bilimonlucay

[bilimonlucay]

Bir zamanlar gençtik güzel hayallerimiz vardı sonra yaş aldık zor zamanlar geçirdik

o güzel hayallerimiz hep güzel kaldı 04.07.2025

[bilimonlucay]

Bu hayattaki en zor şeylerden biri nedir diye sorsalar sevdiğiniz insanı elinizle toprağa koymaktır. Ölümün olduğu yerde hiçbir şeyin önemi yok. 10.06.2025

[bilimonlucay]

Siverekte bayram sabahı

Oturmuşum cami avlusunun merdivenine

Annem ve ablamlı eski bayramları düşünüyorum

Ablamın ko��uşturmalarını, annemin sakinliğini, babamın hadi şu eti taşıyın diye söylenmelerini

İnsan sevdiklerinin ve onlarla yaşadığı her anın kıymetini bilmeli. 06.06.2025

[bilimonlucay]

Cenazeni aldık hastanenin morgundan cenaze arabasıyla her zaman önünden geçtiğimiz Kuyubaşı Caminin musalla taşına koyduk kıldık namazını adettir dediler evimizin önüne getirdik kalabalık toplanmış hoca kurandan ayet okuyor çöktüm dizlerimin üstüne gözyaşlarım dinmiyor bakakaldım öylece gözlerim seni arıyor kalabalıkta ama sen yoksun evin merdiveninden inip gelsen diyorum gözümün önünden birlikte yaşadığımız anılar hızla geçiyor

hoca Fatiha’yı okuyor herkes içinden okuyor amin diye fısıldaşıyor arabalara doluşuyor insanlar kabre gitmek için o arada cenaze arabası da son yolculuğuna götürüyor seni.

Ben orada çökmüş halde kalıyorum bakıyorum arabanın arkasından. Babam geliyor hadi kalk diyor arkadaşının arabasına biniyoruz o yol nasıl geçiyor anlamıyorum. Varmışız kabre

insanlar bizden önce toplanmış hoca ailenin erkekleri kabre insin diyor seni koymamız için abim ben babam iniyoruz, çocukken elimden tutan senin kefenin ayak ucunu tutuyorum her şey hızla geçiyor toprak atın sevabından alırsınız diyor hoca cemaate, küreklere sarılıyor herkes

sırayla toprak atıyor kabrine. Kabrin tepeleme toprakla doluyor. Hoca son duasını okuyor hep bir ağızdan amin diyoruz. Arabalara biniyor insanlar kalıyorum öyle sensizliğe nasıl alışacağım?

Sensizliğe alışamadım abla beş koca sene geçti acın hep içimde.

Mekanın cennet ruhun şad olsun abla cennette komşu olup kavuşalım. 10.10.2024

[bilimonlucay]

Ablam ölünce her şeyimi kaybettim.

[bilimonlucay]

Bir yaz günü akşam üstü evin önündeki kaldırımda oturuyoruz. Senin rüzgardan saçların uçuşuyor hafif hafif, anneme bir şeyler anlatıyorsun. Ben sizi izliyorum. Sıradan şeylerin güzelliğinin kıymetini bilmediğimiz zamanlar. Şimdi ben o yaz akşamını düşünüyorum. yine rüzgar esiyor. 31.08.2020 19.50

[bilimonlucay]

Hazırlık bitmiş, yaz tatilindeyim. Evde ablamla Türk filmi izliyoruz. Gelecek kaygımız yok geleceğe dair hiç bir fikrimiz yok. Huzurluyuz. 06.08.2020

[bilimonlucay]

Sene 1993 ilkokul beşteyim. Okul Anıtkabir’e götürüyor o sene. Rahmetli ablam yolda yerim diye poğaça yapmış. Saçlarım üç numara, üstümde beyaz bi gömlek kot pantolon. Anıtkabir’e gittik bizim evden Ankara’yı gören ilk kişi ben olmuşum. Sonra yol üstünde hatıra eşyaları satan yerden babama sigaralık almışım ahşaptan yine harcayım diye verilen paranın tamamına yakınını eve getirmişim. Babam aldığım hediyeden dolayı mutlu duygulanmış gözleri yaşlı... 03.08.2020

[bilimonlucay]

Rahmetli Göksel ablam, babam ve Çiğdem ablam hepsi elbirliğiyle beni dün 10 Temmuz 2020 de ev sahibi yaptı. Rahmetli ablamın ölümünün 9. Ayında. Dün üzülüyoruz bugün seviniyoruz garipsin hayat.

[bilimonlucay]

Hayat beklemekle geçiyor. Kimisi doğacak bebeğini, hastalar iyileşmeyi, öğrenciler dönemin bitmesini, askerler teskereyi, kuşlar göç etmeyi, sevdalılar kavuşmayı, mahpuslar özgürlüklerini, ağaçlar çiçek açmayı... 24.05.2019 01.21

[bilimonlucay]

Mahallemizin Bakkalları

Bugün mahallemizin eski bakkallarından Nazif amcanın vefat ettiğini öğrendim. Çocukluğumun bakkallarından biriydi. Nazif Bakkal, Ali Bakkal, Veli Bakkal, Mehmet Bakkal ve Arap Bakkal. Bütün Bakkal isimleri o amcaların ismiyle anılırdı bir tek Arap Bakkal hariç. Kendisi koyu tenli olduğu için mahalleli Arap Bakkal ismini uygun görmüştü ki gerçek adı nedir hala bilmem. Bu Bakkal amcaların her birinin farklı huyları vardı. Hepsi Rahmetli oldu rahmetle analım. Mehmet Bakkal çocuklara karşı daha ılımlı, sevimli, minyon bi amcaydı. Elinizde beş kuruş olsa bi tane tereyağlı verirdi, bu parayla bir şey etmez diyip eliniz boş göndermezdi. Arap Bakkalın derisinin koyuluğu sanki kalbindeki karalığın yansımasıydı. Çok huysuz, aksi biriydi. Üstelik bakkalında taze birşeyler bulmak çok zordu. Hele bir de onun bakkalına yakın diğer Bakkal olan Mehmet bakkaldan birşeyler aldığınızı gördüyse dükkanının önünden geçirmezdi, çocukları kovalardı. Resmen çocukların korkulu rüyasıydı. Ali Bakkal hakkında pek yorum yapamayacağım çünkü gittiğimiz bir Bakkal değildi. Bugün vefat ettiğini öğrendiğim Nazif Bakkal ise kibirli, kendini beğenmiş biri gibi görünürdü. Kırtasiye ürünleri de satardı. Okuldaki resim dersi için yapıştırıcıyı, etiketi ilk buradan almıştık. Bir de büyük ablamın bizi götürdüğü park yolu üzerinde olduğundan piknik yapma niyetine aldığımız taç krakerleri hala zihnimde. Bu saydıklarım benim çocukluğumun bakkalarıydı, çocukluk hatıralarım canlandığında aklıma hep gelir. Artık bu Bakkal amcalar ve bakkaları yok. Yerlerini önce marketler şimdi ise market zincirleri aldı. Yeni nesil çocukların zihinlerinde bu market zincirleri ile ilgili anılar ne kadar hatırlanabilir olacak orası meçhul? 22.05.2019 23.29

[bilimonlucay]

Mahalle

Kuyubaşının sokaklarında vuruldu gençliğimin en güzel hayalleri

Ve çift kale maç yaptığımız arsanın orta yerine diktiler adına apartman denen ucubeyi

Değişmeye başladı mahalle, önce müstakil evler gitti sonra akşam üstü ev önü sohbetleri

Saklambaç, ortada sıçan oynayan çocuklar kalmadı

Yağmur yağdığı zaman ki toprak kokusu yerini ıslak zift kokusuna bıraktı

Bu arada her şey başka şeye dönüştü

Ve biz ruhumuzu kaybettik.

05.02.2017 22.05

[bilimonlucay]

Sokaklar biliyorum ıssız, karanlık

Sokaklar biliyorum kimsesiz...

[bilimonlucay]

"Hayat en güzel hediyedir" baygin halde ameliyathaneden hastanede ki odasina getirildiginde agzindan dökülen kelimeler bunlar oldu. Ailesinin tedirgin ve hüzünlü bekleyişi onun odaya gelmesiyle bir nebzede olsa yerini mutluluga birakti. Babası her zaman ki gibi gergin ses tonuyla esine oğlunun pijamalarini, terligini, islak mendili ve kagit peceteyi cantalarina koyup koymadigini sordu. Kadin eşine " koydum Mustafa sen de hep boyle yapiyorsun, bunlari sadece sen akil ediyorsun biz zaten dusunemeyiz degil mi?" diye cevap verdi. Anne ve babasinin atismasalarina alişık olan kiz kardesi ve ablasi yine mi tartisacaksiniz dercesine onlara dogru baktilar. Hastalık bile onlarin davranislarini degistirmemisti. Sanki o yatakta ameliyattan yeni cikmis bir hasta yok da yazdan kalma bir gunde kapisi acik hafif hafif esen ruzgarla kipirdayan tul perde bulunan evlerinin salonlarinda oturuyorlardi. Bir an icin belki de zaman ve mekan kavramini yitirdiler . Bazen oyle olur ve yasadigin olayin nerede ve ne zaman oldugunu karistirirsin, aklin sana oyunlar oynamaya baslar; olmak istedigin yerle oldugun yer arasinda sıkışıp kalirsin. Bu da oyle zamanlardan biriydi...

[bilimonlucay]

Otel Konak

Otel Konak . ömürlük check in yaptiranlarin mekani. Eskisehirde evsizlerin siginak noktasi...

[bilimonlucay]

Aşığın mesaisi olmaz. 19.12.2017 01.15

[bilimonlucay]

Vakit

Daha seyredilecek çok film okunacak çok kitap dinlenecek çok şarkı var gidilecek çok yer tanışılacak çok insan unutulacak çok anı yaşanılacak çok hüzün daha bir çok şey ama bizim vaktimiz dar. Hayatımız bir göz açıp kapama süresi kadar doğarsın gözünü açarsın ölürsün gözünü kaparsın. Bu ikisinin arasına da bir hayat sığdırırsın.

06.12.2017 00.45