları için kimse onların varlığından haberdar değil. Ben de onlardan biriydim işte. Varım ama kimse varlığımdan haber değil, çünkü parlamıyorum diğerleri gibi."🖤💫

[goklerinsesi]

Akıttığın gözyaşlarını silmek yerine, akmasına neden olanları sil hayatından ve unutma ki nankörlük; zayıf insanların işidir.  

Her şey silince bittiyomu çünkü ben çok şey sildim  

[goklerinsesi]

Bazen bir bakışı bile yeter :)

[goklerinsesi]

Karanlıktan ölesiye korkan bir çocuktum ben sevgilim . Ne zaman kapansa ışıklar , korku sarardı dört bir yanımı . Hesabını sormaya gelirdi sanki geçmiş. İntikam almaya yeminli gözler asla beni yalnız bırakmazdı . Elimi nereye atsam geçmişin tozlu sayfaları gelirdi önüme . Nereye baksam bana dönerdi korkutucu o gözler . Çocukluk bu ya bende ışıklardan medet umardım . Onlar olmazsa asla bu korkudan kurtulamayacağımı düşünürdüm . Ben ışıklara sığınmaktan yorulduğum o gün sen çıktın karşıma . Bana ışıkları vaadetmedin hiçbir zaman . Tuttun ellerimden çıkardın beni hapsolduğumu sandığım geçmişin ellerinden . Ayın ışığını sevdirdin bana önce . Kimsenin senin elinden alamayacağı şeyleri sev , dedin bana . Bende günden güne alıştım sadece ay ışığıyla yaşamaya . Sonra yine tuttun ellerimden bu sefer dışarı çıkardın beni . Benim için canavardan hiçbir farkı olmayan insanları görmezden gelmeyi öğrettin . Karanlık sokaklarda yürüttün beni . Hiçbir zaman seninle beraber yürümeme izin vermedin . Hep ardından attım adımlarımı . İlk başta çekingen ve ürkek olan adımlarım senin izinden giderken sarsılmaz ve güçlü adımlara dönüştü . Zamanla gölgene de alıştım . Seni değilde gölgeni izlemeye başladım . Gölgen ve ay ışığı bir aradayken ne de güzel katlanılır oluyordu bu dünya . Sen konuşunca rüzgar diniyor , kuşlar bambaşka bir ritim tutuyorlardı . Gölgene sığındığım adam , ürkek bir kız çocuğuna karanlıktan korkmamayı öğretirken neden birine bağlanmanın bu hayatta insanın kendine yapabileceği en büyük kötülük olduğunu öğretmedin ? Neden söylemedin her alınan nefesin , her atışta kalbin acıyla dolduğundan ? Neden sevgilim , neden uyarmadın beni . Acıyacağını bile bile neden beni gözlerine hapsettin . Oysaki en çok sen korkardın saçımın tek bir teline zarar gelecek diye ... Sanırım sende beni korumaya çalıştıkça daha çok zarar gördüğümü anladın . Ama ne var biliyor musun sevgilim ; ne kadar benden uzaklaşmaya çalışsanda Ne kadar beni korumaya çalışsanda bu beden nefes aldığı sürece ne seni nede seninle geçen tek bir anımı unutmayacak . Kalbim dursa da kesilse de nefesim bu ruh daima senin olacak . Acıyla beslenip geçmişle büyüyen o küçük kız asla seni terk etmeyecek . Yıllar ve insanlar geçerken sahneden bir tek ruhu sana ait o küçük kız kalacak . Perdeler kapansa da , oyun bitse de sevgilim ; ruhum hep seninle olacak .

[goklerinsesi]

Acıyla kavrulan ruhumu farketmeni istiyorum geç de olsa ...

[goklerinsesi]

Yazı; @kimliksiz teşekkürler.

[goklerinsesi]

Yazı; @kimliksiz teşekkürler.

[goklerinsesi]

[goklerinsesi]

Pışt artık üzülmeyi bırakıyosun ve gülümsüyorsun sen üzülmemelisin 🎡

gülümseyecek bir şey yok ki