benimblogsblog

[benimblogsblog]

Bugün sadakatsizlikten, ihanetten ve bu ikisini yapanların nasıl hiçbir bahaneyle temize çıkamayacağından bahsedeceğim. Bir insanın güvenini kazanıp sonra onu arkadan hançerlemek nasıl bir zayıflık göstergesidir, bunu konuşacağız. ‘Seviyordum ama…’, ‘İlgisizdi’, ‘Beni anlamıyordu’ gibi bahaneler ihanetin üzerini örter mi? Sadakat neden artık bu kadar değersiz görülüyor? Aldatan insanlar, gerçekten bir gün bunun bedelini ödüyor mu? Eğer aldatanları savunacak biriysen, en baştan kapıyı göstereyim çünkü burada ihanetin hiçbir bahanesi kabul edilmeyecek!

Sadakat, iki insan arasındaki en güçlü bağdır. Peki, bazıları için neden bu kadar önemsiz? Bir insanın kalbine, güvenine, hayatına girip sonra onu arkasından hançerlemek nasıl bir karakter zayıflığıdır? Aldatmak bir hata değildir, kazayla olmaz. Göz göre göre, bile bile yapılan bir ihanettir. Ve ihanet, affedilmeyi değil, en ağırına uğramayı hak eder.

Bahanen ne olursa olsun, hiçbiri seni temize çıkarmaz. ‘İlgisizdi’, ‘beni anlamıyordu’, ‘zaten sorunlarımız vardı’… Bunlar senin sadakatsizliğini meşrulaştırmaz! Eğer sevgisiz olduğunu düşünüyorsan, konuşmayı deneseydin. Eğer çözüm bulamıyorsan, dürüst olup ayrılmayı seçseydin. Ama hayır, sen hem yanında olmasını istedin hem de gizli oyunlarını sürdürdün. Hem güvenini kazandın hem de paramparça ettin.

Aldatmak sadece bir insanı değil, onun özgüvenini, güven duygusunu ve gelecekteki tüm ilişkilerini mahveder. Sen birini kandırdığını sanıyorsun ama aslında sadece kendini rezil ediyorsun. Çünkü dürüstlük ve sadakat, herkesin harcı değildir. Kimileri şerefiyle yaşar, kimileri ise ihanetin pisliğinde kaybolur. Ve unutma, ihanetin bir bedeli vardır. Bugün aldatan, yarın aldatılır. Bugün can yakan, yarın daha beterini yaşar. Çünkü adalet bazen geç işler ama mutlaka işler!

[benimblogsblog]

Hayat garip bir öğretmendir. Derslerini genellikle sessizce, hiç fark etmediğin anlarda verir. Bazen bir kayıp, bazen bir tesadüf, bazen de bir suskunlukla anlatır. Küçük anların içinde büyük hakikatler saklıdır; ama biz çoğu zaman bu anların önemini, ancak geçip gittikten sonra fark ederiz.

Bir gün fark edersin ki, zamanın en değerli şey olduğunu herkes söyler ama kimse gerçekten inanmaz. İnanmayanlar hep erteler, bekler, "yarın yaparım" der. Ama "yarın" dediğimiz şey, hiçbir zaman bugün kadar güçlü değildir. Şimdi yaşamak gerekir, şimdi sevmek, şimdi adım atmak… Çünkü hayat, ertelenmeyecek kadar kısa ama fark edilecek kadar uzun bir yolculuktur.

Bazen insanlar değişir, bazen de sen değişirsin. Kimi zaman yollar ayrılır, kimi zaman tekrar kesişir. Her şey akar, hiçbir şey sabit kalmaz. Ama önemli olan, bu akışta neyi tuttuğun, neyi bıraktığın ve neyi gerçekten anlamlandırdığıdır.

Belki de hayatın en büyük sırrı, ona nasıl baktığında saklıdır. Onu bir savaş gibi mi görüyorsun, yoksa bir keşif mi? Sürekli mücadele mi ediyorsun, yoksa her şeye rağmen yol alıyor musun? Hayat bir aynadır ve ona nasıl bakarsan, o da sana öyle görünür.

Bugün, hayatının en genç günü. Yarın için üzülme, dünü taşımaktan vazgeç. Sadece bugünü hisset. Çünkü gerçek yaşam, sadece "şimdi"de olur.

[benimblogsblog]

Burası benim güncem. Düşündüklerimi, sorguladıklarımı, bazen de eleştirilerimi yazacağım bir yer. Bir konu hakkında konuşmak istediğimde, içimden geçenleri paylaşacağım. Bazen gündem, bazen hayatın içinden şeyler… Ama her zaman benim bakış açımdan.

Sosyal medya, haberler, insanların konuştuğu her şey… Peki gerçekten önemli mi? Yoksa sadece bize önemliymiş gibi mi hissettiriliyor? İşte burada bunları tartışacağız.

İlk konu ne olsun? Yorumlara bekliyorum!