belafode

[belafode]

dark academia tips:

listen to Mozart while drinking black coffee

wear big cashmere sweaters

being secretly in love with your best friend

look at the moon, sitting on the balcony

smoking while watching black and white old films

spend the evening in the library

read Odisea and discuss it with your friends

have a large black coat

recite poems, sitting in a room lit by candles

always have a book with yourself

wear a lot of silver jewelry

know someone's secret

[belafode]

Πάντα στα άκρα. Ή θα είμαι άυπνη ή θα κοιμάμαι όλη μέρα. Ή θα είμαι νηστική ή όλη μέρα θα τρώω. Ή θα είμαι με μούτρα ή μες την τρελή χαρά. Ή δε θα μιλάω καθόλου ή δε θα το βουλώνω. Ή θα αδιαφορώ ή θα έχω τρελή αδυναμία σε κάποιον. Βλέπεις το πρόβλημα;

[belafode]

Λατρεύω τους ανθρώπους που έχουν κάτι να μου δώσουν. Και δεν εννοώ υλικά αγαθά, όχι, ούτε καν. Εννοώ μια συμβουλή για το πως να μαγειρέψω σωστά κάποιο φαγητό, μια υπενθύμιση για το ότι είμαι και εγώ αρκετή, μια αγκαλιά για να θυμηθώ πως είναι να σε νοιάζονται, ένα μήνυμα για να μου προσφέρουν ηρεμία καθώς θα ξέρω πλέον πως οι ίδιοι είναι καλά. Εννοώ ένα χαμόγελο το οποίο θα μου δώσει ελπίδα, μια ερώτηση που θα με κάνει να σκεφτώ πιο σοβαρά τι θέλω να κάνω με το μέλλον μου. Εννοώ μια διόρθωση για τον τρόπο που μιλάω και γράφω και για τις λέξεις που χρησιμοποιώ, ένα καινούριο τραγούδι που ίσως να μου αρέσει, μια ταινία που σίγουρα θα τρελαινόμουν να δω, μια είδηση που θα με ενδιέφερε να μάθω. Εννοώ το παραμικρό που θα μπορούσε να με κάνει να γίνω καλύτερη, ό,τι και αν σημαίνει αυτό. Για να έχω κουράγιο να προσπαθώ και να στοχεύω σε κάτι, το οτιδήποτε.

[belafode]

REBLOG IF YOU WANT ANONS

ΓΙΕΣ

[belafode]

04 - κενό.

Ρε παιδί μου..κοίτα Εγώ ήθελα να σου μάθω πολλά για την ζωή, τους ανθρώπους, τα πολιτικά, τα βιβλία και άλλα τ��τοια όπως γίνεται συνήθως στις ταινίες που σου μάθανε τον έρωτα. Να ζήσουμε συναρπαστικά, να κάνουμε άγριο σεξ και να γελάμε με τ’ ανθρωπάκια λέγοντας αστεία που θα καταλαβαίνουμε μόνο εμείς Να σου πουλάω μούρη, αλλά να μην ψαρώνεις και να με γειώνεις με μια ατάκα του τύπου: “Χέσε μας ρε μωρό μου Σε ξέρω καλύτερα κι απ’ την παλάμη μου.” Να καθόμαστε στο κρεβάτι τα μεσημέρια εσύ να κοιμάσαι πάνω στο στήθος μου κι εγώ να διαβάζω τα δικά μου Να πίνουμε καφέ και να παίζουμε τάβλι σε κάποιο μπαλκόνι με θέα άλλα μπαλκόνια που αράζουν γέροι που περιμένουν στωικά να ‘ρθει η ώρα τους κάποιο μεσημέρι κάποιου καλοκαιριού τότε που η ζέστη λιώνει τους δείκτες των ρολογιών και οι ώρες περνάνε απαρατήρητες.. Αλλά ρε γαμώτο, ήτανε λάθος το timing κι εγώ είχα τα δικά μου κι η μετεφηβεία σου δεν βοηθούσε καθόλου και μάλλον δεν είμαστε και όσο ενδιαφέροντες νομίζουμε εν τέλει Κι ίσως θα ‘πρεπε να συμβιβαστούμε μ’ αυτό Ίσως κι όλες οι σχέσεις να ‘ναι έτσι άλλες περισσότερο κι άλλες λιγότερο Ίσως να κάνουνε κι όλα τον κύκλο τους Και χαίρω πολύ πρέπει να δεχτώ την πραγματικότητα ως έχει και βάση αυτής να πορεύομαι.

Μα να.. είναι αυτή η περίεργη σχέση μου με το τέλος οποιοδήποτε τέλος που ποτέ δεν μπόρεσα να χωνέψω Θες να “συνεχίσουμε να τα λέμε” παρόλ’ αυτά κάποια στιγμή Καλά, θα δούμε..

[belafode]

Τα σαββατα της ελπίδας.

[belafode]

Κοράλλια θα φορέσεις στα μαλλιά θα μου δίνεις φιλιά που έχουν γεύση κεράσι...

[belafode]

“είπες πως θα'ρθεις να με δεις, δυό χρόνια κι έξι μήνες.”

— Σωκράτης Μάλαμας

[belafode]

Και ρε σεις παραδεχτείτε το, το να ανακαλύπτεις καινούργια μουσική είναι από τα πιο όμορφα κ ευχάριστα συναίσθηματα που μας έχουν απομείνει.

[belafode]

Οι άνθρωποι το πιο συχνά δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους Τα δίνουν – τάχα χαιρετώντας – σ’ άλλους. Τ’ αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες. Ή – το χειρότερο – τα ρίχνουνε στις τσέπες τους και τα ξεχνούνε. Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα. Ένα σωρό ποιήματα άγραφα.

- Τα Χέρια, Αργύρης Χιόνης

[belafode]

[belafode]

- Γιατί δεν το στρώνεις πρώτα ; - Τα ξέστρωτα κρεβάτια είχαν ανέκαθεν περισσότερο ενδιαφέρον.

[belafode]

Ταξίδι στα Κύθηρα (Θόδωρος Αγγελόπουλος,1984)

[belafode]

[belafode]

Για κάποιους ανθρώπους πάντα θα είσαι εκεί. Οσες αποστάσεις κι αν σας χωρίζουν, όσες πικρές κουβέντες κι αν έχετε ανταλλάξει, όσο και αν σε απογοήτευσαν, σε πλήγωσαν, σε άδειασαν. Ένα «σε χρειάζομαι» είναι αρκετό για να μηδενιστούν όλα. Τότε απλά παίρνεις την καρδιά σου και τρέχεις.

[belafode]

κάποτε...

Κάποτε είχα όρεξη.

Κάποτε είχα όρεξη να γράψω.

Κάποτε είχα όρεξη να δωθώ, να αισθανθώ, να αγαπήσω.

Να προσπαθήσω.

Νομίζω πάει καιρός.

[belafode]

Η ζωή ένας συνεχής αγώνας

Η τέχνη είναι ό,τι έχω,

ό,τι με κάνει απ’ τον μέσο να απέχω

ηρεμεί την ψυχή μου κι έτσι αντέχω.

Χαρούμενη μα δυστυχής.

Έτσι με ‘μάθαν να ζω,

μάλλον να ακροβατώ.

Ρισκάρω.

Κερδίζω και χάνω

Το σκοινί κόβεται όταν στην ευτυχία φτάνω

και ξανά απ’ την αρχή.

Ίσως μια μέρα να φύγει η βροχή.

Πιθανόν να αργεί

μα η ελπίδα δε θα σβήσει πρωτού το τέλος να ‘ρθεί.