4-leesdossier-aaron - Tumblr blog

[4-leesdossier-aaron]

Middeleeuwse Quote

`De rijke is niet gelukkiger dan hij die genoeg heeft´ - Solon

Veel mensen tegenwoordig hebben de gedachte dat geld gelukkig maakt. Maar geld is eigenlijk een bijzaak. Wanneer je genoeg voldoening hebt van je vrienden en familie. Op een gegeven hoef je ook niets meer en dan heb je genoeg. En zo´n situatie maakt je echt gelukkig.

[4-leesdossier-aaron]

Say Cheese!

Het boek Kaas gaat over een man genaamd Frans Laarmans die woont in Antwerpen samen met zijn vrouw en zijn kinderen. Hij is werkzaam als Klerk bij de General Marine and Shipbuilding Company in Antwerpen en dat bevalt hem prima, het is alleen niet heel spannend. Frans ontmoet meneer Van Schoonbeke, een vriend van zijn broer, hij biedt Frans een baan als kaas handelaar aan. Frans laat zich verleiden door de praatjes van Van Schoonbeke en gaat op dit voorstel in en wordt kaashandelaar. Een grote reden hiervoor is zijn ongemak bij zijn leefomgeving. Mensen zien hem als een onwaardig persoon, maar door deze baan aan te nemen dacht Frans hun van hun mening te doen veranderen. Hij regelt verlof bij zijn oude baan als Klerk en gaat zich richten op het verhandelen van kaas. Helaas pakt dit niet goed uit en komt hij weer terug bij zijn oude leventje.

Ik vond dit boek goed, omdat er een duidelijke verhaallijn is. Dit houdt in dat het boek niet vaag is en dat ik het hele verhaal goed heb begrepen. Als ik het boek niet goed zou begrijpen was er vrijwel grote kans dat ik het boek niet zou hebben afgemaakt. Maar gelukkig was dit niet ter sprake en vind ik het dus een goed boek.

[4-leesdossier-aaron]

Een zwemmende nacht

In het boek Nachtzwemmen gaat het over een groep vrienden die in hun eindexamenjaar zit. De hoofdpersonage van het boek is Antonie Rauhfaser. Het perspectief van het verhaal is vanuit hem. Je komt alleen te weten over hem, hoe hij zich ontwikkelt tot verschillende ervaringen en situaties en welke gevoelens hij heeft op deze momenten. Een goed voorbeeld hiervan is zijn eerste seksuele ervaring. Deze is niet met het meisje die hij al een lange tijd leuk vind, Iris, maar met Johanna die belangstelling blijkt te hebben voor hem.

Ik lees graag boeken met een ik-perspectief, en daarom vind ik Nachtzwemmen een goed boek. Ik als lezer kon goed begrijpen hoe Anthonie zich voelde en welke situaties hem bezig hielden. Zo voel je je als lezer eigenlijk net zoals de hoofdpersoon uit het boek. En dit gevoel maakt een boek voor mij vrijwel nooit saai.

[4-leesdossier-aaron]

undefined

Dit is mijn Why I love this book.

[4-leesdossier-aaron]

Alinea opdracht Het lek in de eeuwigheid.

Het thema van het boek is angst. De hoofdpersonage van het boek is Didine. Didine denkt dat alles wat om haar heen gebeurt grote gevolgen heeft. Met verschillende gebeurtenissen in het verhaal toont de schrijver dit aan: blz 579 (Toen...geld). Didine maakt als het ware van alle situaties die een mug zijn een olifant. Haar man ging bijvoorbeeld uit huis en denkt meteen dat hij niet meer terug zal komen.

[4-leesdossier-aaron]

Balansverlag

Ik ben zelf niet een grote lezer geweest, ik las meestal alleen boeken omdat het moest. Het eerste waar ik aan denk bij een boek lezen is, wanneer ik er klaar mee was en hoeveel bladzijden ik moest lezen om het boek uit te hebben. Maar ik had dit jaar besloten om open te staan voor wat moeilijker en dikkere boeken. Mijn smaak is hierdoor veranderd. Ik las vooral sciencefiction, maar lees nu vooral romans. Ik heb hiervan geleerd dat je van dit soort boeken een veel betere woordenschat krijgt en dat ik deze boeken toch wel interessant vind om te lezen.

Mijn manier van lezen is hierdoor dus ook veranderd. Eerst wilde ik boeken die ik las zo snel mogelijk lezen en afraffelen om een boek uit te hebben. Door zo te hebben gelezen heb ik vaak een boek niet goed begrepen. Achteraf best zonde dus. Nu lees ik boeken rustiger en uitgebreider om boeken beter te begrijpen.

Ik heb dit jaar een aantal boeken gelezen bijvoorbeeld “Het Diner van Herman Koch en “Nemesis” van Simon de Waal. Deze boeken gaan over misdaad. Ik ben zelf een liefhebber van detectiveromans, waardoor ik dit soort boeken ook fijner vond om te lezen. Misdaad is dus voor mij een favoriet onderwerp om te lezen.  Maar ik heb dit jaar ook het boek “Het Gouden Ei” van Tim krabbé. Dit is een boek dat ik niet echt leuk vond, omdat dit een thrillerroman is. Ik vind deze boeken saai omdat ik ze persoonlijk vaak voorspelbaar vind.

Ik heb geen favoriete boek op het moment, omdat ik denk dat ik eigenlijk nog te weinig boeken heb gelezen om een favoriet boek te hebben.

Ik ga dit jaar meer boeken lezen dan ik normaal doe. Ik wil namelijk mijn smaak over boeken verbreden.

[4-leesdossier-aaron]

Geen toestemming Voetbal Betrapt

Het was een warme dag. De Italianen en de Nederlanders verveelden zich en wilde wat doen. We kwamen op het idee om te gaan voelballen, maar het voetbalveld was best nog wel een eind lopen van het kamphuis af. We hadden toestemming nodig. De begeleiders van Nederland waren aan het slapen, dus we vroegen of de Italianen toestemming wilde vragen aan hun begeleiders. Tien minuten later kwamen de Italianen terug met toestemming van hun begeleiders. Na een uur te hebben gevoetbald, besloten we terug te gaan naar het kamphuis. We gingen terug, alleen op een gegeven moment wamen we iemand tegen, het was de kampleider. Hij kwam boos naar toegelopen en nam ons mee naar het kamphuis.  De Nederlanders zeiden dat ze dachten dat de Italianen toestemming hadden gekregen van de begeleiders en daarom gingen voetballen. De Italianen zeiden hetzelfde alleen dan over de ons, de Nederlanders. De kampleider stond op het punt boos te worden en ons naar huis te sturen. Maar toen werd ik wakker...

[4-leesdossier-aaron]

De vrucht vol met passie.

“Maar dat is onmogelijk,’ zeg ik. ‘Ik heb een kind, een zoon van dertien!” Ik heb het boek de passievrucht gelezen, dat is geschreven door Karel Glastra van Loon. De auteur is geboren in 1962 in Amsterdam. Op school raakte hij geïnteresseerd in schrijven. In 1999 kwam “De Passievrucht” uit. “De Passievrucht” is verfilmd. De film is uitgebracht in 2003. De regisseur van de film is Maarten Treurniet. Maarten Treurniet is geboren in 1959. Ik vond het boek indrukwekkend vanwege de plottwist en daarnaast vond ik het boek spannend, omdat je door de afwisseling in het heden en verleden de personages van het boek beter leert kennen en zo ga je je bedenken wie de dader is. Het boek was indrukwekkend door de plottwist: Armin de vader van Bo, wil met zijn “nieuwe” vriendin een kind, maar Armin komt erachter na een test dat hij al zijn hele leven onvruchtbaar is. Ja dat klopt, hij is dus niet de biologische vader van Bo. Armin is gebroken en hij start een onderzoek naar de man, waarmee zijn ex is vreemdgegaan en dus vader van Bo is. Dit onderzoek eindigt als Armin een briefje ontdekt op de zolder van zijn vader, waar Monika laat weten dat ze zwanger is van Armins vader. De eerste regels van de brief luiden: Lieve Bo, Terwijl ik dit schrijf, kijk ik naar je. Je speelt met een plastic ring, waarvan ik niet weet hoe je eraan komt. Ik kijk naar je en denk: Ik hoef deze brief niet te schrijven, want je lijkt op je vader, zoals je vader op zijn vader lijkt. En hoe dat zo gekomen is hoeft niemand ooit te weten. Het is een geheim tussen mij en de man die jij opa zult gaan noemen – en dat kan maar beter zo blijven. Maar God weet dat wat beter is voor de mensen, meestal niet gebeurd. Bo is erg verbaasd en weet niet wat hij moet zeggen.

Het boek was spannend, door de afwisseling in het heden en verleden kom je steeds meer te weten over de personages en ga je bedenken wie de dader is. Ik heb ook meerdere malen een verkeerde dader aangewezen, bijvoorbeeld Robert. “Ik heb onlangs reden gekregen,’ begin ik omslachtig, ‘om te denken dat ik in de jaren dat ik met Monika was, om het zo maar eens te zeggen, niet de enige man in haar leven ben geweest.” “Ho, a, als ik het niet dacht!’ zet Robert. ‘He je een brief gevonden die ze om niet meer te achterhalen redenen we geschreven, maar nooit verstuurd heeft? Word je lastig gevallen door een anonieme beller die je midden in de nacht uit je bed belt en in je oor hijgt zat hij zo lekker met Monika kon neuken en dat hij haar zo mist?” “Ben jij nog met haar naar bed geweest in de tijd…’ ‘in de tijd dat ze met jou neukte? Jazeker, mijn beste vriend. Jij neukte al met haar toen ze nog bij mij was, of toen ik dacht dat ze nog bij mij was, weet je wel?” Door dit stuk begin ik te denken dat Robbert de dader is, omdat hij wel toegeeft dat hij seks heeft gehad met Monika, terwijl Monika met Armin was. Maar als je heel even doorleest kom je erachter dat Robbert toch niet de dader is.

Deze recensie is geschreven door Aaron Cohen, klas 3A.

[4-leesdossier-aaron]

De nachtmerrie over het gouden ei.

Je vriendin van acht jaar geleden is ontvoerd en je hebt de kans om te weten wat er met haar is gebeurd. Alleen moet je sterven om kennis te maken met de ontknoping Heb jij dat er voor over?

Dit speelt zich af in Het Gouden Ei van Tim Krabbé. Tim Krabbé is geboren in 1943 op 13 april. Hij schrijft vooral romans en gedichten. Zijn grote doorbraak naar het grote publiek was met Het Gouden EI. Het boek Het Gouden Ei is uitgebracht in 1984. Het boek werd wereldwijd vertaald en er werden meer dan een kwart miljoen exemplaren van verkocht. Hiervoor kreeg hij de Diepzeeliteratuurprijs.

Het boek dat ik heb gelezen is goed, door zijn spanning , vertelwijze van de schrijver en over de verschillende situaties die zich in het boek afspelen.

Het boek is goed, omdat er veel spanning zich in het verhaal afspeelt. Dit is fijn om te lezen, want als er meer spanning is in een boek, wil ik graag doorlezen. Een voorbeeld: “De glazen deuren sprongen voor hem open, hij ging de servicewinkel binnen. Meteen tegenover de ingang was de kassa met rechts daarvan een afdeling met levensmiddelen. Daar was ze niet. Het naar links kijken had hij opgespaard: nu moest hij wel. Door een schap in het midden met Eiffeltorens en puzzels werden twee paden gevormd met aan het eind daarvan de drankenautomaten en een flipperkast. Ze was er niet.”

Ik vond dat  de schrijver een fijne vertelwijze heeft gebruikt in het boek. Dat was namelijk in het auctoriaal perspectief geschreven. De schrijver/verteller weet wat er gaat gebeuren. Hierdoor kom je veel te weten over de personages en situaties die zich in het verhaal afspelen. Hier is daar voorbeeld van: “Het is veel leuker de couleur locale langzaam te zien veranderen. Had Saskia gezegd.”

In het boek verteld de schrijver over veel situaties die zich afspelen in het verhaal. Dit heeft de schrijver goed gedaan, want als het boek zich zou afspelen in weinig situaties maakt dat het boek saai. Door dit zou de lezer minder aangesproken zijn om het boek verder te willen lezen. De belangrijkste situatie in het boek is dat Saskia opeens is verdwenen. De schrijver heeft hier veel situaties omheen geschreven. Door die situaties, die zich om de verdwijning van Saskia afspelen kom je erachter wat er werkelijk met Saskia is gebeurd. Ik vond dit boek dus goed om zijn vele spanning,  de vertelwijze van de schrijver en over de verschillende situatie die zich in het boek afspelen. Dus als je graag boeken leest met deze elementen, is dit boek een enorme aanrader!

“Wat is er met haar gebeurd? Ik ben hier gekomen om u dat te vertellen. Maar er is maar een manier waarop ik dat kan doen. Door u hetzelfde te laten ondergaan.”

 Dit was mijn recensie over Het Gouden Ei. Geschreven door Aaron Cohen, Klas 3A

[4-leesdossier-aaron]

Het Diner

 Wat zou je doen als je zoon samen met wat vrienden een misdaad pleegt? Zou je direct naar de politie rennen, of zou je het stil houden in het belang van je kind.

Dit is naar mijn mening de hoofdgedachte van het boek, omdat hoofdpersoon Paul en zijn vrouw Claire samen een zoon hebben, Michel. Michel ging met zijn neef Rick bij een pin-automaat ‘wat’ geld halen. Bij de pinautomaat komen ze een zwerfster tegen. De jongens irriteren en treiteren haar, maar het werd erger. Een van de jongens gooit een jerrycan naar haar, en die explodeert

Paul Lohman is de hoofdpersoon in het boek “Het Diner”, geschreven door Herman Koch. Door het boek heen kom je er achter hoe het verhaal zich afspeelt door “een diner”, samen met zijn broer Serge en zijn vrouw Babette.

Wat gaat Paul Lohman besluiten? Is hij een vader en denkt hij aan de belangen van zijn zoon, of is hij een vader en denkt hij aan de belangen van de wet?

 Ik vind persoonlijk dat Paul een goede vader is, een man die mysterieus overkomt en iemand die soms agressief over komt.

 Waarom is Paul een goede vader?

Omdat hij alles over heeft voor zijn zoon Michel.

Bijvoorbeeld:

Hij komt erachter dat Michel de zwerfster vermoord heeft, hij reageert heel rustig en  

kalm. Hij reageert niet als andere vaders, zoals hij zelf zegt. Hij lacht terwijl Michel het  

verteld en dat hij later weer als Michel verteld dat Beau hem bedreigt. Dit naar mijn mening wel een beetje vreemde reactie. Hij wordt ook niet boos op Michel. Hij zegt dat het beter is als ze niets doen. Zo komt Paul over als een vader die aan de belangen denkt van zijn zoon, en dus ook een goed vader

Waarom komt Paul mysterieus over?

Er komt in het boek naar voren dat hij een zogenaamde ziekte heef, maar wilt hij niet al te veel over vertellen.

Bijvoorbeeld:

Paul was een geschiedenisleraar tot het uit de hand liep. Hij had “wat” gezegd dat niet kon en moest naar een schoolpsycholoog. De psycholoog stelde vast dat hij een aandoening heeft, maar Paul verteld er weinig over, alleen dat de naam van de aandoening Duits klinkt en de achternaam van degene die de aandoening had ontdekt.

Dit geeft veel ruimte en spanning, maar tegelijkertijd vond ik het vervelend, omdat ik veel liever had gewild wat Paul echt mankeerde. Hij kreeg medicijnen voor, maar op een gegeven moment deed hij niet meer aan die medicijnen.

Waarom komt Paul soms agressief over?

In veel fragmenten van zijn herinneringen is Paul gewelddadig, of heeft agressieve gedachten. Zo heeft hij de rector van zijn zoon Michel in elkaar geslagen omdat ze een discussie hebben. Of hij dreigt zijn fietsenmaker in elkaar te slaan als hij vervelend doet.

“vuil, vies, stinkend varken, zei ik, voordat ik gelijktijdig mijn vuist in zijn gezicht en mijn knie in zijn onderbuik plantte.” (blz. 269).

Dit was een van zijn gewelddadige fragment van zijn herinneringen.  

 Ik vind Paul een goede vader, hij komt mysterieus over en ook soms agressief.

Ik vind hem daarom geen egoistisch persoon , maar eerder iemand die zijn familie op nummer 1 zet.

Hoewel ik het soms wel jammer vind dat je niet meteen komt te weten hoe de situatie is van Paul zelf.

[4-leesdossier-aaron]

Wraak

Nadat in haar woning een getuige op gruwelijke wijze is vermoord, en haar man en kinderen in allerijl in veiligheid moeten worden gebracht, blijft de dreigen voor officier van justitie Sylvia van Maele en haar gezin onverminderd voortduren. Later komt een rechercheur om tijdens een aanslag. Het rechercheteam besluit het recht in eigen handen te nemen en buiten alle regels en wetten om de strijd aan te gaan met de daders.

Is het team te ver gegaan in hun zoektocht naar gerechtigheid en wraak?

Ik schrijf mijn recensie over het boek Nemesis. Dit boek is geschreven door Simon de Waal.

Simon de Waal is een Nederlands auteur en scenarist voor televisie en film. Daarnaast werkt hij ook voor de Amsterdamse politie.


Het boek is goed, omdat het snel wegleest, het wordt in veel perspectieven vertel en door zijn schrijfstijl.

 Het boek leest snel weg, omdat door het boek heen van begin tot eind een hoge spanning aanwezig is en deze alleen maar intenser wordt. Simon de Waal heeft het boek zo geschreven dat je alleen maar door wil lezen om erachter te komen of de criminelen worden gepakt door het team van Sylvia, of juist om te lezen of de criminelen het team van Sylvia te slim af zijn.

bijvoorbeeld:

“Lars keek iedereen even aan. ‘Om wie gaat het allemaal?’ Guzman. En wat doen we met Guzman? En wat doen we met Guzman? Niets. We besluiten om hem te pakken, koste wat kost. Fuck de regels. Maar er wordt nog steeds gedacht als rechercherus. ‘Wat wou je doen dan?’ Vroeg Ruben. ‘Hem ontvoeren en in je cel gooien? Hem afschieten? Kom op, dat kan niet. Wat is ons ultieme doel? Dat Guzman gepakt wordt, toch?’ ‘Hoe dan ook, ja.’ ‘Hij moet zwakke plekken hebben. Iedereen heeft zwakke plekken. Daar maken we hem.’ ‘Wou jij die zoeken?’ vroeg Sylvia.

Lars knikte langzaam. ‘Volgens mij kan ik dat het beste doen. Als ik gepakt word, zullen ze denken dat ik een doorgedraaide ex-rechercheur ben die op wraak uit is.’ ‘Dat ben je ook,’ mompelde Omar vanaf de bak. ‘Dat mogen ze denken. Als ik Guzman maar te pakken krijg,’ zie Lars, serieuzer dan iedereen verwachtte.”

 Het boek wordt in veel perspectieven verteld. Dit is erg fijn, omdat in het boek word er veel verteld over de zaak van Sylvia Maele. Het wordt vaak verteld uit haar perspectief. Dit is logisch, omdat zij de hoofdpersonage uit het boek is. Maar namate je het zou boek lezen, zou je misschien toch wat afdwalen en het misschien saaier vinden, omdat het dan ook wat voorspelbaarder wordt.

Maar dit gebeurd gelukkig niet. Dat komt omdat het boek in hoog tempo wordt gebracht met sprekende personages.

Bijvoorbeeld:
“ ‘Weet je wat er gebeurd is?’

‘Met jou of met hem?’ vroeg piet.

‘Allebei.’

‘Ik weet het van jullie allebei. Van jou weet ik wat Lars me vertelde. De ontploffing. De dood van je collega.’ ‘En wat weet je van Lars?’ ‘Hij voelde zich niet zo goed behandeld, volgens mij. Om het mild uit te drukken.’ ‘Zegt hij dat?’ ‘Nee, hij heeft niets gezegd. Maar ik ken hem wel een beetje, na zo’n twintig jaar op de club. Als er na zoveel jaar werken zó verschrikkelijk aan je loyaliteit getwijfeld wordt… Goed, misschien had hij die vent niet in elkaar moeten slaan. Maar wat doe je, als je vriendin bedreigd wordt?’ Brian besefte door die woorden ineens hoe wrang het was dat Lars ontslagen was. Wat waren ze nu zelf aan het doen? Zichzelf en anderen beschermen, omdat de gewone regels niet meer toereikend waren. Zelfs Sylvia, degene die Lars om die reden had laten ontslaan.”

 Het is goed door de schrijfstijl. Ten eerste is het niet te makkelijk geschreven, waardoor het lezen van het boek uitdagender wordt. Dit zorgt ervoor dat je graag door wilt lezen en niet gaat afhaken.

Het boek is ingedeeld in delen die allemaal voorafgegaan worden door een citaat. Die zijn goed gekozen, want ze geven een goede beschrijving over de situaties die zich in dat deel gaan afspelen.

 Hell is empty, and all the devils are here. William Shakespeare.

Pas op dat je bij het bestrijden van monsters niet zelf een monster wordt - als je lange tijd in de afgrond kijkt, dan kijkt de afgrond ook in jou. Nietzsche.

I’m a fighter. I believe in the eye-for-an-eye business. I’m no cheek turner. I got no respect for a man who won’t hit back. You kill my dog, you better hide your cat. Muhammed Ali.

  Ik vond het boek goed, omdat het snel wegleest, het wordt in veel perspectieven verteld en door de schrijfstijl.

Ik heb erg genoten van het lezen van het boek. Het is echt een aanrader als je van boeken met een hoog tempo en spanning houdt. Dit was mijn recensie.

 De beste wraak is om precies tegenstand te zijn aan degene die jou schade heeft betrokkend.

[4-leesdossier-aaron]

Beroepeninterview

Van bèta naar kunst.

 Je begint met een bèta opleiding en eindigt in het beroep van kunst en cultuur.

Ik heb mevrouw S.Lilian geinterviewd over haar beroep en opleiding.

Ik wist dat mevrouw Lilian in de antiek handel werkte en ik wilde haar een paar vragen stellen over haar beroep. Daarom dit interview.

  Ik: Beste mevrouw Lilian ik zou u graag een paar vragen willen stellen over uw beroep en opleiding?

Mevrouw Lilian: dat is goed Aaron.

Ik: Wat voor opleiding heeft u gedaan?

Mevrouw Lilian: Mijn opleiding was in Nederland, de middelbare schoolopleiding heb ik afgemaakt.

Mijn opleiding was een hbs b opleiding, dat was een opleiding met vooral bèta vakken(wiskunde, scheikunde en natuurkunde). Met 4 talen Nederlands, Duits, Frans en Engels, daarna heb ik een analiste opleiding gedaan. Ik heb ook examens gedaan als chemisch analiste.

  Ik: Wat sprak u aan om deze opleiding te doen, en hoe is dat gekomen?

Mevrouw Lilian:Ik vond het leuk om chemische proefjes te doen en scheikunde vond ik altijd al een leuk vak, omdat ik eigenlijk niet wist wat ik anders zou moeten doen. Toen ik mijn diploma als chemisch analiste had gehaald, kon ik meteen een mooie baan krijgen.

  Ik: Wat is uw baan/beroep nu dan?

Mevrouw Lilian: Ik heb nu geen baan meer, maar een eigen zaak, die eigenlijk niks te maken heeft met scheikunde of natuurkunde. Ik werk namelijk nu in de antiek handel.

  Ik: Waarom bent u uit de bèta wereld gegaan?

Mevrouw Lilian: Ik kon niet meer in een langer in een laboratorium werken naar mate ik ouder werd, omdat ik ging trouwen, kinderen kreeg en dat was moeilijk te combineren met mijn werk. In die tijden als je kinderen kreeg kon je eigenlijk helemaal niet meer werken. En op een gegeven ogenblik toen mijn ouders overleden kreeg ik een antiek zaak, die erfde ik van mijn ouders. Dus ik heb me verder bekwaamd in het antiek vak, en verkocht dus antiek wat ik nu nog steeds verkoop.

 Ik: Wat zijn de leuke kanten van uw beroep?

Mevrouw Lilian: Je bent de hele dag bezig met mooie dingen om je heen: kunst. Ik handel dus in antiek, dit wil zeggen dat ik handel in voorwerpen uit de 17e en 18e eeuw. Het trekt mij aan, ik werd ermee voortgebracht, mijn vader was antiekhandelaar, mijn grootouders waren antiekhandelaren; het zit dus eigenlijk in mijn genen.

 
Ik: Welke tijd uit de geschiedenis spreekt u het meest aan in antiek?

Mevrouw Lilian: Mij interesseert het meest de tweede helft van de 18e eeuw, omdat het een romantische tijd was.

Het porselein vind ik heel mooi uit die tijd, het Delfsaarderwerk uit die tijd vind ik niet zo zeer mooi, maar wel interessant, en de meubels uit die periode vind ik mooi.

  Ik: Heeft uw beroep ook minder leuke kanten?

Mevrouw Lilian: Ja zeker, want door de economische situatie in Nederland houden steeds minder mensen geld over om aankopen te doen in antiek. Antiek wordt gekocht door het geld van mensen wat ze overhouden van hun inkomen, maar dat geld moet betaald worden aan vele belastingen en of uitgegeven worden aan hun kinderen, waardoor er minder geld overblijft om te besteden in antiek.

Hieronder lijden wij antiek handelaren eigenlijk.

 Ik: Als ik mij zou verplaatsen in uw beroep wat zou ik moeten kunnen?

Mevrouw Lilian: Om te beginnen moet je liefde kunnen hebben voor de voorwerpen waarin je mee gaat handelen.

Ten tweede, zou het heel verstandig zijn, wat ik zelf niet heb gedaan, kunstgeschiedenis te studeren en verder moet je een handelsinstinct hebben.

  Ik: In welk opzicht bent u tevreden over uw beroep?

Mevrouw Lilian: Ik ben tevreden met mijn beroep, omdat het vinden van een stukje antiek mij heel veel voldoening geeft.

Als iemand zou beginnen met antiek zou diegene dan goed moeten kunnen communiceren, zo ja waarom is dit dan zo belangrijk?

Je moet bij ieder beroep kunnen communiceren is mijn opvatting. Je moet als antiekhandelaar kunnen aantonen waarom je het antiek uit een bepaalde tijd kunt waarderen.

Ik: Heeft u tips voor iemand die net in de antiek gaat werken?

Mevrouw Lilian: Ja namelijk, veel lezen over literatuur van kunst en cultuur, naar veilingen gaan, beschrijvingen van kunst bestuderen. Dit zijn echt basisvoorwaarden om te kunnen slagen in dit beroep.

 Ik: Zoals u in het begin vertelde heeft u natuurkunde en scheikunde gestudeerd, hoe bent u dan van de bèta kant naar de kunst en cultuur gegaan?

Mevrouw Lilian: Dat komt door het feit zoals ik al zei dat ik uit een familie kom die uit alleen maar antiekhandelaren bestaat, de enige die het niet was, was ik. Maar dus op het moment dat mijn ouders waren overleden, erfde ik en mijn broer de antiek zaak. Dus onder andere door familieomstandigheden.

 Ik: Dit waren mijn vragen, ik vond het heel leuk om u te interviewen. Alleen ik heb nog één laatste vraag. Wat vond u van mijn vragen? 
Mevrouw Lilian: Ik vond de vragen heel leuk en goed opgesteld, waardoor het voor mij heel leuk was om jou vragen te beantwoorden.

  Ik vond het heel leuk om mevrouw Lilian te interviewen over haar beroep en opleiding. Ik wist niet zo veel over het werken in de antiek, maar nu ik dit interview heb afgenomen  ben ik het beroep interessanter gaan vinden. Je moet bijvoorbeeld goed kunnen communiceren, waardering voor kunst en cultuur en je moet een drive hebben om te willen handelen in antiek.

Dit was mijn interview.

Gemaakt door Aaron Cohen 3A

[4-leesdossier-aaron]

Betoog

Stop!

“Er werd heel boos 'rot op naar je eigen land!' naar me geroepen.”

Asma Claassen bekeerde zich tot de islam

Dit is een voorbeeld van hoe discriminatie is in Nederland. Mensen worden uitgescholden, in elkaar geslagen en belachelijk gemaakt, omdat ze zich aanhangen aan een bepaald geloof. Raar toch?

 Mijn stelling is dat moslims zich niet hoeven aan te passen of zich anders te gedragen. Deze stelling heb ik gekozen, omdat het mij gewoon erg vaak opvalt dat mensen raar kijken naar andere mensen door hun geloof. In dit geval de Islam. Mensen moeten Moslims niet afrekenen op terroristische groepen zoals Al Qaida en IS. Alle mensen zijn gelijk en horen gelijk behandeld te worden, ook al hebben ze een bepaald geloof of juist niet.

  Ten eerste vind ik dat niet-Moslims zich beter horen te gedragen tegenover Moslims. Het NOS meld dat het aantal verwaarloosde moslims stijgt. Dit komt door al die vooroordelen die mensen hebben. Er zijn te veel mensen die Moslims in elkaar slaan, buitensluiten en discrimineren zonder reden.

Moslims zijn ook gewoon mensen net zoals elk individu hier in Nederland.

Neem bijvoorbeeld Asma Claasen: Zij is een gewoon Nederlands vrouw die haar hele leven een normaal leven leidde totdat zij zich bekeerde tot de Islam. Toen werd zij gediscrimineerd. Daarom horen niet-Moslims zich anders op te stellen om de Moslims een veiliger gevoel te geven.

 Ten tweede zouden de politieke leiders zich meer moeten inzetten voor moslims die zich niet op hun gemak voelen. Ze zouden zich meer moeten uiten over de positieve kanten van moslims.

In de media wordt vaak gemeld dat er weer een aanslag is gepleegd door IS of Al Qaida of ander terroristische groepen die bijvoorbeeld een stuk land hebben ingenomen. Hierdoor krijgen mensen een negatief perspectief op de moslims. Zo wordt in het Amnesty International in een rapport gemeld: Choice and Prejudice: Discrimination against Muslim in europe op 24 april 2012. Dat zij vinden dat nog in teveel lande de moslims worden gediscrimineerd. Ze kunnen bijvoorbeeld moeilijker een baan krijgen, omdat werkgevers liever kiezen voor niet-Moslims dan moslims of meisjes mogen niet naar school, omdat ze traditionele kleding dragen.

Als Politieke leiders zich positiever uiten over moslims, dat veel mensen hun voorbeeld zouden volgen. Het gevolg is dan dat discriminatie zich dan zal minderen.

 Ten derde is het makkelijk om te zeggen dat er veel aanslagen zijn gepleegd door moslims en dat je daardoor tegen moslims bent. Het is natuurlijk zo dat deze gebeurtenissen zijn gebeurd, en dat je die niet zo maar kan negeren. Maar deze aanslagen komen van terroristische groepen. Niet alle moslims moeten dan worden afgerekend, omdat die aanslagen in naam van Allah worden gedaan, de god van de Moslims. De meeste moslims schamen zich voor de daden van deze groepen. Het vervelende voor hun is dat ze uiteindelijk worden afgerekend door Politieke leiders en niet-Moslims. Dit kan niet, want zoals de grondwet van de VN zegt: Ieder mens is gelijk. Dus ook moslims.

  Er zijn ook tegenargumenten zoals het argument dat ik nu ga geven.

Er wordt namelijk vaak overdreven over de discriminatie die zich afspeelt tegen Moslims. Zo wordt gezegd in de Joop op Vara (een website).

Het is een vrij land en iedereen krijgt wel eens kritiek. Laat die moslims nou eens stoppen met de slachtofferrol; als je eerst zelf investeert in een goede opleiding en je hebt echt wat te bieden kom je heus wel aan de bak hoor! Niet zeuren maar poetsen.

 Ik vind dus dat je ondanks al vooroordelen over Moslims niet anders mag gaan kijken naar de “gewone Moslims” want het zijn ook maar gewoon mensen zoals jij en ik. Zij willen ook gewoon een “normaal” leven leiden in rust en vrede. Dus ik zeg STOP met discrimineren!

 Bronnen

http://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2006792-als-moslim-word-je-neergezet-als-crimineel.html 02-12-2014, 12:37 Nieuwsuur, geraadpleegd op 13-06-2016

 http://www.joop.nl/opinies/discriminatie-van-moslims-in-nederland   25-04-2012, Nourdeen Wildeman. Geraadpleegd op 13-06-2016

  https://www.amnesty.nl/nieuwsportaal/nieuws/moslims-in-europa-gediscrimineerd-wegens-uitoefenen-geloof 24-04-2012, amnesty international, geraadpleegd op 13-06-2016

[4-leesdossier-aaron]

Documentatiemap

 Aaron Cohen 3a

 Stelling: Moslims hoeven zich niet anders te gedragen, om vooroordelen te voorkomen.

 Inleiding:

Mijn onderwerp is discriminatie gericht op Moslims binnen Nederland. Mijn stelling is dat moslims zich niet hoeven aan te passen of zich anders te gedragen. Deze stelling heb ik gekozen, omdat het mij gewoon erg vaak opvalt dat mensen raar kijken naar andere mensen door hun geloof. In het geval de Islam. Mensen moeten Moslims niet afrekenen op terroristische groepen zoals Al Qaida en IS. Alle mensen zijn gelijk en horen gelijk behandeld te worden, ook al hebben ze een bepaald geloof of juist niet. Mijn onderzoek gaat over de vooroordelen van mensen binnen Nederland.

 Documentatievragen:

1. Waarom kijken mensen raar op als ze moslims tegenkomen? Veel mensen hebben vooroordelen gekregen over Moslims, omdat veel terroristische groepen van nu, Moslim zijn. En daar ook voor uit komen. Mensen vinden de cultuur van moslims maar niks en willen dat als moslims in Nederland komen zich moeten aanpassen.

2.Wat kunnen mensen beter doen die niet geloven in de Islam om er voor te zorgen dat Moslims zich meer op hun gemak voelen binnen een land? Door niet mensen, die hetzelfde geloof hebben als bepaalde terroristische, niet te vergelijken met die groepen en hun gelijk te behandelen als elk persoonlijk ividi.

3.Waarom zijn deze vooroordelen er en wat hebben ze met moslims te maken?

Door terroristische groepen die op een extreme manier de Islam uiten en door hunzelf Moslims te noemen.

4.Wat kan de regering van Nederland doen om ervoor te zorgen dat al dat vooroordelen van Moslims te stoppen?

Ze kunnen een oproep doen aan het volk. Ze kunnen overleggen met andere landen over deze situatie, want Nederland is zeker niet het enige land waar dit gebeurt. En ze kunnen opkomen voor de rechten van Moslims door ze te onderscheiden van terroristische groepen.

 1.https://www.powned.tv/artikel/moslims-worden-neergezet-als-crimineel   http://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2006792-als-moslim-word-je-neergezet-als-crimineel.html

2.http://www.joop.nl/opinies/discriminatie-van-moslims-in-nederland  

3,4 https://www.amnesty.nl/nieuwsportaal/nieuws/moslims-in-europa-gediscrimineerd-wegens-uitoefenen-geloof

  Het is een van de meest besproken kwesties van dit moment: de rol van de islam in de wereld. Is de islam een doodgewone godsdienst, of een voedingsbodem voor geweld? De opmars van de islamitische terreurgroep IS in Syrië en Irak leidt ook in Nederland tot spanningen. 

Uit een recente peiling blijkt dat de helft van de Nederlanders negatiever is gaan denken over de islam. Zestig procent van de Nederlanders voelt zich bedreigd door de ontwikkelingen in het Midden-Oosten.

In Nederland wonen bijna een miljoen moslims. Hoe ervaren zij de discussie over hun geloof? En hoe kijken zij naar de spanningen in het buitenland? Midden-Oosten verslaggever Jan Eikelboom en redacteur Milena Holdert spraken de afgelopen maanden met verschillende moslims in Nederland, en vroegen naar hun kijk op de situatie. 

 Negativiteit

Asma Claassen, die lezingen geeft in de moskee, bekeerde zich in 1987 tot de islam. Claassen zegt dat ze moslim is, maar "wel nog gewoon Nederlands". Toch merkte ze al gauw dat ze door haar landgenoten niet langer zo gezien werd. "Ik liep een keer een winkel binnen en er stond een hele lange rij bij de kassa. Toen zei ik: 'Zo, het is druk zeg!' Vervolgens werd er heel boos 'rot op naar je eigen land! naar me geroepen'. Toen dacht ik: huh? In welk land had je me gehad willen hebben?"

Ze heeft het gevoel dat in de afgelopen jaren de negativiteit ten opzichte van de islam is verergerd. "Als moslim word je neergezet als crimineel of als achterlijk. Dat is echt iets wat je merkt op straat en in de samenleving. Dat je je steeds meer moet verdedigen."

  De 26-jarige Yahya Houssin vindt dat Nederlandse moslims niet echt een stem in de media hebben. "Daar moeten wij zelf voor zorgen. We moeten onszelf profileren binnen de maatschappij. Maar daar moet ook ruimte voor zijn." 

Jan Eikelboom discussieert met moslims ook over de vraag of de islam te verenigen is met westerse normen en waarden, zoals gelijkheid tussen man en vrouw en de acceptatie van homoseksuelen. In Nederland concentreert die discussie zich rond thema’s als het boerka-verbod, moskee-internaten en ‘haat-predikers’.

De conservatieve beweging Hizbut Tahir vindt dat het anti-radicaliseringsbeleid van de Nederlandse regering alle moslims in de beklaagdenbank zet.

  De overheid maakt zich juist zorgen over ‘radicaliserende’ moslims. Inmiddels hebben 160 islamitische jongeren uit Nederland zich aangesloten bij jihadistische groeperingen in Syrië en Irak. De kritiek is dat de rest van de moslimgemeenschap in Nederland zich te afzijdig houdt.

 Burgemeester Ahmed Aboutaleb van Rotterdam riep in september Nederlandse moslims om massaal afstand te nemen van IS, maar daar werd weinig gehoor aan gegeven.

   gediscrimineerd wegens uitoefenen geloof

Europese regeringen moeten meer doen om de negatieve stereotypen en vooroordelen over moslims in vooral het onderwijs en op de arbeidsmarkt tegen te gaan. Dat stelt Amnesty International in het vandaag verschenen rapport Choice and Prejudice: Discrimination against Muslims in Europe.

Werkgevers weigeren moslimvrouwen een baan; meisjes mogen niet deelnemen aan lessen op school omdat ze traditionele kleding dragen zoals een hoofddoek. Mannen kunnen worden ontslagen omdat ze een baard dragen die geassocieerd wordt met de Islam.

Het rapport belicht de impact die discriminatie op grond van religie of geloof heeft op moslims, met name als het gaat om werkgelegenheid en onderwijs. Het richt zich op België, Frankrijk, Nederland, Spanje en Zwitserland, landen waar Amnesty International al eerder wees op problemen zoals beperkingen op de bouw van gebedshuizen en het verbod op gezichtsbedekkende kleding.

‘Het dragen van religieuze en culturele symbolen en kleding is onderdeel van het recht op vrijheid van meningsuiting. Ook maakt het deel uit van het recht op godsdienstvrijheid. Deze rechten moeten door alle geloven in gelijkheid kunnen worden genoten’, aldus Amnesty International. ‘Iedereen heeft het recht de eigen culturele of religieuze achtergrond te uiten via bepaalde vormen van kleding; tegelijkertijd mag niemand worden gedwongen dit te doen. Dit laatste mag echter geen reden zijn om tot een algemeen verbod op bepaalde vormen van kleding te komen. Dan zou het recht van een individu om te kiezen wat hij of zij draagt in het gedrang komen.’

Het rapport benadrukt dat Belgische, Franse en Nederlandse wetgeving die discriminatie op de arbeidsmarkt verbiedt niet altijd op de juiste manier wordt geïmplementeerd. Het wordt werkgevers toegestaan te discrimineren omdat religieuze of culturele symbolen zouden botsen met de mening of gevoelens van cliënten of werknemers, of omdat het imago of de “neutraliteit” van een bedrijf anders zou worden geschaad. Dit alles is in directe strijd met anti-discriminatie wetgeving van de Europese Unie, die alleen verschil in behandeling van personeel toestaat als dit voortvloeit uit de specifieke aard van het beroep en de betrokken werkzaamheden.

Onderwijs

In het onderwijs is sprake van discriminatie. In de afgelopen tien jaar is het leerlingen in België, Frankrijk, Nederland, Spanje en Zwitserland verboden op school een hoofddoek of andere religieuze of traditionele kleding te dragen. ‘Elke beperking op het dragen van religieuze of culturele symbolen en kleding moet op individuele basis worden getoetst. Met een algemeen verbod wordt de toegang van moslimmeisjes tot het onderwijs mogelijk beperkt en het recht op vrijheid van meningsuiting en geloofsbeleving geschonden’, stelt Amnesty International

Gebedsplaatsen

Hoewel staten de plicht hebben het recht op godsdienstvrijheid te beschermen, te respecteren en uit te voeren, is het recht op het bouwen van islamitische gebedshuizen in sommige Europese landen sterk ingeperkt. Zo is in 2010 een artikel in de Zwitserse grondwet opgenomen dat de bouw van minaretten verbiedt. Hiermee wordt aan anti-Islam stereotypen een platform geboden en komt Zwitserland internationale verplichtingen niet na.

In de Spaanse regio Catalonië zien moslims zich gedwongen in de buitenlucht te bidden, omdat bestaande gebedshuizen te klein zijn om alle gelovigen plek te bieden. Verzoeken om moskeeën te bouwen worden afgewezen als onverenigbaar met het respect voor Catalaanse tradities en cultuur. Dit druist in tegen de godsdienstvrijheid, waar ook het recht op collectieve geloofsbeoefening in passende ruimtes onder valt.

 Discriminatie van moslims in Nederland

Moslims worden in Nederland wel degelijk gediscrimineerd

.entry-header

 Op dinsdag 24 april bracht Amnesty International het rapport ‘Choice and Prejudice: Discrimination against Muslims in Europe’. Nu zijn we van Amnesty wel wat gewend waar het gaat om kritische rapporten: mensenrechten in Iran, mensenrechten in Bahrein, mensenrechten in China, mensenrechten in Congo. Maar dit keer lees ik dat het gaat over België, Frankrijk, Nederland, Spanje en Zwitserland. Het gaat over ons. Poeh poeh, moet dat nou, al die aandacht? Het zal toch wel meevallen met de discriminatie van moslims hier in Nederland? Het is een vrij land en iedereen krijgt wel eens kritiek. Laat die moslims nou eens stoppen met de slachtofferrol; als je eerst zelf investeert in een goede opleiding en je hebt echt wat te bieden kom je heus wel aan de bak hoor! Niet zeuren maar poetsen. Dat is mijn mening!

 Tenminste, dat wás heel lang mijn mening, tot iets meer dan 4 jaar geleden. Maar als ik vandaag de dag over discriminatie van moslims spreek moet ik helaas een ander standpunt innemen. Ik heb een hoop naïviteit verloren op dit punt. Niet zozeer omdat de wereld is veranderd, maar wel mijn plek in de wereld. Ik heb de discriminatie van moslims

pas écht ervaren sinds de dag dat ik zelf moslim werd.

 Als ik zo lees wat de conclusies zijn van dit onderzoek dan ben ik geheel niet verbaasd. Ik verbaas me er wel over dat het nog wordt ervaren als ‘nieuws’. De realiteit is dat de discriminatie van moslims onderdeel is van de algemene gang en wandel in Nederland. Je merkt dit als moslim op de vreemdste manieren. Zo heb ik – als volbloed Hollander – al meermaals hetzelfde vriendelijk bedoelde compliment gekregen: ‘me-neer, was is uw ne-der-lands goed!’. Als de vraag wordt gesteld waar ik vandaan kom, antwoord ik dat ik ‘gewoon een Nederlander’ ben. Niet zelden volgt een antwoord met de strekking: “wat

goed dat je dat zo voelt, jullie horen er ook gewoon bij hoor”. Jullie?

 Minder leuk is solliciteren onder mijn Islamitische naam. Na een erg goed gesprek te horen krijgen dat ze liever iemand hebben die ‘beter in het team past’. Of reageren op een vacature die me op het lijf geschreven is – wat blijkt uit mijn curriculum vitae – maar te horen krijgen dat ‘de vacature vervult is’ (en hem nog weken online zien staan). Uiteindelijk een geweldige werkgever gevonden, maar wel met veel meer moeite dan enkele jaren geleden. Ik ken beide situaties en er is een wezenlijk verschil.

 Erger is om te horen dat de voorzitter van een moskee geen aangifte meer wil doen van de steen die wekelijks door de ruit gaat omdat hij vreest dat media aandacht voor meer problemen zal zorgen. Of dat buurtbewoners beweren tegen de bouw van een moskee te zijn in verband met parkeerproblemen, maar ondertussen afgehakte varkenskoppen op het bouwterrein leggen. Uitgemaakt worden voor landverrader of NSB’er omdat je als Hollander voor de Islam hebt gekozen. Meisjes die moslima worden en het huis uit worden gezet omdat ze kiezen voor het dragen van de hoofddoek. Dat van ieder vriendelijk woord dat je over je religie spreekt wordt beweerd dat je liegt. Een bijeenkomst organiseren om mensen aan te sporen maatschappelijk betrokken te zijn, om vervolgens te lezen dat er vast een verborgen agenda achter schuilgaat. Een Nederlands- of Engelstalige lezing organiseren, dit publiekelijk aankondigen, de deur voor iedereen openen en de lezing achteraf integraal op YouTube plaatsen om daarna het verwijt te krijgen dat je niet transparant genoeg bent.

Als ik lees dat mensen zich eraan storen dat hoofddoekjes of mannen met baarden het straatbeeld negatief beïnvloeden zakt de moed mij in de schoenen. Ik wil niemand tot last zijn, maar als de visuele waarneming van mijn bestaan en de mensen om mij heen al wordt ervaren als iets negatiefs wordt dat wel heel lastig.

 Wat ons wellicht het meest in de weg staat om tot een normale positie van niet-moslims ten opzichte van moslims te komen is de manier waarop we iedere vorm van verbale discriminatie vergoelijken. Wanneer een moslim zegt dat hij een voorstander is van een Islamitische staat, dan is dat vrijwel direct een gevaarlijke en radicale uitspraak. Wanneer een moslim zegt dat hij een tegenstander is van de zionistische lobby, dan is dat vrijwel direct een antisemitische uitspraak. Wanneer een moslim zegt dat de hoofddoek een verplichting is in Islam, dan is dat direct een veel te orthodox standpunt en vrouwen onderdrukkend. Maar wanneer door mensen die claimen (een deel van) ons volk te vertegenwoordigen, door diverse media en opiniemakers een moskee wordt omschreven als een ‘haatpaleis’, een imam met een uitgesproken mening als een ‘haatbaard’, een hoofddoek als een ‘kopvod’ , het boek dat een bron van inspiratie is voor een miljard moslims wereldwijd als ‘fascistisch’, de gehele religie als een ‘achterlijke cultuur’, onze geliefde Profeet – vrede zij met hem – als een ‘pedofiel’ of een ‘tiran’, dan noemen we dat: vrijheid van meningsuiting.

 We zijn er als land trots op dat zulke dingen over moslims gezegd kunnen worden, maar ondertussen legitimeren we hiermee denigrerende, feitelijk onjuiste en stigmatiserende uitspraken. Andersom accepteren we de vrijheid van meningsuiting van moslims niet; bij ‘rare ideeën’ over Islam of sharia moet je het land uit, of indien mogelijk het land niet in kunnen komen. De komst van Haitham al-Haddad werd enkele weken geleden onder andere bekritiseerd omdat hij stelt dat het woord ‘Islam’ niet ‘vrede’ betekent. Dat is een taalkundig feit dat iedereen met kennis van zaken kan onderbouwen, maar nu een moslim het zegt is het ‘omstreden’ en ‘radicaal’.

 Ik ben liever trots op een land waarvan volgens Amnesty ook moslims in vrijheid hun religie kunnen praktiseren, net als alle anderen. Waar we trots zijn op respectvol en verstandig taalgebruik. Waar we elkaar oproepen om goede dingen te doen in plaats van elkaar beletten. Waar het vertrekpunt respect en vertrouwen is, minstens geloven in elkaars beste intenties. Alleen dán kunnen we gezamenlijk naar een niveau komen waar terechte en oprechte kritiek – want natuurlijk zijn moslims net als alle anderen zeker niet perfect – ook leiden tot introspectie en constructieve verbetering. Ik wil niemand tot last zijn maar ook geen last ervaren om mijn religie volledig te kunnen praktiseren.

Ik vermoed dat het rapport van Amnesty weinig verschil zal maken, simpelweg omdat we niet schrikken van de conclusies. Zo lang we in Nederland berusten in ons beeld van moslims, ons vooringenomen wantrouwen en de manier waarop we dat onder woorden brengen zal de sense of urgency om te veranderen afwezig blijven. “En sowieso, als die moslims het hier niet leuk vinden – zoals Amnesty beweert – dan gaan ze toch gewoon lekker terug naar waar ze vandaan komen?”. Zucht…

[4-leesdossier-aaron]

HET ACHTERHUIS

Geschreven door ANNE FRANK, Aaron Cohen.                       

Inleiding: ‘’Ik zal hoop ik aan jou alles kunnen toevertrouwen, zoals ik het nog aan niemand gekund heb, en ik dat je een grote steun voor me zult zijn.’’  Blz 9 Dit was de eerste zin die Anne Frank in haar dagboek had geschreven. Het boek dat ik heb gelezen is Het achterhuis geschreven door Anne Frank. Dit boek is een dagboek dat Anne heeft gekregen voor haar 13e verjaardag (12 juni 1942). Zij had sindsdien allemaal dagboekbrieven geschreven, aan Kitty, haar dagboek. Ze heeft in haar dagboek geschreven tot 1 augustus 1944. Het boek gaat over de situatie van Anne Frank, waarover ze schrijft tijdens het onderduiken in de 2e wereldoorlog. De dagboek brieven zijn voor haarzelf geschreven totdat ze hoorde op de radio dat dagboeken, verhalen en brieven na de oorlog openbaar worden laten zien. In maart 1944 stierf Anne op 15 jarig leeftijd stierf. De enige overlevende van de familie Frank was de vader Otto Frank. Na de oorlog liet Otto het boek publiceren dit gebeurde in 1947 en sindsdien wordt het nog steeds gepubliceerd.

Ik vind dit een goed boek. Het wordt verteld in het ik perspectief. Het taalgebruik is duidelijk. Het thema gaat over het onderduiken in de 2e wereld oorlog.

  Ik vind dit een goed boek, omdat het over de 2e wereld oorlog gaat. Ik vind het namelijk interessant hoe mensen met de 2e wereld omgingen. En dat liet Anne weten doormiddel van een dagboek, dat ze midden in de oorlog had geschreven, terwijl ze ondergedoken zat in het achterhuis.  Ik vind het boek ook fijn om te lezen om dat het in het ik perspectief wordt verteld, want zo kan ik me beter inleven in het verhaal. Het verhaal wordt verteld in het oud Nederlands. Het oud Nederlands is goed te begrijpen, want er werden niet al te moeilijk woorden gebruikt.

Waarom vind ik dit een goed boek? Ik vind dit een goed boek, omdat het over de 2e wereld oorlog gaat en dat vind ik interessant, want zo kom ik te weten hoe het was om te leven in de 2e wereldoorlog. Dat liet Anne weten doormiddel van Kitty haar dagboek. Anne is begonnen met schrijven midden in de oorlog. Ze liet weten hoe haar situatie was in het achterhuis met de onderduikers en haar familie. Het boek is geschreven in het ik perspectief en het is geschreven door iemand met dezelfde leeftijd als ik. Ik vind dit fijn om te lezen, omdat ik het boek zo beter kan begrijpen, want ik kan hierdoor mezelf inleven in Anne en haar situatie. Het taalgebruik is oud Nederlands, maar dat maakt niet uit omdat het goed te begrijpen is, want het is door een kind geschreven dat niet al te moeilijke woorden gebruikte.

Waar? Je kan lezen in het boek dat het verhaal zich afspeelt in de 2e wereldoorlog, want op elke bladzijde kan je zien op welke datum de dagboekbrieven zijn geschreven en dat is van 12 juni 1942 tot 1 augustus 1944. Je kan lezen dat Anne 13 jaar is als ze begint met het schrijven van Kitty (het dagboek), want ze kreeg het dagboek voor haar 13e verjaardag. Je leest dit in het begin van het boek, van bladzijde 9 tot 11. Het oud Nederlands kan je door het hele boek lezen. Door dit taalgebruik kan ik begrijpen hoe mensen met elkaar omgingen en hoe ze met elkaar spraken.

Ik vind dit een goed boek omdat: Het wordt verteld in het ik perspectief. Dit vind ik fijn om te lezen, want ik kan me zo inleven in de personage en haar situatie.

Het oud Nederlands, maar wel goed te begrijpen, omdat het door een kind is geschreven, dat niet al te moeilijke woorden heeft gebruikt.

Het thema zich afspeelt in de 2e wereldoorlog en dat vind ik interessant, omdat ik het interessant vind om te weten hoe mensen met de 2e wereldoorlog omgingen en om hun situatie te begrijpen.

  “Ach, ik zou wel willen luisteren, maar het gaat niet, als ik stil en ernstig ben, denkt iedereen dat een nieuwe komedie is, en moet ik me wel met een grapje eruit redden, nog niet eens over m’n eigen familie gesproken, die beslist denkt dat ik ziek ben, me hoofdpijnpillen en kalmeertabletten laat slikken, m’n hals en voorhoofd voelt of ik koorts heb, naar m’n ontlasting vraagt en m’n slechte bui bekritiseert, dat houd ik niet vol, als er zo op me gelet wordt, dan word ik eerst snibbig, dan verdrietig en ten slotte draai ik m’n hart weer  om, draai het slechte naar buiten, het goede naar binnen en zoek aldoor naar een middel om te worden, zoals ik zo erg graag zou willen zijnen zoals ik zou kunnen zijn, als… er geen andere mensen in de wereld zouden wonen.”  Blz 297-298

Dit was de laatste zin die Anne heeft geschreven in haar dagboek Kitty.

[4-leesdossier-aaron]

undefined

[4-leesdossier-aaron]

Het verhaal achter het schilderij nighthawks. Het was nacht, alle winkels en restaurants waren dicht behalve een cafe waar ze voordelig phillies verkochten. Er waren nog maar 4 personen, een koppel een barman en gewoon een man. Het ging niet goed tussen het koppel, de vrouw wilde een hand geven aan de man maar de man boeide het helemaal niks. De barman wilde sluiten maar de man zei: ah toe nog een paar drankjes. De vrouw zei: ja doe mij er ook maar een dan drink ik wel het verdriet weg. En ze betaalde meteen de barman. En de man van de vrouw wou nog wel een phillie. De man wou sluiten maar keek toen naar het cafe. Zijn motto was: als er geld te verdienen is verdien ik het, en in de kleine letters staat: de klant is altijd koning. Toen zei de barman waarom ook niet. Het was heel stil in het cafe niemand praatte, de mensen dronken alleen maar. Het was een droevige nacht dat zag je aan  de omgeving van het cafe. De barman wou sluiten, de mensen gingen naar huis. Het echtpaar ging naar huis, dat huis stond toevallig naast het cafe, het huis was verbonden met een juwelierszaak dat van hun was.