Voor wie geen zin heeft om er zelf op uit te gaan om te kijken, stel ik mijn verzameling digitaal ter beschikking.
Don't wanna be here? Send us removal request.
Note
Goedemorgen, heer Brilmans!
Ik volg graag je fijne verhalen en dito vondsten.
Ben zelf verzamelaar van het “kleinere grut”: makootjes aan onze Vlaamse stranden (knokke-heist)
Nu heb ik zelf een stukje dat ik nooit kon thuisbrengen, maar zag ik ergens in je historiek iets vergelijkbaar als een stukje mammoet slagtand passeren…? En nu hoop ik dat dat van mij idem dito is… :)
Kan jij er even je oog over laten gaan?
Hartelijk dank alvast!! Mvg - ADR
Beste Annick,
Fijn om te lezen dat je met plezier mijn blog leest en bedankt voor je vraag.
Ten eerste mijn verontschuldigingen voor deze late reactie. Maar beter laat dan nooit. Ik heb ernaar gekeken en ik denk dat je gelijk hebt. Op de derde foto meen ik Schreger-lijnen te zien. Maar het is lastig met zekerheid vast te stellen vanaf de foto's. Kijk zelf nog eens goed naar het stuk met onderstaande blog erbij.
4 notes
·
View notes
Text
Bullatimorphites cf. bullatus (Callovien inferieur) 90 - 75 mm
Ophelia sp. (Callovien inferieur) 52 - 42 mm
Ophelia sp. (Callovien inferieur) 50 - 40 mm
Macrocephalites sp. 38 - 32 mm (Callovien inferieur)?
Kosmoceras sp. 22 - 19 mm (Callovien inferieur)?
Kosmoceras sp 42 - 36 mm (Callovien inferieur)?
Chofattia wagenie 145 - 140 mm (Callovien inferieur)
0 notes
Photo
langs de kust van Arromanches in Normandië en heb ik dit fossiel gevonden in een rots tussen de fossiele schelpen/brachiopoden. Volgens mij is uit het Jura. Het lijkt wat mij betreft op een kaakje. Nu heb ik echter weinig idee waarvan. Dat ga ik dus proberen te achterhalen. Mocht iemand een idee hebben dan hoor ik dat graag.
1 note
·
View note
Photo
0 notes
Photo
Gisteren vond ik onder een stuk femur van een zeehond, helaas niet compleet maar ik herkende het meteen. Ik had er eerder al eens een gevonden. En die vorm spreekt voor zich. Echter... Een maal thuis bleken de twee stukken bij nadere inspectie behoorlijk te verschillen. De laatst gevonden was duidelijk slanker (vooral de diafyse) en minder gedrongen. Ook de foramina zitten duidelijk op andere plekken. Nu heb ik wel een artikel waarin wat staat uitgewerkt, maar ik kom er door het ontbreken van de gewrichten niet helemaal uit. Overigens zijn bij de smalle, waarvan ik denk dat die gedetermineerd moet worden als gewone zeehond (Phoca vitulina) de epifyse wel volgroeid geweest en bij de gedrongen, die ik dus lastig vind te determineren, zijn de epifyse nog niet vergroeid geweest wat duidt op een jong beest. Heeft iemand een idee. Van welke zeehond die brede gedronge femur kan zijn? Hoor het graag. Bijgevoegd de foto's en het artikel. http://anthropology.uwo.ca/faculty/Hodgetts/PDF's/Hodgetts%20-%20Phocid%20Seal%20Manual.pdf
1 note
·
View note
Photo
Eunicella verrucosa met zoöxanthellen Recent Phare de Chassiron 30-7-2016
3 notes
·
View notes
Photo
Vangst op de plank 06-06-2016 Vandaag een heerlijk wandeling gemaakt over een zomerse Zandmotor. Een aantal interessante maar onbepaalde vondsten gedaan -daar werk ik nog aan- maar ook een mooi gewricht van een schouderblad van een (edel)hert en een prachtige valse kies van een wolharige neushoorn. Kortom een prima loopje.
0 notes
Text
Jaspis van eigen bodem
Al draagt een aap een gouden ring het is en blijft een lelijk ding. En daarom draag ik -mijn trouwring buiten beschouwing gelaten- maar gewoon geen sieraden. Dat heeft toch geen zin. Bovendien heb ik niet veel op met gepolijst metaal en geslepen stenen. Doe mij maar het ruwe spul. Althans…
Ondertussen al weer jaren geleden, ik moet een jaar of 10 zijn geweest, kreeg ik van mijn buurman een brok ruwe jaspis. Als beginnende verzamelaar was ik daar natuurlijk best blij mee, dan gaat het vooral om kwantiteit, maar ik weet wel dat ik dacht: wat een lelijke steen. Ik kende het jaspis van de prachtig diep rode hartvormige cabochon die mijn moeder als halssierraad droeg en die kleur had deze steen niet. Verre van zelfs! Oordeelt u zelf maar.
Inmiddels weet ik dat de intensiteit van de kleur sterk afhankelijk is van de oneffenheden in het oppervlak. Hoe meer oneffenheden, hoe doffer een voorwerp oogt. Mijn buurman heeft dat eens gedemonstreerd door met een schuurspons de vogelkak van het dak van zijn auto te boenen. Het verschil was significant! Feitelijk was de steen die ik van mijn buurman kreeg dus niet minder van kleur, maar minder van oppervlak.
Om intens rood jaspis te krijgen moet het oppervlak van de steen zo glad mogelijk zijn: gepolijst. Het probleem met polijsten is echter dat de steen daarvan een nogal artificieel karakter krijgt en daarmee zijn natuur verliest. En dat vind ik dus niet mooi!
Maar, niet getreurd, ik heb een gulden middenweg gevonden. Gewoon hier op het strand. Er is namelijk een natuurlijke mechanisme dat stenen polijst. Een fenomeen dat in Nederland in overvloed aanwezig is, namelijk de rivier. Door brokken steen te transporteren, polijsten onze rivieren al millennia lang stenen. Hoe langer de stenen tijdens hun reis met de stroom botsen en rollen des te gladder ze worden. En des te gladder de steen, des te intenser de kleur.
Een groot stuk mooi gekleurd Jaspis dat ik op de Zandmotor vond.
In Nederland is rode jaspis, wat fysische en chemisch gezien hetzelfde is als kwarts (SiO2) maar dan met de ijzerverbinding hematiet (Fe2O3), redelijk gemakkelijk te vinden. Vooral tussen het grind uit onze rivieren, met namen de Rijn, vind je het veel. Maar ook op het strand maakt u kans. Ik zelf vond daar al een aantal prachtige stukken.
Een door een rivier gerold stuk Jaspis. Het kan nog gladder.
Eerder in dit schrijven schreef ik dat het oppervlak bepalend was voor de intensiteit van de kleur, en dat is ook wel zo, maar ook de chemische verbindingen binnen het mineraal hebben hun invloed. Afhankelijk van de verbinding kan de steen geel, bruin, groen, rood en zelfs transparant zijn. Zelf vond ik een steen die deels rood en deels transparant is.
Een stuk transparant met rood stuk jaspis. Tenminste dat denk ik. Het kan ook agaat zijn. Maar feitelijk maakt dat weinig verschil. De chemische samenstelling van jaspis is namelijk identiek aan die van agaat.
Diverse stukken rood vuursteen. Ook vuursteen heeft een chemische samenstelling die gelijk is aan die van jaspis. Het rode vuursteen in ons land is echter vaak een noordelijke zwerfsteen (Denemarken) terwijl jaspis een zuidelijk zwerfsteen is (Duitsland).
Volgens de annalen schreef men in de oudheid magische en geneeskrachtige krachten toe aan het jaspis en volgens het internet is dat tegenwoordig niet anders. Google voor de grap maar eens. Zelfs heb ik weinig fiducie in de helende werking, maar zoals bij al mijn andere stenen: baat het niet dan schaadt het niet.
bronnen
www.geologievannederland.nl
3 notes
·
View notes
Photo
Een eikapsel van een golfrog
Vandaag heb ik mijn eikapsels terbeschikkinggesteld aan de de wetenschap. Omdat ik het niet over de post durfde, bracht ik ze persoonlijk. Daarvoor moest ik ergens in Monster zijn. En omdat dit zo ongeveer naast het strand ligt en omdat het lekker stormde, besloot ik nadat ik de eikapsels had afgegeven nog even op het strand van Ter Heijde te gaan kijken. Daar vond ik pardoes een bijzonder eikapsel. Een eikapsel van een golfrog (Raja undulata)! En die zijn best zeldzaam langs onze kust.
14 notes
·
View notes
Photo
Cassis cornuta
Op Catawiki en Marktplaats gaan ze weg voor enorme bedragen, tenminste naar mijn maatstaf. Maar ik heb er een met een artificieel gat erin en daardoor voor een prikkie.
Jarenlang deed hij dienst als ‘bruissteen’ in het aquarium van een mij onbekend persoon, nu pronkt hij bij mij in de verzameling.
18 notes
·
View notes
Photo
Een eikapsel van een golfrog
Vandaag heb ik mijn eikapsels terbeschikkinggesteld aan de de wetenschap. Omdat ik het niet over de post durfde, bracht ik ze persoonlijk. Daarvoor moest ik ergens in Monster zijn. En omdat dit zo ongeveer naast het strand ligt en omdat het lekker stormde, besloot ik nadat ik de eikapsels had afgegeven nog even op het strand van Ter Heijde te gaan kijken. Daar vond ik pardoes een bijzonder eikapsel. Een eikapsel van een golfrog (Raja undulata)! En die zijn best zeldzaam langs onze kust.
14 notes
·
View notes
Photo
Coelodonta antiquitatis Molaar 2 uit de rechter bovenkaak Pleistoceen Zandmotor
0 notes
Photo
Coelodonta antiquitatis Premolaar 3 uit de rechter bovenkaak Pleistoceen Zandmotor
0 notes
Photo
Coelodonta antiquitatis Premolaar 3 uit de rechter onderkaak Pleistoceen Zandmotor
0 notes
Photo
Coelodonta antiquitatis Premolaar 3 uit de linker onderkaak Pleistoceen Zandmotor
0 notes
Photo
Coelodonta antiquitatis Molaar 3 uit de linker onderkaak Pleistoceen Zandmotor
0 notes