efekanamacli

[efekanamacli]

uykulu gözlerini sevdiğin adam, sana yazar oldu bak hiç uyumadan...

[efekanamacli]

1.Sabah 5:00'te uyan,

2.10:00' da yatağa gir.

3. Şekerli yiyeceklerden uzak dur.

4.Mantığa uymayan hiçbir genel, halk görüşünü dikkate alma

5.Bir anda yalnızca bir işe odaklan.

6. Aşktan ve duygusallıktan uzak dur

7.Arzunu çok çalışarak öldür.

8. İyi bir insan ol, fakat başkalarının bunu bilmesine izin verme.

9. Gereksiz şeylere para harcama.

10. Şimdikinin on katı zengin olsan bile, hayat tarzını katiyen değiştirme.

[efekanamacli]

1.Sabah 5:00te uyan.

2.10:00 da yatağa gir.

3. Şekerli yiyeceklerden uzak dur.

4.Mantığa uymayan hiçbir genel, halk görüşünü dikkate alma

5.Bir anda yalnızca bir işe odaklan.

6. Aşktan ve duygusallıktan uzak dur

7.Arzunu çok çalışarak öldür.

8. İyi bir insan ol, fakat başkalarının bunu bilmesine izin verme.

9. Gereksiz şeylere para harcama.

10. Şimdikinin on katı zengin olsan bile, hayat tarzını katiyen değiştirme.

[efekanamacli]

Moda o kadar saçma birşey ki, tüm insanlar aynı şeyi kullanıyor ve bundan zevk duyuyor.

[efekanamacli]

Herkes sever ama herkes okumaz sözlerini

Herkes sever ama herkes göremez Vatan bölücülerini

Herkes sever ama herkes fedakarlık yapamaz 15 yaşındaki kınalı kuzular gibi, sırtında 215kg mermi yürekteki iman gibi

Herkes Nutuk atar ama kimse yazdıramaz adını tarihe

Daha söylenecek çok şey 100.yılda ama...

BÜYÜK DEVRİMLER BÜYÜK YÜREKLER İSTER

Mustafa Kemal gibi......

[efekanamacli]

Doğduğum gün öğreniyorum

Her doğum günümde bir önceki doğum günü pastamdaki mumları özlüyorum

Çünkü o mumlar yanarken sadece kendilerini eritmedi

Ailece gittiğimiz yemekleri eritti

Masumluğumu yitirtti

Eski hayallerimi unutturdu

Sanırım büyümek buydu.

Ama özlemiyorum diyemem babamın siyah saçlarını

Annemin sahiplenen bakışlarını

Özlemiyorum diyememki her doğum günümde azalan heyecanı

Anlıyorum neden kimsenin hatırlamadığını

Anımsıyorum başım yastığımdayken insanların acımasızlığını

Ama hiç inkar edemem babamın kaslı kollarıyla beni kaldırdığını

Unutamamki Annemin masallarını

Ama büyüyorum işte en çokda korktuğum bu

[efekanamacli]

“Utangaç bir adamım ben; bir şeyin fiyatını bile soramam; ayrıca, sorarsam, almak zorundayımdır da sanki.. Roma’da insanlar arenada öğleden önce aslanların önüne, öğleden sonra seyircilerin önüne atılırmış ya, seyirciden daha çok korkarım.�� Cemal SÜREYA

[efekanamacli]

Bugün benim doğum günüm.Bugün trafik ışıklarının tamamen kapanması gereken bir gün.Cebinde beş kuruş olmayan öğrencinin lüks mekanları taş yağmuruna tutacağı,öğretmenlerin öğrencilerine aslında eğitim denilen sistemin bir boka yaramadığını itiraf edeceği bir gün.Doğum günü pastası felan da istemiyorum ha bugün efendi gene alıcam biramı mumuda onun içine pipet yapıcam.Dostlar var olsun bizler janjanlı kutlamaları geçeli çok oldu.Bakalım bugün dostlar bizi hatırlayacakmı…

[efekanamacli]

Zamanı Sayıklamak

Doğum günlerinin kutlanma sebebini merak ettiğimiz zamanlardı. Kafamızdaki sorulara cevap verebilmek için çok fazla zamana ihtiyaç vardı. Hoyrattık sözde her birimiz zamana karşı; ancak zamandı yumuşakça hırpalayan bizi.

Bir bilge çıkageldi zamana aldırmayan çizgilere sahip. Kimsenin doğum günlerinin bir çeşit zaman ölçme aracı olduğunu düşünemediğini fark etti. Yaşlanıyorduk ve birinin bize bunun güzel bir şey olduğunu anlatması lazımdı ya da bir şekilde kandırılmaktı bu bizim için.  Döküldü dudaklarından bilgenin  o anlamlı yanılgılar silsilesi.

‘Bir insan doğmuş diyecekler soğuk bir bozkır gecesinde,

Bir insan doğmuş diyecekler yalnızlığın unutulduğu bir mevsimde,

Bir insan doğmuş diyecekler hatırlanırsa belki

Bir insan ölmüş diyecekler bir defaya mahsus ve

Ölmüş olmak doğmuş olmak kadar hatıra getirmeyecek o insanı…

Kim hatırlanmak istemez ki…

Kim yaşamak istemez ki…

Yaşlanmak umurumuzda değildi artık. Hatırlanmaya değer bir ömür yaşamak istiyorduk ve doğum günlerimiz bizim geçmişi gözden geçirme periyotlarımızdı.

[efekanamacli]

ne bileyim işte yazdığım şiirleri ilk sen oku isterdim *öyle çok..

-verabia

[efekanamacli]

Nasıl desem, yazamıyorum artık

Hissizleşiyorum...

Sevdiklerimi özlüyorum

Memleketimi özlüyorum

Ama bir sevdiğim varmı? Memleketim neresi? bilmiyorum...

Aşık olmaya çalışıyorum hiç göremediğim gözlere

İstemiyorum kimseyi

Özledim hiç duymadığım sesleri

Şimdi size 4 köşeli camları ıslak sobada hafif çıtırdayan odun eşliğinde efkarlı masamdan yazıyorum

Sevin,gülün ama kimseye göstermeyin

Ama nefes alıyorum

Galiba ölüyorum

"Nefes almak bir umut"demiş, şair

Umudun en dibini arıyorum.

[efekanamacli]

Yalnız başıma mutlu olmayı öğrendim mesela,

İnsanlara gerek duymamayı en yakına bile,

Duygularımı köreltmeyi denedim mesela,

Her gün içten içe öle öle.

Belki başka bir hayatta var olmayı düşledim bazen,

Daha 15 yaşıma basmamışken,

Her türlü kötülüğü görmüştüm sanki iyiyiken,

Ama hep düşündüm içimdeki çocuğu yitirirken.

Yıldızları görmeyi özledim şehirin ışık altındayken,

Odamın ışığını kapattım tavana soba ateşi gözükürken.

Ama yalnız mutlu olmayı öğrendim tam da ölürken.

Tam da içimdeki çocuğu yitirirken...

[efekanamacli]

...

Saklanamadım, ruhuma bulaştı bu devrin kiri.

[efekanamacli]

Gece çökmüş üzerime ve ben satırlara kaçmışım.

[efekanamacli]

...

duygularım körelmiş, içim siyah, aklımda ölüm. saçma sapan hayat ve hayattan daha saçma olan şey ben. dengesiz, ruhsal bozuklukları olan ben..

[efekanamacli]

1

Yaşamak şakaya gelmez,

büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın

                       bir sincap gibi mesela,

yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,

                       yani bütün işin gücün yaşamak olacak.

Yaşamayı ciddiye alacaksın,

yani o derecede, öylesine ki,

mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,

yahut kocaman gözlüklerin,

                        beyaz gömleğinle bir laboratuvarda

                                    insanlar için ölebileceksin,

                        hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,

                        hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,

                        hem de en güzel en gerçek şeyin

                                      yaşamak olduğunu bildiğin halde.

Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,

yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,

           hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,

           ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,

                                      yaşamak yanı ağır bastığından.

2

Diyelim ki, ağır ameliyatlık hastayız,

yani, beyaz masadan,

              bir daha kalkmamak ihtimali de var.

Duymamak mümkün değilse de biraz erken gitmenin kederini

biz yine de güleceğiz anlatılan Bektaşi fıkrasına,

hava yağmurlu mu, diye bakacağız pencereden,

yahut da sabırsızlıkla bekleyeceğiz

                                en son ajans haberlerini.

Diyelim ki, dövüşülmeye değer bir şeyler için,

                               diyelim ki, cephedeyiz.

Daha orda ilk hücumda, daha o gün

                           yüzükoyun kapaklanıp ölmek de mümkün.

Tuhaf bir hınçla bileceğiz bunu,

                        fakat yine de çıldırasıya merak edeceğiz

                        belki yıllarca sürecek olan savaşın sonunu.

Diyelim ki hapisteyiz,

yaşımız da elliye yakın,

daha da on sekiz sene olsun açılmasına demir kapının.

Yine de dışarıyla birlikte yaşayacağız,

insanları, hayvanları, kavgası ve rüzgarıyla

                                    yani, duvarın ardındaki dışarıyla.

Yani, nasıl ve nerede olursak olalım

          hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak…

3

Bu dünya soğuyacak,

yıldızların arasında bir yıldız,

                       hem de en ufacıklarından,

mavi kadifede bir yaldız zerresi yani,

                       yani bu koskocaman dünyamız.

Bu dünya soğuyacak günün birinde,

hatta bir buz yığını

yahut ölü bir bulut gibi de değil,

boş bir ceviz gibi yuvarlanacak

                       zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız.

Şimdiden çekilecek acısı bunun,

duyulacak mahzunluğu şimdiden.

Böylesine sevilecek bu dünya

“Yaşadım” diyebilmen için… 

-Nazım Hikmet

İyi ki doğdun Nazım Hikmet!

[efekanamacli]

Bir kitabın olmalı kimsenin okumadığı, Bir yolun olmalı kimsenin gitmediği, Bir ağacın olmalı tek sana meyve veren, Denizin olmalı mesela dalgaları tek senin gönlüne çarpan, Sevdiğin olmalı gökyüzüne bakınca gözlerini gördüğün, ve bir şiirin olmalı her yerde yazılmayan gönül ile okunan.

-Efekan Amaçlı