chaotikesskepseis

[chaotikesskepseis]

Θέλω να ουρλιάξω

Θέλω να ουρλιάξω…

Τόσο δυνατά, μέχρι να ματώσει ο λαιμός μου και για έστω λίγο ο πρόσκαιρος αυτός πόνος να επισκιάσει τον πόνο της ψυχής μου.

Τόσο δυνατά που οι φωνές στο κεφάλι μου θα σταματήσουν να ακούγονται για λίγο

Τόσο δυνατά που θα ξεχάσω πως στην πραγματικότητα, αδύναμη νιώθω

Κιομως άχνα δεν βγαίνει από το στόμα μου

Ακόμα και το κλάμα μου βουβό

Τα δάκρυα κυλούν στα μάγουλα μου αργά και απαλά

Με προσοχή πάνω στο δέρμα μου

Σαν να προσπαθούν να με παρηγορήσουν θα έλεγε κανείς

Τελικός προορισμός τα χείλη μου

«Μην αφήνεις τα δάκρυά σου να τα ακουμπούν»

Έτσι μ είχε πει κάποτε η μαμά μου

Δεν κατάλαβα γιατί και δεν την άκουσα κιόλας

Η αίσθησή τους λυτρωτική, η γεύση τους αλμυρή

Με αφυπνίζει

Μου θυμίζει ότι είμαι ζωντανή

Και εκείνη τη στιγμή είναι που συνειδητοποιώ τι κάνω στον εαυτό μου

Προσπαθώ να σταματήσω, αλλά δεν προλαβαίνω

Η προσοχή μου εστιάζεται πάλι σε εκείνον τον πόνο που νιώθω στην ψυχή μου

Φευγαλέα πια, οι σκέψεις αποκτούν και πάλι φωνή

Την δική μου φωνή, στην ασχημότερη εκδοχή της

Τα μάγουλα μου δεν προλαβαίνουν να στεγνώσουν

Νέα καυτά δάκρυα τα διατρέχουν

Στο δωμάτιο επικρατεί ησυχία

Μα η φασαρία στο κεφάλι μου εκκωφαντική

Θέλω να ουρλιάξω…