arsenixwo

[arsenixwo]

Sana hasret, kavuşmaktan kolay.

[arsenixwo]

Senin bende açtığın her bir yaraya denk olarak sanki her seferinde vücudumu kızgın demirler mühürlüyor.

[arsenixwo]

Gecenin ilerleyen saatlerindeyiz, tıpkı saatler gibi günler de geçiyor. Sen bana geç kalıyorsun ben sana geç kalıyorum, nereye sığdırmalıyım bu anestezisiz kalbime atılan dikişleri. Uzağımda değilsin, beraberiz bir nefes kadar yakınız bazen ama yetmiyor anlamıyorsun. Nefes kadar yakın olmak bile tamamıyla bana geldiğin anlamına gelmiyor, işte asıl ipler de burda kopuyor. Ellerimi saçlarında özgürce, nasıl istersem öyle gezdirebilirim. Gezdiriyorum. İstediğimde ellerini tutabilirim. Tutuyorum. İstediğimde yüzüne, sana istediğim gibi dokunabilirim. Dokunuyorum. Bacaklarım uyluklarının üstünden sarkıyor, dışarıda kar yağıyor. Parmak uçlarımı öpüyorum sen yokken, saçlarına daldırıyorum ellerimi. Ne sorgu, ne sual. Kaderine mahkûm, melankolik, ölüme susamış bir suçlunun, idama götürülüşü gibi boyun eğiyorsun bana. Gözlerin kapanıyor, kendini huzura mı bırakıyorsun yoksa kaderine mi mahkûmsun? Ellerim kayıyor ara sıra, yanaklarında duruyorlar, boynuna tutunuyorlar yerlerini tanıyorlarmış gibi. Usulca kaldırıyorsun sende elini, elimi tutuyorsun sanki kırılgan bir çiçeğin yapraklarına dokunur gibi tutuyorsun elimi. Dudaklarına gelince ellerin, elim. Duruyorsun, yavaşça indiriyorsun elimi tutan elini. Elin eski konumuna, uyluklarımın üstüne geri geliyor sakin ve narince yerleşiyor yerine, sakin olduğu kadar sert ve bırakmak istemeyen tutuşuyla yakıyor değdiği yeri. Aynı zamanda rahat ve biliyor. Elimi dudaklarından çekmeyeceğim, biliyor. Dudaklarını elime sürtüyor, sonra duruyor, öpmüyor veya sert davranmıyor. Sadece elim, dudaklarının üzerindeyken dinleniyor, dudaklarını hissediyorum ellerimin üzerinde. Parmak uçlarım saçlarına hasret halde geri dönmek için hareketleniyor, birden hızlı ama kibar şekilde yakalıyor elimi tekrar dudaklarına yaslayıp gözlerimin içine bakıyorsun, ne kadar yakıcı farkında değilsin. Elim yanaklarına yaslıyken bakıyorsun gözlerime, basit bakışlar değil bu, herkes bu kadar yakıcı ve derin bakamaz. Korkuyorsun, korkaksın. Gözlerime daha fazla bakamazsın ya da avuçlarımı öpemezsin sen, korkarsın. Ellerimde dinlendirdiğin dudaklarını, dudaklarımın üzerinde dinlendiremezsin sen, korkaksın.

[arsenixwo]

Sana inanmak ve seni böylesine sevmek mi bilmem ama böylesine düşlemek seni.. Ne kadar mantıklı aklım hayalim almaz. Sana gelmesem olmaz, sana gelinmese olmaz. Senden gitmek olmaz, senden vazgeçmek olmaz. Hatrı kalır parmak uçlarımın, amanın! Saçlarına dalamadılar, bedeninde kaybolamadılar diye. İmkansız olmamız bu kadar barizken bile senden vazgeçmek olmaz. Uyku uyumaz gözkapaklarım kapanmaz rüyama giremeyeceksen. Seni sakınmak istememek olmaz, böylesine güzelken, böylesine dinden çıkaranilrcekken. Seni düşünmemek olmaz, her zerreni, ayrı ayrı özenle. Seni görünce sesim titremese, ellerim benden kontrolsüz hareket etmese, kalbim sekteye uğramasa, dünya dönmeyi bırakmada olmaz. Anlamalısın artık, seni sevmemek olmaz.

[arsenixwo]

Gecemin en değerli dileği.

[arsenixwo]

Anlatsana bana biraz daha kendini. Bıraksana şafak sökene kadar, sonra tekrardan güneş ufuktan batana kadar dinleyeyim seni. Boşver gündüzler olmasın, geceler bize kalsın.

[arsenixwo]

Tanrı’na birdahaki gözgöze gelişimizde söyle; bir dinsizin o’nun ilk emrine seve seve itaat edeceğini söyle.

[arsenixwo]

Dudakların zehir, bense tımarhaneden kaçmış başıboş bir deli.

[arsenixwo]

Nefes almak diyorum, kollarının arasına girmekle eşdeğer.

[arsenixwo]

Diyeceklerim yalnızca bu kadar.

kendi vatanı hariç her ülke için ses çıkaran bir toplum.

[arsenixwo]

Katil bile olsan ilk cinayetin, ilk kurbanın, seni ilk kez ve son kez öyle ben göremedim diye üzülürüm.

[arsenixwo]

Bir psikolog gibi konuşup hasta biri gibi yaşarım.

[arsenixwo]

Varlığın bile ilhamımdır. Daha kokunu, teninin sıcaklığını bilmeden, nefesinden öpmeden. Böylesine ve asla öylesine olmadan.

[arsenixwo]

Bir sen, bir Türkistan..

[arsenixwo]

Sesin her gün ninni gibi gelirken, o gün ağıtımmış gibi geldi.

[arsenixwo]

Dudakların zehir, ve onlara ulaşmak çiçek yutmuş gibi bir his.

[arsenixwo]

Hem şükransın hem pişman.