dentaldm-blog

[dentaldm-blog]

کامپوزیت دندان و هزینه آن

کامپوزیت دندان چیست؟ فرق کامپوزیت و لمینت در این است که لامینیت کامپوزیتی نیاز به قالب گیری و لابراتوار ندارد و حتی نیاز به همان تراش مختصر دندان را هم ندارد و مستقیما کامپوزیت دندان توسط دندانپزشک روی سطح مینای دندان بدون هیچگونه تراش، گذاشته شده، شکل داده می شود و با اشعه فیکس می شود.

کامپوزیت دندان می تواند به عنوان یک لایه محافظت کننده روی مینای دندان در طول سالها نقش مهمی ایفا کند.

به خصوص در مواردی که مینای دندان دچار مشکلاتی مثل ساییدگی، شکستگی، لب پریدگی، ترک های ریز و یا تحلیل می باشد ، لمینیت کامپوزیتی نه تنها هیچ آسیب و ضرری به مینای دندان نمی رساند بلکه به عنوان یک لایه محافظت کننده و پوشاننده روی مینای دندان بسیار مفید هم هست ضمن اینکه زیبایی بی نظیری هم ایجاد می کند.

البته در زیبایی �� جلوه طبیعی و طول عمر لمینت دندان ، تکنیک دقیق توسط دندانپزشک و مواد مورد استفاده با کیفیت بالا، تاثیر بسزایی دارد.

مراحل کامپوزیت دندان ۱-بهداشت دهان قبل از انجام لمینت دندان آنچه که اولویت انجام در هر نوع درمان زیبایی دندانپزشکی است، داشتن یک بهداشت دهانی ایده آل است. هر نوع جرم، پلاک ویا بیماری پریو دنتال باید قبلا برطرف شود.

۲-نمونه کامپوزیتی بعضا برای نمایش دادن فرم نهایی لبخند فرد یک مدل موقت کامپوزیتی روی دندانهای فرد فرم داده میشود و در صورت راضی بودن او درمان انجام میپذیرد.

۳-انتخاب رنگ دندان با توجه به خواست مراجعه کننده در این مرحله با مشورت دندانپزشک زیبایی ، رنگ لمینیت مورد نظر برای دندانهای فرد انتخاب میشود. لازم به ذکر است ،اگر مراجعه کننده بخواهد رنگ دندانهای روشنتری داشته باشد ، بعضا انجام بلیچینگ ( سفید کردن دندان) قبل از انجام ونیر دندان توصیه میشود.

۴-ایزوله کردن دندانها و اسید زدن و شستن آنها سپس دندان ها کاملا خشک شده و با استفاده از انوع مخصوص کامپوزیت دندان انجام ونیر ،موسوم به « کامپوزیتهای زیبایی » ، دندانپزشک شروع به فرم دادن یک لبخند زیبا میشود.

معمولا در یک جلسه تنظیم شده دیگر، پالیش کردن و تکمیل ونیر کامپوزیتی ، انجام میپذیرد.

آنچه یک دندانپزشک زیبایی ماهر در نظر میگیرد پر هیز از over contour دندان و توجه به طبیعت شستشوی فیزیولوژیک لثه بعد از درمان است.

طول عمر کامپوزیت دندان چقدر است؟ طول عمر لمینت های کامپوزیت به طور معمول ۴ سال می باشد اما هرچقدر فرد بیشتر در بهداشت دندان خود بکوشد می تواند طول عمر لمینت دندان خود را افزایش دهد .

گاز زدن غذا های سفت مانند ته دیگ و جویدن یخ از طول عمر لمینت کم خواهد کرد. البته اگر کامپوزیت دچار پریدگی یا شکستگی شود امکان ترمیم آن وجود دارد.

مزایای کامپوزیت دندان چیست؟ بکار گذاشتن این پوسته روی دندان از پوسیدگی و خراب شدنش جلوگیری کرده و برخلاف روکش های سرامیکی که دور تا دور دندان تراشیده می شود و بخش زیادی از دندان را از بین می برند برای بکار گذاشتن این پوسته روی دندان ها مقدار کمی از آن تراشیده شده و باقی آن دست نخورده باقی می ماند.

و یکی از موارد قابل توجه برای این درمان ماندگاری رنگ این دندان بوده که بسیار مداوم بوده و برخلاف ظاهر نازک آن بسیار مقاوم است و با رعایت کردن بهداشت دهانی طول عمر بیش تری را پیدا خواهد کرد.

معایب کامپوزیت دندان (در مقایسه با لمینت سرامیکی) عوض کردن رنگ در طول زمان طول عمر کمتر انواع لمینت دندان

عوارض کامپوزیت دندان در صورتیکه کامپوزیت دندان با رعایت اصول و به طور صحیح انجام شود هیچ عوارضی ندارد، اما اگر به طرز صحیح انجام نشود می تواند مشکلات زیر را ایجاد کند :

۱-التهاب لثه این مساله بسیار مساله جدی و مهمی است، در صورتیکه کامپوزیت در مجاورت لثه درست قرار داده نشود به علت گیر پلاک میکروبی (حال یا به دلیل وجود پله و یا نا صافی کامپوزیت در آن ناحیه) می تواند باعث التهاب لثه و یا حتی خونریزی از لثه و در واقع آغازگر بیماری لثه باشد.

۲-بد بویی دهان در صورتیکه کامپوزیت ونیر به صورت صحیح و اصولی انجام نشود. در برخی موارد دیده می شود که دندان ها همگی با کامپوزیت به هم وصل شده اند و امکان نخ دندان کشید وجود ندارد، این مورد کمتر از بقیه موارد دیده می شود.

در بیشتر مواقع به دلیل عدم پالیشینگ مناسب نخ دندان به طور راحت از بین دندانها عبور نمی کند، به طور مثال خیلی کیپ است و نخ درست رد نمی شود و یا اینکه اضافات کامپوزیت باقی مانده است و باعث ریش ریش شدن و یا بریده شدن نخ دندان می شود و در نتیجه نخ کشیدن به طور موثر انجام نمی شود، این نیز باعث بد بویی دهان می گردد.

۳- باز بودن فاصله بین دندان ها گاهی بین دندان ها نسبتا باز می ماند، نه البته به میزانی که دیده شود و باعث گیر غذایی و بد بویی دهان می شود. البته بد بویی دهان به علت مورد قبلی یعنی التهاب لثه ناشی از کامپوزیت ونیر غلط نیز ایجاد می شود.

۴- رنگ گرفتن دندان ها در بعضی مواقع در صورتیکه لبه های کامپوزیت درست قرار نگیرند و یا اینکه درست پالیش نشوند، لبه های کامپوزیت رنگ میگیرند. به طور واضح تر می تواند گفت، باید حدالمکان از ایجاد لبه در کامپوزیت خودداری کرد.

موارد عدم استفاده از کامپوزیت دندان

بهترین مارک کامپوزیت دندان چیست؟ کامپوزیت های ژاپنی و آمریکایی از بهترین مارک های کامپوزیت دندان می باشند. البته قیمت هرکدام از این دو مارک متفاوت بوده و انتخاب هر کدام در هزینه نهایی اصلاح طراحی لبخند با کامپوزیت تاثیر میگذارد.

آیا لمینت کامپوزیتی برای رفع دندان های تقریبا غیر مرتب هم کاربرد دارد؟ یکی از کاربرد های اصلی لمینت کامپوزیتی رفع غیرمرتب بودن دندان ها است که بنابر حالت فک و شکل دندان ها لمینت یا ارتودنسی و یا هر  دو می تواند روش درمان باشد. قیمت کامپوزیت دندان 97 چقدر است؟ هزینه کامپوزیت دندان در کلینیک های تهران حدود یک میلیون تومان به ازای هر دندان است.

[dentaldm-blog]

مراقبت های پس از ایمپلنت

ممکن است به دلایل بسیاری دندان‌های خود را از دست بدهید، اما دلیلی وجود ندارد که بدون دندان‌ به زندگی خود ادامه دهید، زیرا روشی به ‌نام ایمپلنت دندان وجود دارد که می‌تواند به طور کاملاً بی‌خطر جایگزین تعدادی از دندان‌های از دست رفته و یا در صورت نیاز، تمام دندان‌های شما شود. هر چند ایمپلنت یک درمان دائمی برای رفع بی‌دندانی است، اما مراقبت بعد از ایمپلنت دندان‌، از جمله رعایت بهداشت و تغذیه مناسب، تأثیر زیادی در ماندگاری و طول عمر آن دارد.

اگر قصد استفاده از ایمپلنت‌های دندانی را دارید، ممکن است نگران نحوه مراقبت و بهداشت آن بوده و مهم‌تر از آن نمی‌خواهید ترمیم دندان‌های شما با مراحل بازسازی و نگهداری مداوم و ناخوشایند همراه باشد. خوشبختانه، مراقبت از ایمپلنت دندان ساده است و شما می‌توانید از ایمپلنت دندان خود درست مانند دندان‌های طبیعی‌تان مراقبت کنید. با این حال باید بلافاصله پس از جراحی ایمپلنت اقدامات احتیاطی را رعایت کنید. ایمپلنت دندان در صورت نگهداری طولانی مدت می‌تواند تا پایان عمر دوام یابد و به عبارتی میتوان ایمپلنت را یک درمان دائمی دانست، در حالی که ماندگاری سایر روش‌های ‌ترمیم دندان نهایتاً می‌تواند یک دهه یا بیشتر باشد.

ایمپلنت دندان چیست؟

ایمپلنت دندان شامل یک پیچ تیتانیومی است که به عنوان جایگزین برای ریشه دندان از دست رفته، در داخل استخوان فک کاشته می‌شود. ایمپلنت دندان به طور طبیعی به استخوان جوش می‌خورد. ایمپلنت بسته به شرایط می‌تواند برای کل دندان‌های بالا و پایین نیز مورد استفاده قرار گیرد. ایمپلنت دندان دائمی است و بر بسیاری از چالش‌هایی که روش‌های موقت ترمیم دندان با آن مواجه است، غلبه می‌کند.

بهبودی پس از کاشت ایمپلنت دندانبدن شما با افراد دیگر متفاوت است، بنابراین قابلیت بهبودی و التیام بدن شما نیز منحصر به فرد است. غیر از این موضوع، به طور کلی روند بهبودی طبیعی پس از مراحل ایمپلنت دندان چنین است:روز اول تا دوم: به طور کلی روز جراحی و روز بعد از آن نسبت به روزهای دیگر ناراحت کننده‌تر بوده و معمولاً مقداری تورم وجود دارد. در این مدت باید از حرکاتی که با کشیدگی بافت جراحی شده همراه است، مانند باز کردن بیش از حد دهان و یا خندیدن اجتناب کنید. همچنین از فشردن بافت لثه جراحی شده خودداری کنید، زیرا این کار جریان خون کافی به لثه را که التیام و درمان را تسریع می‌کند، قطع کرده و مختل می‌سازد.روز سوم: در روز سوم، شما باید درد کمتری داشته باشید، اگر چه ناحیه جراحی هنوز هم تا حدودی متورم است، اما احتمالاً می‌توانید خوردن غذای بیشتری را آغاز کنید. سعی کنید غذا را با طرف دیگر فک خود بجوید. ناحیه جراحی شده و یا بافت حساس لثه در اطراف گرافت یا ایمپلنت را دستکاری نکنید. از انجام حرکاتی که سبب کشیده شدن این بافت می‌شود، مانند باز کردن بیش از حد دهان و یا خندیدن خودداری کنید. از وارد کردن فشار بر بافت لثه پرهیز کنید، زیرا سبب قطع جریان خون کافی به محل جراحی و به تأخیر افتادن التیام آن می‌شود. مراحل دوره بهبودی پس از عمل، باید تدریجی بوده و پیشرفت مداوم و مستمر داشته باشد. اگر

متخصص ایمپلنت

یک اباتمنت (مکانیسم اتصال) را در دهان شما قرار دهد، از پایه ایمپلنت برای جویدن استفاده نکنید. همچنین در صورتی که گاز پانسمان در دهان شما قرار داده شد، باید قبل از خواب آن را از دهان خود خارج کنید.

مراقبت پس از جراحی ایمپلنت دندان

بعد از جراحی مقداری عوارض جانبی موقت از جمله تورم و حساسیت را تجربه خواهید کرد، بنابراین رعایت مراقبت های بعد از کاشت دندان ضروری است. برای به حداقل رساندن این عوارض باید به مدت یک یا دو روز غذاهای نرم بخورید. اگر چه در طی بهبودی می‌توانید غذاهای بیشتری را به رژیم خود اضافه کنید، اما به مدت چند هفته باید از غذاهای بسیار سفت و یا خشک پرهیز کنید. همچنین ممکن است در طول چند روز اول بعد از جراحی، دندان‌های شما مقداری حساسیت به سرما و گرما داشته باشد.خونریزیمعمولاً مقدار اندکی خونریزی بعد از عمل وجود دارد. می‌توانید مقدار کمی فشار در آن قسمت اِعمال کنید. اگر در 30 دقیقه اول، متوجه خونریزی در ناحیه جراحی شوید، یک لایه گاز پانسمان دیگر روی آن قرار دهید. ممکن است در یک یا دو روز پس از عمل جراحی مقداری خونابه وجود داشته باشد. اگر ایمپلنت دندان در فک بالا قرار بگیرد، ممکن است در چند روز اول بعد از عمل، خون‌ریزی از بینی (خون دماغ) را تجربه کنید.تورمتورم یک اتفاق عادی پس از عمل جراحی است. برای به حداقل رساندن تورم می‌توانید یک کیسه یخ و یا یک کیسه پلاستیکی و یا حوله پر از یخ را بر روی گونه خود قرار دهید. تا آنجا که ممکن است در 48 ساعت اول بعد از عمل، به طور مداوم از کیسه یخ استفاده کنید.

درد بعد از ایمپلنت

شما باید به محض برطرف شدن احساس بی‌حسی موضعی، مصرف داروهای ضد درد را شروع کنید. برای درد متوسط، 1 یا 2 استامینوفن یا استامینوفن بسیار قوی را هر 3-4 ساعت مصرف کنید. می‌توانید ایبوپروفن (ادویل یا موترین) را به جای استامینوفن استفاده کنید. می‌توانید قرص ایبوپروفن 200 میلی‌گرم بدون نسخه خریداری کنید، در هنگام درد ممکن است هر 3-4 ساعت به 2-3 قرص ایبوپروفن نیاز داشته باشید. برای درد شدید باید داروی تجویز شده را طبق دستورالعمل پزشک مصرف کنید. اگر به هر یک از داروهای فوق حساسیت دارید، از مصرف آن خودداری کنید.نکات بهداشتی پس از جراحی ایمپلنتشما باید بلافاصله پس از جراحی ایمپلنت خود اقدامات احتیاطی اضافی را برای جلوگیری از عفونت و تسریع درمان خود انجام ��هید. اگر چه لثه شما کمی دردناک خواهد شد، با این حال باید دندان‌ها و همچنین منطقه اطراف پیچ ایمپلنت را مسواک بزنید. از یک مسواک نرم استفاده کنید و برای جلوگیری از باز شدن برش جراحی، مسواک را با ضربات ملایم در آن قسمت حرکت دهید. دندانپزشک شما دهان‌شویه ویژه‌ای‌ را برای کمک به از بین بردن باکتری‌های‌ دهانتان تجویز می‌کند. همچنین باید چند بار در روز دهان خود را با آب نمک گرم بشویید.

مراقبت همیشگی از ایمپلنت‌های دندانی

هنگامی که لثه‌های شما به طور کامل بهبود یافت، باید از ایمپلنت دندان درست مثل دندان‌های طبیعی خود مراقبت کنید. شما باید دندان‌های خود را حداقل دو بار در روز مسواک بزنید و حداقل یک بار نخ دندان بکشید. مسواک مخصوص و نخ دندان می‌تواند به تمیز شدن کناره‌های دور از دسترس ایمپلنت دندان به شما کمک کند.

شما همچنین باید معاینات منظم دندانپزشکی و برنامه شستشو و تمیز کردن روزانه دندان‌های خود را پس از کاشت دندان انجام دهید. اگر چه ایمپلنت دندان در معرض پوسیدگی و یا تغییر رنگ قرار ندارد، اما دندان‌های اطراف آن ‌می‌تواند دچار پوسیدگی گردد. حتی اگر از ایمپلنت برای کل دندان‌های خود (دندان مصنوعی) استفاده می‌کنید، با رعایت بهداشت مناسب می‌توانید از بیماری‎‌های لثه جلوگیری کنید. این بیماری می‌تواند سبب تحلیل لثه و تحلیل استخوان شود و نهایتاً از ثبات ایمپلنت‌های دندانی شما بکاهد. با مراقبت و بهداشت مناسب ایمپلنت دندان شما می‌تواند مادام‌العمر باشد.

[dentaldm-blog]

مراحل انجام ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان چند مرحله دارد. این مطلب درباره آشنایی با نحوه ایمپلنت است که توسط

متخصص ایمپلنت

انجام می شود.

مرحله اول: تزریق بی حسی

برای کاشت ایمپلنت باید جراحی انجام شود. به همین علت در اولین مرحله از

مراحل ایمپلنت دندان

برای جلوگیری از درد از بی حسی موضعی (و گاهی بیهوشی عمومی) استفاده می شود.

مرحله دوم: ارزیابی فک

ابتدا دندانپزشک ناحیه کاشت ایمپلنت را بررسی می کند. برای این کار ابتدا با استفاده از

اسکالپل

، برشی در بافت لثه ایجاد می شود تا دو زبانه بافتی (فلپ) حاصل شود. سپس با استفاده از ابزار دستی (الواتور) هر دو زبانه بافتی بالا کشیده می شود تا استخوان زیر آن مشخص شده و در معرض دید قرار بگیرد (مانند بالا زدن کاپوت ماشین). در حالت ایده آل، راس این بخش از فک باید نسبتا مسطح و هموار باشد. در صورتی که دندانپزشک وضعیت متفاوتی در فک ببیند، با استفاده از دریل دندانپزشکی استخوان را تغییر شکل داده و آن را به حالت مطلوب در می آورد.توجه داشته باشید در موار��ی که هیچ شکی در مورد آماده بودن بافت لثه و استخوان ناحیه کاشت ایمپلنت و همچنین تردیدی در مناسب بودن این ناحیه برای کاشت ایمپلنت وجود نداشته باشد، ممکن است نیازی به این شیوه ارزیابی فک وجود نداشته باشد و به جای بالا زدن زبانه بافتی فقط از برش دایره ای کوچکی استفاده شود که تنها اندکی از قطر ایمپلنت مورد نظر بیشتر است. پس از آن، دریل و کاشت ایمپلنت از طریق این منفذ ایجاد شده، انجام می شود. مزیت این کار این است که جراحت جراحی کاهش می یابد.

مرحله سوم: تعیین دقیق موقعیت ایمپلنت

سپس دندانپزشک با استفاده از مجموعه ای از مته ها که اندازه شان به ترتیب افزایش می یابد، سوراخی در استخوان فک ایجاد می کند. ابتدا دندانپزشک از مته گرد بسیار کوچک استفاده میکند تا سوراخ باریکی ایجاد شود. این سوراخ در بیرونی ترین لایه سخت استخوان نفوذ میکند و بعدا به تدریج مته های بلندتر استفاده میشوند که به داخل استخوان فرو میروند.

مرحله چهارم: ایجاد سوراخ پایلوت اولیه برای ایمپلنت

سوراخ اولی که با دریل ایجاد میشود، سوراخ پایلوت نام دارد که در آن از مته با قطر کم و کوتاه استفاده میشود تا سوراخ ایجاد شده به عنوان راهنما و نشان برای سوراخ کاریهای بعدی استفاده شود.

مرحله پنجم: ارزیابی جهت و راستای سوراخ پایلوت اولیه

همین که بخش اولیه سوراخ پایلوت ایجاد شد، دندانپزشک یک پین همراستا در سوراخ قرار میدهد تا بتواند جهت و راستای سوراخ را مجدد بررسی کند. در صورتی که راستای آن از موقعیت هدف دور شده باشد مثلا بیش از حد به یک سمت کج شده باشد، چون سوراخ عمیق و پهن نبوده میتوان موقعیت آن را اصلاح کرد.

مرحله ششم: تکمیل کردن سوراخ پایلوت

پس از تنظیمات مورد نیاز سوراخ پایلوت اولیه ، دریل کاری از سر گرفته میشود. این بار سوراخ پایلوت توسط دریل عمیق میشود تا به اندازه طول کامل ایمپلنت برسد. سپس ابزارهای اندازه دیگری در سوراخ قرار میگیرند تا عمق آن دقیقا اندازه گیری شود.نکته بسیار مهم در این مرحله این است که در حین فرایند سوراخ کردن استخوان با دریل دندانپزشکی نباید استخوان بیش از حد گرم شود. ایجاد حرارت زیاد در استخوان باعث مرگ سلولهای استخوانی شده و در نتیجه مانع از یکپارچگی استخوان (جوش خوردن ایمپلنت به فک) میشود.برای جلوگیری از این مشکل دندانپزشک باید از تیز بودن مته دریل و عدم استفاده از سرعت خیلی بالا یا وارد آوردن فشار زیاد اطمینان حاصل کند. در حین سوراخ کردن فک دائما محل کاشت ایمپلنت با آب یا محلول آب نمک خنک میشود.

مرحله هفتم: بررسی نهایی سوراخ ایمپلنت

دوباره پین داخل سوراخ قرار میگیرد تا مناسب بودن موقعیت و راستای آن تایید شود. همچنین مدرج بودن پین به دندانپزشک امکان میدهد عمق سوراخ را نیز دقیقا مشخص کند تا مطمئن شود به اندازه طول ایمپلنت است.

عکس پرتوی ایکس از دهان

در برخی موارد موقعیت ایمپلنت ممکن است نزدیک به ساختارهای مهمی مانند عصبها، رگهای خونی یا ریشه دندانهای مجاور باشد. در این حالت دندانپزشک با عکس پرتوی ایکس در هنگامی که پین در داخل سوراخ ایمپلنت قرار دارد، وضعیت ایمپلنت نسبت به ساختارهای حساس را ارزیابی میکند.

مرحله هشتم: آماده کردن قطر سوراخ برای قرار گیری ایمپلنت

دندانپزشک با چند مته که هر یک قطر بیشتری از مته پیشین دارند، قطر سوراخ را به اندازه ایمپلنت بزرگ میکند.طول و قطر ایمپلنت بر اساس شرایط استخوان موجود در ناحیه کاشت، انتخاب میشود. به طور کلی ایمپلنت بزرگتر (در صورت امکان) بهتر است. علت این است که هر چه قطر و طول آن بزرگتر باشد، نیرویی که اعمال میشود بهتر به استخوان پیرامون توزیع میشود.

مرحله نهم: ارزیابی سوراخ نهایی

هنگامی که قطر سوراخ نیز با اندازه ایمپلنت متناسب شد، یک پین در سوراخ قرار میگیرد تا عمق و راستای آن را مجددا بررسی کند.

مرحله دهم: رزوه دار کردن سوراخ استخوان

در این مرحله دندانپزشک با استفاده از قلاویز (ابزارهایی که رزوه در داخل سوراخ ایجاد میکنند) دنده هایی در استخوان ایجاد میکند که با رزوه های پیچ ایمپلنت مطابقت دارد. اکنون سوراخ آماده جایگذاری ایمپلنت است.برخی از انواع ایمپلنتها نیازی به قلاویز کردن سوراخ ندارند و خودشان هنگام جایگذاری در سوراخ، آن را شیار میدهند که به آنها ایمپلنت خود قلاویز (self-tapping) گفته میشود. در این موارد نیازی به انجام این مرحله به صورت جداگانه نیست.

مرحله یازدهم: جایگذاری ایمپلنت

در این مرحله دندانپزشک پس از دنده دار کردن سوراخ ایمپلنت را در سوراخی ایجاد شده در فک قرار می دهد. این کار ممکن است به یکی از دو حالت زیر انجام شود:

با استفاده از دریل

به صورت دستی با استفاده از آچار

مرحله دوازدهم: بستن محل جراحی

الف- کلاهک ایمپلنت: در این مرحله دندانپزشک یک کلاهک به نام هیلینگ کپ را در بخش بیرون زده ایمپلنت پیچ میکند تا راه نفوذی از دهان به زیر لثه و داخل ایمپلنت وجود نداشته باشد و ایمپلنت از محیط دهان کاملا ایزوله شود.ب- بخیه: سپس دو زبانه لثه برش خورده و شکل دهی میشوند تا با موقعیت جدید خود سازگار شوند و کاملا دور هیلینگ کپ ایمپلنت را بگیرند. تعدادی بخیه در این بخش از لثه زده میشود تا آنها را سر جای خود نگه دارد.پ- التیام لثه: معمولا حدود هفت تا ده روز طول میکشد تا لثه جوش بخورد و بخیه کشیده شود. در این زمان لثه کاملا جوش خورده است. معمولا ایمپلنت سه تا شش ماه طول میکشد تا فرایند یکپارچگی استخوان را پشت سر بگذارد. با این حال این زمان بسته به هر فرد متفاوت است.

مرحله سیزدهم: یکپارچگی استخوان

پس از سه تا شش ماه که ایمپلنت به استخوان جوش خورد، مرحله نهایی که سوار کردن ترمیم بر روی ایمپلنت (روکش، بریج یا دندان مصنوعی) است انجام میشود. در برخی موارد می توان در همان روز جراحی کاشت ایمپلنت، ترمیم را روی ایمپلنت نصب کرد (

ایمپلنت فوری

).گاهی نیز میتوان در مدت فرایند یکپارچگی استخوان موقتا روکش دندان بر روی ایمپلنت قرار داد تا زیبایی لبخند حفظ شود. تنها در صورتی میتوان این کار را انجام داد که ایمپلنت از ثبات اولیه خوبی برخوردار باشد. ترمیم موقتی باید به صورتی طراحی شود که بخش کمی از نیروی شدید فک که در اثر جویدن وارد میشود را به ایمپلنت وارد کند، چرا که هنوز ایمپلنت به استخوان جوش نخورده است و در این مرحله هرگز نباید هیچ حرکتی در ایمپلنت اتفاق بیفتد.

مرحله چهاردهم: سوار کردن پروتز روی ایمپلنت

پس از یکپارچگی استخوان ایمپلنت آماده دریافت ترمیم است. ممکن است ترمیم روکش دندان، بریج و یا دندان مصنوعی باشد. در این مرحله هیلینگ کپ که روی ایمپلنت پیچ شده بود، برداشته میشود و جای خود را به اباتمنت میدهد که واسط بین ایمپلنت و پروتز مصنوعی روی آن است.

[dentaldm-blog]

مراحل لمینت کردن دندان

لمینت سرامیکی یا ونیر پورسلین، یک پوسته نازک همرنگ دندان است که بر روی سطح جلوی دندان چسبانده می‌شود.

در بیشتر موارد لمینت کردن دندان به دو مرحله جداگانه تقسیم می‌شود و معمولاً بین این دو جلسه یک تا دو هفته زمان لازم است. با این حال در برخی از کلینیک‌های دندانپزشکی تجهیزات پیشرفته وجود دارد که باعث می‌شود دندانپزشک بتواند در همان جلسه اول ونیر را آماده کرده و بر روی دندان چسباند.

مرحله اول: تراشیدن دندان

برای این که پوسته نازک ونیر به سطح دندان اضافه شود باید متناسب با ضخامت آن، مینای دندان تراشیده شود. دندان‌پزشک هنگام تراشیدن دندان تلاش می‌کند تا حد ممکن بخش کمتری از مینا برداشته شود. در صورتی که دندان دچار پوسیدگی باشد، باید حتماً بخش‌های پوسیده و آسیب دیده برداشته شود بنابراین بخش بیشتری از آن تراشیده می‌شود. از نظر تئوری ونیر پورسلین را می‌توان بر روی پرشدگی کامپوزیت ( هم رنگ دندان) که در گذشته انجام شده است، چسباند اما بهتر است پرشدگی قدیمی تعویض شود تا پیوند دندان با ونیر قوی‌تر باشد. در پژوهشی که در سال 2002 منتشر شد مشخص شد در صورتی که ونیر جدید ظرف دو هفته پس از پرشدگی جدید دندان نصب شود، اتصال قدرتمندی خواهد داشت (معمولاً زمان لازم برای ساخت ونیر در لابراتوار دندانپزشکی دو هفته است).

شیوه آماده سازی دندان معمولاً به گونه ‌ای است که لبه ‌های ونیر که بر روی لبه‌های دندان قرار می‌گیرند یا به سهولت دیده نمی‌شوند یا در محلی به دندان چسبانده می‌شوند که محل تماس دندان‌های فک مقابل باشد. تردیدهایی در این زمینه وجود دارد که آیا لبه لمینت سرامیکی باید درست در لبه سطح جونده دندان تمام شود یا لبه دندان را پوشش داده و در پشت دندان تمام شود . مشخص شده است نرخ بقای ونیر در روش اول و دوم به ترتیب 86% و 96% است.

اگر چه این این موضوعی است که دندانپزشک راجع به آن تصمیم‌ گیری می‌نماید، در صورتی که در فاصله بین جلسه اول و دوم از ونیر موقتی استفاده نشود، وضعیت متفاوت خواهد بود. در صورتی‌ که ونیر لبه دندان را پوشانده و در پشت دندان تمام شود ، لبه دندانی نیز باید اندکی تراشیده شود بنابراین در این مدت دندان اندکی کوتاه‌تر دیده می‌شود و احساس جویدن و گاز گرفتن با آن، متفاوت خواهد بود.

در بیشتر موارد دندانپزشک تلاش می‌کند ضخامت محدودی از دندان را بردارد. به این صورت تمام سطوح داخلی ونیر مستقیماً به مینای دندان چسبانده می‌شوند. به این ترتیب اتصال ونیر با دندان محکم‌تر بوده و نتایج آن قابل پیش بینی تر است.

با این حال در برخی موارد ممکن است دندان تا عمق بیشتری تراشیده شود و در بخشهایی از دندان مینا به طور کامل برداشته شده و عاج نمایان شود. برای چسباندن ونیر به لایه عاج نیز مواد خوبی وجود دارند. تنها مشکل این است که پیوند بین دندان و ونیر ضعیف‌تر از حالت قبل است.

دقیقاً چه مقدار از مینا برداشته میشود؟

میزان دقیق تراشیدن مینای دندان بسته به هر مورد متفاوت است اما به طور کلی می‌توان گفت این مقدار برابر با  0.5 تا 0.7 میلی متر خواهد بود که تقریباً معادل دو برابر ضخامت پوسته تخم مرغ است.

در برخی موارد ممکن است دندانپزشک تصمیم بگیرد بخش بیشتری از دندان را بتراشد ( 1.5 میلی‌متر). تراشیدن بیشتر دندان به علت انجام می‌شود:

آماده‌ سازی تهاجمی‌تر دندان به این معنی است که احتمالاً باید از پوسته ضخیم تری برای لمینت کردن دندان استفاده شود. علت آن ممکن است تغییر رنگ زیاد دندان و تلاش بیشتر برای پوشاندن آن با ونیر باشد. ونیر معمولی ممکن است تیرگی دندان را تا حدی نشان دهد. چرا که ونیر نیمه شفاف ساخته می‌شود تا ظاهری کاملاً مشابه دندان طبیعی داشته باشد بنابراین نور از آن عبور کرده و از سطح تیره دندان بازتاب می‌شود. از طرفی تراشیدن زیاد دندان ممکن است باعث نمایان شدن لایه عاج شود که این امر باعث کاهش طول عمر نتایج درمان خواهد شد.آیا برای لمینت کردن دندان نیازی به بی‌ حسی وجود دارد؟

بدون تزریق بی‌ حسی نیز می‌توان دندان را لمینت کرد اما برخی از بیماران استفاده از بی ‌حسی را ترجیح می‌دهند. برخی از دندان‌ها و بافت‌های دندانی حساسیت بیشتری به سرما و گرما دارند. و در صورتی که لبه ‌های ونیر تا زیر لثه ادامه داشته باشند، این بافت‌های حساس به علت دستکاری شدن و حساسیت نشان می‌دهند.

لازم به ذکر است برخی انواع ونیر ضخامت بسیار کمی داشته و به آنها ونیر بدون تراش دندان گفته می‌شود که یکی از محبوب‌ترین برندهای آن لومینیرز است.

انتخاب رنگ لمینت

برای انتخاب رنگ، دندانپزشک از کاتالوگ یا راهنمای رنگ استفاده می‌کند و رنگی را که بیشترین تطابق را با دندان‌های طبیعی شما داشته باشد، انتخاب می‌کند. ممکن است دندانپزشک به این نتیجه برسد که بخش‌های مختلف ونیر نیاز به رنگ‌های متفاوتی دارند. همچنین برخی از نواحی آن ممکن است لازم باشد شفافیت بیشتر یا کمتری داشته باشد. در صورتی که دوست دارید رنگ ونیر سفیدتر باشد باید ابتدا دندان‌های خود را سفید کنید و سپس اقدام به لمینت نمایید چرا که رنگ ونیر پس از چسباندن به دندان قابل تغییر نخواهد بود.

مرحله سوم: قالب ‌گیری از دندان‌ها

پس از اتمام فرآیند آماده‌ سازی دندان، با خمیر مخصوصی قالب‌ گیری انجام می‌شود. از قالب آماده شده برای ساخت ونیر استفاده می‌شود.

برای قالب‌ گیری دو روش اصلی وجود دارد:

الف – قالب‌ گیری با استفاده از خمیر

در این روش خمیر قالب‌ گیری داخل تری ریخته شده و در تماس با دندان‌ها قرار می‌گیرد. دندانپزشک از شما می‌خواهد خمیر را گاز بگیرید. سپس قالب آماده‌ شده به لابراتوار دندانپزشکی ارسال می‌شود تا در آنجا بر اساس آن ونیر ساخته شود. معمولاً دو هفته طول می‌کشد تا ونیر آماده شود.

معمولاً پیش از قالب ‌گیری، دندانپزشک نخ مخصوصی که به آن نخ رترکشن گفته می‌شود را در مرز لثه و دندان قرار میدهد و سپس بلافاصله پیش از قالب ‌گیری، نخ برداشته می‌شود. نخ کمک میکند بافت لثه از اطراف دندان کنار زده شود تا قالب کاملی از دندان تهیه شود. پس از این که نخ دور بن دندان قرار میگیرد، هنگامی که نخ برداشته شود هنوز تا چند ثانیه بافت لثه دور از دندان می‌ماند بنابراین می‌توان فوراً قالب‌ گیری را انجام داد.

ب- قالب‌ گیری دیجیتالی

کلینیک‌های دندانپزشکی که به دستگاه دیجیتالی مدرن مجهز هستند، می‌توانند قالب‌ گیری را با استفاده از فناوری‌های جدید انجام دهند. در این روش از یک دوربین برای اسکن و دریافت تصاویر دقیق از داخل دهان استفاده می‌شود. سپس تصویر در دستگاه آنالیز میشود و بر اساس آن از یک قطعه بلوک یک‌دست سرامیکی، ونیر تراشیده و ساخته می‌شود. این کار چند دقیقه بیشتر زمان می‌برد. مزیت این تکنیک این است که تمام کار تنها ظرف یک جلسه انجام می‌شود.

مزیت ونیر هایی که به صورت دستی و لایه به لایه ساخته می‌شود این است که می‌توان بخش‌های مختلف ونیر را با رنگ و شفافیت‌های متفاوتی طراحی کرد بنابراین ظاهری بسیار مشابه مینای دندان حاصل شده و از نظر رنگ و شفافیت طبیعی‌تر از ونیر یکدست دیجیتالی خواهد بود.

با این حال می‌توان مشخصه ‌های مینا و تفاوت در بخشهای مختلف ونیر را در ونیرهای دیجیتالی نیز با استفاده از لعاب و رنگ اضافه نمود. در این فرایند رنگ‌های مختلفی به پوسته ونیر مالیده شده و سپس در کوره ای با حرارت بالا به پورسلین جوش خورده و آمیخته می‌شود. با این کار نتایج قابل قبولی حاصل می‌شود.

مرحله چهارم: ونیر موقتی

در برخی موارد به درخواست شما یا تشخیص دندانپزشک، در مدت زمانی که منتظر آماده شدن ونیر در لابراتوار دندانپزشکی هستید، ونیر موقتی برایتان استفاده می‌شود.

در مواردی که مقدار بسیار کمی از دندان تراشیده شده باشد نیازی به استفاده از ونیر موقتی نیست.

از آنجایی که یک لایه نازک از سطح دندان برداشته شده است ممکن است دندانتان در مقابل دمای سرد و گرم حساس شود. همچنین ممکن است لمس سطح تراشیده شده دندان با زبان یا لب، احساس عجیب و متفاوتی داشته باشد.

معمولا در شرایطی که تنها یک دندان آماده سازی شده باشد، به علت تفاوت محسوس آن با دندان‌های مجاور از ونیر موقتی ممکن است استفاده شود، بخصوص در صورتی که دندان جلویی وسطی فک بالا باشد که کاملاً در معرض دید قرار دارد. اما در صورتی که چند دندان هم‌زمان تراشیده شده باشند به علت یکدست بودن و مشابه بودن آنها معمولاً نیازی به ونیر موقتی نیست.

مرحله پنجم: ارزیابی پیش از چسباندن لمینت

در این مرحله ونیر ساخته شده و آماده استفاده است. دندان‌پزشک ابتدا ونیر موقتی را برمی‌دارد.  ونیر موقتی به دندان چسبانده نمی‌شود بلکه تنها به کمک زواید پلاستیکی بر روی دندان نگه داشته می‌شود، به همین علت درآوردن آن آسان است.

دندان‌پزشک پیش از چسباندن ونیر، ابتدا بررسی می‌کند آیا کاملاً بر روی دندان تطابق دارد یا خیر. در صورتی که تطابق کامل نداشته باشد، آن را برداشته و دوباره تراش داده و امتحان می‌کند. این فرایند ممکن است چندین مرتبه تکرار شود تا زمانی که نتایج مطلوب حاصل گردد.

اگر چه در لابراتوار دندانپزشکی یا دستگاه دیجیتالی تراش، ترمیم آماده شده با بهترین تطابق با دندان ساخته می‌شود اما ممکن است دندان‌پزشک نظر دیگری داشته و ترجیح دهد لکه های ونیر را اندکی کوتاه‌تر نماید یا انحنای آن را بیشتر یا کمتر کند.

همچنین رنگ ونیر آماده شده با دندان‌های طبیعی مجاور مقایسه می‌شود. در این مرحله رنگ و شفافیت چسب که قرار است بین دندان و ونیر قرار بگیرد نیز در نظر گرفته شود. دندان‌پزشک چسبی را انتخاب می‌کند که رنگ آن با رنگ نهایی مورد انتظار بیشتری�� تطابق را داشته باشد. در این مرحله ممکن است به صورت آزمایشی مقداری خمیر آزمایشی (راهنمای رنگ چسب) به ونیر مالیده شده و نتیجه آن بررسی شود. این خمیر آزمایشی از نظر رنگ کاملاً مشابه چسب اصلی است اما خاصیت چسبندگی ندارد و به دندان نمی‌چسبد. ونیر همراه با این خمیر بر روی سطح دندان قرار می‌گیرد تا از مناسب بودن رنگ آن مطمئن شوید. توجه داشته باشید این آخرین فرصت شما برای تغییر رنگ ونیر است و به محض این که ونیر به دندان چسبانده شود ��یگر قابل تغییر نخواهد بود.

مرحله ششم: چسباندن لمینت

ابتدا خمیر آزمایشی از سطح دندان‌ها و ونیر پاک می‌شود. سپس سطح دندان پولیش و تمیز می‌شود.

برای این که اتصال محکمی بین دندان و ونیر برقرار شود، از ژل مخصوصی برای اسید خراشی سطح دندان استفاده می‌شود. این ماده به مدت 15 تا 20 ثانیه در تماس با دندان می‌ماند. در فرایند اسید خراشی سطح زبری در مقیاس میکروسکوپی ایجاد می‌شود که باعث قدرتمند شدن پیوند دندان با ونیر می‌گردد.

پس از شست‌وشوی ژل، دندان خشک ‌شده و یک لایه عامل باندینگ بر روی آن مالیده می‌شود. چسبی که رنگ آن در مرحله قبل تعیین شده است، در سطح داخلی ونیر مالیده می‌شود. ونیر بر روی سطح جلوی دندان قرار می‌گیرد. هنگامی که موقعیت آن کاملاً درست شد، با استفاده از تابش نور مخصوصی به دندان مواد چسب فعال شده و ظرف یک دقیقه سخت می‌گردد.

مرحله هفتم : اتمام کار

اکنون ونیر به سطح دندان چسبانده شده است. حالا دندانپزشکی باید چسب اضافی را از اطراف دندان و لثه پاک نماید. در واقع بخش اعظم مواد پیش از تاباندن نور برداشته شده ‌اند اما در این مرحله باید کاملاً دهان‌ تمیز ‌شود.

دندان‌پزشک کانتورهای ترمیم را دوباره بررسی کرده و در صورت لزوم لبه های آن را پولیش کرده یا می‌تراشد.

[dentaldm-blog]

بهترین متخصص ایمپلنت تهران  ایمپلنت ایمپلنت روش جایگزینی دندان های از دست رفته برای بیش از ۱۵۰۰ سال یک رویای دست نیافتنی بوده است , پیشرفت های موجود در ایمپلنت از سال ۱۹۵۲ آغاز شد که آقای برنمارک و همکارانش مطالعات تجربی و کلینیکی فراوانی را به انجام رساندند.

ایمپلنت دندان یا کاشت ایمپلنت چیست؟ ایمپلنت دندان در واقع  بازسازی استخوان فک  و برگرداندن سلامتی  دندان ها و لثه و استخوان فک میباشد.

راه حل اساسی برای  جویدن غذا ، درست صحبت کردن و زیبایی دندان ها در نبود دندانها ، کاشت ایمپلنت هست.

می توان دندان ها را  بازسازی کرد و  درعین حالی که به زیبایی صورت و دندان ها می رسیم رضایت بیمار حاصل میگردد و بیمار جایگزینی برای دندان ها دارد که تا آخر عمر میتواند از دندان استفاده کند.

کاشت نیاز به مراقبت دارد و مثل دندان طبیعی میتوان آنرا در نظر گرفت و در عین حال باید از مسواک و خمیر دندان و نخ های مخصوص برای تمیز کردن ایمپلنت دندان استفاده کرد.

باید قبل از اینکه اقدام به  کاشت درمان کنیم، ابتدا متخصص ایمپلنت خود را با دقت انتخاب کنید  و تجربه ایشان را ارزیابی کنید و از کیفیت ایشان اطلاعات زیادی را داشته باشید.

زیرا بسیاری از دندانپزشکانی که تخصص ایمپلنت دندان را ندارند ، به صورت علمی آموزش های کافی  رابرای کاشت  ندیده اند و توصیه میکنیم  که برای انجام دادن این درمان هاییکه  پرهزینه هم هستند ، نزد ایمپلنتولوژیست یا متخصص ایمپلنتی دندان رفته و درمان را به دندانپزشکی که تخصص ندارد ، نسپرید تا بتوان درمان عالی را بدست آورد.

انواع ایمپلنت چیست؟ کاشت ایمپلنتی که دندان را نگه میدارد اوردنچر نام دارد و به این صورت هستند که دو یا چهار ایمپلنت در فک پایین یا بالا گذاشته

میشود و دست دندان روی آن قرار میگیرد.

این نوع کاشت ایمپلنتی در مواقعی که استخوان فک بیمار تحلیل زیادی داشته باشد و به قدری کم باشد که نیاز به بازسازی استخوان فک باشد و دنچر یا دست دندان بیمار از دهانش خارج شود استفاده میگردد.

این اوردنچر متحرک بوده و روی ایمپلنتی قرار میگیرد و ثبات نسبتا خوبی دارد اما مثل پروتز ثابت فیکس نیست و میتوان برای تمیز کردن شب ها آن را خارج کرد.

نوع دیگر  تکنیک All on 4   هست که کل پروتز در هر فک  روی ۴ تا ۶ عدد قرار میگیرد.

نوع دیگر  به گونه ای هست که پروتز ثابت میتوان قرار داد و این نوع  نیاز به تعداد بیشتری  کاشت  دارد .

ولی برای گذاشتن  کاشت  استخوان فک باید به اندازه کافی باشد تا بتوان آن را درون استخوان فک قرارداد.

زمانی که  بخواهیم با استفاده از کاشت  ، دندان های مصنوعی را به خوبی در جای خود نگه داریم دو نوع روش وجود دارد که در

زیر توضیح داده میشود.

۱-    بال اتجمنت : Ball Attachment برای اینکه هرکدام  را در فک با استفاده از قطعات  روی آن به پروتز متحرک  یا دنچر یا دست دندان وصل کنیم ، نیاز به یک قطعه ای شبیه گوی داریم تا با قطعات دیگر که فرورفتگی دارند و داخل دنچر کار گذاشته میشوند ،  داخل هم فرو بروند . این قطعات در واقع شبیه نر و مادگی هستند.

۲-    بار اتچمنت:Bar Attachment

ایمپلنتی دندان که به آن بار گفته میشود به صورت یک میله باریک هست که داخل دست دندان قرار میگیرد و دست دندان با میله ای که

داخل آن هست روی  ایمپلنتی متصل میگردد.نوع آن در این روش مشابه روش بال اتچمنت هست.

کاشت ایمپلنتی از چه اجزایی تشکیل شده است؟

۱-    قسمتی که شبیه ریشه دندان است و به آن فیکسچر (Fixture) گفته میشود.

۲-    قسمتی که شبیه تاج دندان میباشد و به آن اباتمنت (Abutment) میگویند.

این دو قسمت توسط یک پیچ که به آن اسکرو ریتینر (Screw retainer) گفته میشود ، به هم متصل میگردند.

در مواردی که استخوان های فک بیمار توانایی دریافت دندان مصنوعی ثابت را نداشته باشند، می توان به جای آن از درمان ایمپلنت دندان یا کاشت ایمپلنتی استفاده کرد.

همچنین در مواردی که بیمار توانایی مالی را برای درمان پروتز ثابت نداشته باشد، درمان  کاشت ایمپلنتی توصیه می گردد.

بارگذاری فوری ایمپلنت‌ دندان چگونه انجام میشود؟ ایمپلنتی فوری  به این شکل میباشد که بلافاصله بعد از قرار دادن آن ساخت پروتزروی ایمپلنتی دندان شروع می شود و تنها ۳ روز یا ۷۲ ساعت زمان لازم است تا پروتز ثابت ساخته شود.

برای افرادی است که برای آنها محودیت و��ت وجود دارد و میخواهند زودتر صاحب دندان شوند.

به عامل گیرنده دندان نیز میگویند و به همین منظور باید در انتخاب نوع آن دقت لازم را به عمل اورد تا نگهدارنده دندانی همان سبب اسیب رساندن به فک نشود.

بایستی بیمار استخوان کافی را برای قرار دادن درون آن داشته باشد.

طول مدت درمان ایمپلنت دندان چقدر است؟ طول مدت درمان  به چند فاکتور بستگی دارد. اگر حجم و ارتفاع استخوانی که در آن  قرارمیگیرد ، به میزان کافی باشد میتوان

ظرف ۴۵ روز پروتز ثابت را به بیمار تحویل داد.

اگر استخوان فک از ارتفاع و قطر خوبی برخوردار نباشد،ایمپلنولوژیست باید از از پیوند استخوان استفاده کند

که زمانی بین ۳-۴ ماه میبرد تا حجم  استخوان اطراف آن به حد قابل قبولی برسد.

پیوند استخوان برای ایمپلنت دندان چیست؟ پیوند استخوان یک راه درمانی است که برای بازسازی استخوان انجام میگیرد و در مواقعی که دندان ها مدت زمان زیادی است که از

دست رفته اند و یا زمان بیماری لثه یا زود کشیدن دندان یا کشیدن نادرست دندان ، استخوان دندان بیمار تحلیل رفته است انجام میشود.چند نوع پیوند

استخوان داریم :

۱-    اتوگرافت   ۲– آلوگرفت   ۳- زنوگرفت

باعث نگهداری دست دندان می شود، از نوع اوردنچر است. در حالت ��لی درمان ایمپلنتی در مواردی مانند ازبین رفتن یا

کم شدن استخوان فک بیمار به کار می رود تا مشکلات ناشی ازاین مسئله همچون مشکلات در تکلم و تغذیه را رفع کند.

بهترین متخصص ایمپلنت کیست؟ برای جلوگیری ازمشکلات احتمالی  باید از تجربه و تخصص پزشک خود به صورت دقیق مطلع شوید، زیرا برخی از دندانپزشکان بدون اینکه در  این زمینه  تخصص و مدرک لازم را داشته باشد، اقدام به درمان می کنند.

به همین جهت ممکن است در صورتی که دندانپزشک خود را درست انتخاب نکنید، بعد از درمان کاشت دچار مشکلاتی همچون لق شدن ایمپلنتی شوید و مجبور به پرداخت هزینه مجدد برای رفع مشکلات شوید.

برای چه کسانی نمیتوان ایمپلنت گذاشت؟ البته درمان ایمپلنت روی هر فردی نمی تواند موقیت امیز باشد، چراکه به طور مثال در افراد سیگاری  ماندگاری خود را از دست می دهد، همچنین بیماران مبتلا به پوکی استخوان و دیابت نیز برای درمان شرایط مورد نظر را ندارند.

باید مراقبت های بهداشتی لازم را برای آن انجام داد تا دچار مشکل نشود، البته همانند دندان طبیعی انسان دچار پوسیدگی دندان نمی شود، بلکه ممکن است دچار بیماری لثه شود و درمان مجدد آن بسیار دشوار می گردد.

آیا ایمپلنت مانند دندان طبیعی است؟ در واقع به معنای برگرداندن سلامت به دهان و دندان می باشد، زیرا در صورتی که فرد دندان سالم، مرتب و زیبا نداشته

باشد و یا در جویدن و تکلم مشکل داشته باشد، با درمان می تواند سلامتی و زیبایی خود را بدست بیاورد.

نحوه کاشت و نصب  ایمپلنت دندان: برای رسیدن به موفقیت در کاشت باید شرایط لازم را برای قرارگرفتن داخل استخوان فک و فیکس شدن و جوش

خوردن فراهم کرد، بدین منظور باید مدت زمان به خصوصی را برای جوش خوردن  تیتانیومی به آن اختصاص داد.

برای نائل شدن به هدف فیکس شدن مناسب باید در مواردی، دقت های لازم را به عمل اورد، همچون : تغییرات در فرم ، مواد به کار برده در ساخت کاشت ، تحریک تولید استخوان لازم و جوش خوردن دقیق آن.

زمان لازم برای درمان کاشت تقریبا ۲-۳ جلسه می باشد که نباید میان آن ها ��اصله بیفند تا بتوان تاج را هم روی دندان سوار کرد.

قبل از به وجود امدن روش درمان، افرادی که دندان های خود را به هر دلیل از دست می دادند، می بایست از دندان مصنوعی استفاده می کردند.

در واقع قبل از درمان با مشکلاتی همچون مشکل در تکلم و تغذیه روبرو می بودند و پس از درمان نیز با مشکلات ناشی از دندان مصنوعی مواجه می شدند.

همچنین از لحاظ هزینه نیز برای دندان های مصنوعی تقریبا هزینه ای با روش حال حاضر یعنی کاشت دندان صرف می کردند.

در حال حاضر با پیشرفت علم دندانپزشکی و ابداع روش کاشت دندان برای جبران دندان های از دست رفته و یا شکسته و همچنین حل

شدن مشکلات ناشی از بی دندانی، حل این مشکل برای بیماران بسیار آسان و در عین حال پیشرفته شده اند.

به طور مثال افرادی که دندان های خراب،دارند و پوسیدگی آن ها به حدی است که دندان آن ها دیگر قابل استفاده نیست، در این موارد احتیاجی به نگرانی برای بیمار نیست و به سادگی می توانین مشکل را با درمان کاشت دندان حل کرد.

مزیت آن عاری بودن از عوارض و مشکلات احتمالی است.

اما اگر بخواهیم در رابطه با هزینه  کاشت دندان صحبت کنیم، باید گفت هزینه آن بستگی به عوامل مختلفی دارد.

متخصص  می تواند در این رابطه به صورت دقیق به شما اطلاعات لازم را بدهد.

درمان  در واقع یک جایگزین بسیار مناسب برای روش های قدیمی حل مشکل بی دندانی در بیماران است.

در روش ایمپلنت تاج دندان و ریشه به خوبی روی فک قرار خواهند گرفت.

 کاشت دندان در واقع ساخته شده از یک پایه تیتانیومی از جنس فلز است که هماهنگی و سازگاری بسیار عالی ای با سلول های بدن انسان دارد. متخصص پایه تیتانیومی را داخل فک قرار می دهد و در واقع این

پایه نقش ریشه را ایفا می کند. یک قسمت از پایه بیرون از فک بیمار قرار می گیرد که روی آن یک دندان مصنوعی مشابه دندان طبیعی بیمار قرار داده می شود.

پس از قرار دادن آن داخل فک بیمار مدت زمانی حدود ۳ الی ۴ ماه نیاز است تا فک دوباره بتواند تولید استخوان کند و این استخوان ها اطراف پایه را بپوشانند. در واقع پس از محکم شدن پایه داخل فک بیمار، باید تاج شبیه دندان طبیعی را روی آن سوار کرد.

سن مناسب برای انجام  این درمان  در خانم ها بالای ۱۵ سال و در اقایان بالای ۱۸ سال می باشد.

حتما پیش از انجام  این کار با مشاوره یا متخصص با مشکلتان مطمئن شوید تا مناسب ترین  ایمپلنتی برای شما کار گذاشته شود. معمولا اکثر مارک ها و مدل های  ایمپلنتی که داخل بازار ایران موجود است، معتبر و خوب هستند، اما مناسب ترین نوع  آن برای دندان های شما  فقط و فقط باید متخصص  شما تشخیص دهد.

به سبب توضیحاتی که در رابطه با  ایمپلنتی ذکر شد و در واقع متوجه اهمیت آن شدید، واضح است که مهمترین عامل در موفقیت  این مورد  مهارت و تجربه متخصص شماست، که البته این مورد مهمترین عامل در بالا بودن نسبی هزینه های  ایمپلنت به حساب می اید. پس از آن هزینه ای که برای کاشت  در لثه صرف می شود، تعیین کننده هزینه کلی  این مورد است و همچنین هزینه فیکسچر و قطعات پروتزی.

نحوه کاشت و نصب ایمپلنت دندان: برای رسیدن به موفقیت در کاشت باید شرایط لازم را برای قرارگرفتن در داخل استخوان فک و فیکس شدن و جوش خوردن آن

فراهم کرد، بدین منظور باید مدت زمان به خصوصی را برای جوش خوردن نوعی از تیتانیومی به آن اختصاص داد.

برای نائل شدن به هدف فیکس شدن مناسب باید در مواردی، دقت های لازم را به عمل اورد، همچون : تغییرات در فرم ایمپلنت دندان، مواد به کار برده در ساخت آن، تحریک تولید استخوان لازم و جوش خوردن دقیق آن.

زمان لازم برای درمان  تقریبا ۲-۳ جلسه می باشد که نباید میان آن ها فاصله بیفند تا بتوان تاج را هم روی دندان سوار کرد.

قبل از به وجود امدن روش درمان، افرادی که دندان های خود را به هر دلیل از دست می دادند، می بایست از دندان مصنوعی استفاده می کردند.

در واقع قبل از درمان با مشکلاتی همچون مشکل در تکلم و تغذیه روبرو می بودند و پس از درمان نیز با مشکلات ناشی از دندان مصنوعی مواجه می شدند.

در حال حاضر با پیشرفت علم دنداپزشکی و ابداع روش ایمپلنت دندان برای جبران دندان های از دست رفته و یا شکسته و همچنین حل شدن مشکلات ناشی از بی دندانی، حل این مشکل برای بیماران بسیار آسان و در عین حال پیشرفته شده اند.

به طور مثال افرادی که دندان های خراب دارند و پوسیدگی آن ها به حدی است که دندان آن ها دیگر قابل استفاده نیست، در این موارد احتیاجی به نگرانی برای بیمار نیست و به سادگی می توان این مشکل را با درمان حل کرد.

مزیت آن عاری بودن از عوارض و مشکلات احتمالی است.

اما اگر بخواهیم در رابطه با هزینه کاشت صحبت کنیم، باید گفت هزینه بستگی به عوامل مختلفی دارد. متخصص می تواند در این رابطه به صورت دقیق به شما اطلاعات لازم را بدهد.

کاشت دندان ایمپلنت چیست؟ برای مقاومت آن باید هنگامی که آن را داخل استخوان فک قرار می دهیم، یک نقطه اتکای محکم و ثابت برای ایمپلنت ایجاد کرد که این کار توسط پل هایی انجام می شود که آن ها را روی تاج قرار می دهند.

در واقع هدف ما عدم لیزخوردگی وجابجایی در دهان می باشد. در این واقع این عمل کمک به سزایی به تکلم و تغذیه خواهد کرد.

روکش هایی که روی آن کار گذاشته می شود، برای بیمار احساس خوشایندی ایجاد می کند.

به دلایلی که گفته شد، جایگزین بسیار خوبی برای دندان های مصنوعی به شمار می رود.

از آن جایی که استفاده کردن از دندان مصنوعی دشواری های خود را دارد و حتی برای برخی افراد غیر ممکن می باشد، زیرا ممکن است برای بیمار همراه با ایجاد زخم و مشکلات در عملکرد دهان و دندان باشد.

جهت ثابت نگه داشتن دندان می بایست متخصص در اطراف دندان های کناری پل هایی را کار بگذارد.

با این کار دندان های بغلی وظیفه نگه داشتن  واتکای این مورد را به پل ها واگذار می کنند و در نتیجه از مشکلاتی همچون لق شدگی و وارد امدن فشار بیش از حد به دندان های سالم جلوگیری می شود.

جهت درمان ضروری است بیمار از لثه های سالم برخوردار باشد و مشکلاتی نظیر عفونت دهان و دندان نداشته باشد.

بیمارانی که استخوان بندی ظریفی دارند، باید این توانایی را داشته باشند که بتوانند از دندان های خود را به خوبی نگهداری کنند. همچنین مهم ترین نکته ضروری برای کاشت داشتن استخوان به میزان نیاز در دهان می باشد تا متخصص  بتواند بدون مشکل اقدام به کاشت  دندان کند.

البته برای مراقبت از دندان نیز همانند سایر دندان ها قبل از کاشت رعایت بهداشت دهان و دندان بسیار ضروری می باشد وهمچنین مراجعه مرتب به پزشک برای چکاپ باید انجام شود.

حال اگر بخواهیم به توضیح دلایل کاشت بپردازیم، باید گفت:

۱-  قطعا کاشت جای دندان های از دست رفته را پر میکند و سبب می شود بیمار با داشتن ایمپلنت حس اعتماد به نفس و زیبایی بیشتری داشته باشد. ۲-  هنگامی که دندان های طبیعی را  از دست می دهیم، به دنبال آن مشکلاتی نظیر تحلیل رفتن استخوان نیز برای بیمار رخ می دهد. ۳-  هنگامی که فرد دندان هایش را از دست می دهد، یک مشکل اساسی چون عدم توانایی خوب جویدن برایش پیش می اید و در نتیجه در انتخاب مواد غذایی دچار محدودیت می شود. در نتیجه کاشت می تواند این مشکل اساسی را حل کند. ۴-  نبود دندان سبب می شود با تاثیر روی نحوه غذا خوردن برای مفاصل فک بیمار مشکلاتی ایجاد گردد. بنابراین برای جلوگیری از این قضیه درمان را آغاز کنید. ۵-  نبود دندان سبب می شود نحوه تکلم فرد تحت تاثیر قرار بگیرد و در نتیجه زیبایی و اعتماد به نفس را تحت تاثیر قرار می دهد.

انواع کاشت دندان ایمپلنت

ماده ای که در ساخت ایمپلنت دندان استفاده می شود، تیتانیوم است که درواقع فلزی با کیفیت خوب محسوب می شود. تیتانیوم باعث ایجاد یک لایه محافظ در برابر خوردگی و تحلیل بر روی سطح خود می شود.

خاصیت غیر مغناطیسی بودن آن و مقوامت در برابر اکسیژن و ترکیبات اسید و نمک شرایط لازم را برای استفاده از آن در ساختار کاشت دندان فراهم می کند.

به دلیل خصوصیات ذکرشده برای این مورد، هنگامی در فک بیمار قرار بگیرد، یک جسم خارجی به شمار نمی رود و با قرارگرفتن در ��ک بیمار با آن سازگار می شود. همچنین باعث رشد استخوان های کنار دندان هم می شود و از تحلیل استخوان فک جلوگیری به عمل می آورد.

ایمپلنت ریشه ای : یک نوع کاشت است که میان بیماران رواج بسیاری پیدا کرده است. به این نوع کاشت نام دیگری نیز اطلاغ می شود و آن ریشه ای درون استخوان است، دلیل آن هم قرار گرفتن  داخل استخوان می باشد.

در واقع نقش یک پیچ ضخیم و مخروطی شکل را ب��زی می کند که داخل فک استخوان جای داده می شود. علاوه بر اینکه باید فضای مناسب و اندازه ای برای قرار دادن آن فراهم باشد، باید اندازه خود

ایمپلنت چارچوب راموس: در شرایطی که استخوان فک پایین بیمار به قدری فضا برای جای دادن  درون خود را نداشته باشد، می بایست از  چارچوب راموس استفاده می شود. این نوع  دارای چارچوب است و محل قرارگیری آن پشت استخوان نزدیک چانه می باشد.

ایمپلنت دندان چیست؟

در واقع در تعریفی از ایمپلنتی دندان باید گفت به قراردادن پیچ در ازای ریشه دندان که از بین رفته است، کاشت  گفته می شود که روی ان با دندان مصنوعی پوشانده می شود. قدمت آن به خیلی قدیم در علم دندانپزشکی بر می گردد. هنگامی که یک جسم خارجی را داخل بدن قرار دهند و بتواند به خوبی با اعضای بدن پیوند بخورد، لمینت گفته می شود. اگر بخواهیم تاریخچه علم دندانپزشکی را مورد بررسی قرار دهیم، در قدیم با فلزات کارهایی برای ترمیم دندان صورت می گرفت که به افراد مصری و عهد باستان مربوط می شود. این قضیه مدعی تلاش انسان های قدیم برای رفع پوسیدگی دندان ها می باشد و به دنبال رفع این مشکلات بوده اند.

در انسان های قدیم نشانه هایی از روکش دندان ها دیده می شود. پس از سپری شدن زمان زیادی ماشین هایی ابداع شد که به صورت دستی اقدام به تراش دادن دندان ها می کردند.

این کار به کمک نسوج از دست رفته و فلزات و مواد دیگر انجام می شد. سپس ماشین هایی اختراع شد که به کمک پدال این کار ها را انجام می دادند که برای پرکردن دندان ها مورد استفاده قرار می گرفت.

این دستگاه های پدالی در ایران تا ۵۰ سال گذشته و در خارج از ایران تا قرن ۱۹ استفاده می شد.

البته در گذشته به دلیل نبود مواد بی حسی بیماران با درد زیادی روبرو می شدند. پس ازاینکه برق اختراع شد، برای دندانپزشکی نیز دستگاه های برقی ابداع شد.

در ایران علم دندانپزشکی قبل از تاسسی مدرسه دارالفنون علم به حساب نمی امد و بیماری های دهان و دندان و مشکلاتی همچون پوسیدگی که برای  دندان ها پیش می آمد، توسط افرادی با تجربه همچون زرگرها درمان می شد.

در قدیم دندان ها را به کمک انبر و بدونمواد بی حسی می کشیدند.

البته از موادی گیاهی برای تسکین درد استفاده می کردند. بعد از بازشدن دارالفنون دندان پزشک هایی با مدارک بالا به ایران آمدند و با استفاده از مواد خاصی شروع به عمل های دندانپزشکی کردند.

در حال حاضر در کشورمان علم دندانپزشکی در ۱۰ تخصص مختلف برای بیماران به کار برده می شود.

آیا ایمپلنت باعث سرطان می شود؟ باعث سرطان زایی فک نمی شود. تا به امروز هیچ یک از مقالات یا مشاهدات علمی به همچین موردی  بر نخورده اند.

دانشمندان ، پزشکان و صاحب نظران دنیا به این باور رسیده اند که وقتی با تکنولوژی روز ساخته شده باشد و تحت نظر آزمایشات حیوانی قرار گرفته باشند، از بابت سرطان زا بودن  مصون هستند.

هر روشی درمانی عوارض نیز دارد. در بعضی از موارد برای بیمار ممکن است رضایتمندی حاصل نکند، به طور مثال بعضی از افراد ممکن

است  از فک آنها جدا شود و جواب ندهد اما باز امکان وصل مجدد آن بر روی فک وجود دارد.

بطور کلی به هیچ عنوان  باعث سرطان نمی شود.

آیا ممکن است ایمپلنت‌های دندانی عفونت کنند؟ یکی از جدیدترین درمان های دندانپزشکی است که دگرگونی در این حوزه به وجود آورده است و خیلی از کارهای نشدنی را ��دنی کرده است. به خاطر اینکه این درمان تازه به وجود امده سوالات بسیاری را در ذهن بسیاری از بیماران پیش آورده است.

بسیاری از بیماران بجای آنکه به پیش دندانپزشکان رفته و سوالات خود را از آنها بپرسند از شنیده ها و تجربه های دیگران استفاده می کنند بخاطر همین

است که شایعات زیادی پشت سر این درمان به وجود آمده است.

عفونت فقط مختص به جراحی نیست بلکه هر جراحی ممکن است که عفونت پیش بیاید و بر این اساس تمام اتفاق  هایی

که بعد از جراحی طبیعی است را نشانه عفونت می پندارند. هر تورم، آبسه و هر ترشحی عفونت نیست.

در حال حاضر عفونت یک قرن است که قابل کنترل شده است. اصطلاح رایج عفونت کردن یک اصطلاح رایج بین موارد شکست زود راس است.

برای مثال اگر استخوان به جایی که ایمپلنت در آن کاشته می شود به  اندازه کافی نباشد قبل از عمل یا در حین عمل باید استخوان از دست رفته را باز سازی کرد. در صورتی که این کار انجام  نشود به استخوان جوش نخورده و آماده روکش نخواهد شد و در این صورت باید خارج شود.

در صورتی هم که صحیح ساخته شده باشد از شکست مصون نیست. باید روکش ها هم به صورت حرفه ای و صحیح ساخته شوند تا فشار به پایه  حساب شده وارد شود، اگر این کار انجام نشود ممکن است در حین غذا میل کردن و جویدن غذا روکش از پایه جدا شود و یا فشار به پایه و استخوانی که  در آن کاشته شده باشد وارد شود.

در این صورت استخوان اطراف آن تحلیل رفته و  شل می شود. این دو مثال کاملا متفاوت از هم بودن ولی معمولا برداشتی که از این اتفاق بین عموم افراد پیش می آید عفونت است. مواردی که عفونت به وجود میاید بسیار ناچیز است و اتفاق ناخوشایندی محسوب نمی شود.

آیا ایمپلنت توسط بدن پس زده می شود؟

هر آنچه در مورد پیوند عضوهای بدن مثل: قلب، ریه، کبد و …. مصنوعی شنیده می شود، در مورد کاشت دندان اینگونه نیست و بدن ایمپلنت را پس نمی زند.  از جنس فلز تیتانیوم هستند و این تنها فلزی است که با بدن انسان سازگاری دارد.

بیومتریال ها در ایمپلنتی دندان تعدادی از مواد سازگار با بدن (Biocompatible) در ساخت این مورد به کار رفته‌اند که عبارتند از  :

۱.فلز و الیاژهای فلزی که متداول‌ترین آن‌ها، تیتانیوم، آلیاژهای تیتانیوم،‌آلومینیوم و وانادیوم می‌باشد فلزات قیمتی مانند طلا و پلاتین کمتر مورد استفاده  قرار گرفته‌اند. تیتانیوم و آلیاژهای آن بیشترین کاربردن دراین مورد را دادند. ۲.سرامیک‌ها و کربن‌ها : شامل سرامیک‌های اکسید آلومینیوم، کربن، ترکیبات کربن و هیدروکسی آپاتلیت می‌باشد.

هیدروکسی اپاتایت (HA) به عنوان پوشش کلی  استفاده گردند.

استفاده از پوشش سطحی به منظور افزایش استحکام برشی روی فلزات و استفاده می‌گردند. و مقاومت در برابر تحلیل desorption steer strength strength

موراد عدم تجویز ایمپلنتی دندان ؟ ۱- دیابت کنترل نشده

۲- درمان مزمن با استروئید

۳- اشعه درمانی با دوز بالا

موجب عوارضی چه به صورت کوتاه مدت چه بلند مدت برای IP می‌باشد.

تشخیص و ارزیابی استخوان فک بیمار برای گذاشتن ایمپلنت چه مراحلی دارد؟ بیمار از نظر کلینیکی کاملا معاینه می‌شود که ملاک‌های مهم ��بارتند از ۱- بهداشت دهان ۲- سلامت پریودنتال ۳- ارتباط دو فک  ۴- موقعیت دندان‌ها ۵- دستور شین‌های دندانی ۶- میزان پوسیدگی ۷- کیفیت و کمیت استخوان ۸- طرح درمان ترمیمی آینده قبل از قرار دادن ایمپلنت

تهیه عکس‌های رادیوگرافی دقیق اعم از پپری اپیکال P.A crthopantograpl OPG، Cone beam CT CBCT از قسمتی از استخوان فک که حرارت  گذاشته شده الزامی است. در موارد بی‌دندانی کامل کست تشخیصی نیز کاربرد دارد.

امروزه تقریبا هر فرد بزرگسالی به سلامت دهان و دندان خود اهمیت می دهد و اگر دندان خود را از دست داده باشد، به فکر کاشت دندان است و یکی از گزینه های کاشت دندان، ایمپلنت است. قبل از اینکه ایمپلنت کردن دندان های خود، باید چند نکته مهم را بدانید. این مطلب را مطالعه کنید تا تجربیاتی در مورد ایمپلنت کردن دندان بدست آورید. در این مطلب از سایت زوم لایف 3 نکته مهم قبل از ایمپلنت دندان را مطالعه کنید.

ایمپلنت دندان Dental implant در طی دهه ی گذشته، پیشرفت زیادی داشته و امروزه کاشت دندان بسیار ساده تر و سریعتر شده است. اما قبل از ایمپلنت کردن دندان چند نکته وجود دارد که خوب است بدانید.

1. قیمت ایمپلنت کردن دندان برای اینکه دندان های خود را ایمپلنت کنید، نیاز به متخصص دندانپزشک نخواهید داشت. این به این دلیل است که با پیشرفت علم دندانپزشکی، این روند به اندازه ای ساده شده است که یک دندانپزشک عمومی می تواند کاشت دندان به روش ایمپلنت را براحتی انجام دهد.

یک دندانپزشک همین فرآیند را با هزینه ای بیشتر از یک دندانپزشکی عمومی انجام می دهد. به معنای واقعی کلمه، تفاوتی بین کار این دو نفر و تلاشی که برای کار خود به خرج می دهند، وجود ندارد.

2. مدت زمان ایمپلنت دندان مدت زمان انجام ایمپلنت دندان نسبتا کم است و اکثر افراد می توانند در طی یک روز دندان های خود را ایمپلنت کنند. این مدت زمان کم به این دلیل است که فقط کمی زنجیر به دندان های شما اضافه می شود و هیچکدام از دندان های شما جابجا نمی شوند.

هنگامی که دندان های شما ایمپلنت می شوند، دندان های شما بصورت طبیعی شروع به پوشاندن ایمپلنت با فسفات کلسیم می کند و این ماده ی سازنده ی استخوان ها و دندان های شماست. و در مدت زمان حدود چهار ماه به اندازه ی کافی به فک شما چسبانده می شود. سرعت این فرآیند می تواند با توجه به سرعت رشد استخوان های شما افزایش پیدا کند.

3. مراقبت بعد از ایمپلنت دندان ایمپلنت دندان گاهی اوقات نیاز به مراقبت بعد از عمل دارد و گاهی اوقات هم نیاز به مراقبت بعد از عمل ندارد. در حین ایمپلنت کردن دندان، به بیمار بیهوشی موضعی تزریق می شود تا بیمار در هنگام ایمپلنت دندان احساس درد یا احساس بدی نکند.

پس از ایمپلنت دندان، بسیاری از بیماران نیاز به تجویز داروی ضد درد برای کنترل درد پس از جراحی دهان ندارند، زیرا درد بسیار کمی دارد یا اصلا درد ندارد. در مواردی نادر ، بیمار ممکن است حساسیت های مرتبط با درد داشته باشد، اما این حساسیت طی یکی دو روز از بین می رود.

در حال حاضر شما اطلاعات مفیدی را درباره ایمپلنت کرددن دندان ها بدست آورده اید، اگر نیاز به کاشت دندان دارید با اطمینان میتوانید به دندانپزشک خود مراجعه کنید و اینکار را انجام دهید.