bfriendbside

[bfriendbside]

ดีจัง ชอบจัง

[bfriendbside]

ความจริงฉันก็ยังคงเก็บฟ้าให้เสมอนะ

[bfriendbside]

พฤษภาคมกับความชุ่มฉ่ำแรกของเดือน

[bfriendbside]

5 วันที่แสนยาวนาน

การเดินทางพร้อมความกังวลใจ

จนค่อยๆไว้วางใจได้

อัลฮัมดูลิลละห์

เดินทางคนเดียว จึงถูกบรีฟหนักมาก มารับมาส่งพร้อมหน้าพร้อมตา ดวงใจดวงน้อยๆของเรา แต่ดีใจแต่ก็อดห่วงไม่ได้จริงๆ

เพราะรู้ดีว่าเรากลัว กทม. แต่ก็ถึงที่หมายได้ แ���บใช้เงินเยอะไปหน่อย ถือว่า จ่ายค่าความกลัวของเรา มันแพง จริงๆแล้วเหตุการณ์สำคัญๆ ของเราก็เกิดขึ้นที่นี่นะ แต่ถึงยังไงก็ยังกลัว

ได้เจอน้องเพื่อนเมทที่มาจากเขตเดียวกัน หน้าละอ่อน หล่อเชียว แต่ก็ไม่ได้มานอนสักคืน จะไปนอนกับเพื่อน แบนอนคนเดียว ไม่เป็นไรนะ ประโยคที่ให้เราตอบว่า ไม่เป็นไร แต่ก็แค่คืนแรก เองที่นอน คนเดียว หลังจากได้เจอเพื่อนเอก ที่เคยไปมาหากัน ก็ไม่ปล่อยให้เรานอนคนเดียว ยังต่อกันติดแบบไม่ต้องจูน เริ่มตั้งแต่สอนสั่งของกินผ่านแอพ พาไปนั่งรถไฟฟ้า ให้ได้เรียนรู้เอง ดูแผนที่รถไฟฟ้า วางแผนให้เดินทางกลับยังไงให้ save money นั่งรถเมลไปหาซื้อของเล็กๆน้อยๆ พาไปกินชาบูบุฟเฟต์ เนื้อสไลด์ เจ้าดัง เพราะเขายังต่อภาพลักษณ์เราในอดีต แถมยังแซวอีกว่า วันแรกที่เธอมา มอ. เธอรีดเสื้อไม่เป็น 555 ยังจำได้อีกนะ เลยตอบกลับไปว่าตอนนี้ฉันทำทุกอย่างแล้วนะ อะไรที่เธอนึกออก ฉันทำหมด 55

เหมือนเพื่อนเขาอยากแชร์ เรื่องราวต่างๆ มุมมองการใช้ชีวิต เปลี่ยนไปยังไงหลังจากผ่านเหตุการณ์สำคัญต่างๆ ความสูญเสีย ความรับผิดชอบและหน้าที่ ล้วนทำให้เราโตขึ้น

และไม่พ้นเรื่องราวใน รร. ที่เป็นความสัมพันธ์ดีๆ อบอุ่น แต่ก็ต้องระมัดระวัง ที่ฟังแล้วแอบสะดุ้งนิดๆอยู่เหมือนกัน ที่ถูกทวนถามมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า ฉันทำถูกแล้วใช่ไหม ที่เราเองก็ไม่ตอบ เพราะไม่อยากตอบ

จนคืนสุดท้ายไล่ให้ไปนอนกับเพื่อนเมทตัวเองบ้าง แต่ก็ไม่ยอมไป 55 จนต้องตื่นเช้าเช็คเอาท์ จึงยอมไป จะว่าไปก็ต้องขอบคุณเพื่อนเขาคนนี้ มากๆ

แต่สุดท้ายก็แ��นการนั่งรถไปสนามบิน��็failลง เพราะพี่ชายและครอบครัวจะไปส่ง ซึ่งก่อนหน้านั้นคืนที่สองก็มารับไปกินข้าวแล้วมื้อเย็นมื้อใหญ่แล้ว ใจดีจังใจดีจริง หรือเพราะยังต่อภาพลักษณ์เราในอดีตหรอ 55

ล็อบบี้ชั้น1 ก็ยังคงสะกิดใจเราเสมอ เดินผ่านวันละ 10 ครั้งง ยังอยากนั่งล็อบบี้ชั้น1 ตอนดึกๆ อยากนั่งฮีลใจตัวเอง นานๆ แต่แค่อาบน้ำก่อนอนยังทำไม่ได้ หมดเรี่ยวหมดแรง ล้มลงนอนพร้อมเหงื่อและกลิ่นควัน

ดีใจที่ได้กลับมาทันทุกสิ่งอย่าง และตะแบกบานแล้วยังบานอยู่ต้อนรับเดือนพฤษภาของเรา

[bfriendbside]

ดีใจที่ทันได้เห็นดอกตะแบก

อาจจะบานมาสักพักแล้ว

สีไม่ได้สด เหมือนตอนที่มีใครบางคนบอกว่า

‘ดอกตะแบกบานแล้ว’

มีคนที่รอชมดอกตะแบกบานเหมือนเรา

มีคนที่เหมือนกันจริงๆ

มีจริง

[bfriendbside]

ความรักดี ทำให้ ละมุน อบอุ่นใจ

[bfriendbside]

น้ำใส ใจดี มองเห็น ความดี ของเธอ

[bfriendbside]

อบอวลไปด้วยความรู้สึก ‘ขอโทษ ขอบคุณ และอยากร้องไห้’

[bfriendbside]

สีสันแห่งวันวานยังสดใส

[bfriendbside]

โลกแห่งความความฝัน dream world คงเป็นความฝันของเด็กๆที่อยากให้

‘โลกนี้มีแต่ของเล่น’

มีแต่เครื่องเล่น ความตื่นเต้นและความสนุกสนาน ความจริงแล้วก็ไม่ใช่แค่เด็กหรอก ผู้ใหญ่เราเองก็อยากให้ทุกวันมีแต่ความสนุกสนาน ไม่ได้อยากเจอความกดดัน ความเครียด ความคาดหวังในการใช้ชีวิตเลย แต่ด้วยสถานะต่างๆผ่านช่วงวัยและกาลเวลาทำให้ผู้ใหญ่เรา สรุปกันว่า

‘โลกนี้ไม่ใช่ของเล่น’

การรู้จักวางแผน การรอคิว การรักษาเวลา กล้าเดินเข้าหา กล้าถามข้อมูล การดูแลตัวเองและพวกพ้อง คงเป็นสิ่งที่เด็กๆได้เรียนรู้ผ่านประสบการณ์จริง ณ ที่แห่งนี้นอกจากความหวาดเสียว ความสนุก และความเปียกปอน เราเองก็เปียก แล้วก็ยอมเปียก ถ้าความเปียกนั้น ทำให้เราได้สนุกด้วยกัน เสื้อกันเปียกมากนั้น ก็ช่วยได้เยอะ ทำให้เราเปียกไม่มาก จากเสื้อกันเปียกเซตเดอะแก๊งจนลดลงจำนวนกลายเป็นเซตคู่รัก ดีใจ ที่ได้เป็นเซตคู่รัก ท่ามกลางเดอะแก๊ง

มีไม่กี่อย่างหรอก ที่เกิดขึ้นบนรถบัสคันนี้ แต่น้อยอย่างนั้น ได้นำพาให้เราพบเรื่องราวมากมาย ให้เราได้จดจำ ความทรงจำ และความรู้สึกดีๆ ทำให้หวนนึกถึง และทุกครั้งก็มีเผลอยิ้มออกมา ^___^

[bfriendbside]

ที่ที่สงบที่สุด ของการเดินทางครั้งนี้ จนเหมือนเวลาจะเดินช้าผิดปกติ นั่นคือจุดที่เราแวะละหมาด บางที่เป็นมัสยิดใหญ่โตสวยงามมากก บางที่ก็ไม่ใหญ่มากกแต่เพียบพร้อมสำหรับการมาเยือนของผู้เดินทาง บางที่ก็ห้องสี่เหลี่ยมไม่กว้างเท่าไหร่ ก็หมุนเวียน สลับ เปลี่ยนกันไป แต่ทุกที่ก็มีเรื่องราวให้เราได้จดจำ😅

ที่ที่ผู้คนพลุกพล่าน ที่สุดแห่งหนึ่ง คงเป็น Icon Siam เป็นห้างใหญ่แห่งเด��ยว ที่เราได้แวะช๊��บ ชม แสง สี เสียง ก็สมดังว่า เพราะเป็นแหล่งศูนย์รวมทุกสิ่ง ดารา อาหาร แฟชั่น เทคโนโลยี ประมาณว่า นึกอะไรออก ที่นี่มีหมด เราได้แยกย้ายกันเดิน หวังบ้างแหละที่อาจจะบังเอิญ เจอกกันบนจุดชมวิว บนดาดฟ้า รอรับลมชมวิวเมืองกรุง เพลินๆจนเย็น ก็ห้างกว้างใหญ่ขนาดนี้คงไม่บังเอิญง่ายๆหรอก

ที่ที่ถูกตกแต่ง ประดับประดา สวยงามสุดของโรงแรมคือตรงลอบบี้ชั้น1 การที่ได้มานั่งโง่ๆ ตอนดึกๆ ก็รู้สึกผ่อนคลายเหมือนกัน เพราะบางทีเราไม่ได้ต้องการความนิ่ง ความสงบสงัดในห้อง เรายังอยากเห็นสิ่งเคลื่อนไหวรอบข้างสักพักเพื่อปรับโหมดของตัวเอง อีกทั้งยังมีเพื่อนร่วมล็อบบี้ คนละโต๊ะ คนละมุม ให้เราได้เห็นว่าไม่ได้อยู่คนเดีย��นะ

‘ไม่ได้บังเอิญบนดาดฟ้าก็ไม่เป็นไรแล้ว เพราะล็อบบี้ชั้น1 คือที่สุดของความบังเอิญของการเดินทางครั้งนี้’

[bfriendbside]

สองคืนที่วนเวียนกับตลาดนัดและโรงแรม หลังจากแวะเยี่ยมชม สถาปัตยกรรม ที่สุดแล้วแต่จะให้ค่า ให้ความหมายของคนออกแบบ แต่ที่แน่ๆ คือ ใช้ทรัพยากรมหาศาล เลยทีเดียว คงจะคุ้มค่ากับการได้มาซึ่งผู้บริหารประเทศนี้

กับการที่ได้อยู่ด้วยทุกที่แวะเวียน ได้เห็น อยู่ในสายตา สุดแสนสุขใจจริง

[bfriendbside]

ทริปเริ่มด้วยครึ้มฟ้าแต่ก็ไม่รอดจากสายฝน ความเปียกปอนภายนอกรถทัวร์ ก็ไม่ส่งผลใดๆต่อสมาชิกผู้ร่วมเดินทางภายใน

ปลายทางสวนสัตว์เปิดเขาเขียว ศูนย์วิทยาศาสตร์ทางทะเล หาดบางแสน เป็นไปตามกำหนดการของผู้จัด เป๊ะ แอบเห็นหัวหน้าผู้จัด มองดูนาฬิกา กับดูระยะทางในgoogle map เป็นระยะๆ คงจะตื่นเต้นกังวลนิดๆกับการคำนวณระยะทางกับเวลาที่ตัวเองวางแผนบ้างแหละ

แต่ชื่นชมทีมงานผู้จัดเก่งมากๆ ทำให้เราได้เห็นความสวยงาม สีสันของธรรมชาติ ผู้คนมากมายจุดมุ่งหมายเดียวกัน เพื่อมาชม มาดู มาเรียนรู้ น่าตื่นตาตื่นใจ เพราะเราปรับโหมดเราแล้ว พร้อมเที่ยวชม ทุกที่พร้อมตื่นเต้นถ้าไม่หมดพลังงาน ง่วงเสียก่อน

จนมาถึงโรงแรม โรงใจ อยากพักกาย พักใจ ตื่นเต้นกับโรงแรมถามว่าโรงแรมดีที่สุดไหมก็ต้องบอกว่า ก็ตามตัวอักษรป้ายไฟหน้าโรงแรมที่ดับบ้าง สว่างนิดๆ บ้างบางตัว ก็แบบนั้นเลย แต่การบริการ ช่วยแก้ปัญหา เปลี่ยนห้องให้บ้าง อาหารเช้า ก็ดีแล้ววแหละ ก็นอนหลับสบายประทับใจที่สุด

‘เดินทางขบวนพิเศษ อยู่ในสายตาแบบพิเศษ ก็จะพิเศษทุกสิ่งอย่าง‘

[bfriendbside]

ไม่เคยคิดที่จะดูแลดอกไม้ใดๆ มาจัดใส่แจกันเติมน้ำเลย

พอได้ลองดูแลดอกไม้ดอกนี้ เลยได้เห็นการเปลี่ยนแปลง ในขณะที่ดอกไม้ก็พยายาม รักษาตัวเอง ยืดอายุขัยของตนเอง ให้ได้นานที่สุด ‘ดอกไม้นี้จะอยู่กับฉันนานแค่ไหนนะ’ จะเฝ้��ดูแลเธอเพื่ออยู่ด้วยกันให้นานที่สุดนะ

โต๊ะรกๆ กลายเป็น โต๊ะรกๆแต่สดชื่น ความรกไม่เคยหายไปไหน 😆

[bfriendbside]

มีโอกาสเก็บ แต่ไม่มีโอกาสให้ เสียดาย

[bfriendbside]

ครั้งก่อนยังเขียว มาครั้งนี้แทบแยงตา ‘ด้อมส้ม’

[bfriendbside]

ความหนามและความม้วนเกลียว