connected2-me

[connected2-me]

[connected2-me]

[connected2-me]

Birisi var nedensizce unutamadığım. Belki öyle aşk meşk değil ama insan olarak sevdiğim birisi. Kalbini samimiyetini, sapşikliğini sevdiğim birisi. Adını, sanını, nerede oturduğunu, nasıl bir görünüşe sahip olduğunu bilmem mesela, o da benimkini bilmez. İlk defa gerçek manada güvendiğim birisiydi, ilk defa güvendiğim bir erkekti. Bu çok saçma belki. 1 hafta konuşmuşluğumuz bile yoktu ama kendimce tanımıştım onu anlattığı kadarıyla. Sanırım üstüne de ben biraz ekledim ve kafamda nasıl biri olduğunu çizdim. O kadar ortak yönümüz vardı ki, din dışında her şeyimiz aynıydı resmen, ruh ikizimdi. Tanıdım işte onu farklıydı. Asla tanımadığım yabancı bir insana davranır gibi davranmadım ona, nedensizce. Birden içimi döktüm, çok konuşuyordum, normaldekinden daha fazla. O da bana anılarını anlatmıştı, hoşuma gitmişti. Sonra ona veda ederek kapattım C2’yi ama sonrası… Nedensizce her gün onu düşündüm. Her Allah’ın günü…Belki görür de mesaj atar diye, c2’yi sürekli yükleyip sildim. İçimde bir şeyler kırılmıştı. Onu bekliyordum, bir yerlerden çıkmasını, “Attığım, müzikleri beğendin mi? Kitapları okudun mu?” demesini bekliyordum. Kitapları hala alamadım belki ama müzikleri hala dinliyorum. Yine “Sen keman çalarsın, ben piyano çalarım.” demesini bekledim. c2 ile Tumblr’daki nickim aynıydı. En azından beni Tumblr’dan bulmasını istedim ama sadece istedim tabii. Tumblr’da beni takip eden herkese bakmıştım, acaba o da var mı diye. Hiçbiri o değildi. Bir zaman sonra onu aramayı bıraktım. Zaten bulsam ne diyebilecektim ki… Onu fazlasıyla düşündüm ve bu feminist olan ben için bir ilkti. Hem de bu bana fazlaydı. Sonra zamanla içimde eridi ve beynimin içindeki karanlık odada anı olarak kalmak için sızdı kapı aralığından. “Seviyor muyum ki?” diye düşündüm, çünkü ilk defa böyle hissediyordum ama cevabını biliyordum. Zaten her zaman bana saçma gelmişti böylesine bir his. Ben sadece onun güzel kalbini sevmiştim. Etkilenmiştim. Sevmek o kadar basit değildi ama onun benden güzel kalbi vardı. Müslüman değildi belki ama onun kendi cennet kavramı çok güzeldi. Bazen ona ihtiyacım olduğunu düşündüğüm, hissettiğim anlar oldu. Onunla çok konuşmak istedim. Ben c2’yi kapattıktan sonra pişman oldum. Anlamamıştım çünkü o zaman ama sırdaşımı kaybetmiş gibi oldum şimdi. Biliyorum çok saçma ama kendim çizdiğim sınırlarım vardı. O beni bulabilirdi belki ama benim bulmak için hiçbir ipucum yoktu. O sevdiği insan yanındayken gözleri dolan bir insandı, ben de buna sebep olan bir insan olmak isterdim hep. En azından hep bir yerlerde benle iletişime geçebileceğini bildiğim bir dost olarak kalsaydı. Çok düşündüm acaba hiç beni düşündü mü veya ihtiyacı oldu mu diye. Fakat tabii ki beni çoktan unutması olası bir şeydi. Ama olsun… Onu ne kadar karanlık odaya kapatsam da, arada oradan kafasını uzatıyor ben buradayım dercesine. Onu oradan çıkarıp konuşuyorum bazen, bu bana az da olsa yetiyor. O, kafamda arka planda sürekli çalan bir şarkı gibi. Farketmeden bana kattığı çok şey var. Böylesine güzel bir insanla tanışmak benim için bir şanstı. Bunu yazmamın sebebi ise rahatlamak… Bir zamanlar onun şarkılarını kimseye dinletmezken, şimdi onu kolayca anlatabilmek, ona deliler gibi bağlanmamış olmak beni rahatlatıyor ama bir kerecik olsun, gitme demesini beklerdim. -İSTANBUL

[connected2-me]

[connected2-me]

[connected2-me]

[connected2-me]

[connected2-me]

Sırf sevdiğim çocukla konuşabilmek için bu siteye kayıt olmuştum. Fakat uygulama ile ilgili hiçbir şey bilmiyordum. Çocukla konuşmaya başladık ve sonra beni “İsmin görünüyor şuan bana.” diye keklemişti. Ben de bir daha korkumdan girememiştim ama şuanda öğrendim ve rahatça kullanıyorum smile ifade simgesi -ANKARA

[connected2-me]

Ulan bir gülüşü var, ben aylardır görmedim.

[connected2-me]

Happy 5th Birthday Connected2.me! 

[connected2-me]

[connected2-me]

Bir kız sizinle delice tartışabiliyorsa sevinin. Çünkü susmuş bir kız için, bitmişsiniz demektir.

[connected2-me]

Ne zaman bir şey istesem. Hayat kendine has, Maraş dondurmacısı mizah anlayışının bir örneğini daha sergiliyor.

[connected2-me]

Ulan burda aşk acılarını okumaktan cidden psikolojim bozuldu. Hele biri var ki onun eski sevgilisi dönse bile ben affetmem.

[connected2-me]

Çok yorgunum. Üniversiteye hazırlanıyorum ve son zamanlarda bıkkınlık geldi. c2’yi daha önceden silmiştim ama tekrar indirdim. Shuffle’da onu gördüm. Kapalı bir kızdı ve yüzü parlıyordu. Her zaman kapalı bir kızla konuşmak, arkadaş olmak istemiştim. Bunu ona da söyledim. c2’de bir kıza mesaj atınca cevap vermeyecek düşüncesi gelmiyor değil. Niye diye sormayacaksınız umarım. Bazı kızların egolarından IQ seviyesine atlasam 3 günlük bir yolculuğum olur herhalde. Her neyse işte, “Nasılsın?” veya değişik bir cümle değil de, “İyi misin?” diye mesaj attım. 2-3 dk sonra bildirim panelinden mesaj geldiğini gördüm ve çok sevindim. Hemen girdim, öyle bir soru sormam onun tuhafına gitmiş. Bana uygulamayı sileceğini söyledi. İkna ettim silmemesi için ve sonra konuşmaya başladık. İyi anlaşıyorduk. Bir keresinde uzun süre girmediği için 103 mesaj atmışım, az kalsın telefon bozulacakmış. Instagram hesabını sormuştum, ismi çok güzeldi, ilk söylediğinde çok hoşuma gitmişti. Daha sonra numarasını da telefonuma öyle kaydettim. Biraz utangaç ama çok eğlenceli biriydi. Hala mesajlaşıyoruz, rahat bırakmıyorum onu hiç :). Ee benden kurtulması kolay değil hanımefendi :). Bu arada ben gıcık değilim :) -SAKARYA