especiallyou

[especiallyou]

Şaire, “Göğüs kafesimde yeşerttiğin bahçede soldum.” dedirten dünya değil misin?

[especiallyou]

sana geldim, kapın kırıktı. duvarların birbirine çok yakındı. sana geldim, dört köşeli bir parantezin içinde kayıptım. kartlarımı açtım, gözünün içine baktım, bir şeyler söyledin, yalandı. ne söylersen söyle sana güveneceğim ortadaydı. gitmekten bahsettin, gitmekten bahsettin, gitmekten bahsettin, aklım almadı. duran bu kadar yalanın içinde bu kadar gerçek gidebilen tek şey sen olabilirdin, aklım durur mu, başımda kalmadı. senin için kıyafetler bakmıştım, yemekler bakmıştım, denizler bakmıştım, yollar bakmıştım, fallar bakmıştım, senin gözlerinle aynalara bakmıştım. sen benim babaannemin başörtüsüne yapışık sakızdın. sen benim alışveriş yapmadığım halde selam verdiğim bakkal amcaydın, sen çaldığım ilk yüzüktün, kırdığım ilk bardaktın, takımı bozduğum için annemden yediğim ilk dayaktın, sen doksan birinci dakikada yediğim goldün, kendimden gizli gizli içtiğim biraydın, sigaraları yarım attığım sokaktın, korktuğum kırmızı arabaydın, takip ettiğine inandığım sestin, bir cenaze evindeki kalabalık, mezardaki yalnızlıktın. sana geldim, kalbim kırıktı.

[especiallyou]

Dengemi kaybediyorum ama böylesi daha zevkli

[especiallyou]

Bazı şeyler için yüreğimi bile çıkarır koyardım ortaya ama benim gücüm değil inancım kalmadı ve bu daha acı.

[especiallyou]

Bir şeyleri düzeltmeye çalıştıkça daha da batırıyorum. Üzerimdeki yükleri atmak istedikçe daha da batıyorum. Bir tek ben, bana yük oluyorum artık.

[especiallyou]

Yoluna sokamıyorum hiç bir şeyi, üstüme de sinmiyor zaten kokun.

[especiallyou]

Sabahattin Ali’nin şu sözünü yaşamak istiyorum;

birbirimize rastlamadan evvelki hayatımız sahiden birbirimizi aramaktan başka bir şey değilmiş.

ne aradığımızı bilmeden aramak…

şimdi içim rahat,aradığını bulan ve başka bir şey istemeyen biri gibi sükunet içindeyim.

[especiallyou]

Güne camın kenarındaki çiçeğini sulayarak başlardı. Çocuğu gibi severdi çiçeğini. Su içerdi sonra sıkı sıkı tutardı bardağı. Yemeğini yer kitabını okurdu. Sayfaları çevirirken hep özenliydi. Dışarıya çıkınca tek seferde içine çekmeye çalışırdı bütün orman kokusunu. Tek seferde görmek isterdi tüm manzarayı. Her gün beslemeye çalışırdı o sokaktaki kedileri. Hep sevgi doluydu herkese, her şeye. Hiç anlamazdım ondaki bu duyguyu. Bir gün aniden terk etti buraları. Sonrasında kimse sulamadı o çiçeği, kimse bir daha o kadar sıkı tutmadı o bardağı, kimse o özenle çevirmedi hiçbir kitabın sayfasını, kimse beslemedi o kedileri. Giderken yanında götürmüştü bütün sevgisini, umuda olan inancını. Yeni yeni anlamaya başlıyorum neden böyle olduğunu. Çok korkuyormuş meğer. Daha fazla kaybetmekten, eksilmekten. O da anlamış bir gün daha fazla tutunamayacağını, bundanmış gidişi. Elveda hayatımın hüzün kokan baharı.

[especiallyou]

[especiallyou]

[especiallyou]

Bazı şeyler için yüreğimi bile çıkarır koyardım ortaya ama benim gücüm değil inancım kalmadı ve bu daha acı

[especiallyou]

+

[especiallyou]

ne zaman ki tanrı ölür, işte o zaman başlar insan yaşamaya

[especiallyou]

ayakta duramazken bile koştum sana

[especiallyou]

sana çıkacakmış gibi hissettiriyor her yol hatta her ihtimal

[especiallyou]

Dışının güzelliğine kanıp içinin çirkinliğini unutmuşsun

[especiallyou]

İnandığım, dayandığım her şeyi bir bir yıktın şimdi ayakta dur diyorsun. bu kalp nasıl dayansın?