Text
Annenin bile seni karşılıksız sevmediğini anlayınca diyorsun ki, annem sevmiyor o niye sevsin ki. Bugüne kadar manevi olarak ne istediysem alamadım ve üstüne acı çektim, gerçek değer neydi ki yoktu öyle bir şey varsa bile bana yoktu. Anladınız mı bir bana yoktu sanki böyle bir bebek büyürken kalbine açtığı camdan dışarıda ki sislerin girmesi gibi bir şeydi hoşlanmak. Bu ne tam olarak bilmiyorum ama galiba hoşlanmak okulun ilk haftası ya ilk hafta o gün gördüm ne zaman hoşlanmaya başladım bilmiyorum ama ben böyle değildim bunlar bana göre değildi. Kardeşler arasında dislaniyorum, aile içinde değersizim, sevdiğim çocuk başkasını seviyor ve kendimle problemlerim var hatta dahası da var ama neyse. Arkadaşlarım beni kullanıp atıyor ve ben aptal gibi hiçbir şey yapmıyorum. Kendimi böyle bir yaz günü perdenin yansımasındaki huzur gibi hissediyorum ama yere bakınca cam kırıkları ve ölü bedenim görünüyor. O perdenin yansımasındaki huzur değil tam olarak ama ben onu huzur diye tanımlıyorum o günü anımsatıyor akşamı korkunç sabahı cennet gibi olan o günü. Beni tanımlıyor o gün dışarıdan en başta iyi hoş ama bir süre sonra patlak veriyor herkes öğreniyor o kinli bakışlarını bana dikiyorlar. Sanki böyle kara aşık ama kara dokunmaya korkar gibiyim, öyleyim ben önceden bu değildim işte sonra bir şeyler oldu değiştim. Ben yürümeyi, karı, sisi, hatta belki kendimi severdim şimdi elime kalem almaya korkuyorum ya kendimden kaçmaya çalışıyorum. Eski anılarım da sıkışıp kaldım çıkamıyorum, önceden yalnızlık bu kadar acı vermiyordu veriyordu ama bu kadar baskın değildi o zamanlar küçüktüm bedenen, ruhen o zamanlar kırıldım çok fazla. Bende isterdim arkadaşlarım olsun, bende isterdim her genç gibi olmak ama benden bu kadar daha fazla olmuyor. Benim kendimle başa çıkacak gücüm kalmadı, dinlenmek istiyorum ama el birliğiyle onuda engelliyorsunuz teşekkür ederim ya. Cidden bu kadar mı zordu biraz ilgi, hayır ilgiyi geçtim bari tam yok olun ya şimdi bana karışma hakkı ne ya zamanında bir bok yapmadınız ki şimdi karışın bana. Ben sizin neyinizim??? Çocuğunuz mu, arkadaşınız mı, önemli biri mi yoksa kimse mi? Ben sizin için kimse bile olmadım ya kimse bile olamadım.
7 notes
·
View notes
Text
İyiyi kötüyü ayırt etmemek ne garipmiş, insan anlıyor kimsesiz olduğunu bu zamanlarda.
0 notes
Text
Ölmek istiyorum ruhum yaşıyorken zaten yalnız ölürsem belki bir sebebi olduğu için yalnızlığı kafaya takmaz.
0 notes
Text
Ne ağlayacak enerjim kaldı ne de düşünecek bir beynim her açıdan tükendim
0 notes
Text
Ruhum yıkıldı ama ben hâlâ çok güzelim. Neyseki en azından güzelim ruhum olmasada
1 note
·
View note