Last Seen Blogs
tailsy14
Moved/Archive
say-yes-sir-2
Say-yes-Sir-2
unadulteratednightmaregiver
Ghoul kinnie
notciervotoroboto
mmm monky
userunknowenha
userunkowndelux
Text
άμλετ
δεν υπάρχει περίπτωση να είναι αυτό η ζωή. δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση να είναι αυτό, η ζωή θα είναι σίγουρα παράδεισος. είναι μέρες με ήλιο και βόλτες, αγκαλιές και λουλούδια, τραγούδια. δεν δέχομαι πως είναι οι συμβιβασμοί, η παραίτηση, η καταπίεση. σίγουρα δεν είναι όλες αυτές οι αρνήσεις. όχι, δεν το δέχομαι. έχει γίνει κάποιο λάθος. θα ξυπνήσουμε όλοι μαζί πάλι και θα δούμε τη άλλη την πραγματική ζωή. υπάρχει έστω και μία περίπτωση δηλαδή να ήρθαμε για να ζήσουμε μόνο αυτό; με τόση στεναχώρια; τόσο ψέμα; ανάμεσα σε τόσα μάτια που κοιτάνε προς τα κάτω;
τι είναι όλος αυτός ο αγώνας; δεν καταλαβαίνω που πήγε το τόσο παιχνίδι.
πες το αφέλεια. δεν το δέχομαι, αυτό το λίγο.
0 notes
Text
χαμογελαστά
σε ένα καφέ, χειμώνα με ήλιο, ένα κορίτσι λέει στη φίλη της:
κάθε πρωί πιστεύω πως μπορώ να κατακτήσω τον κόσμο, κάθε βράδυ θυμάμαι όσα δεν έκανα
1 note
·
View note
Text
Θα θελα να μιλήσω για τούτα που δε λέμε: για το ότι η ζωή είναι παιχνίδι, για το ότι θα μου λείψεις τώρα που θα φύγεις - αλλά δεν τολμώ να στο πω, για το ότι τους ανθρώπους που αγάπησα πολύ τους μίσησα το ίδιο έντονα και πάλι από την αρχή, για το ότι ερωτεύομαι τόσο εύκολα και για το ότι είναι συνήθεια να εστιάζεις στα θετικά των άλλων.
Θα θελα να καθίσουμε ένα ολόκληρο απόγευμα και να συζητήσουμε ειλικρινά πώς γίνεται να είμαστε 22 και να φοβόμαστε. Έπειτα να σηκωθούμε να ανοίξουμε αυτήν την ριμάδα την πόρτα να βγούμε στον κόσμο και να μη γυρίσουμε ποτέ. Να μη μας νοιάξουν όλα αυτά που μας τραβάνε πίσω, να μην είμαστε τόσο εγωιστές, να καταδεχόμαστε να χαμογελάμε στους ξένους να μη φοβόμαστε προστακτικές, υποτακτικές και άλλα σχήματα λόγου. Να ξέρουμε πως δε μπορεί να σε γκρεμίσει κανείς αν δεν σταματήσουμε μόνοι μας. Και να μη σταματήσουμε.
Σου υπόσχομαι από όλα τα βάθη της καρδιάς μου μία ζωή όπως την θες.
Πώς την θες;
δεν ξέρω να γράφω, παρά μόνο σκόρπιες ιδέες
“οι σκέψεις είναι ελεύθερες”
0 notes
Text
το γήρας των νέων
μα σαν κοιτάξεις γύρω σου
και πάλι να μπροστά σου,
παντού θαρρείς πως βρίσκεται το γήρας της γενιάς σου.
και είναι ένα γήρας μονάχα 24 ετών. δεν νοιάζεται να κρυφτεί πίσω από ψεύτικα χαμόγελα ούτε από ευγένειες παλιές και σκόρπιες. άλλες φορές με τρομάζει το πόσο ήσυχοι και ανενόχλητοι είμαστε σε σχέση με όλα αυτά που περνούν και άλλες φορές βλέπω δεν χάθηκε η απλότητα και το επείγον.
τούτο το επείγον μου υπενθυμίζει τη νεότητα.
την βαθιά και ειλικρινή και αμετάκλητη ανάγκη...
να κατεβάσει το παιδί το βάζο από το ντουλάπι!
αυτό το πάθος με ξυπνά.
0 notes
Text
Κάνω τον ισολογισμό του χρόνου που έκλεισα εδώ. Δύο πράγματα: η φλόγα και το ποτάμι. Όχι πως δεν έψαξα΄ τον Στρατή Θαλασσινό βρήκα μονάχα. Τ΄ άλλα, επιδερμικά συναισθήματα. Η εξωτερική ζωή ασήμαντη. Δεν μπορώ να κάνω τίποτε χωρίς αγάπη, χωρίς ενθουσιασμό. Ενθουσιασμός δεν είναι η σωστή λέξη “ας πω κατάνυξη” κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Δεν μπορώ να κάνω τίποτε με ακρωτηριασμένους ανθρώπους, ή σε καταστάσεις όπου εγώ είμαι υποχρεωμένος να κάνω τον ακρωτηριασμένο.
{...}
Το μεγάλο λάθος της ζωής μου ήταν που ήμουνα φτιαγμένος για τη θάλασσα και έγινα στεριανός. Είναι γνώρισμα του θαλασσινού να μην είναι πουθενά ευχαριστημένος.
Γιώργος Σεφέρης, Μέρες Β΄, 24 Αυγούστου 1931-12 Φεβρουαρίου 1934
1 note
·
View note
Text
-“ Ωραία τα λέτε”, του απάντησε ο Καντίντ, “αλλά έχουμε δουλίτσα. Πρέπει να καλλιεργήσουμε τον κήπο μας”
Καντίντ, Βολταίρος, εκδόσεις Πόλις
0 notes
Text
αφρέ μου
από την καρδιά μου το βγάζω και στο δίνω
να, σαν χαμόγελο
να μη φοβάσαι
να σε προσεχείς, να σ'αγαπάς και να σε νοιάζεσαι
ξέρεις πόσο αγαπώ τα άγρια βράχια
σε εκείνα αφήσαμε κάτι μαζί
εκείνο το γλυκό καλοκαίρι
τότε που είδαμε την αστερόσκονη θαρρείς στην παραλία και μάθαμε πως θα μπορούσε να μοιάζει η αγάπη
κι όταν λέω αγάπη εννοώ φιλία
μα και όχι πάντα
όταν λέω αγάπη εννοώ έρωτα
μα και όχι πάντα
όταν λέω αγάπη
εννοώ αυτό αυτό που μας κάνει κάλο σαν τον μαλακό ήλιο του καλοκαιριού
ҚZs!�
0 notes
