ekiminsekizi

[ekiminsekizi]

Ne çok acı var. Ne çok düşündüğüm,ne çok kahrolduğum,ne çok ağladığım..

Hayatımın son birkaç anına bakıyorum da,

Boğazda bir düğüm,acıya odak bir benlik,sanrılar,sancılar,paranoyalar,uzun uzun boşluğu seyredişler,kendimden kaçışlar,hiçbir yere varamayışlar,yine kendime dönüşler...

Beklentim var mı hayata dair? Sanmıyorum.

Düzeltebilecek gücüm var mı tüm bu keşmekeşi? Sanmıyorum.

Oldurabilecek miyim bugün değilse bile bir gün bu olmazları? Sanmıyorum.

Bir gün son bulursa,herkesten aynı anda gidersem geride kalanlar ne olur? Pişman olurlar mı bana çektirdikleri acıların tümü için,anımsarlar mı beni bir şarkıda,bir fotoğrafıma bakıp iç çekerler mi? Düzelir mi ben gidince her şey? Bilemiyorum..

Ne ileri,ne de geri.. Sanki zamklanmışım olduğum yere,kurtulamıyorum...

Düzelmesi lazım,düzelmiyor.

Geçmesi lazım,geçmiyor.