fyeahbabekg-blog

[fyeahbabekg-blog]

Oneul 15

วันพุธที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2560

วันนี้ยังเป็นวันปิดเทอมอยู่ ตอนนี้เป็นเวลาเช้า  ฉันกำลังนั่งดู  Fantastic Beasts and Where to Find Them สัตว์มหัศจรรย์และถิ่นที่อยู่ เมื่อวานฉันก็ดูไปแต่ว่าเลื่อนดูไปเรื่อยๆ(ฉันเคยไปดูในโรงมาแล้ว) เรื่องนี้สนุกมาก เหมือนตอนกลับไปดูแฮรี่ พอตเตอร์อีกรอบ มันเป็นหนังที่ดูแล้วไม่เคยเบื่อโดยเฉพาะภาคแรกๆ ช่วงนี้ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีความฟุ่มเฟือย รู้สึกอยากได้โน่นนี่ไปหมดโดยเฉพาะเครื่องเขียน เมื่อก่อนไม่เคยสนใจ แต่พอเห็น studygram ก็เลยอยากเอามาใช้บ้าง เลยต้องคิดว่ารอหาเงินเองได้หรือเก็บเงินจากค่าขนมก่อนแล้วค่อยซื้อ จะได้เอาเงินที่มีอยู่แล้วสะสมไว้ ฉันพยายามอ่านหนังสือเรียนญี่ปุ่น เนื้อหามันเยอะขึ้นมากๆต้องจำทั้งศัพท์ ไวยากรณ์ คันจิอีก มันเ��อะมากจริงๆ ฉันขอให้ตัวเองมีความตั้งใจ เวลาสอบ N5 จะได้ผ่าน���ละไม่ผืดหวัง(จริงๆคือกลัวเสียดายตังค์กับเฟล55555) เมื่อวานนี้ฉันกับแม่ตกลงกันว่าจะทำสุกี้กินกัน แต่ด้วยความสะเพร่าของฉันที่คิดว่าแม่หยิบถุงผักกาดไปแล้ว(แม่ก็เข้าใจว่าฉันหยิบไปก่อนหน้าแล้ว) ขากลับเราเตรียมทุกอย่างไว้แล้วแต่ลืมผัก สุดท้ายเลยไม่ได้กิน ฉันเลยรอให้ป้าที่ขายของมาที่บ้านจะซื้อผักไปทำสุกี้กินกัน แต่ตอนนี้ป้ายังไม่มาเลย วันนี้ตอนเช้ามืดย่าฉันก็ไปอนามัย

ปล.น้ำหนักฉันลดดดดดด 

[fyeahbabekg-blog]

Color

Bangyangmeunguppenkhontam

[fyeahbabekg-blog]

Oneul special

กลับมาแล้วววว ไดอารี่ที่รัก หลังจากชั้นดองไปหลายต่อหลายครั้งผ่านเป็นเดือนเลื่อนไปเป็นปี555555555 วันนี้ฉันไปเห็นสิ่งน่าสนใจช่วงสอบมา นั่นก็คือออออ studygram นั่นเองจ้า มันเป็นกิเลสชั่ววูบที่รู้สึกอยากทำตาม ตอนแรกใจชั้นไม่หวั่นไหวกับเครื่องเขียนเลย พอเห็นแบบนี้แล้วชั้นก็มีความเสี้ยนทันที แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันจะหมดช่วงสอบแล้วจาา นอกจากนี้ฉันยังต้องมีตังค์และรวยเพื่อที่จะซื้อของมาตกแต่งนั่นเอง เท่าที่ดูมาส่วนใหญ่จะเป็นสายวิทย์-คณิต ศิลป์ไม่ค่อยมีหรอก ฉันอยากลองทำเพื่อสรุปเวลาเรียนในแต่ละบท(ข้ออ้างมาก55

ปล.ชั้นจะ��องไปทำดู ถ้าประสบผลดีชั้นจะเอามาลงเด้อ

ปล2.ชั้นอยากได้ตัวหนังสือแบบนี้

[fyeahbabekg-blog]

Oneul 14

วันจันทร์ที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2560

เริ่มต้นวันจันทร์ด้วยคำว่าดีเช่นเคยย วันนี้ห้องของเราได้เพื่อน?หรือพี่ร่วมห้องชื่อหมิว พี่หมิวเป็นนร.แลกเปลี่ยนจากเมกาเพิ่งย้ายรร.มาสดๆร้อนๆเลย ฉันอยากเมคเฟรนด์เลยพยายามให้เพื่อนชวนเขาคุยและมาพักกับเรา แต่ๆ สวยมักนกตลกมักได้ค่ะ ฉันชวดพี่หมิวไปโดยปริยายเพราะบม.เพื่อนหลังห้องนั่งติดกับพี่หมิวซึ่งทำให้เข้าหายากมากขึ้น ไดอารี่ที่รักฉันปลง ยังไงก็เป็นเพื่อนร่วมห้องกัน วันนี้คาบeng b พรีเซ้นท์งาน(อีกแล้ว)ฉันซึ่งไม่ได้ปรากฏตัวอยู่ในคลิปก็จำใจต้องมาพรีเซ้นหน้าห้องแทน แค่ฉันเขียนสคริปให้นะ ฉันกังวลมากเพราะรู้ว่าตัวเองทำเรื่องแบบนี้ได้ไม่ค่อยดี ฉันจะพยาบามฝึกฝนให้มากขึ้น ตอนนี้ฉันอยู่ที่เรียนพิเศษ ฉันกินหม่าล่ากับซื้อมะม่วง1ลูกมานั่งจกกินกับน้ำปลาหวานอย่างไม่คีพลุกใดๆ ฉันว่าจะเหลือให้น้องแต่รู้ตัวอีกทีก็นั่งแทะแกนมะม่วงแล้ว ไดอารี่...ฉันตกใจมาก นั่งตั้งสติแล้วคิดว่าวันนี้ฉันจะกินข้าวที่บ้านอยู่มั้ย ตอนนี้รู้สึกหัวร้อนเพราะแป้นพิมพ์ที่กดผิดตลอด ฉันจะโมโหแล้วปาทิ้งแล้ว ฉันนิ้วสั้นหรือแป้นไม่ดี วันนี้เหนื่อยทำการบ้านก่อนนะ สวัสดี ปล.ฉันนั่งแก้คำผิดก่อน

[fyeahbabekg-blog]

Oneul 12.5

วันพุธที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2560

วันพุธอีกแล้ว งานเยอะอีกเช่นกัน ฉันเขียนสคริปงานeng b เมื่อคืน ตอนคาบฉันเลยให้เพื่อนเอาไปส่งครู(ฉันไม่กล้าส่ง กลัวโดนคอมเม้นท���55555) และในคาบ eng a เป็นอะไรที่สูบสมองมากค่าาา ฉันอ่านมาแล้วนะ แต่ในข้อสอบมันออกแบบกำกวม ซึ่งตอบได้หลายอย่าง ฉันพยายามทำแต่ก็รู้สึกเกินกำลังจริงๆ ออกห้องสอบมาฉันถามตัวเองว่ากาอะไรลงไป พอไปถามคำตอบเพื่อนก็กลับตอบคนละอย่าง ฉันปลงและคิดว่าเรื่องอื่นจะทำให้ดีขึ้น ซึ่งมันยากกว่าอันนี้555 วันนี้น้องของฉันจะกลับไปอังกฤษแล้ว ฉันอยากอยู่กับน้องให้นานกว่านี้ ฉันคิดถึงเด็กๆและป้าของฉัน ป้ากับน้องมาเดือนที่แล้วนี่เอง ฟังดูเหมือนนานนะถ้าบอกว่ามาอยู่กับฉันหนึ่งเดือน แต่เอาเข้าจริงๆเวลามันสั้นมาก รู้ตัวอีกทีก็จะถึงวันกลับแล้ว ฉันอยากอยู่กับเด็กๆให้นานกว่านี้ ตอนน้องอยู่ฉันไม่ค่อยได้ไปเที่ยวกับน้องเลยเพราะเป็นเวลาเรียนปกติและวันเสาร์-อาทิตย์ฉันยังต้องไปเรียนพิเศษอีก พอถึงวันนี้แล้วก็ใจหาย เพราะกว่าป้าจะกลับมาอีกทีก็อีกสองปี ฉันอยากไปส่งที่สนามบินจริงๆนะแต่ว่าต้องมาเรียน(อีกแล้วข่าซิส!!) ฉันรู้สึกเสียดายมาก ฉันรักเด็กๆและชอบบรรยากาศที่มีญาติมาอยู่บ้านหลายคน มันดูครึกครึ้นช่วงนั้นฉันมีความสุขมาก ตอนกลางคืนก็นั่งท่องสคริปพระพุทธต่อ สวัสดี ปล.ฉันอยากให้เด็กอยู่นานกว่านี้ เจอกันอีกสองปีนะ☺

[fyeahbabekg-blog]

Oneul 12 feat. Shit day

วันอังคารที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2560

วันอังคารสีจมปูววว ฉันบอกเลยว่าวันนี้คือ shit day ที่แท้จริง ตอนฉันขึ้นรถรู้สึกตื่นเต้นมาก เปิดเพลงปลุกใจจนสุดทางเพราะวันนี้มีงานวันภาษาทุกคนตื่นเต้น ฉันได้ใส่ยูกาตะสีชมพูวว แต่แต่.. ชุดมันรัดพุงมากข่าซิส คือหายใจเข้าก็เฮ้อเธอ5555 พุงป่องมากกก หายใจทีนี้รู้สึกไม่เต็มท้อง ต้องแขม่วตลอดเวลา กินอะไรก็ไม่ได้ เราแต่งตัวเสร็จแล้วก็ไปที่ตึก100ปี ละก็เตรียมตัวร้องเพลง พอสแตนบายเริ่มร้องแล้ว สิ่งที่พีควันนี้คือ... ฉันร้องเพี้ยนจ้าาาา เพี้ยนหลายรอบมาก ซึ่งพาร์ทนั้นฉันร้องคนเดียว🌸🌸🌸🌸 พยายามกลั้นอายไว้มากที่สุดแล้ว เพราะคนเยอะมาก ฉันแสดงเสร็จก็อยากจะปาชุดทิ้งเลย เพื่อนมาบอกฉันเยอะแยะว่า ฉันร้องเพี้ยน ฉันรู้แล้วจ่ะ ไม่ต้องมาบอก ฉันรู้ตัวเอง ชั้นผิดเอง ���ม่ต้องพูดแล้ว ฉันว่าหลังจากนี้ฉันจะไม่ร้องเพลงอีกแล้ว ไม่ว่างานไหนก็ตาม มันรู้สึกเป็นปมเพราะทำได้ไม่ดี ตอนซ้อมมันคิดว่าดีแค่ไหน แต่สถานการ์ณจริงเราคอนโทรลมันไม่ได้สักนิด ทั้งงานนอกจากคุยกับเพื่อนฉันก็เลี่ยงไปเจอคน(กลัวโดนทัก) ฉันร้อนมากวันนี้ เพราะชุดมันแขนยาวแล้วมันก็ปิดไว้ แต่หลังเที่ยงไป ฝนตกจ้ะ ตกชนิดที่ว่าซิ่นจะปลิวแล้วว ตกจนถึงกินเวลาคาบบ่ายหลายคาบเลยไม่ได้เรียน คาบครูบอยครูจะให้จัดที่นั่งใหม่ ฉันไม่อยากนั่งที่ใหม่เพราะฉันคิดว่าถ้าย้ายที่นั่งเขาก็แกล้งย้ายที่กันอยู่ดี ไดอารี่ที่รัก...วันนี้ตัวชั้นมีหลายอิโมมาก โดยเฉพาะตอนเย็นเป็นอะไรที่น่าเบื่อและหงุดหงิดเพราะ ลุงรถเดือนมาช้ามากกกกก มา6โมงเย็นแล้วบนรถก็คนเยอะมาก อัดกันสุดๆ เด็กบนรถยังเสียงดังวิ่งไปวิ่งมา ในใจนี่อยากจะลุกไปหักคอทีละคน แอร์เสียอีก ฉันว่าฉันควรฆ่าตัวตายแทนดีกว่า ชีวิตต้องมาเจอกะสภาวะแบบนี้ ฉันเริ่มตบะแตกเรื่องไดเอตเพราะวันนี้แม่ทำลาบดิบ สวัสดี🌚🌚 ปล. ฉันเกลียดวันภาษา และมันจะอยู่ในบัญชีหนังมาของชั้น

[fyeahbabekg-blog]

11 Oneul

วันจันทร์ที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2560

วันจันทร์ วันหยุดดดด แต่ฉันไม่หยุดจ้ะ เพราะว่าวันนี้ต้องไปซ้อมงานวันภาษากับเพื่อนที่รร. ฉันขี้เกียจไป แต่ก็ต้องไปเพราะเป็นงานของศิลป์เรา ฉันยังร้องเพลงได้ไม่คล่องเลย จะพยาบามฝึกร้อง วันนี้พ่อไปทำงาน ส่วนฉันเริ่มไดเอตเป็นวันที่ 3 ตอนเช้าฉันกินข้าวกล้องกับผัดคะน้าปลากระป๋องของแม่ อร่อยมากๆ ฉันกินข้าวแค่ครึ่งเดียว ไม่กินของมันเยอะ วันนี้ป้าไปส่งขึ้นรถเหลือง วันนี้คนน้อย ที่นั่งไม่เบียดกันเลย อาจจะเป็นเพราะเอกชนไปทำงาน เพื่อนนัดกันที่ใต้ตึกป.1 พอฉันไปถึงเราก็เริ่มฝึกกัน มีศิลป์ฝรส มาด้วย ฉันช่วยเพื่อนเป่าลูกโป่ง แสบบนปากมาก เราฝึกร้องเพลงจนฉันเหนื่อย และปวดปอดมาก สักแป้บก็สั่งแมคมากิน ระหว่างที่ร้องเพลงกันอยู่ พี่คนนั้นที่ฉันเคยเล่าไปว่านางช่วยจัดท่าให้เรา นางมาจ้าาาา ซึ่งไม่มีใครบอกนางเลย พูดกันแค่กลุ่มลับ แสดงจบนางก็พูดว่า ทำดีๆ ระวังเซนเซย์เกลียดนะ คือไร ฉันก็ไม่เข้าใจ จากนั้น��็บ่นสักพักแล้วก็ซ้อมต่ออีกหน่อย ค่อยแยกย้ายกันไป จากนั้นฉันเดินไปกาดหลวงกับเพื่อนเพื่อไปขึ้นรถขาว มีฝรั่งหนุ่มน้อยเป็นอาหารตาให้ชั้นอีกแล้ววว นางมีความโลแกน เลอร์แมนอยู่หน่อยๆ ฉันที่นั่งตรงข้ามกับเขาก็หวีดแรงไม่ได้(นางมากับครอบครัว) มีบางช่วงที่แอบมองแล้วดิฉันก็ยิ้มๆหัวเราะเองคนเดี๋ยว คนบนรถก็มองฉัน น่าจะคิดว่า อิเด็กนี้ดมยามารึเปล่า เมาลอยขนาดนี้ แต่พระเจ้าก็ยังถือว่าใจดีกับฉัน นางแอนด์แฟมิลี่ลงที่บ่อสร้างจ้า ตอนเขากำลังลงฉันแอบเสียดายหน่อย อาหารตาไปแล้ว ฉันถึงบ้านก็ต้องเดินเข้าไปอีก ร้อนก็ร้อน ปวดเท้าจะตายอยู่แล้ว จากนั้นก็ทำงานบ้านแล้วทำการบ้าน ค่ำแล้วพอก่อนนะไดอารี่

[fyeahbabekg-blog]

10 oneul

วันอาทิตย์ที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2560

วันนี้ฉันตื่นแต่เช้า(อีกแล้ววว) วันอาทิตย์สดใสสีแดง เพราะพรุ่งนี้ชดเชยไม่ต้องไปรร.วันนี้ฉันเริ่มการไดเอตเป็นวันที่สอง ฉันว่าจะงดของมันของหวาน แต่มื้อเช้าของฉันคือหมูกรอบและหมูฝอย ฉันว่าจะกินนิดเดียว แต่ปากฉันก็ยังเคี้ยวไม่หยุด รู้ตัวอีกทีคืออิ่มไปแล้ว หลังจากนั้นก็มาดูละครจักรๆวงค์ต่อ ฉันว่าเรื่องนี้ดูสนุกกว่าทุกเรื่อง น่าติดตาม เพราะเนื้อเรื่องโอเค นักแสดง คอสตูม ซีจี เอฟเฟคโอเค ละก็ไม่ยืดเยื้อ ฉันดูจนจบละจึงไปนั่งแต่งฉันท์ต่อ ฉันแต่งได้หลายวรรคแล้ว คิดไม่ออกเลยพอไว้ หลังจากนั้นก็ไปเตรียมตัวเพื่อที่จะไปเรียนพิเศษภาษาญี่ปุ่นต่อ วันนี้พ่อเอารถมอเตอร์ไซค์ไปเพราะคนแม่+ป้าเอารถยนต์ไปใช้ นั่นหมายความว่าแขนขาฉันจะต้องดำแน่นอน ฉันเซฟตัวเองโดยใส่ขายาวและเสื้อแจนยาวบางๆไปด้วย ตลอดเวลาที่เดินทางไปฉันรู้สึกง่วงมาก จนฉันหงายเงิบไปด้านหลัง แต่ยังกลับมาทัน พ่อก็ตกใจคว้ากระเป๋าไว้ ดีที่ฉันไปม้วนหลังลงไปก่อน เป็นอะไรที่คิดว่าตัวเองไม่ง่วงแน่นอนแต่ความเบลอกับคำว่ามีสติก็ช่างอยู่ใกล้กัน หลังจากนั้นฉันก็ไม่หลับอีกเลย ตอนเรียนเป็นอะไรที่ง่วงมาก ทั้งคนเรียนและคนสอน พ่อซื้อกล้วยทอดร้อนๆมาให้ แต่ฉันงดของทอด… เลยไม่กินเลย พอเรียนเสร็จแถวๆนั้นมีตลาดนัดฉันเลยขอพ่อไปซื้อสลัด กลับมาบ้านก็��กติ ฉันค้นหาเมล็ดเจีย ฉันอยากกิน แต่บ้านมีแค่เม็ดแมงลัก ฉันเลยเอามาแช่น้ำกินเป็นอาหารเย็น และให้แม่ซื้อข้าวกล้องมา ตอนกลางคืนฉันนั่งแต่งฉันท์ต่อ คุณพระ. ฉันส่งให้เพื่อนดู นางบอกว่าฉันแต่งผิดเพราะ เสียงยาวถึงจะไม่มีตัวสะกดแต่ก็เป็นตัว ครุ… ทำให้ฉันต้องรีไรท์ใหม่หมด ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมคำลหุถึงน้อยขนาดนี้ ใช้ยากด้วย ฉันจำเป็นต้องเปิดคลังศัพท์ลหุ ยอมใจคนแต่งได้ค่ะ ให้ฉันแต่งกลอนแปดแบบเดิมเถอะ สาธุ

[fyeahbabekg-blog]

9 oneul

วันเสาร์ที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2560

ฮายยย วันเสาร์ วันแม่ๆ วันนี้ฉันก็ตื่นแต่เช้าอีกเหมือนเดิม อยากจะนอนต่อแต่ลูกป้าก็เข้ามาปลุกและชวนชั้นเล่น ซึ่งชั้นยังอยู่ในโหมดสะลึมสะลือ สุดท้ายก็ต้องลุกไปล้างหน้าแปรงฟัน วันนี้พ่อกับป้าไปลำปางแต่เช้า ไปวัด แม่ก็ทำงานบ้าน สุดท้ายตอนเช้าเราเลยต้องต้มมาม่ากิน ฉะนที่ซีเรียสกับนน.ตั้งแต่เมื่อวานแล้วเลยกินแต่เพียงน้อยนิด แต่รู้ตัวอีกทีก็รู้สึกเหมือนกระเพาะจะฉีกแล้ว คิดว่ากล้ามเนื้อกระเพาะจะแข็งแรงกว่าทุกส่วนในร่างกาย ทำยังไงให้ผอมห้ะะะะ เขาบอกว่าถ้าอยากลดความอ้วนอย่ามีความคิดว่า ต้องลดได้เดี๋ยวนี้ แต่ฉันมีข่าาาา ละจะลดได้ไงล่ะซิส ช่วงบ่ายก็ไปเรียนญป.ต่อ แม่ฉันคงจะเบลอเพราะขับไปทางไหนไม่รู้ แล้วฉันก็ไม่รู้ตัวด้วยว่าแม่ขับมาผิดทาง จนแม่ทักเลยรีบหาทางกลับ ไม่งั้นคงพุ่งไปบนดอย พอใกล้ถึงก็ซื้อกล้วยทอดคงตรงทางเข้าด้วย แต่ยัดชาขมไปเยอะมาก(เพราะกลัวนน.ขึ้น) ซื้อมาแต่ก็ไม่กล้ากินเพราะว่ากลัวกินละหยุดไม่ได้555 แต่หลวมตัวไปกินแล้ว ยังดีที่เบรกทัน เรียนไปก็ง่วงไป(ขนาดว่ายัดชาไปแล้วก็เอาไม่อยู่) จนเลิกเรียน กลับมาบ้านก็ทำบาร์บีคิวกินกัน น่ากินมาก แต่ฉันตั้งปณิธานไว้แล้ว เพราะฉะนั้นเลยไม่กินเลย ทั้งๆที่อยากกินมาก คนอื่นก็เรียกให้ไปกิน ฉันเชื่อแล้วว่าถ้าลดความอ้วนอย่าบอกคนในครอบครัวเพราะทันทีที่บอกไป เขาก็ลากฉันลงไปกิน และบอกว่าเดี๋ยวค่อยลด ลดทำไม ละก็ทำหน้าตกใจ คือถ้าไม่ช่วยก็อย่ามาพูดแบบนี้ได้มั้ย🙄 ฉันจะไม่บอกใครแล้ว ฉันก็หิวเหมือนกันแต่ถ้าไม่ห้า���ไว้ก็คงเป็นเหมือนเดิม ฉันรูสึกว่าช่วงนี้อารมณ์แปรปรวน��่าย ฉันยังไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นอะไร เห็นอะไรนิดหน่อยก็หงุดหงิดเขาไปหมด ฉันพยายามบอกว่าไม่มีอะไรในโลกที่ได้ดั่งใจเราทุกอย่าง ฉันจะคิดดีคิดในแง่ดีไว้ ขอให้ฉันมีความสุขด้วย ปล.ฉันจะหนีไปบวช

[fyeahbabekg-blog]

8 oneul

วันศุกร์ที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2560

วันศุกร์แต่ไม่สุข ฉันตื่นเช้ามาตามปกติแต่สิ่งที่ทำให้หงุดหงิดคือฉันยังไม่ได้กินข้าวเช้า เป็นโมเมนต์ที่กำลังจะกินแล้วรถก็ออก หงุดหงิดปนเสียดายเพราะแม่ทำของที่ชอบ สรุปเลยไม่ได้กินข้าวเช้าจ้า จนมาถึงช่วงดูCCI วันนี้เป็นวันสุดท้าย ในใจคิดว่าวันนี้เขารับเชื่อแน่นอนร้อยเปอร์ แต่ความบาปในใจอิฉันก็มีเยอะเกินไป ยังเป็นเบตาดีนที่ยังข้นๆ(เรียกว่าคงข้นทั้งตัว5555) ลิสต์ความเลวแต่ละอย่างนี่ฉันดูจะทำเกือบหมด โดยเฉพาะนินทา เป็นอะไรที่หยุดปากหยุดพูดไม่ได้สักที ฉันคิดว่าพระเจ้าท่านมีจริงนะ แต่เป็นนี่เองที่ยังไม่พร้อมชำระจิตใจตนเอง พักละก็กินข้าวเรียนญป.ต่อ วันนี้ลืมนส.อ่ะ มาจนถึงเกือบเที่ยงเซนเซย์ก็ให้พวกเราไปซ้อมที่ร้อยปี ซึ่งไม่ได้มีแค่ ญป. ยังมีของภาษาอื่นอีกซึ่งการแสดงของเขาดีงามมาก อาจจะเป็นเพราะเขามีรุ่นพี่ช่วยกันทำ ดูเป็นระบบมาก อิดสา ซึ่งเซนเซย์คงจะเห็นว่าถ้าร้องเฉยๆไม่มีท่าทางคนดูคงจะเบื่อ(เพราะเป็นเพลงช้า) เลยให้คิดท่าประกอบเยอะๆ แต่ๆ... เซนเซย์คงจะลืมไปว่าเพลงของเรานั้นเป็นเพลงช้า ซึ่งถ้าจะใส่ท่าเต้นคงจะต้องได้แค่โยก หรือ ปรบมือ แต่ภาพที่เซนเซย์คิดคือเราต้องเล่นใหญ่มองนกมองฟ้า โปรยดอกไม้ เดินไปเดินมา คิดว่าถ้าให้ตีลังกา ม้วนหน้าได้คงจะให้ทำละ จนการแสดงของเราไม่เป็นที่พอใจของเซนเซย์ จึงให้พี่ม.5 มาช่วย ซึ่งเป็นอะไรที่ฉันว่าครูคิดผิดมากกก เพราะพี่เขามีสปีชีย์เดียวกะเซนเซย์คือเล่นใหญ่ อินกับเพลงมากๆ ท่าที่นางคิดให้เราคือค่อยๆหันมา ทำหน้าอินๆประหนึ่งอยู่ ญป. สายน้ำไหล น้องต้องคิดว่ามันคือความทรงจำครั้งสุดท้ายที่ควรจดจำ หลับตาแล้วนึกภาพตามไรงี้ ซึ่งพวกฉันที่ยืนเท้าเอวคือ พร้อมบวกมาก ทำหน้าเหม็นเบื่อกันสุดๆ ฉันที่เริ่มจะไม่ไหวเลยไปเข้า��้องน้ำกับเพื่อนอีก3คน พอเข้าห้องน้ำปุ้บ ดิฉันหุยลั่นห้องน้ำ อยากจะเอาหน้าจุ่มชักโครกตายๆไป ไม่อยากรับรู้อะไรแล้ววว แต่ต้องยอมรับความจริง จิกกระโปรงที่สุด พวกฉันจึงอดทนจนถึงตอนเย็นซึ่งต้องสอบบทสนทนาเลยรวดไปดูชุดที่จะใส่ ไปละเจอพี่เขาค้นๆกองที่เขาจองไว้ นี่รู้สึกอิจมากกก ฉันขอชุดสวยๆบ้างได้มั้ยล่ะ ที่เหลือให้นี่ก็แหมม บางอันนี่นึกว่าผ้าปูที่นอน หงุดหงิดเบอร์สิบ หน้ามุ่ยเหมือนเหม็นกะปิ จนถึงตอนเย็น ไดอารี่ที่รัก...ฉันอ้วนขึ้น กังวลใหญ่ ฉันคิดว่าต้องคุมอาหารแล้ว แต่มันยากที่ต้องคุมปาก ฉันจะพยายามให้ดี ขอให้ฉันลดได้ด้วยเถอะ ปล.ฉันจะไปสถาปนาศิลป์เกาหลีใหม่

[fyeahbabekg-blog]

7 oneul

วันพฤหัสบดีที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2560

วันนี้วันพฤหัสสสส วันนี้ห้องของฉันแข่งแชร์บอลกันกับรุ่น พี่ห้องฉันแพ้จ้าาา เพราะว่ารุ่นพี่เขาเล่นเก่งมาก ชู้ตลงตะกร้าตลอด แล้วเพื่อนฉันที่เป็นตัวชู้ตก็ไปรด.แถมพี่เขาก็สูงอีกเลยเล่นกันได้ไม่ดีพวกเราที่เป็นกองเชียร์ก็กรี้ดกันดังไม่ได้เดี๋ยวโดนเขาเขียมกัน ก็เลยย้ายที่มานั่งแถวๆหน้าตึกdg พอห้องฉันชู้ตเข้าก็ปรบมือกันพอเป็นพิธี… แต่ในใจนี่หุยดังมาก ฉันสังเกตเห็นหน้ามีมี่เวลาลูกวืด นางจิกกระโปรงแล้วทำหน้าเหมือนโดนบังคับให้กินมะนาว บางคนมีหลุดกรี้ดแต่ก็เซฟตัวเองทัน ส่วนคาบครูดาวเรืองกลุ่มต่อมาที่ทำอาหารเลือกทำ ผัดไทย&ไก่ทอด ซึ่งวันนี้มีแขกไม่ได้รับเชิญมาด้วยจ้าา เป็นผญคนหนึ่งที่แฟนนางอยู่ชุมนุมเดียวกับฉัน นางมาช่วยทอดไก่และอยู่ชุมนุมฉันทั้งคาบ ฉันหัวร้อนมากตอนที่ฉันถามว่าทำไมไก่ไม่สุกสักที(เพราะเห็นทอดตั้งนานแล้ว) เธอเลยตอบว่า ของแบบนี้ก็ต้องใช้ไฟอ่อนสิ คุณพระ ไฟมันอ่อนไปมั้ยเธอ แล้วเมื่อไหร่จะได้กิน จนไก่สุกแล้วฉันเลยขอชิม คือมันเลี่ยนน้ำมันมาก เรียกว่าทุกอนูเนื้อไก่ถูกแทรกซึมด้วยน้ำมัน แต่ก็ยังโอเคที่นางยังช่วยล้างถ้วยให้ ส่วนตอนเย็นเป็นอะไรที่ So Bad มากกกกก ฉันเริ่มจะรู้สึกเกลียดคนคนหนึ่ง ซึ่งตอนแรกฉันก็ไม่ได้คิดอะไรแต่พอนานไปฉันรู้สึกไม่ชอบมากขึ้น จนบางทีฉัน��ยากจะลุกไปบีบคอเพราะสิ่งที่มันพูด แต่ฉันเป็นคนโกรธง่ายหายเร็วฉันจึงคิดว่ารอให้ความแค้นของฉันมันสุมมากกว่านี้ก่อน ตกเย็นฉันนั่งรถประจำกลับบ้านคือเป็นอะไรที่ร้อนมาก ทั้งๆที่ฉันนั่งหน้าสุด รถก็ติดอีกยิ่งแถวหน้าศาลเด็กคือแบบ ถ้าวิ่งจากตรงนั้นกลับบ้านก็คงจะถึงไวกว่า จนฉันง่วงนอนเลยหลับเป็นพักๆ สะดุ้งตื่นขึ้นมาคิดว่าคงใกล้ถึงบ้านแล้ว(เพราะดูหลับไปนานมาก)แต่ที่จริงแล้วฉันยังรถติดอยู่สันทรายจ้าา หลังจากนั้นฉันก็ไม่ได้หลับอีกเลย เพราะน้องที่อยู่เบาะหลังเอาเท้าถืบเบาะฉัน บางครั้งแทบจะยั้งตัวเองไม่อยู่แล้วหันไปด่า แต่พลังความดีก็บอกให้ฉันคีพลุคไว้แล้วอดทนรอมาจนถึงบ้าน ตลอดเวลาที่นั่งรถมาฉันทำหน้าบึ้งสุดทางเพราะหงุดหงิด ตอนเย็นนี้บ้านฉันทำหมูกะทะด้วย มีป้าที่รู้จักมากินด้วยกัน รู้สึกว่าหัวเหม็นควันเลยต้องสระผม เสร็จแล้วก็รีดผ้าต่อ ไดอารี่ฉันปวดตาแล้วพอก่อน🌝

[fyeahbabekg-blog]

6 oneul

วันพุธที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2560

วันนี้เป็นอีกวันที่ดูเนือยมากๆเพราะมีแต่วิชาการทั้งนั้นยิ่งวิชา eng นี่รวมใจมาทั้ง3เลยจ้า แต่วันนี้โชคดีที่ไม่ได้เรียนeng c เพราะว่าคาบแรกดูcci ตอนเข้าแถวที่โรงละคร ฉันรู้สึกว่าสายศิลป์จะโดนดุเยอะมาก อาจจะเพราะเด็กส่วนใหญ่พูดมาก ฉันชอบสายศิลป์มากกว่าสายวิทย์ ฉันคิดว่าสายศิลป์ดูไม่เครียดและทุกคนในห้องดูช่วยเหลือกัน แต่บางทีก็เกเร สายวิทย์บางคนฉันไม่สามารถจะพูดคุยอย่างสนิทสนมทั้งหมดได้ ทำให้ฉันอึดอัดมากๆ วันนี้เรียนeng a สีใหม่ ฉันอยู่สี2อยู่ห้องครูแคท ครูเขาถามชื่อเล่นแต่ละคนแล้วสุ่มจับคู่กับเพื่อนเพื่อทำสรุปgerund&infinitive ฉันได้คู่กับพิม คู่พี่น้องนากที่พลัดพรากกันแต่ยังเล็ก แต่ฉันคิดว่าพิมหน้าเหมือนหมีขาวมากกว่า ฉันรู้จักพิมจากเพื่อนของฉัน เพื่อนชอบบอกว่าเห็นหน้าฉันแล้วนึกถึงพิม เพราะมีบุคลิกคล้ายๆกัน หน้าตาก็คล้ายๆกัน ซึ่งพอฉันได้คู่กับพิมแล้วฉันคิดว่าตัวเองนั้นแทบไม่มีอะไรคล้ายนอกจากบุคลิกและหน้าตา เพราะดูจากสติปัญญาตอนสรุปชีทแล้ว ฉันดูโง่กว่าเขาเยอะเลยจ้าาาา ครูแคทก็ชมพิมว่าสรุปดี(ฉันก็เขียนสรุปแผ่นเดียวกับนางนะทำไมไม่พูดถึงฉันเลย5555) ช่วงบ่ายเพื่อนเอาเสื้ออายกับเสื้อห้องมาแจก และช่วงเย็นมีแข่งฟุตบอลห้องของฉัน ฉันออกมาก่อนเลยไม่รู้ว่าชนะรึเปล่า และวันนี้ก็ไม่มีการบ้านอีกเช่นเคย ฉันเลยมานั่งแต่งบล็อคจนถึงสามทุ่มแล้วก็อ่านจอยเรื่อง ไพรเวทหวี จนถึงสี่ทุ่มครึ่งแล้วนอน ปล.อยากไปค่ายญป.แล้ว

[fyeahbabekg-blog]

5 oneul

วันอังคาร ที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2560

ฉันตื่นมาในสภาพที่หัวมัน หน้ามัน ตาคล้ำที่สุด ไดอารี่ที่รักเมื่อคืนฉันคงเบลอเกินไปตอนเช้าพอฉันถึงโรงเรียนฉันถึงรู้ว่าวันนี้ใส่ชุดผิด… ฉันใส่ชุดนักเรียน วันนี้ฉันจึงเป็นคนเดียวที่ขาวโอโม่เพราะคนอื่นใส่ชุดพละกัน วันนี้ทุกคนก็นั่งทำงานกันเพราะไม่เสร็จ วันนี้ฉันเข้าไปดูกลุ่มเก่าห้องฉัน ปรากฏว่าเพื่อนบล็อคชั้นจ่ะ…ตอนนั้นรู้สึกงงและไม่เข้าใจมาก นางคิดว่าฉันจะมาล้วงความลับห้องเธอหรอ? ฉันคิดว่าตัวเองคงโดนแบนจากห้องเดิมเรียบร้อยแล้ว วันนี้ไม่มีอะไรนอกจากคำว่าเฟลและเหนื่อยเพราะปั่นงาน ปล1.ฉันจะบล็อคมันคืน ปล2.ทุเรียนทอดอร่อยมาก

[fyeahbabekg-blog]

4 oneul

วันจันทร์ ที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2560

วันนี้ฉันเหนื่อยมากเพราะครูสั่งงานเยอะและต้องส่งภายในวันพรุ่งนี้เพื่อจะกรอกคะแนน ซึ่งหนึ่งในนั้นคือวิชาภาษาไทยยย โดยงานอื่นฉันเคลียร์ตอนอยู่ที่เรียนพิเศษแล้วและคิดว่างานไทยจะทำตอนกลางคืน ไดอารี่..สิ่งที่พีคที่สุดคือบ้านฉันไฟดับ และมือถือฉันก็ไม่มีเน็ต ฉันเลยต้องใช้เน็ตจากคนอื่น ฉันรู้สึกว่างานมันงงมากสุดท้ายก็พยายามทำความเข้าใจและทำได้ สิ่งที่พีคสองคือฉันไปทำกลอนบทของเพื่อนคนอื่นในกลุ่ม ฉันเพิ่งรู้ตัวตอนทำเสร็จแล้ว... ฉันถามเพื่อนคนนั้นว่าได้กลอนอะไร(เผื่อซ้ำ) ปรากฏว่าเพื่อนคนนั้นเลือกกลอนชุดเดียวกันกันฉัน แต่คนละบท ไดอารี่ ฉันพิมพ์ไปก็ง่วงไปตอนนี้เวลาก็เกือบเที่ยงคืนแล้ว ฉันท้อ ฉันเลยทำงานยายบุญมาดีกว่า ฉันว่าพรุ่งนี้ตื่นมาสภาพฉันคนไม่ต่างจากคนตายดีๆนี่เอง ปล1.ฉันลืมทำไทยแผ่นนึง ปล2.ฉันง่วงมาก

[fyeahbabekg-blog]

3 oneul

วันอาทิตย์ที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2560

วันนี้บ้านฉันจะทำหมูกะทะกินกันตอนเที่ยงเพราะญาติ��ี่มาด้วยจะกลับตอนเช้ากว่าแต่ฉันต้องไปเรียนญป…ฉันหิวมากแต่ยังดีที่แม่ยังแวะกินก๋วยเตี๋ยวอยู่ ระหว่างทางเข้ามีร้านกล้วยทอดด้วย ปกติจะไม่เปิดแต่วันนี้ยังมีกล้วยเหลือ ฉันขอแม่แต่แม่ไม่ให้ซื้อ บอกว่าขี้เกียจฟังฉันบ่นว่าอ้วนอีก เรียนวันนี้ง่วงมากแต่กลับไปฉันก็ไปกินหมูกะทะไม่ทันอยู่ดีเพราะมันค่ำแล้ว แต่แม่ฉันก็ยังเอาถ่านมาเติมอีก ได้ยินป้าคุยเรื่องคนข้างบ้านกับแม่ด้วย ไม่ได้ตั้งใจแต่ก็ได้ยินไปแล้ว ปล. ฉันไม่อยากไปรร.

[fyeahbabekg-blog]

2oneul

วันเสาร์ ที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2560

     วันนี้ก็เป็นวันหยุด ฉันรู้สึกว่างานเยอะมากๆ โดยเฉพาะงานภาษาไทยที่มีทั้งงานเก่าและงานใหม่ซึ่งต้องทำให้เสร็จทันเวลา วันนี้ฉันไปซ้อมการแสดงวันภาษากับเพื่อนที่โรงเรียนระหว่างตอนมาโรงเรียนฉันต้องนั่งรถเหลืองซึ่งตอนขึ้นแรกๆคนไม่ได้เยอะเท่าไหร่พอระหว่างทางฉันรู้สึกว่าคนเยอะมากกกกกก มากจนที่นั่งแถวของฉันจะรวมตัวกันละระเบิดเป็นปลากระป๋องมันอึดอัดและร้อนมากเพราะแถวมาตรฐานของรถคิว1แถวจะอยู่ที่ 5 คน แต่แถวฉันมี 7 คนจ้าาา สภาพตอนนั้นคือนั่งตักกันได้คงทำไปแล้ว ทำให้ฉันแอบกลอกตามองบนอยู่หลายครั้ง ยังไม่พอถึงหน้ารพ.แมคก็มีป้าอีก2คนนั่งแถวกลางจุดนั้นฉันอยากขอออกซิเจนเพื่อต่อชีวิต พอฉันเห็นป้ายรร.ฉันก็ขอลงทันทีทั้งที่ประตูนั้นไม่เปิด… และวันนี้ยังเป็นวันเกิดของเพื่อนฉันด้วยพวกเราสั่งไก่มากินกันออกเงินหารกัน หลังจากนั้นฉันก็ขึ้นรถขาวกลับบ้านซึ่งรถโล่งมากกกก ฉันสามารถนั่งเหยียดขาหรือลงไปนอนกลิ้งได้เลย โทรศัพท์ฉันเงินหมดเลยต้องรอให้พ่อโทรมารับ ถึงบ้านแล้วน้องของฉันไปดูหนังกับป้ายังไม่กลับมาแต่สุดท้ายพอถามน้องว่าดูหนังสนุกมั้ยน้องก็บอกว่าไม่ได้ไปดูเพราะหนังที่จะไปดูออกโรงแล้ว

[fyeahbabekg-blog]

1 oneul

วันศุกร์ ที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2560

     วันนี้ฉันตื่นเช้าตอนตีห้า เมื่อคืนนอนดึกเลยง่วงนิดหน่อย  ที่จริงฉันไม่อยากไปโรงเรียนเลยเพราะวันนี้มันเป็นวันศุกร์แล้ว หลักจากทำธุรส่วนตัวเสร็จก็ถึง���รงเรียน คนขาดเยอะมาก วันนี้มีนักข่าวมาขอถ่ายทำข่าวของเพื่อนที่ชื่ออายที่ห้องด้วย ทุกคนดูจะตื่นเต้นเพราะไม่มีใครเคยมาขอทำข่าวในห้อง และหลังสอบครูแต่ละวิชาก็บอกคะแนน วันนี้บอกคณิตกับเคมี นี่ไม่ตกนะ แต่กลัววิชาอังกฤษจะตกพราะตอนทำแปลไม่ค่อยได้ ตอนเย็นได้ดูดวงเขาบอกว่าการเรียนจะไม่ค่อยดี ให้ขยัน ตอนกลางคืนได้ท่าออกกำลังกายใหม่ด้วย จะพยายามขยันทำ ละก็ขยันตั้งใจเรียนด้วย