bstbyrm

[bstbyrm]

“Hayata sığmak kolay değil, elin kolun sığsa tuttukların sığmıyor, ayakların girse hayallerin girmiyor, belin dönse gözün arkada bıraktıklarında kalıyor, hep bir darlık, darlık, sıkışma, sonra da bakılıyor ki insan gire gire daha giriş kapısında durmuş, orayı da tıkamış, ötesi bomboş, yiğitsen ilerle.”

— Coşkuyla Ölmek, Şule Gürbüz

[bstbyrm]

[bstbyrm]

“Hayata sığmak kolay değil, elin kolun sığsa tuttukların sığmıyor, ayakların girse hayallerin girmiyor, belin dönse gözün arkada bıraktıklarında kalıyor, hep bir darlık, darlık, sıkışma, sonra da bakılıyor ki insan gire gire daha giriş kapısında durmuş, orayı da tıkamış, ötesi bomboş, yiğitsen ilerle.”

— Coşkuyla Ölmek, Şule Gürbüz

[bstbyrm]

Yarını dinle  Unutma sakın  Onu görmek zorundasın  Bugün omuzuma çökmüş  Sevimli ama çok ağır  Tepemden bağırıyor  En güzel an budur  Bugünü dinle  Unutma sakın  Onu yaşamak zorundasın 

[bstbyrm]

Geldik şu aleme bir dost bulmaya Özünü meydana seresin güzel Derman arar iken yabanda elde Bir de bana meyman olasın hele Ehl-i muhabbete ayan olurmuş Sırdır sırra erenlerin cemali Bir hengâme sarmış cümle alemi Ne gül kalmış ne de bülbülün dili Çıktım göğün yedi kat yurdundan Konam dedim ayaz vurdu tenimi Ehl-i muhabbete beyan olurmuş Birdir sırra erenlerin kemali

[bstbyrm]

Mutsuzluktan söz etmek istiyorum Dikey ve yatay mutsuzluktan Mükemmel mutsuzluğundan insansoyunun sevgim acıyor Biz giz dolu bir şey yaşadık onlar da orada yaşadılar Bir dağın çarpıklığını bir sevinç sanarak En başta mutsuzluk elbet Kasaba meyhanesi gibi Kahkahası gün ışığına vurup ta ötede beride yansımayan Yani birinin solgun bir gülden kaptığı frengi Öbürünün bir kadından aldığı verem Bütün işhanlarının tarihçesi Bütün söz vermelerin tarihçesi sevgim acıyor Yazık sevgime diyor birisi Güzel gözlü bir çocuğun bile O kadar korunmuş bir yazı yoktu Ne denmelidir bilemiyorum sevgim acıyor Gemiler gene gelip gidiyor Dağlar kararıp aydınlanacaklar Ve o kadar Tavrım bir şeyi bulup coşmaktır Sonbahar geldi hüzün Kış geldi kara hüzün Ey en akıllı kişisi dünyanın bazen yaz ortasında gündüzün sevgim acıyor Kimi sevsem Kim beni sevse Eylül toparlandı gitti işte Ekim falan da gider bu gidişle Tarihe gömülen koca koca atlar Tarihe gömülür o kadar Turgut Uyar

[bstbyrm]

Kimse kendinden bir yere gitmiyor Yaşıyoruz sessizce yaramızı severek..

Şükrü Erbaş (via iyininkotusu)

[bstbyrm]

Şu kadar olay oldu da bir kişi çıkıp hesap vermedi, birimiz kalkıp hesap sormadı ya yazıklar olsun bize de.

[bstbyrm]

...

[bstbyrm]

Rüzgar, ufak bir umut fısıldasın pencerene..

[bstbyrm]

Bak geçiyor yine Kasım o güzelim yaprakların farkına varmadan..

[bstbyrm]

Louis ARAGON

[bstbyrm]

Unutmadık

Yaralı bayramlar geçti  Mevsimler, bütün anlamlarıyla  Yüreğin koyu yerinde birikenler  Kendi takvimleriyle gelip geçtiler  Gelip geçti şehirler ve ölüler  Unutmadık  Topraktan çobanyıldızına değin  Hey yer  Her şey  Mümkündü  Nazım kadar coşkulu  Aragon kadar aşık  Lorca kadar yaralıydık  Unutmadık  Orada bir coğrafya yağmalanıyor  Orada gazetelerin ofset baskısı  Orada yeniden yazıyorlar 835 satır  Ve umudunu kaybetmeyen şehirler  Gökyüzünün karanlık kefeniyle örtük  Yıldızların delik deşik ettiği ölüleriz  Adsız ölüleriz  Adları bir coğrafya ile yan yana yazılan  Gövdelerinizi unutmadık, unutmadık hiçbirinizi  Savaşlar ve pazarlar çağıydı  Aynı silahlardı kullandığımız  Aynı çarşılar aynı kandı  Sevgiye ve kurşuna açılmayan yüreklerden geçtik  Pusu yataklarından, dağılmış bahçelerden  Viran tarihten  Uykuları çevik, namlularını oğulları gibi seven  Çocuklar gibi kusup  Kırda gelincikler gibi gülümseyen  Müsademe çocuklarını gördük  Geçip gidiyorlardı  Tarihin en uzun gecesinden  Pazarlarda aynı kan  Aynı paranın değiş tokuşunda  Karanlık çarşılar  Aynı kanlı tarih her defasında  Bir biz kaldık bu kadar içindeyken hayatın  Ölüme yakın duran  Bir de on binlerin korosunda haykıran  İntifada intifada intifada  İki güzelliğimiz vardı bizim  Ufkumuzdan inen  Ve bir daha geri dönmeyen iki güzelliğimiz  Birini kurşunlar, ötekini ofset baskılı resimler aldı  Otuz üç kurşun sıkıldı her birimize  Kutuplar kadar uzak, baba ocağı kadar yakın  Doğunun gündüz ve gecelerinde  Otuz üç yıldız  Hala ışığını gönderiyor bize  Birkaç çakmaktaşı cebimde gezdirdiğim  Birkaç karanfil  Yol için ipek, uyku için maya  Kalbiniz için  Kara bir yemin gibi çırılçıplak  Kelimeler getirdim  Kaybolmuş yüzyılların vatanında  Ölümün erken takibe aldığı çocuklar  Dağlarda değilim sizinle birlik  Yalnızca mataranıza su vermeye geldim  Nazım kadar coşkulu  Aragon kadar aşık  Lorca kadar yaralı  Serap ile hakikat arası  Çağın aşamadığı uçurumlarda  Gider gelirim gider gelirim  Efsanelerin çeşitlendigi yol ağızlarindaki büyük kamaşma  Anda gizlenen zaman  Ateşin avesta dili  Bitkiler, otlar, kökler  Dağlanmış dil, narın rengi  On binlerin dönüştüğü uğuldarken  Doğunun yeni defteri  Topraktan çobanyıldızına değin  Her yer her şey karanlık bir pusuda  Yazının, tekerleğin, tarihin  İlk çocuklarından  Ey büyük mezopotamya  İki bin yıllık gece  Dön geri bak  Kardeşlerim ölüyor kalbimin doğusunda

Murathan Mungan

[bstbyrm]

“Bazen insan bir ayakkabı çivisi gibi batar kendine , Şarabıyla batar , Mutsuzluğuyla batar Neşesi hüznüne batar , Konuşması susmasına batar …” Edip Cansever

[bstbyrm]

Düşünsene; hayatlarımız ne şartta olursa olsun, hangi sevinci ya da hangi üzüntüyü yaşıyor olursak olalım, ay her gece bizi selamlamak için boy gösteriyor. Nedense bunu çok teselli edici buluyorum…

Sarah Jio (via gizlipencereden)

[bstbyrm]

Ben buyum!