anamonne

[anamonne]

Certaines personnes devraient être oubliées. (Bazı insanlar unutulmalı.)

[anamonne]

Kontrol sende olursa ne kadar yara açtığını ve yaraları nasıl kapatacağını bilirsin. Yaraları kapatacağını bilirsen korkmana gerek kalmaz. Acının geçici olduğunu da biliyor olursun. Ama artık kontrolümü kaybediyorum.

[anamonne]

En fait, c’est le temps qui a enlevé ce qui existait. (Aslında var olanı oradan kaldıran zamandı.)

[anamonne]

Oysa benim ruhumda savaş var. Durmadan ölüyor içimdeki insanlar.

[anamonne]

Huzur ancak gökyüzünde vardır. Biz ise yeryüzündeyiz.

[anamonne]

yaralarımın etrafına yıldızlar çizdin ama şimdi kanıyorum

[anamonne]

crier la douleur à l'intérieur. (içindeki acıyı haykır)

[anamonne]

Bir bana mı bu puslu anılar?

[anamonne]

İblislerim pusuda bekliyor, gölgelerde sırıtıyorlar, cilalı dişleri parlıyor, bugün bunun kolay bir cinayet olacağını biliyorlar.

[anamonne]

Bana yıldız diyor ama kendi gözlerindeki yıldızları bir görse. Ah o yıldızlar, hayatım oldu benim.

[anamonne]

“yıldızlara bakmamış insanların derin dertleri yoktur.”

[anamonne]

Sanki yağmuru taşıyan bulutlar peşimdeydi.

[anamonne]

Kurumuş bir çiçek buldum, mektupların arasında..

[anamonne]

Zor olan kaybolmak değildir. Zor olan eve dönmektir.

[anamonne]

En güçlü büyülerimiz sözlerimizdir. Hem inciten hem iyileştiren sözlerimiz.

[anamonne]

Gözünde ölmek istemediğim bir yaşantı saklı.

[anamonne]

Ben yine de ısrarla senin bahçede büyümek isteyen bir papatya olacağım. Susuz kalsam da büyümek için uğraşacağım.