busecimdurbi

[busecimdurbi]

Çek bi duman ve de çek bi nefes ...

[busecimdurbi]

Scream but be quiet !!

[busecimdurbi]

Yanımdasın şu an. Çok sevdiğimi fark ediyorum. Gözlerimin içi gülüyor. Gözlerinin içinde görüyorum bunu. Şu an tek diyeceğim. Ben sana aşığım. Gökdeniz'imiz yolda olsun :)

[busecimdurbi]

Ölmek istemiyorum. Tamda şu an yok olmak istiyorum. Varolmamışcasına. Kimse beni tanımamışcasına. Bu dünyaya hiç gelmemişcesine. Kalbim bu dünyaya dayanamaz oldu.

[busecimdurbi]

Yaşattığını yaşamadan ölmezmiş insan. Hep böyle öğrendik. Ne yaşattığımı yaşadım ne yaşattıklarını yaşadı diğerleri. Hep onlar mutlu oldu. Hep üzenlerin kalbi çiçek açtı. Benimkisi ise kırıldığıyla kaldı.

[busecimdurbi]

Xoxo

[busecimdurbi]

Ölmeyi dilemekle ilgili tüm o ergen aforizmaları es geçip ; derimi ve altındaki kılcal damarları usulca kesiyorum. Henüz tamamen fişi çekecek kadar cesur değilim sanırım. Yarıda bırakıp sıcak su dolduruyorum kupaya. Üçü bir arada boktan bir kahve boşaltıyorum üstüne. Kanım parmaklarımın arasından sızıp kahve kupasına damlıyor. Uzunca bir süre pencereden dışarıyı izliyorum. Hiçbir şey yok aklımda. Hiçbir şey hissetmiyorum. Ne acı , ne sevinç. Sadece boşluk. Milyon sene burada böylece durabilirmişim veya tüm fiillerden sonsuza kadar azad edebilirmişim gibi. Yoksa uzay zamanda bir toz zerresinden mi ibaretim? Tüm kelimeler karışıyor beynimde. Katatonik bir hiçliğin kıyısındayım. Beni burdan kurtaracak kimse mi yok? TANRIM sen orada mısın? Keşke en azından sen gerçekten var olsaydın. Ben var olmasamda olurdu...

[busecimdurbi]

Tanrım? Vişne tarlasına düşmüş gibiyim. Hey! Bu ellerimin hali ne? Annem çok kızacak. Annem ağzıma sıçacak. Nasıl geçecek bu? Kıyafetlerimde kırmızı olmuş. Nasıl açıklayacağım? Neden böyle kokuyor? Çürük mü yoksa vişneler? Ah! Annem bu kokuyu sevmeyecek. Metal gibi kokuyor. Ve kuru. Soğuk. Hissiz. Kan mı yoksa!!?

[busecimdurbi]

Yaşama hırsından ve huzurdan yoksun hayatı sürdürememenin o ağır sessizliği var üzerimde. Bütün kalabalıklardan , şehrin gürültüsünden , insanların uğultusundan kaçmanın bir yolu olmalı. Yalnızlık kaderse eğer ; bir iğde ağacının gövdesine yaslanmalı , serin bir rüzgarda tütmeli sigara. Sevdiğin bütün insanların anısını silebilmelisin. Acıdan , özlemden , hüzünden muaf sayılmalısın. 'Hüzün ki bize en çok yakışan şeydir' der Oğuz Atay. Hüzün ki bizi öldüren bir düş şakaklarımızda kurşun izi bırakırken biz her defasında daha çok acı çekerek ölüyoruz. Ölmenin acısız bir yolu olmalı.