Text
Op reis naar Canada #1
Het zit nog vers in mijn geheugen. De fantastische reis die ik samen met mijn ouders heb gemaakt in Canada. Een reis die oorspronkelijk gepland stond voor het najaar van 2020, kon door COVID-19 pas dit jaar plaatsvinden. Het lange wachten werd beloond met zeeën van oranje/rode bomen en het zien van meerdere wilde dieren. Wat een geweldige reis was dat...
Omdat ik een reis van drie weken onmogelijk in één blog kan samenvatten, ga ik dat niet eens proberen. Ik zal in delen gaan vertellen over mijn ervaringen in dit fantastische land en wat wij allemaal hebben meegemaakt. Maar, zo'n enorme reis heb je niet in een dag of twee rond natuurlijk. Vandaag wil ik jullie dan ook iets vertellen over hoe we deze reis hebben voorbereid, en wat hier allemaal bij kwam kijken.
Even terug in de tijd. Mijn ouders droomden er al jaren van om de Route 66 te rijden op een motor. Vanwege de situatie in de VS en het feit dat Route 66 al lang niet meer hetzelfde is als dat het vroeger was, werd de focus verplaatst naar Canada. Samen met mijn vader heb ik een reizigersbeurs bezocht van Tioga Tours, waar enthousiaste reizigers hun ervaringen met Canada en de Verenigde Staten deelden. Hier woonden we een presentatie bij van een reis door Oost-Canada, New England en Niagara Falls. Deze reis gaat deels door de VS (New York, New Hampshire & Vermont) en Canada (Ontario & Quèbec). Hierdoor begon het te kriebelen om zelf ook zo'n reis te gaan maken. De reden dat we voor Oost Canada kiezen, is dat er mensen in dit gedeelte van Canada wonen waarbij we graag op bezoek zouden gaan.
Nu het zaadje geplant is, zijn we gaan kijken naar de route en wat we zouden gaan bekijken. Mijn moeder had de wens om te kijken hoe de First Nations leven, mijn vader wilde graag naar Algonquin Provincial Park en zelf had ik mijn zinnen gezet op het walvis spotten in Tadoussac. Daarnaast moesten we op bezoek bij een oude vriend van mijn vader in Brockville, en langs mijn oude stagebedrijf in Walton.
De First Nations bevonden zich op Manitoulin Island. Daarmee hadden we al gauw een ruwe schets te pakken. De route zou starten in Toronto. Via de Thousand-Islands-Parkway rijden we naar Brockville. Daarna gaan we noordelijker, via Quebec City gaan we naar Tadoussac. Daarna gaan we weer terug en rijden we via Ottawa richting Algonquin Provincial Park. De volgende stop wordt Manitoulin Island. Vanaf South Baymouth pakken we de veerpont naar Tobermory om dan door te rijden naar Walton. Daarna rijden we nog naar Niagara Falls en eindigen we de reis weer in Toronto. Voor dit alles hebben we drie weken de tijd. Deze route zou zo ongeveer 3400km lang zijn.
Met nog een aantal bezoekjes aan het kantoor van Tioga Tours in Zwolle, veel planning en uitzoeken wat we allemaal wilden gaan doen en zien, hadden we de route rond. We zouden op 20 september 2020 vertrekken en op 10 oktober weer thuiskomen. Helaas kwam daar een coronapandemie tussendoor, en werd de reis tot twee keer toe uitgesteld. Maar, drie maal is scheepsrecht en op zondag 18 september zaten we dan daadwerkelijk in het vliegtuig naar Toronto.
Met een enorme bult aan voorbereiding en een route vastgesteld, hebben we er ontzettend veel zin in. We vliegen met Air Canada en Tioga Tours heeft alles voor ons geregeld. De reis kan eindelijk beginnen. We huren een camper bij CanaDream, maar daar is de regel dat je de camper niet op mag halen op dezelfde dag dat je aankomt met het vliegtuig. We kiezen er voor om eerst een dag in Toronto door te brengen, en pas op dag twee de camper op te halen.
In de volgende blog ga ik jullie meenemen naar Toronto, de grootste stad van Canada en tevens de hoofdstad van de provincie Ontario.
Groetjes! Marjo
1 note
·
View note
Text
Vliegen met je fotografiespullen
Een vliegvakantie vind ik altijd weer een hele uitdaging. Het vliegen zelf kan best spannend zijn, en je moet goed nadenken over de bagage die je meeneemt. Wat gaat er in de handbagage, wat gaat er in het ruim etc. Vandaar deze blog. Hopelijk kan ik jullie wat tips geven over hoe je de kostbare fotografiespullen veilig meeneemt naar het land van de bestemming.
Vooraf is het belangrijk om te bedenken welke bagage je mee gaat nemen. Wat is de bestemming? Welke vliegmaatschappij kies je uit, en wat zijn de regels voor de bagage? Op die manier kun je vooraf al bepalen hoe je gaat inpakken. Bij sommige maatschappijen krijg je standaard ruimbagage en handbagage, maar er zijn ook maatschappijen die dat niet aanbieden, dan mag je vaak enkel handbagage meenemen.
Goed, zodra je hebt besloten welke bagage je hebt en hoeveel je kan inpakken, is het belangrijk om te bepalen welke apparatuur je meeneemt en wat je thuislaat. Bekijk dus ook van te voren goed wat je gaat fotograferen. Ga je een stad in en wil je vooral architectuur en gebouwen fotograferen, dan volstaat een kleine lens of een groothoeklens al gauw. Trek je de natuur in en wil je ook wilde dieren fotografen, dan is een zoomlens ook van belang.
Bedenk je vooraf ook wat je gaat doen. Een wandeling maken met een zware lens om je nek is niet heel comfortabel. Ga je echt op één plek zitten om bijvoorbeeld vogels te spotten dan is de 150-600mm lens juist wel weer praktisch om mee te nemen. Maar met zo'n grote lens komt wel het feit dat je daar een statief bij nodig hebt. Een statief mag echter niet in je handbagage zitten, dit wordt gezien als een stomp voorwerp en zal dus in je ruimbagage moeten.
Nu je hebt besloten wat je gaat doen en welke apparatuur je daarvoor nodig hebt, is het belangrijk om dit verstandig in te pakken. Kies voor een stevige fotografietas, die de afmetingen heeft om mee te mogen als handbagage. Persoonlijk ben ik altijd doodsbenauwd dat mijn spullen gestolen worden, of kapot gaan (we weten allemaal hoe onvoorzichtig bagagehandelaren met je tassen en koffers omgaan). Vandaar dat ik mijn tas altijd meeneem als handbagage.
Op sommige vliegvelden zul je de elektronica bij de douane nog uit je tas moeten halen. Wees hierop voorbereid! Niets is zo vervelend als last-minute gestress omdat je de tas niet goed uitgepakt krijgt. Reis je met iemand? Vraag dan of die jouw spullen ook goed in de gaten houdt. Het kan voorkomen dat je bak met camera's niet voor controle hoeft, maar de tas zelf wel. Gelukkig zit er al een mooie vooruitgang in. Op Schiphol hoef je de tas al niet meer leeg te halen gelukkig.
Alles door de douane heen? Pak een karretje voor je handbagage, want die tas is waarschijnlijk ontzettend zwaar. Nu kun je wel weer rustig ademhalen en je voorbereiden op de reis die gaat komen. In een latere blog zal ik nog ingaan op welk objectief onmisbaar is op reis, en welke je wellicht beter thuis kan laten. Voor nu, fijne reis!
Groetjes, Marjo
0 notes
Text
Abtenau; klein dorpje, groot genot
Inmiddels voelt dit dorp in Oostenrijk als mijn tweede thuis. Al sinds 2005 gaan wij elk jaar op wintersportvakantie, en sinds 2007 doen wij dat in het kleine Abtenau. Wij verblijven altijd bij Maria & Tony in Pension Schwan. Het kan dan ook niet anders dan dat mijn eerste blogpost over dit geweldige dorp gaat.
Abtenau is een gemeente binnen het district Hallein. Het is gelegen in de deelstaat Salzburger Land op zo'n 45km ten zuiden van Salzburg. Abtenau ligt in het Lammertal in de Tennengau en telt zo'n 5894 inwoners op 1 januari 2022. De gemeente Abtenau bestaat uit negen zogeheten Katastralgemeinden en 23 Ortschaften. Abtenau ligt op zo'n 714 meter boven zeeniveau. Onder andere tweevoudig wereldkampioene Alpineskiën Alexandra Meissnitzer. Wereldkampioen Alpineskiën David Zwilling en Paralympisch skiër Matthias Lanzinger zijn in Abtenau geboren.
Abtenau is het ideale dorp voor de wintersporter die niet houdt van après-ski en gewoon graag veel wilt skiën.
Binnen de gemeente Abtenau zijn twee skigebieden te vinden, de Abtenauer Bergbahnen aan de Karkogel en het ski- en wandelgebiedd Postalm. Daarnaast ligt het skigebied Dachstein West op een kwartier rijden vanaf het centrum van Abtenau. Dit skigebied verbindt Russbach, Annaberg en Gosau door middel van 29 skiliften en in totaal 66km aan pistes. Het hoogste punt ligt op 1700 meter.
Wat maakt Abtenau nu het ideale wintersportdorp? Voor mij is het de rust, de omgeving en de vriendelijke mensen. Ik ben niet de persoon die kiest voor feesten en uitgaan, maar die heerlijk tot rust komt in de bergen en het liefst de hele dag op de piste staat. De Karkogel in Abtenau biedt voldoende uitdaging voor de ervaren skiër, en de beginnende skiër kan binnen het dorp uitwijken naar de Sonnleit'n lift, een hele fijne piste waar je goed kan leren skiën. Ben je toe aan een mooie route? Dan moet je zeker de panoronda in Dachstein West doen. Hier heb je 44km aan piste die je van Russbach via Gosau naar Annaberg brengt met de meest fantastische uitzichten onderweg.
Wanneer je start in Russbach, eet je de lunch in Astauwinkl en ben je voordat de piste's om 16u sluiten weer terug in Russbach. Onderweg heb je dan zo'n beetje alle pistes en liften ten minste één keer gehad en door de verscheidenheid aan afdalingen kun je zelf kiezen of je rustig op je gemak naar beneden skiet, of dat je de adrenalinekick van een zwarte piste opzoekt.
Ook is er in het midden nog een Fun-Park, waarbij met name snowboarders hun lol op kunnen over verschillende heuveltjes, rails en boxes (de ervaren funpark-bezoekers weten vast waar ik het over heb).
Maar Abtenau heeft niet alleen winterplezier te bieden, ook in de lente, zomer en herfst kun je hier een prima vakantie beleven. Maar daarover meer in een volgende blog.
Groetjes! Marjo
0 notes