27-made in Greece.•30αριζουμε και μυαλό δεν βάλαμε.-
Last active 3 hours ago
Don't wanna be here? Send us removal request.
Text
1K notes
·
View notes
Text
Μα πια,δεν είμαστε παιδιά.Δεν ζηταμε από κανέναν άδεια για να βγούμε,ούτε το σκαμε κρυφά απ'το παράθυρο,οταν μας απαγορευθεί.
Να που τώρα,καθόμαστε από μόνοι μας σε μια γωνιά του καναπέ, κουλουριασμενοι αγκαλιά με μια κουβερτα και ας έχουμε το ελεύθερο να πάμε όπου θέλουμε.
Αφήνουμε το τ��λέφωνο σε μια γωνιά παρατημένο και παρακαλάμε -παραδόξως-,να χτυπήσει .Και δεν χτυπάει το γαμήδι.Σε εμπιστεύονται πια.Μεγάλωσες αρκετά για να τα βγάζεις πέρα και να μην έχεις κανέναν τους αναγκη.
Παρακαλούσες τον χρόνο να περάσει γρήγορα,να μεγαλώσεις,να 'σαι ελεύθερος.
Δεν το λες,όμως τα βράδια δακρύζεις καμία φορά ευχόμενος τώρα,να γυρίσει πίσω.
Νοσταλγείς εκείνο το ζεστό πιάτο με τις φακές που σου έφτιαχνε η μάνα σου και γκρίνιαζες κάθε φορά.
Νοσταλγείς το να 'χεις κάποιον που φοβάται μην σε χάσει.
Καθώς σου λένε ότι είσαι αρκετά ικανός πια,θες με όλη σου την δύναμη ,να τους φωνάξεις πως δεν είσαι.
Πως είσαι ακόμη ένα παιδί,που λυσσά για την αγκαλιά της μάνας του.Να τους πεις πως δεν είσαι έτοιμος να τα βάλεις ακόμη με τα θηριά του έξω κόσμου.Πως κουράστηκες να παλεύεις.Πως δεν μπορείς άλλο.
Θες να γυρίσεις στο παιδικό σου δωμάτιο.Εκει που ο πόνος πάντα ήταν λίγο πιο υποφερτός.Εκει,που τα δάκρυα στέγνωναν πριν καλά καλά το καταλάβεις.
Θες να πιστέψεις ξανά στα παραμύθια,να πάρεις πίσω την χαμένη αθωότητα σου.Γιατι ο κόσμος σε τρομάζει.Αδυνατείς να τον καταλάβεις.
Γιατι είσαι ακόμη ένα παιδί,εγκλωβισμένο σε ενήλικο σώμα.
15 notes
·
View notes
Text
Και σένα, αν με τα τόσα που περάσαμε
τίποτα μέσα σου δε σακατεύτηκε,
μην πολυκαμαρώνεις.
Ίσως,
δεν είχες τίποτε να διακινδυνεύσεις.
[ "Αντιδικίες", 1955, Τίτος Πατρίκιος]
1K notes
·
View notes
Text
i no longer dislike mondays, i’m mature now, i dislike the whole week
2K notes
·
View notes
Text
“Saying yes to happiness means learning to say no to the people and things that stress you out.”
— Unknown
6K notes
·
View notes
Text
“Κι όταν όλος ο κόσμος έφευγε και μέναμε οι δυο μας ανάμεσα σε άδεια ποτήρια και βρώμικα σταχτοδοχεία, τι όμορφο που ήταν να ξέρω πως βρισκόσουν εδώ. [..] Ήσουν αυτή που δεν έφευγε.”
— Χούλιο Κορτασάρ, Μετά τις γιορτές
445 notes
·
View notes
Text
When people ask me what my type is, but I fall in love with people's mindset, their character and the way they express themselves and treat others.
3K notes
·
View notes
Text
2K notes
·
View notes
Text
[ Ένα ποίημα είσαι.
Πολλοί θα σε διαβάσουν.
��ίγοι θα σε καταλάβουν.
Ένας θα σε νιώσει.
Ένας αρκεί.
Ίσως γι' αυτόν να έχεις γραφτεί. ]
124 notes
·
View notes
Text
Συναισθηματικά Αναλφάβητοι
Εκείνη ήταν ανοιχτό βιβλίο γεμάτο ποίηση
Εκείνος έβλεπε μόνο άδειες σελίδες
90 notes
·
View notes
Text
3K notes
·
View notes
Text
11K notes
·
View notes
Text
god my heart hurts . it hurts so much
5K notes
·
View notes
Text
2K notes
·
View notes