elafriacomedi

[elafriacomedi]

Για όλα εκείνα τα απογεύματα που ήμουν μες στο δωμάτιο

Ψάχνοντας λούπες ή γέμιζα το τετράδιο

Φώναζαν γείτονες «Κλείσε κανα παράθυρο!»

Αν το κλείσω θα με βρουν απ' τον πρώτο κάτω στο κράσπεδο!

[elafriacomedi]

Μου φαίνεται πως πάντα πετούσα μόνο γιατί σ’ έψαχνα και έτρεχα γρήγορα για να προλαβαίνω το σκοτάδι..

Για να μην νυχτώνει ποτέ, για να μη φοβάσαι!

Εγώ το μόνο που ήθελα να καταφέρω πετώντας ήταν να προλαβαίνω την επόμενη δύση, και πριν να σκοτεινιάσει τελείως την επόμενη! Να καθυστερώ τη νύχτα για πάντα!

[elafriacomedi]

Μ’ ακούς, ελα για λίγο, θέλω μόνο να σε δω

Θα ‘θελα να ‘μασταν οι δυο μας στο χωριό

Να πίναμε κονιάκ πριν πιούμε τον ελληνικό

Μετά να φεύγαμε μαζί για το ωραιότερο βουνό

Αυτό που κάποιοι το λένε ιερό

Μου ‘χες πει να αλλάξω το «εγώ»

Να το κάνω «εμείς» αν είναι για καλό

[elafriacomedi]

Κι αν τα ζω όλα στην υπερβολή τους

Κι αν είναι λάθος

Δείξε μου πως να μη νιώθω τόσα

Δείξε μου πως να μη σε σκέφτομαι συνέχεια

Δείξε μου πως να μη σε θέλω μόνο για εμένα

Δείξε μου

Μάθε μου πως να σ’ αγαπήσω λιγότερο

Και θα το κάνω

Αλήθεια, αν μπορείς δείξε μου

[elafriacomedi]

Η αληθεια είναι σαν ένα γυμνό ανατομικό κρεβάτι. Είναι σκληρή επίπεδη και πονάει. Γι’ αυτό λοιπόν μερικές φορές ίσως θα ήταν καλύτερα να ζούμε ξαπλωμένοι σε βολικά μαξιλάρια στρωμένα με παρήγορα ψέματα..Γιάτι πόσα να αντέξει και αυτή η έρημη πλάτη

[elafriacomedi]

μάλλον είμαι ερωτευμένη με το να ερωτεύομαι

Ακούγεται περίεργο

Αλλά με αγαπώ όταν ερωτεύομαι

Πολλές φορές με βρίσκω να ερωτεύομαι

την φύση

Το αέρα

Την βροχή

Εκείνον ακόμα πιο πολύ

Τα λακακια που κάνει όταν χαμογελάει

Το μικρό στραβό του δόντι

Εκείνα τα χείλη

και τις ανασφάλειες του

[elafriacomedi]

μου αρέσει ο τρόπος που οι ραγάδες

στους γοφούς μου μοιάζουν ανθρώπινες και

που είμαστε τόσο απαλές κι όμως

σκληρές και άγριες όπως της ζούγκλας

όταν χρειάζεται

το αγαπώ αυτό σ’ εμάς

πόσο ικανές είμαστε να σκεπτόμαστε

πόσο ατρόμητες να πληγωθούμε

και που φροντίζουμε τις πληγές μας με χάρη

απλά το να είμαι γυναίκα

το να με αποκαλώ

γυναίκα

με κάνει απόλυτα ολόκληρη

και πλήρη

[elafriacomedi]

Τί ὄμορφη ποὺ εἶσαι. Μὲ τρομάζει ἡ ὀμορφιά σου. Σὲ πεινάω. Σὲ διψάω.

Σοῦ δέομαι:

[elafriacomedi]

Α, θάθελα να φιλήσω τα χέρια του πατέρα σου,

της μητέρας σου τα γόνατα που σε γέννησαν

για μένα να φιλήσω όλες τις καρέκλες που

ακούμπησες περνώντας με το φόρεμά σου,

να κρύψω σαν φυλακτό στον κόρφο μου

ένα μικρό κομμάτι απ’ το σεντόνι που κοιμήθηκες.

[elafriacomedi]

[elafriacomedi]

Μὲ γνώρισες νὰ γέρνω στὴν ἀγάπη σου

σὰν πεταλούδα στὸ ἄλικο λουλούδι

καὶ νὰ σκορπίζω ὅσο ἡ καρδιά μου ἐδύνοταν

μεθυστικὸ τὸ ἐρωτικὸ τραγούδι.

Γνώρισες τῆς χαρᾶς μου τὸ ἄγριο ξέσπασμα

στὸν ἀνοιξιάτικον ἀγρὸ ποὺ εὐώδα

λαχτάρας κύμα ἐγίνονταν ἡ ἀγκάλη μου

τὰ νειάτα σου νὰ σφίγγη καὶ τὰ ρόδα.

Ἐσὺ ποτὲ κρυφὰ δὲν ἀκολούθησες

τὸ βῆμα μου σὰν φεύγω ἀπὸ κοντά σου

κι᾿ ὅμως καὶ μὲ τὴ σκέψη σου μοῦ δόθηκες

καὶ μὲ τὴ φλόγα ἀκόμα τοῦ ἔρωτά σου.

Μὰ ποιὸς τὸ ξέρει ἄν, μία στιγμὴ βρισκόσουνα

κάπου ποὺ νὰ μὲ βλέπεις ὅταν γέρνω

καὶ σκύβω μαζωχτὴ κάτω ἀπὸ τἄγριο

χτύπημα, τὶς στριγγὲς φωνὲς ποὺ σέρνω

ἂν ἄκουες, καὶ στοῦ πόνου τὸ ξεχείλισμα

τὸ δόσιμο στὸ ξέψυχο μεθύσι,

τὰ δάκρια, ὤ, θὰ μ᾿ ἀρνιόσουν ὅλα ἂν τἄβλεπες.

Κι᾿ ὅμως μου λὲς πὼς μ᾿ ἔχεις ἀγαπήσει.

[elafriacomedi]

Κάθομαι εδώ και κάθομαι

Βρέχει χωρίσ να βρέχει

Όπωσ όταν σκιά

Μασ επιστρέφει σώμα

Κάθομαι εδώ και κάθομαι

Εγώ εδώ απέναντι η καρδιά μου

Και πιο μακριά

Η κουρασμένη σχέση μου μαζί τησ

Έτσι για να φαινόμαστε πολλοί

Κάθε που μασ μετράει το άδειο

[elafriacomedi]

We’re gonna smoke dat!! 🎵

[elafriacomedi]

μπαίνω στον πειρασμό να επιθυμήσω, να κυλιστώ μαζί σου, στα στρωσίδια του πάθους μου, να σβήσουμε να ξαναγεννηθούμε μαζί, μέσα από την μήτρα μιας έκφρασης που πραγματοποιείται από την δίκη μας πρωτόγνωρη ένωση!!