antonis-gr

[antonis-gr]

«Βιάζεσαι πάντα

να φύγεις

λες και αν προλάβει

να σ’ αγαπήσει κανείς

θα κινδυνεύσεις.»

-Ρενέ Στυλιαρά.

[antonis-gr]

Με θέα την θάλασσα θα ερωτευτούμε

[antonis-gr]

Στην ζωή μου δεν έχω μέτρο ή πίνω fanta χωρίς ανθρακικό ή κατεβάζω 5-6 vodka

Ή κλίνομαι στον ευατο μου ή λέω τους προβληματισμούς μου σε όλους

Ή υπέρ αναλύω Ή πράττω χωρίς σκέψη

Άλλωτε ρομαντική κι αλλωτε σκληρή ρεαλιστρια το μέτρο δε μου άρεσε ποτέ

[antonis-gr]

Αυτός ο χρόνος που περασε ηταν για μένα ο πιο δύσκολος που έχω ζήσει έως τώρα. Ήρθε και με βρήκε η συνειδητοποιηση του πιο δυνατου, καταλυτικου συναίσθηματος, αφύλαχτη, αδαή, σχεδόν επιπόλαιη. Η πληγή που άνοιξε είναι απύθμενη. Και όχι δεν βγήκα δυνατότερη κι ωριμότερη από όλο αυτό. Βγήκα διαλυμένη και γερασμένη. Παρ' όλα αυτά, ίσως είναι η πρώτη φορά σε όλα αυτά τα χρόνια, που πιστεύω ότι οι πληγές δεν είναι μόνο αίμα, πόνος. Αλλά και επούλωση. Το μετά. Η δική μου μού άφησε λοιπόν δυο δώρα. Το πρώτο είναι που πάτησα ξανά στα πόδια μου, και πραγματικά δεν έχω ανάγκη κανέναν. Αλλά θέλω, να εχω διπλα μου εναν ανθρωπο να μοιραζομαι. Απο επιλογη. Και το δευτερο, πως οι φιλοι μας, που ειναι οντως οι οικογενεια που επιλεγουμε. Που ειναι διπλα μας στα ευκολα, στα δυσκολα, στα αδιαφορα. Στα ολα. Εχουν αναγκη το ιδιο και εκεινοι απο μας. Να μν χανομαι. Στα δικα μου. Να μν βουλιαζω.

Ακόμα, δεν έχω καταφέρει να γελάσω από μέσα μου. Να χαρώ.

Αλλά πιστεύω στον χρόνο που πρέπει να δίνουμε σε όλα.

Θα έρθουν καλύτερες μέρες.

Και στο τέλος ένα μετ��άει.

Να είσαι εσύ καλά με τον εαυτό σου.

Να αγαπάτε. Περισσότερο από ότι σας αγαπούν.

[antonis-gr]

Η ζωή δεν είναι οι μέρες που πέρασες

αλλά οι όμορφες στιγμές… που έμειναν

στην ψυχή σου..

[antonis-gr]

Ούτε που πρόλαβα να σου πω τη μοναδική μου ιδιότητα

Είμαι συλλέκτης.

Συλλέγω το πιο σκληρό και σπάνιο πράγμα του κόσμου, στιγμές.

Έτσι κι αλλιώς τα πράγματα θα κυλήσουν, όπως θέλουν αυτά.

Η ζωή ξέρει κι εγώ την εμπιστεύομαι.

Είμαι απ’ αυτούς που πάντα κάπνιζαν φτηνά τσιγάρα.

-Φτηνά τσιγάρα 2000

[antonis-gr]

Κάπου - κάπου σκέφτομαι ότι συζητάμε τα αυτονόητα.

Σεβασμός.

Ευγένεια.

Ειλικρίνεια.

[antonis-gr]

[antonis-gr]

🇩🇪

[antonis-gr]

Αδιέξοδο

Αθήνα. Μια πόλη που κάποτε έσφυζε από ρομαντισμό. Τώρα απλά περιπλανιόμαστε στα χαλάσματα, απολαμβάνοντας την μελαγχολική της μελωδία.

Περιπλανιόμαστε γεμάτοι άγχος. Γεμάτοι απογοήτευση. Τόσο γεμάτοι που καταλήγουμε να νιώθουμε άδειοι.

Ξημερώνει και σε πνίγει ξανά εκείνο το αίσθημα φυγής. Χωρίς να ξέρεις από τι θες να απομακρυνθείς. Κοιτάς τον ουρανό και νιώθεις τον αέρα. Θέλεις να γίνεις ένα με τα αστέρια.

Και βυθίζεσαι σε σκέψεις. Έτσι δειλά. Βυθίζεσαι. Βυθίζεσαι.

Περιμένεις η μελωδία να σε κουράσει. Να κάνουν οι σκέψεις επιτέλους μία παύση. Καταβάθος όμως ξέρεις. Πως απόψε από το αδιέξοδο δεν θα βγεις. Κλείσε τα μάτια και άκου.

Καλημέρα. Ελπίζω να ξεκουράστηκες! Εγώ; Εγώ ακόμη βλέπω συντρίμμια.

[antonis-gr]

Να σε παρω μια νύχτα μαζι μου να γίνουμε θέαμα.

[antonis-gr]

Κουράστηκα,

αγάπη μου,

να κρύβομαι απ’ την πληγή μου.

Συναισθηματικός μετανάστης στην πατρίδα της λήθης.

- Ρενέ

[antonis-gr]

Κι έτσι σκυμμένοι στην άβυσσο, νογούμε σύγκορμα, σύψυχα, να μας κυριεύει τρόμος.

Από τη στιγμή εκείνη αρχίζει η Ποίηση.

- Νίκος Καζαντζάκης

[antonis-gr]

Σε μια ταράτσα, κρύβονται όλα τα μυστικά μας

[antonis-gr]

Το Εγκώμιο της Θαλάσσης

Η θάλασσα είναι η μόνη μου αγάπη.

Γιατί έχει την όψη του ιδανικού.

Και τ’ όνομά της είναι ένα θαυμαστικό.

-K. Καρυωτάκης

[antonis-gr]

[antonis-gr]

Έχω ελπίδες ελάχιστες και έχω

φύλακα άγγελο έναν μαυροφορεμένο,

μας έδεσε το πεπρωμένο,

κρατάει μακριά το κακό.

Έχω ελπίδες ελάχιστες και έχω

στον βοριά που μανιάζει εκείνον απάγιο

θα'ναι καλύτερα αύριο,

αγάπη μου κάνε κουράγιο.

Brando x Marseaux || Κουράγιο