bobvankemenade

[bobvankemenade]

Tijdens de cultuurdouche werd de vraag “wat is technische bedrijfskunde” als hoofdvraag gebruikt. Tijdens deze week hebben wij veel geleerd over het onderwerp, een van de opdrachten was om alle kennis om te zetten in een mindmap. Ik had dit persoonlijk nog nooit gedaan dus het was voor mij een nieuwe uitdaging. Maar ik ben tevreden met mijn resultaten en ik vind dat het een mooi beeld geeft van technische bedrijfskunde samen met de invloeden van de cultuurdouche. 

[bobvankemenade]

De laatste dag van de cultuurdouche zit er op, het was een lange week waarin ik veel geleerd heb. In eerste instantie dacht ik wat is dit voor een onzin en waar begin ik nu weer aan. Maar al snel keerde het tij en ben ik de waarde er van gaan in zien en heb ik er veel van geleerd. Zowel in persoonlijke ontwikkeling als inzicht krijgen in technische bedrijfskunde en wat ik na deze studie kan gaan doen in het bedrijfsleven. Nog steeds denk ik dat er veel meer valt te leren, en ben daarom ook zeer gemotiveerd om aan de studie te beginnen. Ik kan terug kijken op een goede samenwerking in onze project groep iedereen had zijn taken en voerde deze goed uit, ook werd er geholpen wanneer dat nodig was. Wat ik zelf het lastigste vond in de samenwerking was om de taken waar ik goed in was af te staan en mijzelf te focussen op taken waar ik minder goed in ben zodat ik deze beter onder de knie krijg. Als ik voor de cultuur douche een survival guide moest schrijven zou er zeker in staan: blijf positief en open minded denken. Ik denk dat dit de belangrijkste tip is, er valt namelijk veel te leren in deze week als je er voor open staat. Het positieve denken zorgt ervoor dat de moed niet in de schoen zakt wanneer het even tegen zit, bijvoorbeeld wanneer je de opdracht niet snapt wat regelmatig voor komt. Daarom denk ik dat je met de combi van deze twee tips een goede cultuur douche hebt en er veel van zult leren. Het meest waardevolle deel van de cultuur douche was natuurlijk de interviews met de experts, ik stond er bij elk gesprek versteld van hoeveel ik van deze mensen kon leren. Dit is denk ik ook het meest belangrijke onderdeel van de cultuurdouche om jezelf goed op voor te bereiden zodat je de tijd van de experts niet weggooit.

[bobvankemenade]

Donderdag begon met het maken van een wiskunde instap toets, dit was even schrikken. Wanneer je een 7 haalde voor deze toets hoefde je de extra cursus wiskunde niet te volgen, ik zat hier helaas ver onder tot mijn schrik. Dit zetten mij wel aan het denken en motiveerde mij om te gaan zorgen dat ik straks niet achter kom te lopen bij wiskunde. na de wiskunde toets was het tijd om weer in groepsverband te gaan werken. Er moest namelijk nog een kunstwerk gerealiseerd worden, we begonnen met brainstormen op het begin durfde niet iedereen goed ideeën op tafel te leggen. Op een begeven moment kregen we goede ideeën en werd de groepsdynamiek beter we vulden elkaar aan en zorgde ervoor dat er een mooi ontwerp uitkwam. Bij het realiseren van het ontwerp gingen we als een team aan de slag we probeerde elkaar te helpen en te coachen zodat iedereen zijn steentje kon bij dragen en er beter op werd. Op de foto ziet u de uitkomst van deze mooie samenwerking. Als ik terug kijk op deze dag denk ik dat wij op het begin allemaal nog een beetje afwachtend waren in de samenwerking als project groep. Maar al snel was dit weg en probeerde iedereen een mooi kunstwerk neer te zetten, ik denk dat ik hier van geleerd heb dat je niet te afwachtend moet zijn in project werk. Iedereen wil naar het zelfde eind doel werken dus je kan beter maar gewoon beginnen. In onze groep werd vaak gedacht in oplossingen en niet in problemen ik denk daarom dat “oplossing” het meest gebruikte woord was bij deze groep. Dit staat in relatie tot de cultuurdouche dat je hierbij continu moet kijken hoe je iets kan oplossen, dit komt doordat je maandag ochtend al in het diepe wordt gegooid en je moet het zelf maar uitzoeken. Dit uitzoeken kun je ook beschouwen als oplossen ik denk  dat dit ook een belangrijk aspect is van technische bedrijfskunde dat je problemen kan oplossen en niet te lang met je handen in het haar blijft zitten.

[bobvankemenade]

De dag begon met twee algemene interviews dit hield in dat wij met alle leerlingen iemand mochten interviewen. Ik had verwacht dat dit vrij chaotisch zou verlopen en dat er niet veel diepgang in de interviews zou zitten doordat er zoveel mensen tegelijk vragen wouden stellen. Dit was niet het geval het viel mij op dat veel mensen geen vragen durfde te stellen en dachten laat iemand anders maar deze vraag stellen. In het interview van Martin vertelde hij over de talenten in zien van anderen. Ik vond dit leuk om te horen omdat in de film the martian dit een belangrijke les was. Zo kon mark whatney niet gered worden als de commander niet wist dat een van haar team leden een bom kon maken. Hiermee zie ik de vergelijking dat het belangrijk is om je team en hun vaardigheden/talenten te kennen. na deze interviews gingen wij verder met de meer persoonlijke interviews. Na wat research te doen op linkedin hadden wij een idee wat we gingen vragen en waar we antwoord op wouden. In het interview met Sofie Spijker zij ze de qoute: “Assumption is the mother of all fuck ups”. Dit was interessant om te horen, in de film gaat iedereen er vanuit dat mark whatney dood is. Het is een grote aannamen om vast te stellen als je geen bewijs hebt, vervolgens blijkt dit ook de grootste fuck up te zijn van NASA en kost het hun veel moeite om deze fout te herstellen. ik vond dit interessant om te horen in eerste instantie zie je het niet meteen in maar uiteindelijk herken je het toch terug in bepaalde situaties zoals in de film. Ook vertelde Bram Liebrand over het volgen van je hart in de film is te zien dat de crew besluit terug te gaan en tegen het bevel van NASA in te gaan omdat zij dit in hun hart de beste keuze vinden ondanks dat het op papier niet de “juiste keuze” is.

[bobvankemenade]

Op dag 1 van de cultuurdouche hadden wij de opdracht gekregen om een kunst werk te maken over marketing en kritiek. Ik wist niet goed wat ik hierbij in gedachte moest nemen ik ging vragen stellen in mijzelf als hoe uitgebreid moet het kunstwerk zijn? En wanneer en hoe gaan wij dit kunstwerk maken? Met deze onduidelijkheden ging ik naar het eerste college ik hoopte hier antwoorden te vinden op mijn vragen. Gelukkig heb ik mijn vragen kunnen stellen en heb ik antwoorden gekregen waar ik iets mee kon. Toen wij gingen brainstormen met mijn project groep was ik verrast door sommige ideeën die werden voor gelegd, door dat verschillende mensen onderzoek hadden gedaan konden wij een mooi idee creëren voor het kunstwerk. Zelf had ik een idee om een soort cirkel uit te werken waarin te zien is dat marketing en kritiek met elkaar verbonden zijn zie de bijgevoegde tekening voor de uitwerking van deze cirkel. Aan dit idee voegde Tobias toe wat nou als wij er een slechte slogan bij bedenken zoals “met garantie zijn wij met vakantie” hiermee tonen wij slechte marketing aan waar mensen kritiek op kunnen hebben. Ik vond dit een belangrijk moment van de dag omdat je hierbij ziet dat het een groepsproject is en dat ideeën kunnen worden samengevoegd. Morgen staan de interviews op de planning in eerste instantie was het moeilijk in te schatten hoe dit zal verlopen. Wel wist ik dat er veel valt te leren van de mensen die komen en dat ik hun tijd niet moet verspillen. Door de lijst van personen op te delen over het project groepje hebben wij op een praktische manier de juiste personen kunnen uitzoeken die te maken hebben met marketing en kritiek en hun uitgenodigd voor het gesprek. Ik verwacht van deze mensen uitgebreide antwoorden te krijgen over deze onderwerpen wanneer wij de juiste vragen stellen. Tijdens het college psychologie dacht ik wat heeft dit nou weer met de opleiding te maken, maar al snel kwam ik er achter hoe relevant het was en dat dit mij zeker gaat helpen met het communiceren in het bedrijf dit wil ik daarom ook zeker niet snel vergeten van deze dag. Hiermee werd ik ook weer op de feiten gedrukt dat technische bedrijfskunde breder is dan dat je in eerste instantie denkt.

[bobvankemenade]

De eerste officiële dag van de opleiding technische bedrijfskunde aan het Fontys. Na een week lang zuipen op de onofficiële introductie begon ik aan de cultuurdouche in deze week zullen we in een vogelvlucht gaan uitzoeken wat is technische bedrijfskunde. Ik wist niet goed wat ik moest verwachten toen ik binnen kwam het viel mij op dat er een groot aantal nieuwe leerlingen waren ongeveer 150 nieuwe leerlingen kreeg ik te horen. Meteen werd de vraag gesteld “wat voor een soort persoon ben je” in eerste instantie dacht ik huh wat bedoelen ze hiermee? ik bekeek de opties deze waren opgedeeld in kleuren ik besloot om bij Geel te gaan staan. Een Geel persoon staat voor: goed in het maken van keuzes. Ik vond mij hier goed in thuis passen omdat ik graag het voortouw neem en daarbij ook komt kijken dat ik keuzes moet maken voor het team. Tijdens het kijken van de film the martian ging ik bedrijfskundig hier naar kijken en wat ik hier van kon leren ik heb er veel wijze lessen uitgehaald. Maar de qoute die op het einde gezegd werd bleef mij het beste bij: “At some point, everything's gonna go south on you and you're going to say, this is it. This is how I end. Now you can either accept that, or you can get to work”.  Uit deze qoute haal ik dat het belangrijk is dat je altijd kalm blijft en kijkt hoe je de situatie kan aanpakken en kan oplossen door te denken in oplossingen en niet in problemen.  Ook is het mij opgevallen dat het bedrijfsleven is betrokken bij de studie zo is mijn tutor van deze week een ondernemer en probeert ons op een bedrijfsmatige manier te helpen. Een opvallende vraag van deze dag was “wat is technische bedrijfskunde” ik dacht het antwoord heel duidelijk te weten toen ik begon aan deze week. Maar al snel kwam ik er achter dat er nog een boel meer bij kwam kijken als ik dacht en hoop het antwoord op deze vraag te vinden tegen het einde van de week. In de afbeelding boven aan de blog is te zien hoe iemand moeite heeft met bepalen welke kant hij op moet. Hiermee beeld ik uit dat het niet makkelijk was om te beginnen aan de opdrachten die we hadden gekregen. We waren eigenlijk een beetje zoekend naar de waarmee we konden beginnen.