ahenkte

[ahenkte]

bu şarkının içinde yaşıyorum

[ahenkte]

"kendi düşüncelerinle yüzleşecek kadar güçlü olmadığında yalnız olmaktan beteri yoktur. bir müddet katlanabilirsin ama sonra. sonra daha fazla yalnız kalamazsın. bir şeyler yapman gerekir, ne kadar aptalca olursa olsun. yalnız olmadığına kendini inandırman gerekir. yalnız olsan bile."

[ahenkte]

belli belirsiz birer gölge halide bile olsa görebilmek, bir aynanın önünde durmak ve koyu, zor görülen bir lekeye bakıp, bu benim yüzüm diyebilmek, öteki ışıklı şeyler bana ait değil

[ahenkte]

oysa bir kenti dürtüp irkiltecek yaşımda. ağzımda parlayan mermi, alnımda bulduğum şiddet. ne acı aramadan bir uzakta bulmuştum kendimi. adıma yakışacak reklam. adıma ilişecek bir ıslık arıyordum. atların boynuna benzer cilveli ölümlerdi üşüştüğüm. gittikçe kendime benziyorum

[ahenkte]

seni görmek istiyorum ve bu istek saat ilerledikçe müthiş bir hüzne dönüşüyor

[ahenkte]

sonuçta her şeyin değil ama pek çok şeyin gerçekliği senin kendini neye inandırdığınla ilgiliydi

[ahenkte]

onu ara sıra herkesten gizli özlediğimi biliyordum. ama özlediğim o muydu, onun yanındaki kendim miydi, yoksa o eski güzel günler miydi, karar vermesi zordu

[ahenkte]

taze bir günün içimdeki ılık güneşi kadar berrak ve hissedilmeyi özleyen

[ahenkte]

bilinçli ve incelikli bir şekilde yaşamak, hayatın yalnızca asli gerçekleriyle yüzleşmek ve öğreteceklerini öğrenip öğrenemeyeceğimi anlamak ve ölüm kapımı çaldığında yaşamamış olduğumu görmemek için ormana gittim. yaşam olmayan şeyi yaşamak istemiyordum. yaşamak bundan daha kıymetlidir. tamamen zorunlu hale gelmedikçe teslimiyete boyun eğmek de istemiyorum.

[ahenkte]

hissetmeyi erteliyorum

[ahenkte]

"....söylediğim bir şeyi savunuyorum mu demektir? söylemek savunmanın bir biçimi mi? oysa ben söylediğim her şeyi hem yarı yarıya savunmak hem de yerin dibine batırmak istiyorum. söz aynaysa , yansıtır yalnızca - hiç bir zaman kendisi değildir. insanlar bu aynaların düz mü eğri mi olduğuyla ilgilidirler; benimse aynaları kırmak en büyük zevkim."

[ahenkte]

yaşa, nereye yaşayacaksan. dağlarda kamp kur, deniz kıyılarında yürü, ağzını göğe dayayıp yağmur damlalarını yala, yosun kokulu şarkılar dinle, kalbini kıran şiirler oku, yaşlı bir çınarın altında uyu, sevgilinin kollarında uyan, şarapla sarhoş ol, aşk acısıyla ayıl. ne varsa eksik bıraktığın tamamla

[ahenkte]

sesine, yavaş yavaş çöken akşam karanlığı karışmıştı

[ahenkte]

bugüne kadar hep, büzülüp uzaklaşması gereken şeyin genel olarak dünya olduğunu sanmıştı. oysa dünya değildi, insanlardı. öyle görünüyordu ki dünyada, insanları boşalmış bir dünyada pekâlâ yaşanabilirdi.

[ahenkte]

bildiği iki duygu kıpırtısı varsa, biri her ayki migren yaklaştığında içinin hafiften kararması, öteki de migren geçerkenki hafif ferahlamaydı.

[ahenkte]

her tanım bir ağı parçalıyor gibi çevremizde azgın atlar boşandıkça sesimin avlusundan

ismet özel

[ahenkte]

sadece kendine aitsin sen. peri kadar hafıfsin, bir bulut bile değilsin. artık kendini ancak saçılarak, yayılarak, akarak ve uçuşarak sürdürebilirsin. kendine koyduğun addan başka bir ada sahip değilsin. her yerden, her şeyi, olduğu gibi bırakarak gidebilir, hep göçte olabilirsin. dokunduğun hiçbir şeyde izini bırakacak, gördüğün hiç kimsede adını biriktirecek değilsin.