brollebon

[brollebon]

senin çok yol aldık dediğin benim kalbimin kırılışından başka bir şey değil. başta verilen vaatler ve sözler, yol ayrımımın bu kadar net kırılışı, hayatımın uçsuz bucaksız olasılıklar içinde savrulup gidişi..

asla olmayı hayal edemeyeceğim bir ruh hali içinde asla kurmayı beklemediğim cümleleri sarf etmeye mecbur bırakılışımla baş etmeye çalışıyorum.

İstanbuldayım, kadıköyde. Dün gece nostaljik rüyalarımdan birini gördüm yine. Bundan önceki perada çok güzel bir pasaj içindeydi, dünkü de amerikan tarzı bir evin bahçesinde 90ların bilgisayarında mc donalds hamburgerleri dökülüyordu ekrandan, o an yaşadığım huzuru anlatamam.

Belki eski hayatımın bir parçası belki de olduğum yerden uzaklaşma çabası bilinçaltımın ama şuan olduğum nokta değil istediğim.

Huzursuzluğuma bile dönüp huzurluymuşum aslında diye dönüp bakmak istemiyorum. Kimin seçimleri sonucu bu hayatı yaşıyorum bazen buna bile emin olamıyorum.

Hangi hayalimi gerçek yaptım hatırlamıyorum, epey oldu. Ulaştığım şeylere ulaşmanın hazzını ise hiçbir zaman yaşayamıyorum da içime tam sinmediğinden.

Ama bir seçim şansım olsaydı sanırım ben bu kadar karmaşık zihinli ve bu kadar ince biri olmayı dilemezdim.

[brollebon]

Asla unutmamam gereken derslerden biri şudur; insanlar birbirlerine yakın statüdeki insanlarla arkadaş olmalıdır. Yalnızca ekonomik, entelektüel ya da demografik olarak değil bir bütün olarak.

Dün annemin arkadaşları ile yemeğe gittik, dönüşte yemek için salaş bir yere gitmeyi teklif ettiler ki normalde asla oturmayacağım kalitesiz ve basitlikte bir yerdi. Hesap ödeneceği zaman babam adisyon kutusuyla birlikte kasaya gitti, adam arkasından koştu. Nihai olarak adam babamın hesabı ödemesine karşı çıkmış kendisi teklif ettiği için, babamın hesabı bölüşme teklifini de kabul etmeyerek hesabı kendisi ödemiş. Dönüşte bu jeste karşılık ise kendilerini evde ağırladık, evlerine arabayla bıraktık. Bugün ise adamın eşi anneme mesaj atmış, kartımı bugün aldım bizimkiler hesabı bölüşmeye çekinmiş erkek işte naparsın, siz kendi aranızda halledersiniz diye düşündüm dedi demiş.

Bahse konu miktar da o kadar gülünç ki, başkası adına utanmak nedir resmen yaşadım.

Herkes kendi kültürüne denk insanlarla bir arada olmalı.

[brollebon]

Universite son sınıfta gilmore girls gazıyla latince dersi almaya baslamamla birlikte hayatın beni surukledigi olaylar neticesinde geldigim yer, lisede beni ben yapan yer yine, hola!