Don't wanna be here? Send us removal request.
Text
Tragedie door midlifecrisis
‘Odessa Star’ is een psychologische roman met als onderwerp de criminaliteit en is geschreven door Herman Koch. De hoofdpersoon Fred Moorman is in het midden van zijn midlifecrisis. Zijn zoon schaamt zich voor hem, hij heeft een miezerige baan en hij woont in een vervallen bovenhuis in Amsterdam-Zuid. Wanneer hij zijn ex-klasgenoot Max G. na bijna twintig jaar weer ontmoet, verandert zijn leven. Max is precies het tegenovergestelde van Fred; hij heeft een mooie auto, dure pakken en zelfs een gespierde bodyguard. Oftewel, Max is alles wat Fred wil in zijn leven, totdat het blijkt dat Max niet de persoon was die hij beweerde. Dan gebeurt het ene incident na het ander waarbij Fred allemaal de dupe van is. De vraag is nu: ”Is deze hoofdpersoon van de roman ‘Odessa Star’ ook hierdoor een klassieke tragische held?”
Na het analyseren van deze roman ben ik tot de conclusie gekomen dat Fred Moorman inderdaad een tragische held is, maar waarom?
Ten eerste moet een tragische held herkenbaar zijn voor het publiek, dus realistisch en Fred is dat zeker. Nadat Fred zag hoe ‘cool’ Max was, wilde hij dat ook zijn en veranderde dus zijn hele imago, alleen voor die rede. Wij kunnen vast wel iemand zoals Fred herkennen in onze omgeving, iemand die sterk wordt beïnvloed door vrienden of bijvoorbeeld social media. Het komt tegenwoordig namelijk steeds vaker voor dat vooral jongen mensen sterk worden beïnvloed (door bijvoorbeeld social media) en dit maakt deze hoofdpersoon dus heel herkenbaar en realistisch.
Ten tweede is het zorgen voor medelijden in het publiek een ander kenmerk van een tragische held. Wanneer Fred na een lange tijd eindelijk eens een goede keuze maakt, lijkt zijn einde juist nader te komen. Vooral op dit moment is er sprake van catharsis, het opwekken van krachtige gevoelens zoals medelijden. We hebben medelijden met Fred, omdat het in plaats van beter, het juist slechter gaat met hem, nadat hij eindelijk een goede keuze maakt.
Als laatst is er duidelijk sprake van een moment waar de hoofdpersoon zijn fouten inziet, oftewel ‘anagnorisis’. Het moment waar ‘anagnorisis’ voorkomt is wanneer Fred meedoet aan het spel ‘Miljonair van de week’. Max had daarvoor in het geheim met Fred afgesproken dat de antwoorden hem worden voorgezegd en dat zij de hoofdprijs van tien miljoen eerlijk zullen delen. Halverwege het spel echter, beseft Fred dat wat hij doet niet juist is en stopt, tot immense razernij van Max. Het moment waarin Fred tijdens het spel beseft dat hij iets fout doet wordt ‘anagnorisis’ genoemd en is ook kenmerkend voor een tragische held.
Door deze drie redenen kan ik dus concluderen dat Fred Moorman, hoofdpersoon van de roman ‘Odessa Star’, zeker een tragische held is.
0 notes
Text
De Vijand
“De Vijand” is een kort verhaal geschreven door de Nederlandse dichter Jaques Hamelink. De hoofdpersoon is een klein jongetje, Eddie, wiens huis wordt binnengevallen door een onbekende man met een pistool. De man beveelt Eddie en zijn moeder om de woonkamer niet te verlaten. Toch lukt het Eddie om even te ontsnappen en pakt snel zijn vader’s pistool uit de slaapkamer van zijn ouders.
“En hij dacht aan een gouden kogel, klein als een erwt en heel rond, en glinsterend. Een zonnige metalen waterdruppel.“
Hier vergelijkt de auteur de kogel met een waterdruppel. Iets wat veel schade kan richten wordt hier gelijkgesteld als iets heel onschuldigs. Dit sluit heel goed aan wat later in het verhaal gebeurt. Dan wordt het duidelijk dat het jongetje niet zo goed weet wat de consequenties zijn als je iemand neerschiet. In Eddie’s denkwereld is een kogel even schadelijk als een waterdruppel. Met deze metafoor slaagt Hamelink erin om dit verhaal een extra interessante draai te geven, je ziet de connectie tussen het begin en het eind van het verhaal op een creatieve manier.
Dit laat ook het contrast zien tussen de verschillende acties van de hoofdpersoon Eddie. Aan het begin van het verhaal is Eddie net een typisch klein kind. Hij bedenkt denkbeeldige scenario’s, tekent en leest stripverhalen, maar wanneer hij de pistool van de indringer ziet wordt hij opeens veel volwassener in zijn manier van denken. Hij begrijpt dat hij zijn moeder en zichzelf moet beschermen en pakt dus zijn vader’s pistool. Richting het einde daarentegen, krijgt hij een woedeaanval omdat hij moest plassen en schiet dan per ongeluk de man neer. Hier verandert hij weer in een klein kind, dat nog niet beseft dat dit soort acties consequenties hebben.
“.... voelde hij de onrustbarende warme vochtigheid tussen zijn benen beginnen en schaamde hij zich zo dat hij als een heel klein jongetje naar zijn moeder toeliep en in snikken uitbarstte.”
0 notes
Text
Het is latijn, niet latijns
Het gym is een roman geschreven door Karin Amatmoekrim. De roman gaat over een meisje (Sandra) die in een achterstandswijk woont, maar naar een chique gymnasium gaat in de stad. De verschillen tussen haar nieuwe ‘kakker’ vriendinnen op school en haar vrienden van thuis beginnen al snel duidelijk te worden. Sandra probeert zich zo goed mogelijk aan te passen aan de leerlingen op haar nieuwe school, maar wil tegelijkertijd ook vrienden blijven met haar vrienden uit de wijk. Ze zit in een dilemma. Moet ze zich nu helemaal veranderen, of moet ze loyaal zijn aan haar vrienden van thuis?
Voor de opdracht over de bildungsroman in periode 2, heb ik samen met Mika een website gemaakt over onze twee bildungsromans. Daarin staat welke ontwikkelingen onze protagonisten hebben doorgemaakt in onze gekozen verhalen en ook de lessen die wij daarvan hebben geleerd.
https://bildungsopdracht.wordpress.com/
0 notes
Text
Eenzaamheid kan goed zijn
Een vlucht regenwulpen vliegt over je heen. Je kijkt omhoog en glimlacht. Regenwulpen zijn namelijk erg zeldzaam. Dan kijk je weer naar beneden en daar ligt jouw moeder, dood in jouw armen. Opeens loopt er een vreemde man naar je toe en hij zegt: ” Je gaat over 14 dagen dood, als je dat maar goed onthoudt!”. Dan schrik je wakker, met de gedachte nog bonkend in je hoofd.
Een vlucht regenwulpen is een psychologische roman geschreven door Maarten ’t Hart. De hoofdpersoon uit deze roman is erg gebaseerd op de auteur zelf. Het boek is in 1981 verfilmd en het werd in 2014 gebruikt voor de campagne ‘Nederland Leest’. De hoofdpersoon is al sinds zijn jeugd erg eenzaam geweest. Hij heeft amper vrienden en wanneer hij eindelijk contact probeert te leggen met anderen, bedenkt hij zich toch en houdt afstand. Vele jaren later gaat de hoofdpersoon een wandeltocht maken in de bergen. Tijdens deze tocht valt hij bijna van de rand en ziet hij zijn hele leven voorbij schijnen. Overleeft hij de val? Je weet het pas als je dit boek hebt gelezen.
Een vlucht regenwulpen is echt een meeslepend en mooi boek. Het is een roman waarin veel wordt beschreven waarvan wij allemaal wat van kunnen leren. Ook is deze roman goed gestructureerd en de gebruikte taal past erg goed bij het verhaal, waardoor dit boek geschikt is voor elke leeftijd.
0 notes
Text
Het verleden in het heden
Het bestuderen van het verhaal van Mariken van Nieumeghen was voor mij, als jong mens in 2018 zeker wel zinnig. Je zou kunnen denken: “Een verhaal afkomstig uit de zestiende eeuw, hoe kan dat in hemelsnaam zinnig zijn voor een puber in 2018?” Al zijn er in het verhaal van Mariken van Nieumeghen talloze verwijzingen naar de middeleeuwen waaraan een jong mens in 2018 niets aan heeft (denk aan de zeven vrije kunsten en streng christelijk geloof), heeft het moraal van het verhaal toch een belangrijke en dringende boodschap aan ons doorgegeven.
Mariken was waarschijnlijk, net als wij, jong, onzeker en makkelijk beïnvloedbaar. Natuurlijk is het zo dat Mariken volgens het verhaal verleid werd door Moenen (de duivel), maar wij kunnen hem vergelijken met de typische (slechte) verleidingen waar pubers van nu vaak tegen aan lopen. Nadat Mariken werd verleid door Moenen, leiden zij voor zeven jaar een zondig leven totdat ze eindelijk bewust wordt van haar wandaden en Mariken hem eindelijk van haarzelf kan afzonderen. Dit laat zien dat ‘het goede’ altijd de beste keuze is en dit is nog steeds een geldige principe in het huidige 2018.
Ook zijn er in dit jaar voorstellingen over Mariken van Nieumeghen gemaakt, maar dan net even anders. De acteurs in de voorstelling van Mariken van Nieumeghen in het Ostadetheater baseerde hun toneelstuk op het origineel, maar maakte het hun eigen door het wat moderner te maken. Dus in plaats van bijvoorbeeld Moenen (de duivel) als één persoon, was Moenen drie jongeren met hele slechte invloed op Mariken. Het was zo dat Mariken, door groepsdruk, allemaal foute dingen ging doen zoals alcohol drinken en weglopen van huis.
Sommige aspecten van het verhaal van Mariken van Nieumeghen kun je wel degelijk vergelijken met een leven van een puber in 2018. Maar vooral door het moraal van het verhaal, denk ik dat dit zeker nog zinnig kan zijn voor niet alleen een puber in 2018, maar voor iedereen, jong en oud.
0 notes
Text
Balansverslag
De boeken die ik in het afgelopen jaar heb gelezen verschillen aan de ene kant erg veel van elkaar, maar aan de andere kant ook weer niet. Ik heb boeken gelezen zoals “Denken aan Bruce Kennedy” door Herman Koch, “Carry on” door Rainbow Rowell, “The Little Prince” door Antoine de Saint-Exupéry en “A wrinkle in time” door Madeleine L’engle. Deze boeken zijn over het algemeen niet veel moeilijker dan de verhalen die ik vorig jaar heb gelezen, maar ze zijn wel erg interessant.
Elk van deze boeken zijn verschillend van elkaar ten opzichte van hun schrijfstijl, inhoud en taal. Als je bijvoorbeeld de schrijfstijl van “Denken aan Bruce Kennedy” vergelijkt met “A wrinkle in time”, merk je dat het tweede boek een gemakkelijkere taalgebruik lijkt te hebben dan de eerste. Maar als je de twee qua inhoud vergelijkt, heeft “A wrinkle in time” een veel diepere betekenis dan het boek van Herman Koch. Ook is het zo dat “A wrinkle in time” en “The Little Prince” allebei Engelse boeken zijn. Maar eigenlijk verschillen deze boeken ook weer niet. Ze hebben namelijk allemaal een moraal. In “Carry on” is het bijvoorbeeld om iedereen te accepteren. Het maakt niet uit van welke afkomst zij zijn, homoseksueel zijn of anders denken dan jij. Je zou iedereen moeten accepteren.
Mijn interesse in boeken is volgens mij niet veel veranderd. Ik vind sciencefiction nog steeds erg leuk en mijn meeste boeken zijn afkomstig van deze genre, maar ik ben nu wel meer geïnteresseerd in psychologische boeken. “The Little Prince” is daar een voorbeeld van. Mijn streven voor volgend jaar is om meer psychologische romans te lezen en te proberen om meer boeken met verschillende genres te lezen. Het was mijn voornemen van vorig jaar om meer Nederlandse literatuurboeken te lezen, maar dat is uiteindelijk niet gelukt. Hopelijk kan ik mijn voornemen komend jaar toch waarmaken.
1 note
·
View note
Text
Keuze opdracht boek 2
De dunne lijn tussen haat en liefde Stel je voor, jij en jouw vijand delen al een kamer op school voor zeven jaar. En wat als jouw vijand misschien een vampier is? Wat moet je dan doen? En wat als je erachter komt dat jij hem leuk vindt? Dit overkomt de hoofdpersonen in het boek Carry On.
Carry On is een Young Adult liefdesroman geschreven door de Amerikaanse schrijver Rainbow Rowell. Je zou kunnen denken dat dit wéér zo’n gewone liefdesroman zal zijn en dat de twee hoofdpersonen uiteindelijk verliefd op elkaar zullen worden. Dan verwacht je dat die twee personen een jongen en een meisje zijn. Je hebt het mis! Dit boek is niet een normale liefdesroman waarbij een jongen verliefd wordt op een meisje en vice versa, het is anders. Carry On is humoristisch en ontroerend. In dit verhaal zijn de twee hoofdpersonen (Simon en Baz) namelijk allebei homoseksuele jongens die zich tot elkaar aangetrokken voelen. Ze wonen op de school Watford, een school voor magiërs. Samen met andere vrienden moeten zij mysteries na mysteries oplossen en uiteindelijk, hun gezamenlijke vijand verslaan. Dit boek is uitgereikt tot #1 New York Times bestseller in 2015.
Ten eerste wordt alternatie van geslachten niet vaak gebruikt in liefdesromans. Dit maakt het boek heel anders en tegelijkertijd ook erg realistisch. Tegenwoordig komt men steeds vaker de term LGBT tegen, maar het is nog steeds iets waarbij sommige mensen zich ongemakkelijk bij voelen.
Ook is dit echt een spannend boek. Vanaf het begin van het verhaal tot aan het eind word je meegesleurd in een golf vol spanning. Samen met de hoofdpersonen van het boek moet je mysteries en problemen oplossen. Bijvoorbeeld wanneer Simon en Baz diep in de problemen komen. Al zijn er zoveel pluspunten aan dit boek, het is niet helemaal perfect. Het is zo dat de ik-persoon steeds van personage wisselt, na elk hoofdstuk. Dit kan erg verwarrend zijn. Het kan namelijk zo zijn dat je vergeet wie de ik-persoon was. Al staat er wel altijd bovenaan een nieuw hoofdstuk wie de ik-persoon is, kan je het alsnog vergeten. Dit is dus niet echt handig.
In het algemeen is dit niet een slecht boek. Het is humoristisch en ontroerend tegelijkertijd. Ook heeft het verhaal een opbouwende spanning en het is ook anders dan de normale liefdesromans. Het maakt gebruik van een homoseksueel paar in plaats van een standaard koppel. Toch is er ook een minpunt aan dit boek, namelijk de ik-persoon. Maar ben je niet benieuwd hoe, in vredesnaam, een relatie tussen een vampier en een “normale” magiër iets kan worden? Als je dit boek niet leest, zal je het nooit weten.
1 note
·
View note
Text
Recensie boek 1
“Ze zag hem opnieuw bij het ontbijt. Eigenlijk had ze niet verwacht dat hij in hetzelfde hotel zou verblijven. Hij droeg een zonnebril en een zwart T-shirt met korte mouwen. Hij was zojuist teruggekeerd van het buffet en besmeerde het puntje van een croissant met boter.” “Denken aan Bruce Kennedy” is een roman geschreven door de beroemde Nederlandse auteur Herman Koch. Het verhaal speelt zich af in de gedachten van een vrouw op middelbare leeftijd. In het begin is het al duidelijk dat de vrouw, Miriam Wenger, thuis aan familie problemen lijdt. Haar man is een mislukte filmregisseur en haar twee kinderen worden haar teveel. Daarom gaat ze een week in haar eentje naar Zuid-Spanje en in het hotel waar zij verblijft, ontmoet ze Bruce Kennedy. Ondanks zijn oudere leeftijd voelt ze zich toch tot hem aangetrokken. De vraag is dus of Miriam ooit weer herenigd wordt met haar familie. “Denken aan Bruce Kennedy” is niet een slecht boek, maar het heeft zijn minpunten. Het verhaal is niet altijd goed doorlopend en het thema kan verwarring met zich mee brengen. Het taalgebruik is wel erg goed en het einde is prachtig.
Ten eerste is het verhaal niet altijd goed doorlopend, niet chronologisch. De hoofdpersoon springt van de ene plek naar de andere. Dit kan soms erg verwarrend zijn. Ook zijn er op sommige momenten in het boek flashbacks, al zou je het niet meteen weten dat het eigenlijk een flashback is. Het kan ook zo zijn dat je opeens als lezer twintig jaar terug in de geschiedenis duikt, terwijl je eerst nog in de hotelkamer van de hoofdpersoon was! Als lezer wil je natuurlijk de hoofdpersonen goed kunnen volgen, dus dan zou het handig zijn om ook echt te weten waar en op welk tijdstip ze eigenlijk zijn.
Ten tweede is het taalgebruik wel erg goed. De woorden die er worden gebruikt in het verhaal zijn duidelijk qua betekenis. Soms worden er een paar zinnen in het Engels gebruikt die misschien niet iedereen zou kunnen snappen, maar in feite is het te doen. Ook worden er hier en daar een paar “modernere woorden” gebruikt. Het zijn wel duidelijke woorden en er wordt geen straattaal gebruikt. Als laatste, het thema. In dit boek gaat het thema over depressie en familie problemen. Dit onderwerp is heel vaak voorkomend in het leven dus het is redelijk goed te begrijpen. Miriam heeft duidelijk depressie en ze verteld alles wat haar is overkomen, waar het verhaal in principe over gaat. Maar aan de andere kant is Miriam een vrouw. Ze uit haar gevoelens en gebeurtenissen vanaf het standpunt van een vrouw. Iemand die totaal geen verstand van vrouwen heeft, zal waarschijnlijk veel moeite hebben om het verhaal écht te snappen. Maar het zou natuurlijk ook kunnen zijn dat het juist de bedoeling is van de schrijver om jou, de lezer, te laten leren dat verhalen uit een perspectief van een vrouw ook interessant zijn. Misschien probeert Dhr. Koch onze horizon te verbreden met dit boek. Mannen zouden dit soort problemen van de hoofdpersoon waarschijnlijk anders opvatten dan een vrouw en vice versa. Dit onderwerp heeft zijn voordelen en nadelen. Het is natuurlijk aan jullie, de lezers, de keus om uit te zoeken welke jij het meest correct vindt.
�� ��
1 note
·
View note
Text
Balansverslag
Vorig jaar heb ik best veel boeken gelezen en ook veel geleerd daarvan. Mijn woordenschat is nu groter, zowel in het Nederlands als in het Engels. Sommige boeken die ik had gelezen vond ik niet echt leuk. Dat waren vooral Nederlandse literatuurboeken. Dat komt doordat er bij sommige van deze boeken niet echt een goed doorlopend verhaal was om te volgen. Daardoor vond ik het ook moeilijker om het te lezen. Wat ik het allerleukste vind om te lezen, zijn sciencefiction boeken. Mijn favoriete boek op dit moment daarentegen, is geen sciencefiction boek. Het heet Harry Potter and the Cursed Child. Toen ik nog best jong was begon ik al Harry Potter boeken te lezen en nu vind ik het nog steeds erg leuk! Harry Potter and the Cursed Child is het nieuwste boek van deze serie en ik vind het misschien ook wel één van de beste. Ik had me voorgenomen om dit jaar meer Engelse literatuurboeken te lezen en dat is gelukt! In de vakantie had ik twee van deze boeken gelezen, onder andere mijn favoriet: Animal Farm by George Orwell. Ik vind de Engelse literatuurboeken vooral erg interessant. Volgend jaar wil ik graag weer Engelse literatuurboeken lezen, maar ook juist Nederlandse literatuurboeken. Al vind ik de Nederlandse literatuur toch wat minder leuk dan de Engelse, ik leer er wel veel meer van. Misschien, als ik dit jaar meer van deze literatuurboeken lees, dat ik het dan ook leuker en interessanter zal vinden dan vorig jaar.
0 notes
Text
Zonsondergang
Met zonsondergang op het strand was het net een paradijs op het land De rode zon gloeiend als heet metaal zakte de bodem in Geniaal.
0 notes
Text
Het strand
Kom naar het strand De zee is blauw en grote golven zullen rennen naar jou
We bouwen een kasteel ver van de zee anders neemt het nadeel het met zich mee
De zon schijnt maar de wolk eet het op en verdwijnt Misschien dan als de zomer weer komt heb ik wel een beter plan
0 notes
Text
Het zand
Het zand is overal tussen je tenen in je oren op je benen De zon is verblindend het verschroeit je van top tot teen
0 notes
Text
Gelezen boeken
Ik heb laatst nog twee boeken gelezen.
Library of souls, Ransom Riggs Papertowns, John Green
Library of souls is het derde en ook laatste boek van Miss Peregrine’s peculiar children trilogy. Het is prachtig geschreven en het einde is niet te verwoorden. Zelf vind ik dit boek het beste van de serie.
1 note
·
View note
Text
Een brief aan Kader Abdolah
Naam: Kader Abdolah Datum: 10-05-2016 Geachte meneer Kader Abdolah,
Ik heb uw Boekenweekgeschenk “de Kraai” gelezen en ik vind het een erg ontroerend boek. Ikzelf heb kennissen die net zoals de hoofdpersoon in dit boek, zijn gevlucht vanuit het buitenland naar Nederland. Ik weet niet precies hoe zij dat deden, maar er is een grote kans dat ook zij in een vrachtwagen zijn meegelift. Of misschien met een boot (zoals wat wij nu vaak in het nieuws zien). Mijn kennissen hebben toevallig ook een dochtertje. Zij is nu zeven jaar oud. De levensloop van de hoofdpersoon spreekt mij erg aan en het taalgebruik is erg mooi. Al zijn er veel pluspunten in dit boek, liet het mij achter met veel vraagtekens. Twee vragen boeide mij heel erg. Ik zat er dagenlang aan te denken. Ten eerste vraag ik mij af waarom u precies voor deze naam hebt gekozen voor de titel van dit boek? Ik herinner mij nog heel duidelijk dat er een heel klein stukje in uw boek voorkwam dat over een kraai ging, maar waarom koos u dat? Er waren toch zeker wel andere ontroerende stukken in het verhaal waarvoor u het kon gebruiken voor een titel? U kon bijvoorbeeld de titel “De reis naar Nederland” gebruiken. Dat is namelijk de reis die de hoofdpersoon aflegde om in Nederland aan te komen. Of misschien “De Lauriergracht 37”? Daar schreef hij zijn verhaal, woonde hij met zijn familie en leefde nog lang en gelukkig als een makelaar in koffie. Maar misschien koos u juist voor een geheimzinnig en mysterieus titel. Ik heb geen idee en ik zou het erg waarderen als u dit zou beantwoorden.
Ten tweede ben ik het niet helemaal eens met het einde. Het is niet slecht, maar ik heb nog een paar ideeën om het te veranderen. Hier heb ik een voorbeeld voor een ander einde:
20. Het beeld Vandaag regent het al de hele dag al hard, er zijn bijna geen klanten binnen geweest. In een brief aan een Perzische kameraad in het vaderland probeer ik de regen uit te leggen. Maar ik heb de juiste woorden niet. Mijn hart bonkt nog steeds hevig in mijn borst, na het gevecht met mijn vrouw. We hebben elkaar niet pijn gedaan, van buiten tenminste. Ik weet niet hoelang ons gezin herenigd was, maar na enige tijd kreeg ik weer nachtmerries. De ruzies werden heviger en de tranen stroomden dagelijks naar beneden. Op een nacht trok ik de deur achter me dicht. Ik liep naar de andere kant van de stad, naar de plek waar ik werk. Het was al elf uur s ’avonds, maar er waren nog mensen binnen. Ik liep rechtstreeks naar het kantoortje van mijn baas. Tijdens het wandelen in de regen kreeg ik opeens een idee. Ik klopte niet aan, maar liep meteen naar mijn baas. Hij keek me aan alsof ik doorgedraaid was, maar zei niets. Ik pakte mijn kans en ik diende mijn ontslag in. “Waarom?” vroeg hij. “Als je blijft, zal ik een betere baan voor je regelen.” “Nee dank u, mijn toekomst ligt ergens anders.” Ik liep naar de deur, maar toen draaide ik me om. “Ik heb nog één laatste wens voordat ik wegga: mag ik bij de afdeling de afgekeurde koffiebonen mag inkopen?”
“Afgekeurde producten?” vroeg hij verbaasd. “Ik heb een plan.” “Een plan met afgekeurde producten?” “Nee een droom over de Nederlandse literatuur” “What are you talking about?” zei hij glimlachend. “You will see” zei ik en liep de deur uit. Ik vreesde niets en niemand. Ik liep mijn toekomst zorgeloos tegemoet.
Ik zou het heel erg waarderen als u dit in uw volgende uitgave zou verwerken.
Groet, Izabella Lieuw Adres: Anoniem
0 notes
Text
Eigen boeken
Eleanor & Park is echt een heel goed boek. Je wordt helemaal meegesleept in het leven van de twee hoofdpersonen. Geen wonder dat dit een bestseller was.
2 notes
·
View notes
Text
De kraai
In deze periode lees ik het boek De Kraai van Kader Abdolah. Het boek is een boekenweekgeschenk van het jaar 2011.
6 notes
·
View notes