Text
Doktoruma mektup
Peki doktor İnsan bir başkasını cezalandırmak için mi intihar eder
Daha önce çevrenizdeki insanlara yük mü oluyorum acaba düşündünüz mü
Canını en yakını hatta hayatını en yakını tarafından darma duman edilmiş ( hayallerinden heveslerinden vaz geçirilmiş ) biri için ne dersiniz tamam bu olaylar oldu ama kendi istemeden yaşandı engel olamadı ve bu düğüm kör düğüm hala daha çözülemiyor
Siz hiç bir şeyler olsun diye çok isteyip hatta bunun için de kendinizi bitirdiniz mi bitirmiş biri olarak soruyorum bitirmiş ve başaramamış biri olarak siz başardınız mı mutluluğu nasıl bir his
Bak doktor bu seninle ilk görüşmemiz değil belki son olur bilemeyiz bu odadan çıkıp merdiven boşluğundan atabilirim kendimi kafam çok karışık sevdiğim insanlar çok değer verdiğimden hep kaybettim biliyorum biliyorum hayat benim hayatım ama bu hayata gelmek benim kararım değildi insanlar seçim yapar seçtiği yollar da ilerlerken zorluk çıkar ve bunun üstesinden gelebilirler çünkü bu yolu onlar seçmiştir bana seçim hakkı verildiğini sanmıyorum bile ama karşımda sürekli zorluk boyumdan büyük zorluk ben gelemiyorum üstesinden çünkü bu yolu ben seçmedim bana sunmadılar seçenek tuttular kolumdan çektiler beni içeri ve şimdi diyorlar ki geç biz sana destek olucaz olmuyorlar da yalnızım kendimi çaresiz ve yalnız hissediyorum kimseye duygum kalmadı insanlara beslediğim tek duygu sinir ve nefret yoruldum benim hayatım yokmuş gibi davranılmasından istediğim şeyi yaparken sanki dünyanın sonu getirmişim gibi azarlanmaktan çok yoruldum bıktım sığındığım her insanın alay eder gibi bana geçer sen kafana çok takıyorsun eğlen gez toz hoşlandığın şeyleri yap demesinden çok sıkıldım bana bunları diyen aile bireylerimin de bunları ben yaptıktan sonra benzettiği yanlış insanlar veya sanki evi araziyi satmış da tek zar da kaybetmişim gibi davranması yordu o kadar çıkmaza soktu ki beni ne yapıcam bilmiyorum sıkışmış gibiyim attığım her adımda yahut yaptığım her eylemde acaba ne derler düşüncesine istemsiz kapılmaktan çok sıkıldım.
İntihar etmek cesaret isteyen bir şey ve bunun bir kurtuluş bi huzura kavuşma şekli olmadığını bir çok insan gibi ben de biliyorum ama içimdeki kin ve öfke zamanla bana bunu n doğru olduğunu düşündürtüp bu cesareti toplamama yardımcı olmaya başladı artık intihar için belirli yolları kafamda kurmaya başlattı ki ben eskiden böyle aptalca şeyleri çok hatta hiç düşünen biri değildim insan,hayvan, gül , seven biriydim artık ne gülün rengi kaldı gözümde ne de hayvanın şevkati. bi insan ölmüş denildiğinde üzülen biri olarak bu haberi aldığımda rahmet eylesin diyip yanına komşu gidicez yakında diyen biri oldum ve bu bana haz vermeye başladı
Yalnızlıktan korkan biriydim ben daha önce size anlattım mı bilmiyorum şimdi ise Yalnız kalmak istiyorum ne arayanım olsun ne soranım bir başıma kalmak bana daha güzel geliyor bir de kendimce bir hata yaptım hayatıma birini aldım aklımda başka biri var iken sıkıntı da şu hayatımdaki insana hiç bir duygu besleyemiyorum ben sanki günümü geçirmek için konuşuyorum onunla oysa o beni çok seviyor bunu hissediyorum hissettikçe de ondan soğuyorum onu kırmaktan korktuğum için de rol yapıyorum severmiş gibi bu beni kendimden de soğutuyor kendim demişken kendim için ne yapıyorum tam anlamıyla hiç bir şey ne bakım yapıyorum ne düzenli traş oluyorum kuru bir yaprak gibiyim savrulup duruyorum
10 notes
·
View notes
Text
Ben hayat denilen bu filmin sonunu erken izlicem
1 note
·
View note
Text
Yıkıldım nefesim kesildi seninle kalan fotoğraflarımız karşıma çıkınca
0 notes
Text
Yıllar geçti aramızdaki mesafeler arttı ama sen hala bana çok yakınsın
0 notes
Text
Her şeyi bırak da gitmeden 2 senelik psikolog paramı verseydin ilaçları ben zaten karşıladım
4 notes
·
View notes
Text
Sinirim sana değil yanlış anlama beni seni merkezi yapan sikik kalbime
2 notes
·
View notes
Text
2 notes
·
View notes