elifsarcaios05

[elifsarcaios05]

İnsan bazen ne olursa olsun özler çünkü özlemek insani bir ihtiyaçtır.Özlediğin kişi özlenmeyi haketmiyor olabilir.Zaten kimse hak edenleri özlemez.

[elifsarcaios05]

Bir varmış bir yokmuş evvel zama içinde...' diye başlar hep masallar.Ama öyle bi masallar vardır ki kahvene boğulduğum gözlerinle başladı.Kendimi garip hissederdim.Kelebek hissi derler ya midem de kelebekler uçuşurdu.Bilseydim o kelebeklerin ölünce midemin bulunacağını bata çıka da olsa o toprağından çıkardım...Üstümde kahvelerinin lekesi kalsada çıkmış olurdum o toprak dediğim bataklıktan.

Sen neden böyle yaptın ki? Bir Veda bile etmeden niye gittin ki? Bir vedayı hakketmeyecek kadar mı sevmedin beni? Bu kadar mı yalandı sevgin?

Ben sana inanmıştım diğerli gibi olmadığına.İnanmıştım aşkına.Ama sana güveni tam olan kalbim var ya paramparça şu anda.

Bi süre sonra yoruluyorsun.ömrü hayatında üstüne binmeyen yükler biniyor üstüne.Zor geliyor işte.

Ya ben artık düşmekten bıktım.Dizlerimin paramparça olmasından her güvendiğim birinin beni bi öncekinden daha kötü düşürüp beni terk etmesinden bıktım.Bende insanım ya bende insanım benim de bi hayallerim var benim de bi gücüm var yetmiyor gücüm bu kadar yükü taşımaya yetmiyor.

Ben sensiz her gün yeniden öldüm.Ama sakın yanlış anlama beni sen değil benim sana olan umutlarım beni baştan çürüttü ama sen benim umut çiçeklerimi sulasaydın pas tutmuş çivi gibi olmayacaktım.

'Hep yanında olacağım' demiştin ey yâr neredesin şimdi yoksa gözlerim karardı da görmüyor muyum seni?

~Elif~

[elifsarcaios05]

Merhaba' ile başlar insanlar konuşmaya devamında hissedeceği duyguları hiç düşünmeden dökülür kelimeler dudaklarından.Sonra başlarsın konuşmaya küçük minnacık kelebeklere gebe kalır insan.Konuşa konuşa kelebekler büyür.O kelebeklerin öleceğini hiç düşünmez.Sonra aşık olmaya başlar hafiften.Korkaksın aşkını itiraf edince gideceğinden.Senin korkunun inadına büyür o karnındaki kelebekler.Ve sen ilk defa ruhuna inandırırsın ona sırılsıklam aşık olduğunu.İşte o an doğar gebe kaldığın kelebekler.Karnında,midende,tüm bedenin de hissedersin o kelebekleri.Durduramazsın kendini.Ya o da beni seviyorsa telaşı sarar seni.O özgüven ile söylersin bütün hissettiklerini.Ama telaşlandığın gibi olmaz her şey.Reddedilme hissini iliklerine kadar hissedersin ilk defa.Ağır gelir bu yük sana.Taşıyamaz olursun o yükleri bir anda.Kelebekler demiştim ya bilimciler der ki kelebekler çok kısa yaşarlar hatta bazı söylentiler var ki kelebekler bir gün yaşıyor diye bu yüzden miydi karnımda ki kelebeklerin kısacık yaşamaları...

~Elif~