bosacabalayan-0

[bosacabalayan-0]

[bosacabalayan-0]

Evet ben ayrılmıştım fakat ben terk etmemiştim.

[bosacabalayan-0]

Sende var mıyım?

Sende yok muyum?

[bosacabalayan-0]

[bosacabalayan-0]

[bosacabalayan-0]

[bosacabalayan-0]

[bosacabalayan-0]

[bosacabalayan-0]

[bosacabalayan-0]

Bazen bi insan sizi çok sever ama imkansız olduğunu bildiğin için sırf o üzülmesin diye yine de evet demek zorunda kalırsın; evet, seni seviyorum dersin sırf onu üzmemek için ama yolun sonunda yine üzülen ikiniz olursunuz...

[bosacabalayan-0]

[bosacabalayan-0]

[bosacabalayan-0]

belkide sorun buydu ben seninle 60 yıl sonra beraber yaşlanıp beraber ölmek için sigarayı bırakmanı istemiştim hatta bunun için yalvarmıştım sen ise kendine o sigarayı yakacak biri istiyordun ama o çakmağı bir kere bile ben yakmadım sevgilim sorun belkide tam olarak buydu isteklerimiz farklıydı beklentilerimiz de öyle sen ördüğün duvarları ve umursamaz tavırını çoğu zaman bi kenara koymadın seni buna mecbur bırakan herkesten öyle nefret ediyorum ki ve öyle tiksiniyorum ki kendi etrafını örmek kaldığın bu duvarlardan ve hiç bir şeyi sikine takmayıp kendini koruduğunu sanmandan en çok da buna mecbur kalışına üzülüyorum sevgilim üflesen acıyacak durumda olan yüreğim ve senin neye kırıldığımı bile fark etmemen kendimi koruyayım derken umursamazlığın beni yıkıp geçti işte sorun tam olarak buydu umrunda olan tek şey belkide bendim ama kırıldığım şeyler bi türlü görüş alanına girmiyordu neden sevmiyordu desem ikimizde biliyoruz bunun yalan olucağını peki seven insan yapar mıydı ki bunu hatırlıyor musun birbirimize verdiğimiz zararın artık ruhsal zararında dışına çıkışını umarım hatırlıyorsundur çünkü ben unutamıyorum bedenlerimizde öyle omzumun altından dirseğime kadar uzanan kesik izleri öpsen geçerdi aslında biliyor musun kendini suçlayıp bir kaç gece sonra karnının sağ tarafına yaptığın izler öpsem geçerdi ki ama o gün öpmeme izin vermemiştin korktuğumu belkide bi da sana aynı gözle bakamayacağımı sandın ve bedenini benden gizledin benden o gün yüzünden kendimi asla affedemiyorum canını yakmamak için zorlamamıştım seni ama sonrasında benim çok canım yanmıştı aylarca aynı kabusu rüyalarımda görmüştüm bembeyaz bir oda sen ve ben koşuyordum sana doğru sarılmak için rüyalarımda hep mutlu olduğum an o an olmuştur sonra sana kavuşamadan yere çöküyorum bedenim binlerce kesik izi bembeyaz odayı ise oluk oluk kan kaplıyor vucudum parçalanıyor tanınmıyacak bir hal alıyorum ve tüm olanların acısını rüya olmasına rağmen iliklerime kadar hissediyorum senden uzaklaşmaya çalışmama rağmen canımı yakmadan usulca sarılıyorsun titreyen bedenime yaralar tek tek iyileşmeye ve acım dinmeye başlıyor izler ise kalıyor bedenimde ki binlerce kesik yavaş yavaş sende oluşmaya başlıyor ağlıyorum yalvarıyorum ama ben bir türlü seni iyileştiremiyorum geriye ise senden son hatıra gülüşün kalıyor aylarca o gülüşle biten rüyadan uyanmak zorunda kalmıştım üstelik suçlusu ne sendin ne de bendim.

[bosacabalayan-0]

[bosacabalayan-0]

[bosacabalayan-0]