bringyourownbombsbottle

[bringyourownbombsbottle]

After silence, that which comes nearest to expressing the inexpressible is music.

— Aldous Huxley,  Music at Night and Other Essays

[bringyourownbombsbottle]

“Bir yudumda sarhoş olmak kadar imkansızdır artık şimdi tekrar aşık olmak.” 

[bringyourownbombsbottle]

Yanımdayken yokluğunu hissettim günlerce. Sonra gittin zaten.

[bringyourownbombsbottle]

a swirl of red petals

this love between us, dreamlike and ephemeral. impermanent.

your lips join with mine, bulbous and blooming like wildflowers in secret meadows under soft sun. your tongue seeks warmth. extracting and revelling in nectarous sweetness.

I swoon and leave red petals swirling where our embrace was felt, like fingers of grass that dance drenched in moody, far-away fragrance. you lie spent, breathing and remembering.

but we are gone…dispersed like dandelion carried away by gentle breeze. and now, redolent, aching nights fill all tomorrows we promised each other.

© SoulReserve 2020

[bringyourownbombsbottle]

"İnce düşünen incinir Mathilda bu hep böyledir."

-Léon

[bringyourownbombsbottle]

Beni en çok ne mutlu ederdi biliyor musun, senin düşüncelerini seslendirmek.

Sen düşünür ama söyleyemezdin. Ben senin yerine söyleyince de utanırdın. Seni sana anlatırdım.

Seni sana anlatabilen ben, neden gidişini kendime anlata mıyorum?

(Meridyen)

[bringyourownbombsbottle]

“Bir gün herkes birine geç kaldığına, ya da birinden erken gittiğine pişman olacak.”

[bringyourownbombsbottle]

“İnsanlar sevdikleri şeyi yok etmeye, daha sonra da yok ettikleri şeyi yeniden sevmeye ve değer vermeye meraklıdırlar.”

[bringyourownbombsbottle]

"Acılarım kaç gün sürecek portuga?"

"40 gün."

"40 gün sonra geçecek mi?"

"Hayır, alışacaksın..."

Şeker Portakalı - José Mauro de Vasconcelos

[bringyourownbombsbottle]

Adam 48 yıl önceki ilkokul öğretmenini parkta görünce, utanarak yanına yaklaşıp "hocam beni tanıdınız mı?" dedi.

İhtiyar öğretmen:

- Hayır tanımadım.

Adam:

- Hocam nasıl tanımazsınız!.. Ben ilkokul öğrenciniz M....a. Hocam sınıfımızda bir arkadaşın saati kaybolmuştu. Ben almıştım. Siz de "herkes kalksın ve ellerini tahtaya dayasın, arama yapacağım" demiştiniz. Ben utanmış ve çok korkmuştum. Sizin ve arkadaşlarımın yüzüne nasıl bakacağım diye soğuk terler döküyordum...

Sizden bir komut daha geldi.

"Şimdi herkes gözlerini kapatsın."

Ortalarda bir yerdeydim. Aranma sırası bana gelmişti. Saati cebimden sessizce almış, devamla, aynı sessizik içinde son arkadaşa kadar aramayı sürdürmüştünüz. Sonra bizi yerimize oturtup bana ve hiç kimseye hiç bir şey söylemeden saati sahibine vermiştiniz.

Büyüdükçe içimde büyüttüm bu davranışınızı... Hocam ben şimdi 60 yaşındayım. Düşünüyorum da şu hayattaki en büyük dersi, o gün sizden almışım. Her aklıma gelişinde sarsıldım ve her aklıma gelişinde kendimi sizden kalan erdemin koruyucu gölgesinde hissettim.

“Utancı bilerek yaşamak korkunç...

Daha da korkuncu, bilerek yaşatmak.”

der Edip Cansever.

Hocam siz bana o utancı yaşatmadınız. Yaşasaydım unutur muydum, doğrusu bilmiyorum. Ama beni utandırmamanızı hiç unutmadım Hocam.

Şimdi hatırladınız mı beni?

İhtiyar öğretmen yan yana oturdukları bankta öğrencisine yaslanarak:

- O olayı ertesi gün unutmuştum ben. Şimdi sen anlatınca hatırladım

Sizlere "gözlerinizi kapatın" dediğimde ben de gözlerimi kapatmıştım. O yaştaki her çocuğun düşebileceği yanılgıya düşen öğrencime karşı içimde bir yargı oluşsun istememiştim.

O sen miydin?

Bilmiyordum, nasılsın?

[bringyourownbombsbottle]

“Kaybettiğin yerde bekleme, güçsüzler öyle yapar. Sana kapanan kapıyı bir daha çalma, kapanan kapıyı acizler çalar.”

—

William Shakespeare

[bringyourownbombsbottle]

“Belki de kırgınlığım kendime.”

—

Leylim Leylim, Ahmed Arif

[bringyourownbombsbottle]

“İçinde bulunduğum bu umutsuz konumda,bazı anlar oluyor ki insan bir saç teliyle bir zinciri kırabileceğine inanıyor.”

—

Bir İdam Mahkumunun Son Günü, Victor Hugo

[bringyourownbombsbottle]

“…unuttum diyemem, fakat üzerimde bir tesiri kalmamış…”

—

İçimizdeki Şeytan, Sabahattin Ali

[bringyourownbombsbottle]

“Bir şeyler yapıyorum, yürüyorum, konuşuyorum, yemek yiyorum yani her zaman yaptığım işleri sürdürüyorum ama nasıl anlatsam, bir boşluk duygusu içinde. Sanki içimde derin bir hiçlik var.”

—

Huzursuzluk, Zülfü Livaneli

[bringyourownbombsbottle]

“Yakınlarımı nasıl seveceğimi hiçbir zaman bilemedim. Bence özellikle yakınlarını sevmek, yabancıları sevmekten daha zordur.”

—

Karamazov Kardeşler, Fyodor Mihayloviç Dostoyevski

[bringyourownbombsbottle]

“Ne yaptığın hiç önemli değil bu dünyada. Önemli olan insanları ne yaptığına inandırdığın.”

—

Sherlock Holmes - Bütün Hikayeleri 1, Arthur Conan Doyle