dailash

[dailash]

Το να ακούς από την αρχή το Cool kids never die, περνώντας την κρίση των 20κάτι trully hits different, 5 αστεράκια, Το συνιστούν 9 στα 10 former emo kids.

[dailash]

Η καρδιά μου ζητάει μιά βόλτα στο θάνατο, και το μυαλό μου, να μην χάσω τον έλεγχο.

-Δαιμεώδης

[dailash]

Aslan Jade, the riddle of a name ~ Banana Fish 🍌🐠

With this meta I’ll put an halt to my BF posts since I think I have made sense of what was bothering me in this manga and now I am satisfied enough to move on.

Fans have already pointed out that the etymology of Aslan’s name is wrong in the manga, but alike other mistakes this one seemed quite strange to me.

Keep reading

[dailash]

[dailash]

Chloë Sevigny. Self Service (France) - issue #26, Editorial 7.

[dailash]

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΡΟΖΑΣ

Το αγιάζι τρυπάει τα κόκκα��α κι ο αέρας δε λέει να κοπάσει. Γελάς με τα αστεία μας τα παλιά και το όνομα μου έχεις ξεχάσει.

Το χρόνο μετράς πλέον αντίστροφα κι αντίο είναι η κάθε σου λέξη. Αν θα σε ξεχάσω ρωτάς συχνά· λες και μπορεί κανείς να επιλέξει…

Να σ’ αγαπήσω δεν πρόλαβα, μια ζωή που να μου φτάσει; Δε σε νοιάζει που πέρασε η ώρα μας, μα πια ο χορός σε κουράζει. Μου ‘παν κι οι πιο κακοί άνθρωποι αγάπησαν κάποτε κάποιον. Συγγνώμη αν δεν ήμουν για σένα εκεί, τελικά ο κακός ήμουν μάλλον εγώ.

Η πιο παλιά κατάρα μου είναι να σ’ αγαπώ μόνο για να σε δω να γερνάς και να φθίνεις. Δε θα σε ξανακούσω να γελάς κι απορώ, αν μ’ αγαπάς όσο λες, πως μ’ αφήνεις;

Αγάπη μου, έλα για ένα ακόμη χορό! Θα γράψω ένα τανγκό που θα πείσει το Θεό να σ’ αφήσει… Στην αγκαλιά σου θέλω σαν παιδί να κρυφτώ· ο κόσμος εκεί δε μ’ αγγίζει.

Αγάπη μου, έφυγες, μα ακόμα είσαι εδώ κι ας μη μπορώ να σε πιάσω στα χέρια. Μου ‘παν πως πήγες ταξίδι στα αστέρια και πως μια μέρα θα ‘ρθω να σε βρώ…

Αγάπη μου, ο χρόνος είναι δανεικός: γεννιέσαι σε θρόνο, μα θα φύγεις φτωχός. Ξοδέψαμε αλόγιστα, μάταια νιάτια γι’ αυτό ξυπόλητους μας βρήκε ο τελευταίος χορός…

Να μεγαλώσω απέτυχα, μα εσένα δε σε πειράζει. Είσαι όλα αυτά που απέφευγα, μα αν είσαι εδώ δε με νοιάζει.

Να σου ξεφύγω δε μπόρεσα, Ρόζα με νίκησες πάλι… Είσαι το αίμα στο ρούχο που φόρεσα. Με κάνεις θνητό, μα χαλάλι…

Να σ’ αγαπήσω δεν πρόλαβα, μια ζωή που να μου φτάσει; Δε σε νοιάζει που πέρασε η ώρα μας, μα πια ο χορός σε κουράζει. Μου ‘παν κι οι πιο κακοί άνθρωποι αγάπησαν κάποτε κάποιον. Συγγνώμη αν δεν ήμουν για σένα εκεί, τελικά ο κακός ήμουν μάλλον εγώ.

03.11.2021

[dailash]

Καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα!

Μιας και γενικότερα ασχολούμαι με την εύρεση ebooks και θελω πολύ να βοηθήσω άτομα που ίσως δυσκολευτούν να περάσουν μαθήματα και να κάνουν εργασίες φέτος, θα αναφέρω μερικές ιστοσελίδες με δωρεάν υλικό σε μια μεγάλη γκάμα επιστημονικων και όχι μόνο πεδίων. Είχα στείλει κάποια ανώνυμα ασκς, αλλά το όριο λέξεων των ασκ δεν μου επιτρέπει να τα στείλω έτσι σε άτομα που θεωρώ ότι με την απάντηση τους θα το δουν όσο το περισσότερο άτομα γίνεται.

Λοιπόν, αρχικά έχω ανακαλύψει το PDFdrive, μια ιστοσελίδα με αγγλικά κυρίως κείμενα, αλλά και σε άλλες γλώσσες και επίσης ελληνικά. Με ��χει βοηθήσει άπειρα πολύ τόσο στα μαθήματα μου όσο και στην εργασία μου.

Έπειτα είναι το https://www.researchgate.net/ ειναι ένα site όπου μπορείς να κάνεις λογαριασμό και να βρείτε έρευνες που κάνουν πολλοί επιστήμονες όλων των ειδικοτήτων.

Μετά είναι το https://www.academia.edu/ επίσης μια αλλη ιστοσελίδα η οποία θέλει λογαριασμό, έχει άπειρα pdfs με έρευνες, βιβλια, σαν το PDFdrive, απλά θέλει λογαριασμό.

Μετά έχουμε τον Κάλλιππο όπου εκεί έχει τα ελληνικά επιστημονικά ebooks, κυρίως οικονομικής και μαθηματικής φύσεως.

Επιπλέον έχουμε την Ανοιχτή Βιβλιοθήκη όπου είναι ένα χώρος με διαφορά δωρεάν ηλεκτρονικά βιβλία, προσωπικά έχω ψάξει μόνο κάποια μυθιστόρηματα εκεί, αλλά αν θέλετε τσεκάρετε την!

Τέλος είναι η Ελεύθερη Ψηφιακή Βιβλιοθήκη

που είναι παρόμοια με την Ανοιχτή Βιβλιοθήκη που ανέφερα πιο πάνω.

(ξέχασα να αναφέρω την μπάρα αναζητήσεις Google Scholar, στην οποία βρίσκει κανείς άρθρα και έρευνες κυρίως)

Επιπλέον όσοι ψάχνουν για θέματα PowerPoint για παρουσιάσεις έχω  βρει αυτό το site που έχει κάποια θέματα όμορφα.

Επίσης ανακάλυψα το zlibrary, ένα site παρόμοιο με αυτό του PDFdrive, ωστόσο έχει πιο πολλά αρχεία που μπορείς να τα έχεις στο Google books (την εφαρμογή με το μπλε βιβλιαράκι). Ωστόσο έχει όριο στο πόσα βιβλία μπορείς να κατεβάσεις ( για κάθε μέρα μπορείς να κατεβάσεις ώς και 5 αρχεία  χωρίς λογαριασμό  και 10 με λογαριασμό). Ωστόσο δεν πληρώνεις τίποτα και τα βιβλία είναι διαθέσιμα δωρεάν! 

Ελπίζω πράγματικα να έχω βοηθήσει και να έχω έστω συμβάλει στο να υπάρχει λίγη καλύτερη ψυχολογία σε όλους μας αυτόν τον καιρό…

Μπορείτε να το διαδώσετε σε όσους το έχουν ανάγκη!

Εν καιρό θα ανανεώνω την λίστα με όσες νέες ιστοσελίδες ανακαλύψω♡

[dailash]

Ήταν απογοητευτικές αυτές οι μέρες. Μίλησα με τους γιατρούς μου, δεν βρέθηκε κάποια λύση. Απέρριψα για ακόμα μία φορά τις φαρμακευτικές αγωγές. Ξέρω ποιο είναι το πρόβλημα, δεν θα λυθούν με αυτά, ξέρω το πρόβλημα, αλλά δεν βρίσκω λύση. Γύρισα και το κρεβάτι ήταν στρωμένο, μία κάπως ανακούφιση να αδειάσω το βρώμικο μυαλό μου και το κουρασμένο κορμί μου. Πριν ήμουν στο μπαλκόνι, η μπαταρία του κινητού μου έφτασε όλη μέρα, ήμουν με 2% μπαταρία, έκανα μερικά τσιγάρα, σκεφτόμενος πως αν το πάω πάλι σερί ίσως να μην έχω όταν ξυπνήσω. Ήταν μία ανησυχία. Όχι τόσο σοβαρή, αλλά είναι μια σημαντική παρηγοριά. Τσακώθηκα με τους γιατρούς μου, είπα πως κουράστηκα, το ήξεραν, το έβλεπαν, πως δεν είμαι καλά. Έδωσα στον εαυτό μου ένα χρονικό περιθώριο. Ξέρω πως τζογάρω την ψυχική και σωματική μου υγεία με αυτό. Είναι περασμένες 9 και θα κοιμηθώ νωρίς, θα ξυπνήσω νωρίς. Δίχως κάτι. Ένα τελευταίο ραντεβού έχω με την ψυχολόγο μου να της μιλήσω και ύστερα θα της πω, πως δεν έχει νόημα να συνεχίσουμε. Όπως ξεκαθάρισα και στον ψυχίατρο μου. Που έκρινε πως θέλει να με βλέπει. Δεν μπορεί κανείς να μου αλλάξει το μυαλό μου. Ούτε να δει με κάθε λεπτομέρεια γιατί είμαι έτσι, να εξηγήσω και να με καταλάβει πλήρως. Ευτυχώς, δεν έχει κάποιος την ικανότητα να ανοίξει και να δει το ποσό σκοτεινό είναι. Απογοητευμένος πέφτω στο στρωμένο κρεβάτι. Αύριο θα 'ναι μία καινούργια μέρα και τίποτα δεν θα χει αλλάξει. Όταν τελείωσα με τα ραντεβού των γιατρών μου, την επόμενη μέρα με πήρε τηλ. Η ψυχολόγος μου, μου είπε πως θέλει να σου μιλήσει ο ψυχίατρος μου, να το σηκώσεις έχει κάποια λύση να σου προτείνει. Δεν με ικανοποίησε, δεν με κάλυπτε. Μου είπε πως έχω πάρει τις αποφάσεις μου προφανώς. Τον ευχαρίστησα και το έκλεισα. Το "κουράστηκα" σημαίνει απογοήτευση, απήχθησα, δεν πάει άλλο. Ήξερα που θα πήγαινε όλο αυτό, ήξερα από την αρχή που θα κατέληγε, αλλά επέλεξα να το ζήσω. Να πάρω μία γεύση πως το άγγιξα. Δεν είμαι υγιής αρκετό καιρό τώρα, κυρίως ψυχικά, που αυτομάτως βλάπτει και σωματικά. Και ξέρω πως όλο αυτό δεν θα αλλάξει, ξέρω πως θα χειροτερέψει γιατί δεν υπάρχει κάποια λύση ώστε να νιώσω καλά. Παρόλα αυτά θέλω να προσπαθήσω για ένα χρονικό διάστημα, που ξέρω ο ίδιος πως είναι βάσανο να ισορροπήσω το μυαλό σε μία ευθεία.

9:50 ΜΜ

12/3/2020

-Δαιμεώδης

[dailash]

Ένα πολύ όμορφο άρθρο που μιλάει γι’ αυτό που μοιραζόμαστε εγώ κι εσείς εδώ και τρία χρόνια! 

[dailash]

Βρε σολ ειναι πολυ περιεργη ερωτηση αλλα εφοσον δεν μιλαω σε κανεναν με για αυτο το θεμα κ μαγαπας πολυ ντε Θες να μας πει κατι για το σεξ γενικοτερα ;🤔 (do&don’ts πχ)

Το πιπί πάει στο λιλί, αλλά μερικές φορές και στον ποπό. Βέβαια υπάρχουν και άτομα που προτιμούν το ίδιο φύλο, οπότε παίζουν ξιφομαχία με το πιπί τους ή κάνουν τα λιλιά τους να δώσουν φιλάκια. Άλλα άτομα τρώνε τα κακά τους με σεξουαλικό τρόπο, συνήθως δύο κορίτσια και ένα ποτήρι. Μερικοί βλέπουν τις πατούσες που εσύ χρησιμοποιείς για περπάτημα και ποδόσφαιρο και το πιπί τους γίνεται σκληρό. Το σεξ είναι μπλιαξ αλλά το να μην κάνεις είναι πιο μπλιαξ. Α και το λιλί που και που κλάνει.

[dailash]

30/05/2020

Μαμά, ο κόσμος είναι πιο τρομακτικός από ότι μου είχες πει. Υπάρχουν άνθρωποι που σου τάζουν αστέρια και γαλαξίες, και το μόνο που τελικά γίνεται με δαύτους είναι να σε αφήνουν με ένα σώμα να σφυρίζει απ'τα κενά και στάχτη αντί για καρδιά. Υπάρχουν άνθρωποι υποχθόνιοι, ύπουλοι, γεμάτοι ζήλια, κακοί. Υπάρχουν άνθρωποι που θα κάνουν τα πάντα, στην κυριολεξία τα πάντα για να ανέβασουν την μίζερη ύπαρξη τους πιο ψηλά. Υπάρχουν άνθρωποι μαμά που με κορόιδευαν για πράγματα που έκανα και δεν κάνω πλέον, αλλά τι ειρωνεία τα υποστηρίζουν οι ίδιοι πια. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν τόση κακία που απορείς αν έχουν ψυχή. Άνθρωποι που ακόμα και την ίδια τους την μάνα προσπαθούν να την θυσιάσουν στο βωμό του χρήματος και της κερδοσκοπίας. Μαμά, δεν μου τα πες καλά όταν ήμουν μικρή, ο κόσμος αυτός δεν είναι για μένα μαμά. Εγώ περίμενα να βρω λίγο περισσότερους ανθρώπους που να είναι όμορφοι εσωτερικά, μα αυτοί μαμά λιγοστεύουν. Και φοβάμαι μαμά, φοβάμαι, μην τυχόν μεγαλώσω κι άλλο και χάσω την εσωτερική μου όμορφια, μην τυχόν τα παιδιά μου γίνουν κάτι παρόμοιο σαν τους ανθρώπους που περιέγραψα, και λυπάμαι μαμά που έχεις να κάνεις συχνά με τέτοιους ανθρώπους, ίσως ο κόσμος αυτος να ήταν καλύτερος αν είχε πιο πολλούς ανθρώπους με την δική σου ψυχή ομορφιά μαμά.

[dailash]

[dailash]

[dailash]

People stay longer in our mind than in our life.

[dailash]

Κάπου με έχασα.

Κάπου με έχασα λοιπόν, ένας τίτλος που ήρθε τώρα, καθώς σκεφτόμουν πως ήμουν παιδί. Από την μία είναι λογικό, απ’ την μία όχι. Αλλά όσο ζείς αλλάζεις ή οι καταστάσεις σε κάνουν και αλλάζεις. Κάπου με έχασα. Κοίτα, σκεφτόμουν τους αγώνες που έριξα, που έπεσα και με πείσμα σηκωνόμουν. Δεν τα παρατούσα. Είχα ένα εγώ ισχυρό που με κρατούσε και ας μάτωνα. Ένα εγώ ώστε να αντέχω, να διεκδικώ και να παίρνω την νίκη. Και αν έχανα, το πάλευα για να πάρω την νίκη. Το πάλευα. Κάπου στην πορεία, στο διάστημα του χρόνου το έχασα και με έχασα.

Πάμε πίσω, πολύ πίσω. Και ας ξεκινήσουμε απ’ το δημοτικό. Εώς το λύκειο. Θυμάμαι δασκάλους, καθηγητές και μαθητές μου να με υποτιμούν όχι μόνο εμένα και κανα 2-3 ακόμα. Είτε ήταν λεκτικό, είτε με ένα βλέμμα. Έδιναν βάση την οικογενειακή κατάσταση, τι δουλειά κάνει ο πατέρας σου, αν ήταν σε υψηλή θέση. Ώστε να πράξουν και αναλόγως. Όταν είσαι μικρός, όταν είσαι παιδί, δεν το καταλαβαίνεις ή για να το πω πιο ξεκάθαρα τους λόγους και πως κινούνται τα πράγματα. Αλλά το να σε αντιπαθεί ή σε συμπαθεί κάποιος είναι εμφανές. Ήταν μετρημένοι οι δάσκαλοι-καθηγητές που άξιζαν να λέγονται έτσι. Και είχα την τύχη να τους έχω. Αυτό πάει στο “όλοι οι καθηγητές είναι σκουπίδια”. Όχι, δεν είναι όλοι, αλλά ναι, αρκετοί είναι. Δασκάλοι, συμμαθητές, διευθυντές.

Θα ήμουν ψεύτης αν έλεγα πως θέλω να είναι καλά και ευτυχισμένοι. Ελπίζω κάποιους απ’ αυτούς να πελαγώνουν.

Με θυμάμαι ζωντανό, να τρέχω, να παίζω μπάλα, κρυφτό, να διασκεδάζω. Να παίζω game boy, να έρχονται τα σαββατοκύριακα και να βλέπω Μίκυ Μάους (ό,τι κινούμενο σχέδιο είχε η tv). 

Πάμε πίσω, ακόμα πιο πίσω. Και απ’ το δημοτικό. 

Θυμάμαι πως παρότι ήμουν μικρός, υπήρχαν πράγματα που μου συνέβαιναν και δεν μπορούσα να πω ή να τα εξηγήσω. Παρότι ήμουν παιδί και ζωντανό, ήμουν πάντα νευρικός, αντιδραστικός. Ακόμα και τώρα είμαι, αλλά όχι ζωντανός και όχι φυσικά παιδί. 

Θυμάμαι να μεγαλώνω και όσο ήμουν κοινωνικός, άλλο τόσο δεν μπορούσα να ανοιχτό. Ήθελα να ξεφύγω και τα game ήταν μια καλή αποφυγή. Πήρα υπολογιστή στα 15-16 μου λίγο πριν το λύκειο ή λίγο αφότου άνοιξαν τα σχολεία για να πάω στο λύκειο. Ήταν ένα ναρκωτικό που δεν ήθελα να βγω απ’ αυτό. Παράτησα σχολείο, δραστηριότητες, κοινωνική ζωή, τα πάντα. Δεν με ένοιαζε απολύτως τίποτα. Μόνο να είμαι εκεί, κλεισμένος στο δωμάτιο μου. Οι μέρες έγιναν βδομάδες και οι μήνες χρόνια. Έτρωγα, κοιμόμουν και ξανά στο pc. Θυμάμαι τον πατέρα μου και την μάνα μου να μου λένε τι θα κάνω με την ζωή μου και πως θα ζήσω, να προσπαθεί η αδελφή μου να με πλησιάσει και να την διώχνω. Αν δεν ήταν ο υπολογιστής θα ήταν κάτι άλλο ως αποφυγή. Δεν ήταν ο υπολογιστής το θέμα.

Κάπου με έχασα. Σταμάτησε ο χρόνος για μένα. Ή για να το πω πιο σωστά, ο χρόνος δεν σταμάτησε, ο χρόνος δεν σταματάει. Εγώ σταμάτησα. Σταμάτησα να ζω. ΄

Είχα κάτι μαύρο πάνω μου που ήξερα πως κάποια στιγμή θα με χτυπήσει, δεν ήταν επιλογή, αλλά κάποια πράγματα δεν εξηγούνται, δεν βρίσκεις πάντα απαντήσεις στα ερωτήματα σου.

Η κατάθλιψη δεν ήρθε απότομα. Προ υπήρχε πάντα. Η κατάθλιψη δεν είναι το θέμα, αλλά σε τι σε οδηγεί σε αυτήν.

Είναι πολύ λίγα καλά να θυμάμαι να μπορώ να γράψω γι’αυτά. Με θυμάμαι βίαιο, νευρικό και αντιδραστικό. Θυμάμαι να μην με θέλω να με ελέγξω, να μην με νοιάζουν οι συνέπειες. Θυμάμαι κάποιες φορές να κλαίω που έκανα κακό σε ανθρώπους που δεν το άξιζαν και να μην μπορώ να με σταματήσω. Θυμάμαι να αποζητάω την ηρεμία και την γαλήνη, να τα σπάω και να δίνω κακό. Και το κακό ήταν πως δεν έδινα κακό μόνο στο κακό. Γι’ αυτό με θυμάμαι να κλαίω. Ήθελα απλά να ξεφύγω απ’ όλα και σε όλα. Και από μένα.

Μετά από πολλά χρόνια, μπορώ να πω, πως είμαι ευτυχισμένος γιατί ξέμπλεξα. Αν δεν είχα μπει στην φυλακή μου ίσως να πέθαινα. Αλλά αν δεν έμπαινα ποτέ πάλι θα πέθαινα. Και όταν είσαι φυλακισμένος πεθαίνεις, αργοπεθαίνεις, αλλά ελπίζεις πως θα βγεις ζωντανός. Και είναι η ελπίδα που σε κρατάει ζωντανό.

Στην διάρκεια της ζωής μου, πέρασα από πολλούς γιατρούς, είτε ήταν ψυχικό, είτε ήταν σωματικό. (υγείας).

Έχασα ακόμα πιο πολύ χρόνο ώστε να βρω τους κατάλληλους και δεν είναι όλοι οι γιατροί-γιατροί.

Κάπου με έχασα λοιπόν, να με χάνω. Να μην έχω ενδιαφέρον για τίποτα, να μην με νοιάζει ούτε καν για μένα. Να μην με βλέπω, να μην με ακούω.. Να μην ζω.

-Δαιμεώδης

[dailash]

Ο φύλακας άγγελός μου είναι δαίμονας.

@vasilikou

[dailash]

Τι σημαίνει ζωή για εσένα;

Ζωή σημαίνει να ζεις. Να ζεις όπως θες εσύ. Κάποιοι έχουν μπερδευτεί και νομίζουν πως δεν μ’αρέσει ή δεν θέλω να ζω. Μα έχει μεγάλη διαφορά ο θάνατος, απ’το να’σαι αυτοκαταστροφικός ή μελαγχολικός. Τι σημαίνει να ζεις; Όπως θέλουν αυτοί; Όπως ορίζεται για τους άλλους πως είναι το “σωστός;”. Όχι. Εγώ δεν θέλω να πεθάνω. Και ας ρουτινιάζω. Δεν μ’αρέσει που περνάει ο χρόνος άσκοπα, που μεγαλώνω. Που αλλάζω. Οι καταστάσεις σε κάνουν να αλλάζεις. Όχι σε όλα, εκεί που πρέπει. Αναλόγως τι ζεις. Σε κάνει να αναθεωρείς, εμπειρίες, βιώματα. Τι σημαίνει ζωή; Να έχω μία φυσιολογική ζωή; Να κάνω γάμο και παιδιά; Να βγαίνω να πηγαίνω σε κλαμπ; Όπως κάνουν οι πιο πολύ; Μπορεί και να πάω, μπορεί να κάνω και παιδιά. Δεν ξέρω. Δεν είμαι έτοιμος και ίσως ποτέ να μην είμαι. Δεν ξέρω τι σημαίνει να ζεις. Ή ξέρω και δεν θεωρείται ζωή. Εμένα μου αρκεί και είναι πολύτιμο να κάνω αυτά που θέλω εγώ όσο ζώ,