chrisolender-blog

[chrisolender-blog]

De jongen in de gestreepte pyjama (John Boyne)

Beste vrienden voor altijd, met een hek ertussen.

De jongen in de gestreepte pyjama is een roman geschreven door John Boyne. Het is een ontroerend en heftig verhaal over een Duitse jongen (Bruno) van 9 die met zijn familie verhuist, omdat zijn vader is gepromoveerd tot commandant en een vernietigingskamp moet leiden. Bruno vind het nieuwe huis maar saai, vooral omdat er geen andere kinderen zijn om mee te spelen (ook al heeft hij een zus, maar die is een volgens hem een hopeloos geval). Wel is er in de verte een hek met daarachter allemaal mensen in gestreepte pyjama’s. Op een dag besluit hij op ontdekkingsreis te gaan naar het hek en ontmoet door een Joodse jongen aan de andere kant van het hek, Shmuel. Bruno en Shmuel zijn precies even oud en beginnen met elkaar te praten over hun levens. Ook al zijn ze heel verschillend, worden ze beste vrienden en ontmoeten ze elkaar bijna dagelijks bij het hek. Dit heeft wel een paar onvoorziene gevolgen.

Het verhaal is vanuit het een 3e persoon-perspectief, maar het lijkt alsof je het door Bruno’s ogen beleeft en ook denkt als hij denkt. Bovendien is Bruno een erg naïef en beseft niet goed wat er allemaal aan de hand is met Shmuel en denkt ook dat hij het zelf erg slecht heeft, omdat hij is verhuist. Ook is het verhaal (doordat het in zo’n perspectief is gedaan) erg simpel en in detail geschreven, zoals alleen een kind zou denken: ”het zolderkamertje waar hij,als hij op zijn tenen stond en zich stevig vasthield aan het kozijn, over heel Berlijn kon uitkijken.” Dit is een goed voorbeeld van het perspectief en de schrijfwijze.

Het verhaal is heel heftig en nog sterker, omdat het is gebaseerd op de Holocaust, er zitten wel een paar onrealistische elementen in, zoals het deel waarbij Bruno zomaar kan praten met een jongen in het kamp, maar dat is niet per sé een slechte toevoeging. Ik ging na het boek ook extra nadenken over de Holocaust met rede dat ik door het boek er ook een soort persoonlijke waarde aan bind en dus ook nog beter besef hoe heftig en verschrikkelijk de Holocaust was.

Al met al vind ik het een heel goed boek dat absoluut de moeite waard is om te lezen en zeker zou aanraden aan anderen.

[chrisolender-blog]

Ik

hallo volgers,

Ik ben Chris. ik ben 14 jaar en zit in de 2e. Op dit blog post ik tot nu toe boekrecensies en gedichten. Veel leesplezier

[chrisolender-blog]

Oranje (synesthesiegedicht) Chris

Ik zat me eens voor te stellen

Dat ik aan het kamperen was

Ik maakte een lekker kampvuur

Om worstjes te braden

Maar ik was thuis

En alles stond in brand

Ik belde de brandweer

Die kwam met loeiende sirene naar mijn huis

Ik werd gered

Maar mijn spullen niet

Een dag later liep ik door de as

Zoekend naar spullen

Vond ik een mij onbekend kistje

Het was zwart verkoold

Maar wat zat er in

Stel je eens voor

[chrisolender-blog]

Buiten (sonnet) Jente & Chris

Mijn hond zat naar de regen te kijken

Hij wilde naar buiten

Ik denk graven naar z’n kluiven

Maar zover zat het daar nog niet op te lijken

 Ik was mijn was aan het strijken

Ik keek ook naar buiten

Maar niet voor kluiven, ik wilde snuiven

Niet cocaïne maar de geur van de eiken

 Helaas kon dat niet

Misschien wel vanavond

Samen met mijn lieve hond

 Samen met mijn kleine deugniet

Morgen in de morgenstond

Ik zou willen dat dat kon

[chrisolender-blog]

Saskia Noort, De eetclub, 1e druk 2004, 65e druk 2014

Motivatie van mijn keuze:

Ik was naar mijn bibliotheek gegaan om te kijken of er boeken van de lijst waren. Er waren meerdere boeken die te leen waren, maar dit boek had op  lezen voor de lijst een hoge waardering.

Samenvatting:

Het boek is geschreven in een ik-perspectief; Karin. Zij is getrouwd met Michel en heeft twee kinderen. Karin is net verhuisd uit Amsterdam naar een dorpje in de buurt. Het verhaal speelt zich ongeveer 15 jaar gelden af.   In het het eerste jaar in het dorp heeft ze nog veel contact met vrienden uit de stad, maar in de jaren daarna verliest ze eigenlijk al haar stadse vrienden en heeft ze nog geen nieuwe vriendinnen uit het dorp. Dan besluit ze naar een andere moeder te stappen en een gesprekje te voeren. Ze maakt dan al snel een nieuw vriendinnenclubje op ‘de Eetclub. Hier zitten 5 getrouwde vrouwen in : Hanneke , Angela, Patricia, Babette en Karin. Op een nacht wordkarin gebeld en krijgt ze te horen dat het huis van Babette in brand staat. Als ze daar is ziet ze dat de kinderen en Babette gered zijn maar de man van Babette, Evert, wordt weggevoerd in een lijkzak. Iedereen denkt dat Evert de brand heeft aangestoken en zelfmoord heeft gepleegd. Op de begrafenis van Evert verdwijnt Hanneke ineens, het blijkt die avond dat ze naar hotel is gegaan in Amsterdam en daar blijft overnachten. Die avond vertelt Babette aan Karin dat Evert en Hanneke een verhouding hadden. De volgende dag krijgt Karin te horen dat Hanneke van het balkon is afgevallen en in het ziekenhuis ligt. Intussen heeft Karin een seksuele relatie opgebouwd met Simon de man van Patricia. Hanneke is overleden. later blijkt Babette Evert en Hanneke te hebben Vermoord. Karin weet het niet meer, ze wil helemaal opnieuw beginnen met Michel en haar kinderen en verhuist daarom weer.

Mijn mening:

Ik vond het boek zeer saai, dit komt vooral omdat ik niet echt van dit soort boeken houd en het heel lang duurde voordat het duurde voordat het spannend werd.

[chrisolender-blog]

update Mei 2017

Ik heb maar 2 boeken gelezen sinds de laatste update (Cold skin en de Eetclub). Ik ben er wel achtergekomen dat ik romans niet echt leuk vind, omdat het daarin vooral gaat over de gedachten van de hoofdpersoon en hoe hij/zij zich voelt en dat is blijkbaar niet mijnn stijl.

maan roos vis (leesautobiografie)

ik zal jullie mijn leven als lezer vertellen in dit verhaal.

vroeger toen ik nog klein was las mijn vader vaak engelse boeken voor en mijn moeder af en toe een Nederlands boekje. later toen ik zelf al een beetje Engels en Nederlands kon lezen las ik af en toe een pagina terwijl mijn vader aan het lezen was. zoals de engelse kinderbijbel die had 365 pagina’s van ongeveer 15 zinnen. dan las ik met mijn vader nog 10 bladzijdes. omdat dit heel afwisselend was maar toch wel bij elkaar hoorde vond ik dat heel leuk. pas een jaar later leerde ik ook echt Nederlands lezen op dat niveau dat is dus gek dat ik eerst Engels leerde lezen en daarna pas echt Nederlands. toen ik op de basisschool zat was er een kleine bibliotheek waar op veel niveaus boeken waren zo begon ik half groep drie met bizonboeken die waren van de hoge categorie en dat vond ik dan stoer als ik ze uitkreeg (-;. ik probeerde ze altijd uit te krijgen voor het einde van de week (je kreeg elke dag een kwartier leestijd in de ochtend) want dan mocht je kort vertellen over je boek en dat wilde ik wel. later ging ik in groep 6 spannende boeken met een verhaallijn lezen en dat doe ik nu nog steeds, maar vroeger wilde ik er juist veel afwisseling in. ik heb ook Kruistocht in spijkerbroek een beetje gelezen maar dat vond ik te langdradig waardoor ik al snel afhaakte dus te dikke boeken met veel afwisseling vind ik nu eigenlijk maar niks. nu op het VO heb ik maar 3 boeken gelezen en “200″ Donald Duck strips(: ik heb Pjotr ,Boy 7 en Password gelezen. ik vond de boeken van Mirjam Mouse (Boy 7 en Password)wel leuk dus ik ben van plan daar nog meer boeken van te lezen want die zijn lekker spannend.

[chrisolender-blog]

S. Herrick, Cold Skin, vertaald door Tjalling Bos 2009

Waarom?

Ik had dit boek op “lezen voor de lijst” gevonden en toen ik de beschrijving had gelezen leek het me best wel leuk. Dit kwam vooral omdat het in 9 perspectieven was geschreven. Daarom heb ik dit boek gelezen.

Samenvatting:

Cold Skin gat over een dorpje in Australië waar nooit wat gebeurt behalve een wekelijkse routine: Op weekdagen werken sterke mannen in de mijn, kinderen gaan naar school en krijgen slechte les, vrouwen werken thuis en een journalist loopt elke dag rond hopend op een primeur. Op vrijdag gaan bijna alle mannen naar de kroeg en worden dan stomdronken. Vervolgens breekt er één gevecht uit en wordt de verliezer naar huis gebracht door brigadier Grainger. Totdat er op een vrijdagavond de mooie Colleen O’Connor niet thuiskomt. Haar ouders maken zich zorgen en lichten brigadier Grainger in. Colleen’s vader en Brigadier Grainger denken dat ze met een jongen is,maar dan vind hij Colleen dood.  Ook hoofdpersoon Eddy en zijn beste vriend Sally waar hij sinds kort ook verkering mee heeft zijn in rouw.  Het verhaal speelt zich ergens tussen 1900 en 2000 af.

mijn mening: 

ik vond het boek op een leuke manier in negen verschillende ik-perspectieven hierdoor snapte je beter wat er gebeurde en hoe de personages erover dachten.

De schrijver hoopte door proza in poëzie vorm te schrijven het lezen van het boek intenser te maken, maar dit is helaas mislukt, omdat het heel erg irritant is om een boek te lezen waarbij steeds in het midden van een zin de volgende regel begint. Bijvoorbeeld:

Mijn vrouw Wilma  

begrijpt het niet.

Ze beschuldigt me

ja, beschuldigt me

dat ik naar de kroeg ga om te drinken

Dit vind ik vervelend want ik denk dan steeds dat de zin voorbij is terwijl er nog meer bij de zin hoort. Na een tijdje wende het wel maar ik lees liever een boek dat normaal geschreven is.

Ik vind het dus een goed verhaal maar op een hele slechte manier geschreven.

[chrisolender-blog]

maan roos vis (leesautobiografie)

ik zal jullie mijn leven als lezer vertellen in dit verhaal.

vroeger toen ik nog klein was las mijn vader vaak engelse boeken voor en mijn moeder af en toe een Nederlands boekje. later toen ik zelf al een beetje Engels en Nederlands kon lezen las ik af en toe een pagina terwijl mijn vader aan het lezen was. zoals de engelse kinderbijbel die had 365 pagina's van ongeveer 15 zinnen. dan las ik met mijn vader nog 10 bladzijdes. omdat dit heel afwisselend was maar toch wel bij elkaar hoorde vond ik dat heel leuk. pas een jaar later leerde ik ook echt Nederlands lezen op dat niveau dat is dus gek dat ik eerst Engels leerde lezen en daarna pas echt Nederlands. toen ik op de basisschool zat was er een kleine bibliotheek waar op veel niveaus boeken waren zo begon ik half groep drie met bizonboeken die waren van de hoge categorie en dat vond ik dan stoer als ik ze uitkreeg (-;. ik probeerde ze altijd uit te krijgen voor het einde van de week (je kreeg elke dag een kwartier leestijd in de ochtend) want dan mocht je kort vertellen over je boek en dat wilde ik wel. later ging ik in groep 6 spannende boeken met een verhaallijn lezen en dat doe ik nu nog steeds, maar vroeger wilde ik er juist veel afwisseling in. ik heb ook Kruistocht in spijkerbroek een beetje gelezen maar dat vond ik te langdradig waardoor ik al snel afhaakte dus te dikke boeken met veel afwisseling vind ik nu eigenlijk maar niks. nu op het VO heb ik maar 3 boeken gelezen en “200″ Donald Duck strips(: ik heb Pjotr ,Boy 7 en Password gelezen. ik vond de boeken van Mirjam Mouse (Boy 7 en Password)wel leuk dus ik ben van plan daar nog meer boeken van te lezen want die zijn lekker spannend.