danikarvalabirudi-blog

[danikarvalabirudi-blog]

با بسته شدن با آرمانهای اجتناب ناپذیر از حق رای دادن ، Sonic ممکن است مجبور به تشکر از عصبانیت عمومی ناشی از آن اولین تریلر شود: وگرنه چنین فیلم متوسطی همانطور که شایسته است ، در سکوت می گذرد. سونیک در 13 فوریه 2020 وارد سینماهای می شود.

[danikarvalabirudi-blog]

صوتی ، نقد و بررسی: جوجه تیغی آبی به روتوش زیبایی شناسی می بخشد ، اما بی روح مانده است

https://modernfilm.ir/سونیک به عنوان نمونه ای برای چگونگی عصبانیت هواداران باعث شد تا پارامونت مجدداً از ابتدا جنبه زیبایی شناسی شخصیت اصلی دیجیتالی ایجاد شده را طراحی کند. با این حال با دیدن فیلم می فهمیم که مشکلات کاملاً متفاوت هستند.

بالاترین قله Sonic رسیدن به یک مطالعه موردی باورنکردنی و تقریباً در سطح دانشگاهی است تا به همبستگی بسیار نزدیکی که سینمای امروز با انتظارات مردم دارد بگوید. در عصر رسانه های اجتماعی ، می توانید محصولی و واکنش متعاقب آن حتی با فقط یک تریلر یا چند عکس تبلیغاتی را آزمایش کنید ، ببینید چه کسی واکنش نشان می دهد و چگونه. واکنشی که پارامونت در مقابل عموم مضحکانه ای داشت که سونیک به خاطر ارائه "واقع بینانه" خود (با دندان های انسان دوستانه تر و کمتر فیلمبرداری و صفات جسمی) در معرض آن قرار گرفت ، نتیجه نهایی نبود. کاملاً به خواست طرفداران خم شوید و تمام انیمیشن های مربوط به خارپشت آبی را از ابتدا دوباره مرتب کنید ، وقتی قاب فیلم تقریباً تمام شد و آماده سالن شد ، فریم های فریم را با فریم تنظیم کنید. این یک عمل بسیار گران است و نه تنها از منظر اقتصادی.

شایعه شده است که روتوش در حال اجرا 35 میلیون دلار برای مطالعه هزینه کرده است ، اما آنچه که قابل توجه است مهمتر از همه آسیب رساندن به تصویر و سابقه ای است که این عمل به دنبال دارد. اول از همه ، اندیشه ای دلچسب به تیم انیماتورها که برای خستگی از خستگی تلاش کردند تا این نبرد ناامیدانه را با زمان تمام کنند: سنگین ترین بار بر روی شانه های آنها افتاد و با شیفت های ناگوار. این یک واقعیت شناخته شده است که استثمار این متخصصان با دستمزدهای گرسنگی و زمان پردازش کوتاهتر در حال حاضر در شرایط عادی ، چه رسد به این که در چنین شرایط خارق العاده ای وجود داشته باشد. فراموش نکنیم تیم بازاریابی و روابط عمومی پارامونت ، که مجبور بود علاوه بر ت��ییر نسخه در اتاق ، با تعدیل متعاقب آن با تقویم فعالیت های مرتبط ، این بازپرداخت عظیم را به تصویر استودیوها نیز مدیریت کند.

پروفایل Paramount Sonic با بینی "اشاره" به سبک HD اصلی سونیک یک سابقه خطرناک در روابط بین عموم و استودیوها تعیین می کند یکی از عواملی که نباید از آن دست کم گرفت ، این است که چقدر این تصمیم در آینده تأثیر می گذارد: خم شدن بدون رزرو و بدون اعتقاد به خط خودش ، Paramount در واقع خود را در معرض خود قرار داده و استودیوهای دیگر را در معرض خطر باج خواهی طرفداران قرار می دهد که بیشترین صدایی را ایجاد می کنند. در آینده همیشه دشوار خواهد بود که درک کنیم چقدر معتبر و متناسب با عصبانیت خطا است و این نتیجه یک بال افراط گرایانه از هواداران پرشور که می خواهند تطبیقی ​​فلسفی از کارهای مورد علاقه خود داشته باشند ، چقدر است. به نظر می رسد عموم مردم کمتر و کمتر تمایل دارند که سازگار با نسخه خود از یک منبع منبع را شکل دهند ، حتی باعث ایجاد تغییرات اساسی (و بعضی اوقات در حال بهبود) می شوند.

اما نکته واقعی اوضاع دیگر است: آیا جنبه جدید Sonic واقعاً فیلم را از فاجعه نجات داده است؟

لمس کردن کافی نیست پاسخ نه ، زیرا صوتی عملیاتی از کمبودهای ناامید کننده در سطح تحقق و روایت است. حتی در بهترین بسته بندی ممکن ، به نظر نمی رسد که فیلم هرگز جوهره شخصیت نمادین سگا را درک کند ، یا تلاش کند فیلمی را ارائه دهد که حداقل سرگرم شود. در واقع ، در بررسی دقیق تر ، حتی ریشه ها و ماهیت Sonic را نیز بررسی نمی کند. در حقیقت ، ما در ابتدای فیلم او را به عنوان یک توله سگ می بینیم که در یک دنیای بیگانه جریان دارد و مورد مراقبت یک جغد قرار گرفته است. بعداً خواهیم آموخت که او یتیم است ، اما هنوز مشخص نیست فرزندان وی از کجا آمده اند ، ساکنان این جهان چه کسانی هستند و بیگانگان اسرارآمیز روی پاشنه های او که می خواهند او را اسیر یا بکشند. ما فقط می دانیم که آن بی نظیر است ، یا حداقل اعلام می کند که هست ، و همچنین قدرت آن ، حتی اگر به طور واضح تمام پیامدهای آن را نمی داند.

هیچ چیز واضح نیست ، همه چیز جذاب است: چهره های اسرارآمیز که او را شکار می کنند فقط وسیله ای برای استفاده از حلقه ها هستند و به زمین منتقل می شوند ، در یک شهر خواب آلود در مونتانا. در اینجا سونیک به بدلکاری دوست داشتنی غذای کلان محلی (جیمز مارسدن) و ساکنان شهر تبدیل می شود. Sonic به طور فزاینده ای از تنهایی خود ناراحت می شود ، ناخواسته موج الکتریکی ایجاد می کند که باعث خاموشی عمومی می شود و دکتر روبوتنیک (جیم کری) ، که توسط دولت حتی کاریکاتور آمریكا از شخصیت اصلی و شرور وی مجاز است ، بر روی آهنگ های خود ��رار می دهد. .

استنادات فرهنگ پاپ Sonic بیش از همه عدم شخصیت و ایده های وی را نفی می کند طرح همه چیز در اینجا است ، آنقدر ابتدایی و ساده شده که به نظر می رسد صوتی به گروهی از جوانان بسیار تقدیم می شود ، تقریباً گویی که این فیلم کودکانه است. تنها جنبه بارز این است که اولویت پارامونت مطمئناً بر این نیست که (تلاش برای بازگرداندن ذات شخصیت) ، تجربه بازی های ویدئویی مرتبط با او ، جنبه آسان ماجراهای او باشد.

از پیکاچو گرفته تا وین دیزل تصور این است که این فیلم در تمام حق رای دادن های آن لحظه ، که گاه به صراحت ذکر می شود ، کمی به نظر می رسد ، بعضی اوقات بدون تردید بیش از حد فریب می خورد. رویکرد کودکانه ، تعامل شخصیت دیجیتالی و بازیگر گوشت و خون و مضمون آشنا از نزدیک یادآور کارآگاه پیکاچو است ، اما بدون یک اونس از توانایی دوباره بازی کردن یک بازی ویدئویی در دنیای سینمایی که فیلم داشت.

شخصیت Sonic تولید کننده اتوماتیک منابع در فرهنگ پاپ است. دوست دارد خنده دار باشد ، اما این نقل قول سینما در اینجا و اکنون بیش از هر چیز دیگری کمبود شخصیت کلی یک فیلم را نشان می دهد که در صحبت کردن در مورد روابط اجتماعی حتی به خانواده وین دیزل در Fast & Furious نگاه می کند و همه را با جاه طلبی های سینمایی فصیح می کند. مارول. دشوار است که در انیمیشن اولیه لوگوی سگا ، فتوکپی از نوشته های مارول که هر سینمای اقتصادی را باز می کند ، مشاهده نکنیم ، با نتیجه نهایی که تقریباً یک تقلید به نظر می رسد.

عینک Paramount Robotnik با بازتاب SonicHD سونیک فقط باید از جیم کری ، بازیگری که لیاقتش را ندارد و او را با طعمه خود بیرون می کشد تشکر کرد با توجه به تلاش محدود ، فیلم اختصاصی به سونیک بسیار بیشتر به عنوان بد دهه 90 شباهت دارد ، نسبت به فیلم های زمانی که استودیوها سعی کردند آیکون های پاپ فرهنگ ژاپنی را به روی پرده بکشند اما با تحقیر مشهود خود عمل کوچک است. اگر Paramount فقط جوجه تیغ آبی خود را تحقیر نکند ، بیایید بگوییم که او آن را در صدر لیست اولویت های خود قرار نداده است: در غیر این صورت توضیح داده نمی شود که چرا آن را به یک کارگردان بی تجربه مانند جف فاولر واگذار کنید ، با بازیگران بدون ستاره های بزرگ که با شخصیت ها دست و پنجه نرم می کنند. blandissimi.

صوتی سزاوار جیم کری نیست تنها استثنای آن آشکارا جیم کری به عنوان روبوتنیک است. در بررسی دقیق تر ، حتی ثبت نام این ستاره بزرگ سابق - کسی که تقریباً اخراج را تجربه نکرد ، هرگز پس از سلطنت در گیشه و منتقدین در دهه 90 ، از هالیوود شفاف سازی نکرد - نشان از عدم تعهد دارد. اما اگر سونیک واقعاً غیرقابل تماشای نباشد ، شایستگی تنها مربوط به کمدین و بازیگر است. جیم کری به طور قابل پیش بینی بهترین عنصر کل فیلم را اثبات می کند: در واقع ، آنقدر روشن و تاریخ پرده است که فیلم کاملاً نمی تواند در کنار او باشد. با حرکات اغراق آمیز و صحبت های بد او درباره گذشته ��یم کری در این فیلم به سادگی هدر می رود ، اما حداقل سونیک این شایستگی را دارد که به ما یادآوری کند که دوری او از صحنه ها ، اتلاف مطلق پتانسیل است.

links:

https://modernfilm.ir/