bilemembelki

[bilemembelki]

Bir yazar söylemişti

U have arrived..

Çoktan vardım mı

Ellerimin ayaklarımın kalbime bu kadar ters yönde çalışırken hayatımın da bu ikisinden baöbaşka heycanlara ait olması

Bu sözü şiar edinmiştim ama unutmuşum

Hatırlayınca düzeltirim

[bilemembelki]

Kalbinin ait olduğu dünya ile yaşadığın bu dünya

Çok seviyorum

Her kusuru her hatası eksik görülen onlarca parçası

Hepsi bir araya geldiğinde seviyorsun o şehi

Başkalarına bozuk parçalanmış gelse de

Sevgi

Kopmayacak bir bağ

Her bir parçasına her bir ayrıntısına ruhuna

Herkesin bir gözyaşı ustası olur sevgili kalbim

Sen onun orda olduğunu varlığını bilirsin

Birlikteyken

Birlikte olmasan da

Sevgi eşleşmedir

İkidir

Ama her bir parçası her bir dünyada farklı bir renk olsa da

Bir araya geldiğinde en güzel durur

Cesaretle ateşlenir

Seni çok seviyorum gözyaşı ustam

[bilemembelki]

Güzelim zevklerimi biricik evimi bırakıp geldiğim

Dhy

Sınıra 1km

[bilemembelki]

My home sweet home

[bilemembelki]

Yine bir dolunay serisi

Hiç varolmamıl bir geçmiş var gibi yaşa diyor hayat

Hiç varolmamışıZ gibi

Korku

Ne yapabilirdim ki işler beni sarmadan oyundan kaçtım

Belkş gerçek belki yalan bırakmam gerekse

Belkş bazen olmuyor

Olurken ben olmaLaştırdım uzaklaştım ve kaçtım özğr dilerim gğvenemediğim için

Keşke yapabilsem

Ama olmadı

Yani hala güzel hatıralar aklımda ama olmadı

[bilemembelki]

Birgün gerçekten ama gerçekten

Ne istediğime karar verdim

[bilemembelki]

Bugün tezimin istatistik grafiklerini tamamlamak için aklıma ne gelirse onu yapıp tamamlayıp

Sonrasında bu aşamayı yazdım

Bunu yeşilin tonlarını sevdiğim için çektim

Ama şuan bir metafor olarak kullanacağım insanın en güzel olduğu zamanlar verimlilik çağları

En parlak yeşil o zamanken yani üretirken

Yaşlılık biraz zor bir süreç galiba😀

Adanayı gerçekten çok seviyorum sabah sporunu pazarlarını yazın dışındaki havasını

Verimli ve taze olmasını seviyorum

[bilemembelki]

Depremin baharı .

Başlık bu kadar

[bilemembelki]

Çıplak bir bahar

[bilemembelki]

Unutmak insanoğluna verilmiş

Aslında unutarak hayata devam edebiliyoruz o anı o duyguları fotoğrafları unutuyoruz

Unutmak için zaman denilen şeye de ihtiyaç duyuyoruz .unutabilenler ‘devam ‘ ediyor.unutamayanlar topluma ötekiler diğerleri olarak kalıyor.

Yani insanoğluna zaman lazım ..

Ama bazı şeyler hiç geçmiyor.

Siyah beyaz fotoğrafa bakıp nasıl ya nasıl alıştım diyosun

Alışmadın

Zamanla varoluş kimyası gereği galiba orda NTM ler felan korumalı bir mekanizma ile salınımı organize ediyor galiba zamanla böyle bir başkalaşım geçiriyorsun.Yani başkalaşım bir çeşit varyasyon

Güçlü olan yani unutan hayatta kalıyor dostum 😎

Unutamayanlar duyguyu asla katmadığın evrim penceresinde elenmeye mahkum

Tabi bu olmasın diye unutabilsin diye yardımlar var yani yaşasın ve güçlü kalsın ve seçilime uğrayabilsin diye

Birtakım tıp dalları

Tıpkı YDYBÜ nün olması gibi ; çok erken doğan bir bebeğe temel yaşam desteği sağlanması gibi..

Seçilimin yönü kayıyor bazen

Peki burdaki bilim yine bir bilim olan evrimle çatışır gibi ne düşünmeliyiz?!

[bilemembelki]

İnsanlık sınavı

İnsan çok garip bir organizma çok da matah bişey değil

Cennet cehennem de öyle ikisi de garip ve burda

Cennet ve cehennem burda görünür halde

İnsan olmak ayrı birşey bu yaşananlara söz olmak kelime olmak ayrı birşey

Hepsi bambaşka

Ben gece gündüz kremlerimi sürüp yatağa geçiyorum uyumak için

Unutuluyor eskiyor

Hani bomba düşüp yıkılsa her yer kalan üç kişi hayatına kaldığı gibi devam eder

Ama öyle düşündüğüm gibi olmuyor herkes el ele verse zaten kalkar kalanlar

Ama öyle olmuyormuş

Yıkılmış yerle bir olmuş heryer

Sonra makyajımı yapıp kuaföre gidiyorum

Sonra hastaneye dayanmak çok zor

yok sayma stilim de bu benim kırk parçaya bölünüp beklentisizce gelişine yaşamak

Kaybettim

Kaybettim demekmve kabul etmek de çok zor

Uyuyamıyorum

Dışarısı çok soğuk ama benim evim sıcak diye

[bilemembelki]

Ansızın aramak istedim bu haberi

Korayı burda kaybettik

Ailesi ile beraber

Ağustosun son günü bir düğünde karşılaşmıştık Korayla

Aklım almıyor hiçbirşeyi anlattıklarını ve yaşananları ölüm hikayesini aklım korayın o dertsiz dertli gülüşünü mimiklerini oğlunu anlatışını ve sonra bu haberi aklım bedenim ruhum kafam yani algılamıyor hiçbir şekilde

Midem bulanıyor gözlerim dolarken

Ben bunu aşamıyorum

[bilemembelki]

Maraşa hayran kaldığım maraşı ilk ve son kez gördüğüm gündü 5 şubat

Bu fotoğraf 5 şubat 2023 e ait.. Aklımıza esmişti o gece Kahramanmaraşta kalacaktık ama sonra kar var yollar vs vazgeçtik ..Tabi sonra gördüğüm hiçbir şey eskisi gibi kalmamıştır .İnsanları hatırlıyorum çok yadırgadığım özellikler ve davranışlar vardı ama hepsi kendi halindeydi aslında mutluydu .Nice tanımadığım insanlarla ateşin başını paylaşmıştık ısınabilmek için.Kimisi ile muhabbet ettik ,ben hiç bu kadar güzel yağan bir kar görmemiştim.Gurbetle saatlerce yürüdük sonra ateş başında çok güzel bir tava yemiştik .İnsanları dışarıya kapalı ama kendş kültürlerine de bir o kadar düşkündü.Dışarıyı yeren içindekini öven tavırları vardı bu da onları kendine has kılan bir detaydı aslında.Eski hayatımın son günü Maraşta kaldı.Şimdi aklıma geliyor bazı yüzler neredeler acaba ,biz ogün o restorantta en güzel son gününü geöiren ve o doğayı son kez gezen bir ekipmişiz..sanki üzerinden 40sene geçti. Gerçekten bir devir kapandı, şimdi 2 saat uzaktaki bu şehre gurbetçi gibiyiz . Gidene mizor kalana mı yoksa gidip kalmak arasında kalmayı tercih edene mi

Hiçbir sorunun tek seçenek bir cevabı yok,

İnsan kendi memleketinde kendi köyüne hasret kalır mı?kendine en uzak kalır mı?kendini anlayanın yine eski zamandaki muhalefet kültürü olur muymuş ?

Ben o günü unutamıyorum ,Maraştan nefret ederdim ama ogğn büyülenmiştim .çünkü ogün başka bir sabaha uyanacakmış. #kahramanmaraş #depremgünlükleri1

[bilemembelki]

Marteniçka

Oysa herşeye rağmen

Hayır doğru cümle bu değil

Kalbinin sızlamadığı umutla dolduğu bir senem olsun

Yankılanan sesler hep mutluluk hep barış ve neşeyi çağırsın

Attığım dalgaların hiç biri geri dönüp beni çarpmasın

Ve elimi cebimden çıkardığımda avucumda hel harcayamayacak kadar güzel şeyler güzel insanlar kalsın

Evet marteniçka bana besleneceğim doğayı sevdiğim insanları ve yol arkadaşımı benden esirgeme istiyorum

Kırlangıç görmüştüm

Uzakta uçan bir leylekti belki

Dünyanın en öte yanında okunurken ve hatırlanırken kırk duyguya bölünen insanın kırk parçasının umutla birleşip aynı sofrada kalsın istiyorum

Üzerimizdeki efsunlu bağnaz örtü kalksın

Çok çalışıyoruz evet ama bu sefer çok dürüst ve sistemi çalışıp ilerleyelim

İlerlemekte en büyük engel hep mağdur küresi mağdur ve hak yenildi zamanına dönmek ve orda bu zamanı harcamak bütün bunları tecrübe olarak alıp kalanı yeniden inşa edelim

Ama benim bu fikrim dışında tğm kaynaklarım evim okulum çocukluğum ilk gençlik yıllarım arkadaşlarım ilk meslek tecrübem

Hepsi yıkıldı

Bana beslenmek için yeniden o sofrayı kurmam için bana en sevdiklerimi yeniden sevebileceklerimi onlarla en güzel fırsatları diliyorum senden yeni yıl

[bilemembelki]

Bilinci anlamaya çalışmak bazen aynı anda iki farklı zamanda bölünüyorum

Ve bu bazen yerine her akşama doğru bırakırken

Her akşam aynı anda iki üç tarafa bölünüp farklı işler tamamlıyorum oysa bu materyalist elle tutulan dünyadan alakasız

Yoksayıp ilerlemeye çalışırken depremde çok fazla şeyimi kaybettiğimi farkediyorum ama hala fareli köydeki kavalcı gibi seke seke yürüyorum

Napıyorum?

Okulum evim yuvam ilk okulum ilk lisem ilk mecburim yerle bir oldu

Sanki kökğ olmadan yaşamam gerekiyor

Ne var elle tutulacak öyle bir coğrafya ki on senede bir yıkılıp yapılmak üzere kurulan hayatlar var sanki

Yıkılıp yeniden kuruluyor

Ve köklerin ne yaparken ne de yıkılırken oluşan bişey

Tam olarak köklerin yıkılıp tekrar yapılanırken o ana kökleniyor .ve bilien basit sade hayatın yok ama sen varsın .sen gurbetçi alamancı değilsin ülkendesin ama bir adresin yok .

Sahi sen kimsin? Ne kadar büyük cümlelerle anlatılır bu deprem ..

Depreeeem

Yıkııııl

Reesl videolarla geçecek bir hayat mı

Metaverse de yaşayalım nasılsa artık bir evimiz yok eski evimizi kuracak ne zaman ne de paramız da yok

Yeniden kurulacak hayat metaverse ?

Kalbim çok ağrıyor ve eskisinden daha duygusal hale büründüm çok fazla şey hissetmek

Bu da zaten kaçarken takılıp düştüğüm bir çukur ya zaten.

Oturup ağlayacak o kadar çok sebebim var ki

İnsan bu noktada deliriyor savaşacak hiç bir cephem yok yani savaşacak birşeylerim pek kalmadı sanki

Yıkılan on il neredeyse tüm geçmişimin anahtarları

Günlük hastaneye gidip geliyorum diye birşeyler yolunda sanılırken ben her gün ölüyorum sanki burda sonra hemen çok güzel ayaklanıyosun

Evimin arka bahçesi bir merhamet belgeseli

Kim olduğumu ne olduğumu bilmeden anlamadan imkansız fikirlerle çepeçevre olmuş bir hayat

Ama eskiye göre daha kırık duvarlarım:)

Daha duygusal daaha yönsüz hissediyorum.

Yani düşündükçe laf lafı açıyor sonra yürümeye devam ediyorum

[bilemembelki]

Kafamın içi

Ağır

Kararsız çekimser

Hareket etmemin zor anları kafamın içinde

Kopmaya yakın

Yani zorlanmak zorluyor dostlar

Oçtorospular dört yanda macunlu sigara tüttürüyor

Ben koşmak istiyorum sigarayı sevmiyorum tüm kötü alışkamlıklarım hayatımdaki kötü arkadaşlarımı çıkartmak için

Bencilliklerine bir ben gülüyorum allahım öyle komikler ki

İçimde bir mesih geleceğine inanan halkın umudu

Oysa o kitapların neresinde yazar bilinmez böyle bir kader

Özgür ezgilerle dolaştığım günlere dönmek yakın

Sonra sel haberi artçılar

Selde eli tutulmayan insan

Depremde alkolik amcanın yıkıl haykırısı

Telefonuma gelen yardım istekleri ben bunları çpk idare edemiyorum bir anda işi bırakıyorum hissi

Öz disiplinim göçük altında kaldı

Kurtarmaya gelen yok

Yani kafam karışık karnım da ağrıyor

[bilemembelki]

Dönmek

Mümkün mü dönmek

Ben bir senedir bu şarkıyı hatırlamaya çalışıyordum aslında ne zor işler

Ne zor sınavlar diye

Bugün şarkıya tanık olabildim zamanı varmış demek ki neyse

Bu büyük depremden sonra hiçbirşey eskisi gübi olmayacak çünkü ben de değiştim

Zor olan yaşamak kadar yaşarken de insan kalabilmek

Herşey çok azalmış ama bakacak olursan herşey çoğalmış da herşeyden o kadar çok var ki

Ne bileyim nasıl anlatayım nasıl anlatayım hangi hikayeden başlayayım

İlk duyduğum deprem kendi depremimdi mesela

Apar topar evden kaçışım arabada beklemem o anı algılayamamam depremin neresi olduğunu anlayamamam annemler aramıştı

Arabayı hemen çıkarmıştım arabada bir daha deprem oldu ve o yanlız kalmak o an orada sıkışmak benim o karanlık girdaptaki ilk hissimdi gerçekten yanlız kalmak

Sonra gelen telefonlarım ne zordu bir bilsen

Sonra ne oldu hastaneye gittim

Çalıştığım hastaneyi aramıştım ağlıyordu fuat abi telefonda sesi ne kötüydü bir bilsen orası çok soğuktu bizim hastanemiz yıkılmıştı.

Sonra ağlamıştım ellerim titriyordu sarılanlar vardı .sibel Adıyamana gitmişti adıyamandan ses yoktu

Malatyadan yazdı arkadaşım

Heryer yıkılmış

Hataydan ses yoktu saat sabah 8

Sonra ne yaptım üstümü değiştirdim vizit attık ama hocayı aramamıştım ne çok üzgündüm

Maraş merkezli olduğunu bilmiyordum maraştan hala ses yoktu

Sonra aklıma halamlar geldi sonra servis başladı servis taburculukları haberler

Haberlerde heryer yıkılmıştı ne okuduğum okul kaldı malatyada ne okuduğum üniversitedeki şehir

Ne mecburimin olduğu adıyaman

Ne aşklarımın şehri hatay

Benim anılarım benimmhafızamda kalanlardı

Hasta hala gitmek istemiyordu ayaktan takibi kabul etmiyorlardı sonra ikinci deprem oldu

O an bir kürtaj alınacaktı hasta masada diye koştum odada kimse yoktu

Kapıda birkaç çocuk vardı bir de bizim yandalcı

Ne zordu ne korkunçtu çocuklara sarıldım geçmesini beklerken sonra bir anda deprem devam etti

Servise gittim annemi aradım açmıyor hasta probelm çıkarıyor hayatım yokmuş gibi off be be zordu

Sonra ne yaptım Gülşah aradı annenleri ara doğanşehir yıkılmış diye bu süre içinde binlerce insan enkazın altında ve bir sessizlik bir bilinmezlik

Saatlerce bekledik anneme ulaşamadım babam ağlamaya başladı ev yıkıldı diye

Daha sonra bu anlamları anlayacağım hikaye ve o gün artık kimse uyumak üçin gittiği yerde uyumadı ve bu mücadelede insan kalmak öyke zorki