ffeza - Tumblr blog

[ffeza]

bugun annemle kavga ettik ve aglamaya basladim. sonra sen aklima geldin ve daha cok agladim. aglamaya baslama sebebim sen degildin ama sonrasinda sadece sana agladim.

[ffeza]

artik seni yeni kiz arkadasinla beraber gormekten de korkmuyorum. gozum hep camdan disariyi izliyor, seni gorurum diye. ben seni gormek istiyorum sadece. her kiminle birlikte olursan ol umurumda degil artik. benden uzakta, benden olabildigince ayri yasadigini gormek. aylar once yanimda ve simdi ise yanimdan gelip gecen bir yabanci olarak gormek. her ne olursa olsun seni gormek istiyorum hep. beni gormen korkutuyor ama ben seni gormek istiyorum. peki ya neden istiyorum? bilmem. belki de seni gercekten cok ozluyorumdur. bu ozlem dinecek gibi durmuyor, baksana. bazen senin de beni birazcik bile olsa ozlemeni istiyorum. insan artik sevmedigi, asik olmadigi bir insani da ozleyebilir degil mi? beni ozlesene sen de. bu yanlis degil. ozlemim karsiliksiz olmasin, sen de beni ozluyor ol. kisiligimi ozle, yanindaki heyecanimi ozle. ne bileyim, senin yaninda kucuk neseli bir kiz cocuguna donusen beni ozle. ben ozluyorum. ben sana dair her seyi ve seninleykenki beni cok ozluyorum. sen beni ozlemesen de olur, sana karsi besledigim sefkati ozle. biraz olsun ozle ya. ne olacak sanki. birkac ay once kimse yoktu ki. sadece sen ve ben vardik. kalbim sadece senin icin atiyordu. sadece sendin. sadece bendim. sadece bizdik. ve ben cok ozledim “sadece biz” olmayi.

[ffeza]

seni cooook ozluyorum cooook

[ffeza]

[ffeza]

sen insani yıkar gidersin

[ffeza]

durmus butun saatler bizim icin, sevgilim.

[ffeza]

belki de ictigim sigaranin dumanisin:)

[ffeza]

ne kadar zaman gecti, seni hic gormeyeli? sensiz de gunes dogdu bak, mevsimler de degisti.

[ffeza]

nefes aliyorsun ama beni insanlarin icinde hickira hickira aglattigin gun öldun.

[ffeza]

cok garip. sanki hic kimse senin hissettirdiklerini hissettiremeyecek. sanki ben bir daha seninleyken yasadigim mutluluga sahip olamayacagim. bunlara inanmasam da icimden bir ses hep oyle olacagini soyluyor. sonra dusunuyorum, dalip gidiyorum bir yerlere. cok nadiren seni goruyorum, kalbim carpiyor. her karsilastigimizda ya da seni sokakta bir yerde gordugumde buyuk bir aci hissediyorum icimde. nedendir bilmem. seni unutmak bu kadar zor olmamaliydi. ne yapmaliyim bilmiyorum cunku aslina bakarsan her seyi yaptim. seni unutabilmek icin turlu turlu seyler denedim. cok sigara ictim, cok icki ictim, kafayi buldum. birkac erkekle bir seyler yasadim. farkli seylerle ilgilenmeye cabaladim, psikiyatriste gittim. hep disari ciktim, gezdim tozdum. sevdigim insanlarla vakit gecirdim. icimdeki o dinmek bilmeyen aciyi bastirmak icin defalarca kez kendimi kestim. hicbiri seni unutturamadi. kimse, hicbir sey unutturamadi seni. biliyor musun; varliginin agirligi biraz olsun hafifledi. ama asla kalkmadi o yuk uzerimden. anneme anlatiyorum bazen. seni oyle ozluyorum ki dile getirmeden edemiyorum. seni ozledigimi soylemesem bile, konuyu hep sana getiriyorum. ne zaman disari ciksam gozlerim seni ariyor. disari cikmak icin hazirlanirken belki seninle karsilasirim diye elimden geldigince guzellesmeye calisiyorum. ama gel gor ki karsilasmamizdan da cok korkuyorum. yuzlerce celiski yasiyorum kendi icimde. cok zorlaniyorum. aglamak istiyorum ama artik aglayamiyorum.

[ffeza]

bi sen degil. ama bi sen degil. ugurlamam gideni, sen degil. bi sen degil. umursamam geleni, sen degil. bi sen degil.

[ffeza]

ozur dilerim, seni sevmiyor olmama ragmen cikma teklifini kabul ettigim icin. degisen bir sey yok, seni hala sevmiyorum. icimde sana karsi en ufak bir sey yok. sevgiliyiz ama sen benim icin bir bok ifade etmiyorsun. hak etmedin tabii ki. ben cok aptalim ve seni uzecegim. seni sevebilirim sanmistim ama oyle olmadi. beni optugunde, bana dokundugunda hicbir sey hissetmiyorum. asil sorun ne biliyor musun? bazen yanimda sen degil de o varmis gibi hayal ediyorum. bacagimda yatan sen degil de, oymus gibi dusunuyorum. iste o zaman icimde kelebekler ucusuyor, kipir kipir oluyorum. onu hala cok ozluyorum. onun yanimda oldugunu hayal etmek bile sen yanimdayken hissedemediklerimi hissettiriyor bana. onun yoklugu bile cok sey hissettirebiliyorken senin varligin hicbir sey hissettirmiyor. bu senin sucun degil. seni hak etmiyorum, sen iyi birisin. ozur dilerim, hakkimda bilmedigin o kadar fazla sey var ki… igrenc bir insanim, uzgunum. senden ayrilacagim, sadece biraz zaman gecmesini bekliyorum. mutlu degilim, aklim baskasinda. seni fazla yipratmak istemem, ben zaten bir harabeden farksizim. biliyor musun, o beni optugunde dunyanin en mutlu insani olurdum ben. ama senin opucuklerin hicbir sey hissettirmiyor bana.

hicbir. sey. hissetmiyorum.

[ffeza]

yok. yalan kolpa. annem de soyledi dun. ben unutamadim hala. sadece oyle olmasini istedim, oyle sandim. unutamamisim.

[ffeza]

bu saatte nereye gidilir inan bilmiyorum evim sendin ama sana artık gelinmez biliyorum

[ffeza]

sadece son bir bulusma istiyorum, son bir sarılma… sana sıkıca sarılıp kokunu icime cekmek ve seni son bir kez öpmek istiyorum, dudaklarımda nefesini hissetmek istiyorum. seni kendimden daha cok sevdim ve sana sımsıkı sarılıp kalbimdeki bütün duygularla veda etmek istiyorum. belki de gözyaslarıma hakim olamayacagım, lütfen hicbir sey deme. tek istedigim bu, sadece bu. beni artık istemedigini ve yollarımızın ayrıldıgını biliyorum ama ne olur, sadece son bir sarılma ver bana… sonra bütün gozyaslarımla, bütün uzuntumle kaybolacagım. seni su an oldugundan cok daha fazla özleyecegim. böylesine aptalca bir sekilde sonlanacagımızı asla düsünmemistim. ama iste böyle oldu… artık hicbir sey hissetmiyorum fakat asla gecmiyor icimdeki sana son kez sarılma ihtiyacı. cünkü biz birbirimize veda etmedik sevgili. ne olur, sadece son bir sarılma, eger mümkünse de son bir opucuk… bu sefer son oldugunu bilecegim, bu sefer her seyimle sana veda edebilecegim. lütfen, yalvarıyorum son bir sarılma ver bana. baska hicbir sey istemiyorum.

[ffeza]

sanırım “tatlım” kelimesine ayrı bir seyler hissediyorum

[ffeza]