3c-2018-leerling-laura

[3c-2018-leerling-laura]

Muis

Alles is weg, Anke Kranendonk, 1edruk 2008. Recensie van Laura Koopman

We zien het allemaal weleens op tv: door een ongeluk is er een dode gevallen. Nog naarder is het als het een kind blijkt te zijn. Over zo’n ongeluk gaat het boek: ‘Alles is weg’, van Anke Kranendonk. Het boek gaat over een populaire jongen genaamd Muis. Muis is populair, heeft veel vrienden en is ondeugend. Totdat er een ongeluk gebeurt, met als gevolg dat hij overlijdt. Dit boek is grotendeels geschreven vanuit het perspectief van Fae, een goede vriendin van Muis. De schrijfster beschrijft de gedachtes van Fae bij de dood van haar vriend, vooral over het schuldgevoel dat ze heeft. Maar past de manier van schrijven wel bij het verloop van het verhaal?

Aan de ene kant niet. Ergens rond het midden van het boek gebeurt het ongeluk van Muis. Naar dat moment wordt toegewerkt, zoals het meestal gaat met een spanningsboog. Het probleem is dat er na de dood van Muis nog steeds geschreven wordt alsof er aan het einde nog iets heel ernstigs gaat gebeuren, dit is alleen niet zo. Fae was erbij toen het ongeluk gebeurde. Ze voelt zich enorm schuldig tegenover haar Broer, Billy, die er niet bij was. Billy was namelijk de allerbeste vriend van Muis en Fae heeft het gevoel dat zij Muis had moeten redden. In het boek probeert Fae meerdere malen te vragen of Billy het haar kwalijk neemt. Er lijkt in het boek te worden toegewerkt naar een moment waarop Billy antwoord geeft op de vraag van Fae: Of Billy het haar kwalijk neemt dat Muis dood is. We komen echter nooit achter het antwoord op deze vraag.

Aan de andere kant past de manier van schrijven wel bij het verloop van het verhaal. De schrijfster laat goed zien hoe de dood van Muis het gedrag van de personages beïnvloedt, maar dat het ook weer normaal wordt. In het begin van het boek worden de levens van Muis en zijn vrienden nog zorgeloos gebracht, terwijl er na de dood meer een verdrietige sfeer heerst. En dat na een tijdje het verdriet ook wat minder wordt. Zo wordt er beschreven hoe  Fae na de dood van Muis elke nacht droomt over het ongeluk en hoe dat na een paar maanden stopt. Hiermee laat de schrijfster van het boek goed zien hoe Fae er weer bovenop komt.

In het boek ‘Alles is weg’ wordt er door de schrijfster goed beschreven hoe het gedrag van de personages in het boek verandert ten gevolge van de dood van Muis. Helaas heeft het boek wel een falende spanningsboog. Al met al vind ik toch dat de manier van schrijven past bij het verloop van het verhaal, omdat ik het belangrijker vind dat in een boek een interessante verhaallijn heeft die laat zien hoe personages veranderen van gedrag, dan dat de spanningsboog perfect is. Als je dit boek hebt gelezen en je op tv ziet dat door een ongeluk een dode is gevallen, dan zal je je goed kunnen inleven in de nabestaanden.

[3c-2018-leerling-laura]

Choco-crème

De verwarde cavia, Paulien Cornelissen

Het is nu al drie dagen geleden dat Cavia Enzo’s aanbod om mee te gaan met de goulashbus had afgewezen. Haar vriend, de langharige cavia Enzo, had begrijpend gereageerd en deed nu duidelijk zijn best om zijn teleurstelling niet al te erg te laten zien. Het was geen geheim dat Enzo erg op een ‘ja’ van Cavia had gerekend, dus Cavia probeerde zijn teleurstelling zo veel mogelijk te verminderen. Ze zei zo vaak mogelijk, hoe ze vond dat ze waarschijnlijk alleen een last zou zijn geweest en dat het financieel ook veel beter zou uitkomen, als Cavia bleef werken op afdeling Communicatie. Ze zat dus eindelijk weer aan haar vertrouwde bureautje. Ze kon zich alleen niet goed concentreren, zeker met het idee dat Enzo nu met zijn ex goulash aan het maken was. Ze stelde zich voor hoe ze romantisch samen aan het koken waren en dan ineens zouden gaan zoenen. Snel bedacht ze zich dat de lucht van paprikapoeder en rundvlees niet bepaald een romantische sfeer stimuleerde. Om zichzelf af te leiden, liep ze naar het koffie automaat om daar choco-crème te halen. Ze vond dat ze die wel had verdient, na al dat gedoe rond the goulash foodtruck. Ze hoopte ook dat ze met het drinken van choco-crème, ze eindelijk het mysterie kon oplossen. Ze vraagt zich namelijk al haar hele kantoor-carrière af wat nou precies het verschil is tussen choco-crème en gewone chocolademelk. Ze zou het ook gewoon aan iemand kunnen vragen. Maar ze was eigenlijk bang dat het een te logisch antwoord zou zijn, die de hele wereld eigenlijk wel wist zonder na te denken en dus tot een gênante situatie kon leiden. Terwijl ze aan het wachten was op haar choco-crème uit het automaat, kwam Ruud binnen wandelen. “Hallo, Rakkers!” riep hij joviaal.

Het kostte haar precies één seconde om zich te realiseren, dat ze hier de komende jaren nog mee moest leven. Kim gaat weg, omdat ze zwanger is en naar Curaçao gaat verhuizen. Ze kon zo heerlijk met Kim roddelen over hoe irritant ze Ruuds binnenkomst altijd vond. Haar best doend om nu ook deze gedachte te verdringen, pakte ze haar drankje op en liep terug naar haar bureau. Ze was van plan om het dit hele uur zo productief mogelijk te zijn en ze had zelfs een timer gezet om te voorkomen dat ze niet in de verleiding zou komen tóch een paar minuten eerder pauze te nemen. Maar na zeven minuten betrapte ze zichzelf erop een neef van een vriend van de buurman van haar tante op facebook aan het stalken was. Het was pas drie uur, dus naar huis gaan was geen optie. Zeker niet nu er een persoon minder was voor Ruud om op te letten. De komende twee uur besteedde ze dus maar aan het aan klikken van willekeurige mailtjes en rondlopen door de gangen. Ze ging even naar de wc om haar vacht goed te strijken en ze haalde voor iedereen koffie.

Stipt om vijf uur vertrok ze naar huis. Het hele huis rook naar goulash en in de keuken trof ze Enzo weer vrolijk kokend aan. Zijn ex was gelukkig al naar huis gegaan. Toen ze Enzo daar zo zag staan, wist ze zeker dat ze hem heel erg zou gaan missen. Hij zou dagen lang rondrijden door Europa en goulash verkopen met zijn mooie ex, terwijl zij op kantoor zat en elke dag Ruud ‘Hallo, rakkers!’ moest horen zeggen.

[3c-2018-leerling-laura]

Een bijzonder keuze

Zomerhuis met zwembad, Herman Koch, 2011,  Veen Bosch & Keuning uitgevers

Je hebt het vast weleens op het nieuws gehoord. Er is een rechtszaak over de verkeerde keuze van een dokter, wat ernstige gevolgen heeft gehad. Zo kan er bijvoorbeeld een persoon te komen overlijden..

Het boek ‘Zomerhuis met zwembad’ van Herman Koch gaat over een keuze van een huisarts genaamd Marc Schlosser. Door deze medische fout komt zijn patiënt (een bekende acteur) te overlijden. De vraag is of het wel slechts een fout is geweest, na wat er bij het zomerhuis is gebeurt. ‘Zomerhuis met zwembad’ is een zeer origineel boek.

Wat het boek zo origineel maakt is dat de personagekeuze van Herman Koch heel bijzonder is. De hoofdpersonage van het boek is de huisarts Marc Schlosser. Het boek is geschreven in zijn perspectief en zijn gedachten worden heel nauwkeurig beschreven. Hierdoor krijg je een goed beeld van de personage. In de meeste boeken heeft de hoofdpersonage een goede persoonlijkheid, waar je je goed in kan inleven. In dit boek is de hoofdpersoon echter een enorm onsympathiek persoon. Hij gaat vreemd en voelt zich constant beter dan anderen. In dit citaat (op blz. 85) schelt Marc een onbekende man uit, die op de wc zit, omdat hij over de camping liep met een gelige teen:

“Viezerd!’ Zei ik. Ik zag hoe de handen van de man zijn rode broek vastgrepen en hem langs zijn benen omhoog begonnen te trekken. Ik stond op. ‘Vuile smeerlap. Je moest je schamen. Er zijn ook kinderen op de camping. Die zien die vuiligheid ook.’’

Dit is niet bepaald het soort gedrag waardoor je de personage een aardige man zult vinden.

‘Zomerhuis met zwembad’ is een origineel en goed boek, omdat de personagekeuze van de auteur heel bijzonder is.  Het is fijn om eens een boek te lezen waarbij de hoofdpersonage niet alleen maar goed is. Als je, na het lezen van dit boek, ooit nog op het nieuws voorbij ziet komen dat een dokter een fout heeft gemaakt. Dan zal je waarschijnlijk meteen aan dit boek denken.

[3c-2018-leerling-laura]

Dit is onze interpretatie van het gedicht ‘Een draak verslaan’ van Tjitske Jansen.  

[3c-2018-leerling-laura]

Beste Renate Dorrestein,

Je kwam naar Almere om een boek over deze stad te schrijven. Je werd namelijk als gastschrijfster ernaartoe gehaald, omdat de gemeente deze stad graag bekender wilde maken. Je plan was om als het klaar was weer terug te gaan. Maar na een hevige storm sloot zich een dikke laag mist om Almere heen, waardoor niemand er meer uit kon. Als je in de mist loopt los je namelijk op. Zo kwam je samen met de inwoners vast te zitten in Almere. Wat er met de wereld buiten Almere is gebeurt weet niemand.

Zodra de mistbank zich om de stad heen sloot was er onrust. De elektriciteit viel uit, er was geen verbinding meer en er kwam geen water meer uit de kraan. In deze noodsituatie werd jij als officiële stadsschrijfster benoemd, omdat de gemeente (bestaand uit drie PVV’ers en Jacob Kribbe) wilde dat alles wat nu in Almere gebeurde vastgelegd zou worden. Het was slim van je om deze taak aan te nemen, omdat je nu niet (zoals de meeste anderen) op het land zwaar werk hoefde te doen. Je was al oud en dat zou niet goed voor je zijn geweest.

Je werd al gauw goede vrienden met Jacob Kribbe, de oud-directeur van de Almere Binnen (de gevangenis in Almere). Het was slim om vrienden te maken in deze nare tijd. Er werd er vooral gefocust op overleven qua eten, drinken en veiligheid. Maar jij begreep ook dat voorkomen dat je vereenzaamd en vriendschap sluiten belangrijk was om te overleven.

Met die filosofie besloot jij de Naastenfamilies op te richten. Omdat bijna iedereen in Almere door de mist familie en vrienden was kwijtgeraakt, kwam je op het idee om de stad in te delen in families. De hoofden van de families werden de ex-geallieerden uit Almere Binnen om hen op het rechte pad te houden. Het indelen van Almere in families moet wel de slimste zet zijn geweest van het bestuur in Almere. Dit was een heel slim plan, omdat het voorkwam dat mensen uit eenzaamheid de mist in gingen lopen en het zorgde ervoor dat de criminaliteit in de stad afnam, doordat de ex-geallieerden nu veel te doen hadden.  

Je bent een echte overlever. Op een gegeven moment leek je goede vriendschap met Jacob Kribbe vervaagd. Je Naasten Familie was boos op je, omdat je voor hen had verzwegen dat je een baby’tje had gevonden, (Er heerste grote onvruchtbaarheid in Almere. Er werden geen baby’s geboren en dat was een groot probleem voor de toekomst van de stad). Ook schreef je dat je tanden begonnen uit te vallen. Als ik al die tijd in jouw schoenen had gestaan, zou ik waarschijnlijk snel de mist in zijn gelopen. Maar jij bleef gewoon doorgaan met je leven en dat vind ik heel erg goed.

Je hebt veel goede beslissingen genomen en je kan goed oplossingen bedenken. Zonder jouw ideeën zou Almere waarschijnlijk niet zo zijn als het nu is. Je kwam naar Almere om een boek te schrijven om de stad populairder te maken. Maar uiteindelijk heb je veel meer gedaan dan alleen schrijven.

 Veel liefs,

Laura

-

 Ik heb de brief geschreven naar de hoofdpersoon van het boek ‘Weerwater’ van Renate Dorrestein. De schrijfster van het boek heeft zichzelf als hoofdpersoon genomen. 

 De Eerste druk 2015 Uitgeverij Podium

[3c-2018-leerling-laura]

Mijn balansverslag

Lezen is niet mijn grootste hobby, maar ik doe het wel graag. In mijn leesautobiografie heb in duidelijk gemaakt dat ik het liefst kookboeken “lees” (eigenlijk kijk in dan vooral naar de ingrediëntenlijst en keur in de plaatjes), maar dat is waarschijnlijk niet het type lezen waar het over moet gaan. Gelukkig lees is dus ook andere soort boeken waarover ik kan schrijven!

Het afgelopen jaar heb één boek voor Nederlands moeten lezen. Ik had toen het boek ‘Hoe duur was de suiker’ van Cynthia Mc Leod gelezen. Het ging over de slavernij in de 18e eeuw. Ik vond het onderwerp erg interessant, vandaar dat ik, in de zomervakantie van de 2e klas naar de 3e klas, het boek ‘Witte vleugels, zwarte vleugels’  van Sue Monk Kidd heb uitgelezen. Dit boek ging ook over de slavernij. Door deze twee boeken heb ik vorig jaar dus veel over de slavernij in de 18e eeuw geleerd.

 In mijn leesautobiografie van de 2e klas had ik me voorgenomen om thrillers te gaan lezen en romantische boeken. Aan dat voornemen heb ik me echter niet gehouden omdat de thriller-boeken die ik had bekeken mij niet erg aanspraken doordat ze me niet spannend genoeg leken. Ik heb ook eigenlijk niet heel erg mijn best gedaan om een leuke thriller te vinden. Wel heb ik een romantisch boek gelezen. Het is geen echte literatuur, maar het was vooral een gezellig boek om te lezen. Het boek heet: ‘ De koningin en de favoriet’ van Keira Cass. Het is een vervolg op een trilogie genaamd: ‘De selectie’. Het is boek met veel drama en romantiek.  

 Ondanks het feit dat ik sinds afgelopen jaar geen thrillers meer heb gelezen, heb ik niet het gevoel dat mijn smaak echt is veranderd. De selectie aan type boeken die ik graag lees heb ik eigenlijk alleen maar uitgebreid. Zo lees ik nu ook graag drama.

 Ik ga dit jaar weer proberen om een leuke thriller te vinden omdat het me vorig jaar niet goed is gelukt en ik ga ook zeker weer boeken lezen over het verleden. Het lijkt mij ook erg leuk om een komisch boek te gaan lezen. Dit jaar ga ik daarom het boek ‘De verwarde cavia’ van Paulien Cornelissen proberen, dit schijnt een erg grappig boek te zijn. Dit jaar wil ook meer gaan lezen dan dat ik vorig jaar heb gedaan.

[3c-2018-leerling-laura]

Fonteintjes in het grachtenwater

Rond de 4e week van de zomervakantie was een vriendin van mij jarig. Aangezien al haar andere vriendinnen nog met vakantie waren, was ik de enige overgebleven om het mee te vieren. Nadat we met haar ouders een citroen-merengue taartje hadden gegeten, besloten we met z’n tweeën te gaan waterfietsen in de grachten omdat het zo’n mooi weer was. Maar eerst zouden we naar de supermarkt gaan om snoep en drinken te kopen. 

Bij de supermarkt aangekomen twijfelden we lang over het drinken. “Wat is dit?” Vroeg ik, wijzend naar een interessant-uitziende frisdrank. “Ik weet het niet, volgens mij is dat een type cactus.” Zei ze terwijl ze naar de label keek die duidelijk een cactus bevatte. “Is het lekker denk je?” Vroeg ik me af. “Ja, nee... Waarschijnlijk niet, maar laten we het gewoon kopen.” “Ja, als het vies is spugen we het gewoon als fonteintjes uit in het water.” 

Een tijdje later zaten we in een waterfiets, terwijl we naar het klotsende grachtenwater keken en naar de toeristen die naar ons zwaaiden in de rondvaartboot die langs ons voer. We besloten de frisdrank te proberen. Nadat we allebei een slok hadden genomen keek de jarige me aan met een gezicht die verraadde dat we allebei hetzelfde dachten. “Waarom hebben we dit eigenlijk gekocht?” Vroeg ze. “Ik weet het niet” zei ik en we barstten beide in lachen uit. Wetend wat ons te doen stond namen we beide een grote slok van de zeer zoete frisdrank die weinig smaak had. Wat waarschijnlijk kwam door de zure matjes die we eerder hadden gegeten en ervoor zorgden dat we behalve de zure nep-appel smaak weinig anders konden proeven. Als twee nette fonteintjes proestten we de frisdrank uit in het troebele grachtenwater.

[3c-2018-leerling-laura]

Ik heb een Synesthesiegedicht gemaakt voor een opdracht Nederlands. Als het goed is denk je aan een bepaalde kleur als je het hebt gelezen...

De mooie dag

De zon schijnt, de vogeltjes zingen en iedereen is blij.

Een kwispelende viervoeter en een stel kinderen staan voor ijsjes in de rij.

Dat is wat wij natuurlijk het allerliefst zien.

Een koppel kijkt elkaar verliefd aan en is vrolijk bovendien.

  Er wordt citroen-limonade verkocht en kat staat er naast opgewekt te mauwen.

De tijd kruipt voorbij en we blijven nog langer kijken.

Rugzakjes die vrolijk schreeuwend een hut bouwen

Terwijl de anderen de top van een boom proberen te bereiken.

 Maar wil de zon eigenlijk wel stralen?

Wil dit vogeltje wel steeds het zelfde lied herhalen?

Mauwt deze kat niet toch van verdriet?

Waarom ben ik de enige die op zo een mooie dag niet geniet…

[3c-2018-leerling-laura]

Dit is het sonnet dat Bine en ik samen hebben gemaakt.

Vermoorde onschuld

Jij piept als de angst zelve terwijl mijn schaduw jou bedekt.

Jij spartelt hulpeloos in mijn bek.

De dood die levenswil wekt.

En dan.. Bijt ik nog net iets harder in je nek.

  Jij hebt zojuist de dood ontdekt,

Door de smaak van jouw sterven krijg ik nog meer trek.

Jouw vlees is het niet dat mij aantrekt,

Maar het spelen met jouw dood maakt mij gek.

  Van jou heb ik nu genoeg.

Half-opgevroten en mismaakt geef ik jou een plaats.

Nu lig je levenloos in de hoek waar ik je injoeg.

  Nu kom ik de warme kamer binnen na al dat gezwoeg.

Ik zetel mij luid snorrend op mijn ereplaats.

Ik krijg een aai over mijn bol, omdat ik mij zo goed gedroeg..

[3c-2018-leerling-laura]

Leesautobiografie tweede klas

Ik zit nu in de tweede en ik hou nog steeds heel erg van kookboeken. Het was laatst koningsdag en dan kun je heel makkelijk goedkoop kookboeken kopen. Ik heb dus twee nieuwe kookboeken: ‘Zoete en hartige hapjes’ en ‘Macarons’. De tweede had ik van mijn moeder gekregen en is helemaal in het Frans. Nou ben ik niet slecht in Frans maar het zal wel even puzzelen zijn om een recept er van te kunnen gebruiken. Ik heb dit jaar nog geen thriller gelezen, maar ik ben nu wel bij boek 5 van de Percy Jackson serie. Deze serie gaat over een jongen die Percy Jackson heet en een half-god is in de moderne wereld die niet weet van het bestaan van de goden. Percy’s vader is Poseidon. Op een kamp speciaal voor half-goden ontmoet hij Annabeth, een dochter van Athena en samen met haar en de satar Grover beleven ze allemaal avonturen. Ze vechten met monsters en proberen de wereld te redden van een titaan. Ik vind het heel erg leuk om deze boeken te lezen omdat het leuk is om te bedenken hoe het zou zijn als de Griekse goden echt bestonden. De boeken zijn grappig en vervelen niet snel.

Ook heb ik het boek ‘Hoe duur was de suiker’ gelezen van Cynthia McLeod. Dat boek gaat over twee halfzusjes die wonen op een plantage in Suriname in de 18e eeuw. Het gaat veel over slavernij en hoe mensen daar mee om gingen. Ik vond dit een heel goed boek dat je echt aan het nadenken zet over hoe erg het er in die tijd wel niet aan toe ging. Een heel ander soort boek dan de Percy Jackson-boeken.

Als ik klaar ben met de Percy Jackson boeken zal ik waarschijnlijk weer thrillers gaan lezen en romantische boeken proberen. En ik zal natuurlijk kookboeken blijven lezen!

[3c-2018-leerling-laura]

Hoe duur was de suiker? De film

Ik heb al een boekverslag geschreven over het boek: Hoe duur was de suiker? Toen ik klaar was met het boek besloot ik de film te zien. Ik had hoge verwachtingen over de film omdat het boek zo goed was. Helaas kon ik er niet heel erg van genieten omdat ik me de hele tijd irriteerde aan het feit dat de film erg afweek van het boek. In het boek ging het vooral over Sarith en niet heel erg over haar slavin Mini-mini, terwijl in de film Mini-mini de hoofdrol had. Ook kreeg Elza (het half-zusje van Sarith) in de film een veel kleinere rol dan ze in het boek had. De verhaallijn was gelukkig wel heel erg hetzelfde, hoewel daar ook een aantal dingen niet helemaal hetzelfde waren. In het boek staken de Boni’s het huis van Sarith niet in brand terwijl ze dat wel in de film deden. En in het boek was Julius veel bozer op Sarith toen ze vreemd was gegaan dan in de film. 

Ik vond wel dat de acteurs in de film wel heel goed hun rollen speelde en de personages heel erg leken op hoe ze in het boek waren beschreven. 

Al met al geef ik de film een 8! Een aanrader om te kijken dus. 

[3c-2018-leerling-laura]

Hoe duur was de suiker?

Cynthia Mc Leod, Den Haag, 1987 eerste druk

Waarom dit boek?

Voor Nederlands moesten we in de meivakantie 2017 een boek uitkiezen om te lezen. Bij het maken van die keuze mochten we gebruik maken van de website: www.lezenvoordelijst.nl. Op die lijst stond ook het boek: Hoe duur was de suiker? Dat boek sprak me aan omdat ik al de reclame borden op straat had gezien voor de film en die film wild ik ook al zien, daarom besloot ik eerst het boek te lezen en dan de film te kijken. Het boek gaat veel over slavernij en dat vind ik een interessant onderwerp.

De samenvatting

Het boek gaat over twee half-zusjes die op een joodse plantage wonen in Suriname rond 1770. De hoofdpersoon is het zusje Sarith. Ze is een heel mooi meisje en dat weet ze ook. Ze is ijdel en denkt dat ze elke man kan krijgen die ze wil. Haar half-zusje Elza trouwt met de man Rutger. Sarith ziet Rutger ook wel zitten en probeert daarom Elza’s man af te pakken. Dat zorgt er natuurlijk voor dat de eens zo goede relatie tussen Elza en Sarith flink wordt verknalt. Als Sarith inziet dat het haar niet zal lukken Elza’s man af te pakken, besluit ze zo snel mogelijk te trouwen. Ze trouwt met de weduwnaar Julius maar Sarith gaat gewoon vreemd zonder dat Julius dat door heeft.

Terwijl dit alles aan het gebeuren is heerst er grote onrust in Suriname. Plantages worden namelijk aangevallen door weggelopen slaven, marrons onder leiding van de ene Boni. De boni’s vermoorden de eigenaren die slechts waren voor hun slaven en bevrijden de slaven.

De plantage waar Sarith woont (Klein Paradijs) wordt aangevallen. Als Julius later terug komt om te kijken hoe het met zijn vrouw en kind gaat (hijzelf was namelijk niet op de plantage toen het werd aangevallen) treft hij een vreemde man aan in zijn onderbroek dood op de grond. Julius komt er achter dat Sarith vreemd was gegaan en is heel erg boos. Hij is dan ook niet meer verliefd op Sarith maar wordt verliefd op Sarith’s lijf-slavin Mini-Mini. Dan wordt Sarith op haar beurt boos…

Mijn mening

Ik vind ‘Hoe duur was de suiker’ een heel goed boek. Het geeft een goed beeld van hoe het er in Suriname toen de tijd aan toe ging met slaven en op plantages. Het boek zette me dus echt aan het denken over hoe erg de slaven het er in de tijd hadden. Er worden bijvoorbeeld verschrikkelijke straffen beschreven, zoals de spaanse bok (dat zijn zweepslagen). Relatie slavin-meesteres wordt heel erg goed weer gegeven door dat het boek in meerdere perspectieven is geschreven. Namelijk ook in het perspectief van Mini-Mini, Sarith’s slavin. Iedereens mening over het hebben van slaven wordt weergegeven. Ook is er heel erg goed neergezet hoe de slaven moesten leven (volgens welke regels en waarom mensen vonden dat het oké was om slaven slecht te behandelen) en hoe vrouwen in die tijd leefden. Zo staat er bijvoorbeeld in het boek dat Sarith vond dat ze snel moest trouwen omdat ze al 17 was! Trouwen op je 17e zou nu wel heel vroeg zijn…

[3c-2018-leerling-laura]

Vallen

Vallen, Anne Provoost, Groningen, 1997

Waarom dit boek?

In de herfstvakantie heb ik het boek ‘Vallen’ gelezen. Ik had dit boek gekozen omdat het me een heel spannend boek leek en daar houd ik van. Dit boek heb ik in slechts vier dagen uitgelezen!

Waar gaat dit boek over?

De hoofdpersoon van dit boek is Lucas Beigne. Het verhaal speelt zich af in de ik-vorm waarbij de hoofdpersoon vertelt wat er in de afgelopen zomer is gebeurd. Het verhaal wordt verteld in de verledentijd behalve het begin wanneer er eerst iets gebeurd en hij dan het hele verhaal begint te vertellen.

Lucas moest met zijn moeder mee naar het huis van zijn opa in de bergen terwijl hij daar eigenlijk helemaal geen zin in had. De winter daarvoor was zijn opa overleden. In het dorp werd er geroddeld over zijn opa maar hij had geen idee wat er was gebeurt. Caitlin (een Amerikaanse) kwam ook weer naar het klooster voor zijn opa’s huis. Vroeger toen ze klein waren speelden ze samen maar van de (enige) non in het klooster mocht dat niet door wat zijn opa vroeger had gedaan. Caitlin en Lucas werden weer vrienden en langzamerhand komt hij erachter wat er met zijn opa aan de hand was. Zijn moeder deed afwezig en was ook met haar vader bezig. Haar moeder wist echter wel wat er gebeurt was (volgens haar vader) maar wilde Lucas niks vertellen omdat ze hem wilde beschermen tegen de roddels.

Lucas ging in de weer met de kettingzaag van zijn opa om hout te hakken voor het klooster wat zijn opa ook altijd deed. Tegelijkertijd zijn er in het dorp problemen omdat er van alles gestolen wordt en er veel geweld was. Daarom waren er een heleboel mensen tegen de komst van de Arabieren en Benoit en Alex ook. Caitlin vond het echter belachelijk hoe mensen reageerden op de Arabieren en vluchtelingen. Benoit en Alex zijn allebei al volwassen en Lucas deed alsof hij 17 is, ze worden vrienden. Benoit haade Lucas over om slechte dingen te doen tegen de bouw van een opvangcentrum voor vluchtelingen.

 Er gebeurde iets verschrikkelijks, Caitlin (die een Amerikaans rijbewijs heeft en daardoor als minderjarige kan autorijden) kwam in een auto ongeluk terecht waardoor Lucas haar uit de brandende auto moest zien te krijgen. Caitlin was buitenwesten en haar voet zat muurvast klem waardoor Lucas haar voet moest afzagen met zijn kettingzaag, Caitlin werd naar het ziekenhuis gebracht. Lucas leven stond alleen nog maar meer op de kop.

Lucas komt erachter dat zijn opa joden in de kloostertuin had verraden omdat een deel van het eten naar hen toeging en zijn dochtertje honger leed.

Wat vind ik van dit boek?

Ik vind het een goed boek omdat het spannend is en actueel. Ik vind ‘Vallen’ een spannend boek omdat het over geheimen gaat en geweld. Lucas ging molotovs gooien in een gebouw waar een asielzoekerscentrum moest komen en ik vond het heel naar om te lezen hoe Lucas zich liet overhalen om dat te doen en tegelijkertijd spannend omdat dat je niet weet hoe het afloopt. Dit is een heel actueel boek omdat het over asielzoekers gaat en discriminatie. Dit boek is 19 jaar geleden geschreven maar het is nog steeds een actueel onderwerp omdat er nu ook asielzoekers zijn en geweld daar omheen. Ik raad dit boek dus echt aan!

[3c-2018-leerling-laura]

De reünie

Simone van der Vlugt, De reünie, Antwerpen 2004, drieënveertigste druk

In de meivakantie van 2016 heb ik het boek: ‘De reünie’ gelezen. Het is een thriller en ik heb er al een beetje over verteld in mijn leesautobiografie. Maar nu zal ik er veel meer over vertellen en ik zal proberen zonder spoilers!

Ik keek op een website waar boeken worden aangeraden gecategoriseerd op niveau. Je moest voor het vak Nederland minstens van niveau 3+ lezen van de leeftijd 12-15, maar geen van de boeken op die lijst spraken me echt aan. Daarom keek ik op de lijst voor 15-19 jaar en daaruit maakte ik een lijstje met boeken die me leuk leken. Ik ging ermee naar de bibliotheek, maar van mijn lijstje hadden ze alleen deze beschikbaar. Ik had het boek op mijn lijstje gezet omdat het gaat over onderwerpen die me interesseren. Bijvoorbeeld: vriendschappen en pesten. Ik leende het boek en begon met lezen.

Het boek is geschreven in het perspectief van de jonge vrouw Sabine Kroese en het boek speelt zich af in het nu.

Sabine is de hoofdpersoon. De eerste drie jaar van de middelbare school werd Sabine flink gepest door Isabel en haar clubje. Sabine heeft dan ook weinig zin om naar de reünie te gaan voor haar oude middelbare school in Den Helder.

Isabel Hartman was op de basisschool haar beste vriendin, maar toen ze naar de middelbare school gingen werd Isabel erg populair en liet ze Sabine compleet in de steek en Isabel pestte haar zelfs. Waardoor ze helemaal alleen de eerste drie jaar moest doorkomen. De andere drie jaar van de middelbare school ging iedereen na profielkeuze naar een andere klas en hield het gepest op. Nu werkt Sabine op een secretariaat en moet daar weer dealen met vervelende collega’s. Sabine heeft een hele goede relatie met haar broer, Robin, die altijd heel lief voor haar was op de middelbare school. Op Sabine haar werk komt ze Olaf tegen. Olaf zat bij haar op school en was bevriend met Robin. Olaf en Sabine krijgen een ingewikkelde liefdes relatie waar dingen niet lijken te zijn zoals ze echt zijn. Sabine had vóór Olaf op de middelbare school een relatie met de populaire Bart in het geheim, op de middelbare school was ze smoorverliefd op Bart, maar het ging uit en Sabine zou het niet erg vinden om nog eens contact met hem te zoeken. Sabine haar ouders zijn een hele tijd geleden naar Spanje verhuist en daar was Sabine erg verdrietig over en de relatie met haar ouders is minder sterk geworden als voorheen.

Sabine is door de tijd op de middelbare school minder sociaal geworden. Ze had, ook de laatste drie jaar van de middelbare school, weinig tot geen goede vrienden. Maar op haar werk ontmoette ze Jeanine, waarmee het altijd heel gezellig was. Maar Sabine raakte overwerkt en depressief en kon daarom een hele tijd niet werken op het secretariaat, waardoor ze nog maar heel weinig met Jeanine omging. Toen ze weer begon met werken was de sfeer op het kantoor heel anders. Jeanine was weg en een vervelende collega zorgt ervoor dat een hele hoop collega’s haar niet aardig vinden. Gelukkig vindt ze Jeanine terug die weg was gegaan omdat ze anders ook overwerkt zou raken en Jeanine en Sabine worden hele goede vriendinnen.  

Maar waar het boek vooral over gaat is de verdwijning van Isabel op de middelbare school in 1995. Sabine werd gepest door Isabel. De verdwijning houdt de hoofdpersoon het hele boek lang bezig, want Isabel is nooit teruggevonden.. Ze krijgt flashbacks over toen ze nog op de middelbare school zat. Ze herinnert zich ineens allemaal dingen die ze was vergeten en de grote gaten in haar geheugen over de middelbare school periode worden langzamerhand opgevuld en ook heel erg veel schokkende dingen over de verdwijning van Isabel. Sabine is er heel erg zeker van dat het moord moet zijn geweest.  Je zit het hele boek door met de vraag: ‘wie heeft Isabel Hartman vermoord?’

Ik vond het een heel erg spannend boek en ik kon niet stoppen met lezen, omdat de informatie over de moord van Isabel steeds meer wordt. Ik vindt ik het een goed boek, omdat het makkelijk en vloeiend leest en het, hoewel het onderwerp helemaal niet grappig is, het leuk geschreven is en er grappige dingen worden gezegd in de gedachten van Sabine, zoals haar mening over chocolade en aardbeien op brood.

Ik hoop dat ik weinig spoilers heb verteld.. Ik raad je dit boek heel erg aan en ik zal je verzekeren dat je blijft lezen en je daardoor niet aan je echte werk zult toekomen.. Maar dit boek is dat waard!

[3c-2018-leerling-laura]

Nighthawks

Het is laat in de avond. Rebecca en Hendrick zijn samen uit om naar de film te gaan, alleen heeft Hendrick zich vergist en de film draaide gisteren op deze tijd. Rebecca klaagt en zegt dat ze zin heeft in een sigaret. Dus gaan ze naar binnen bij een café. Het is niet druk omdat het al zo laat is. Rebecca doet haar rode haar naar achter en kijkt verveelt voor zich uit. De barman ziet dat het niet helemaal goed gaat tussen die twee en hij vraagt aan Hendrick wat het probleem is, maar voor dat Hendrick kan antwoorden, zegt Rebecca: “Hij is zo stom geweest om te denken dat de film vandaag draaide, maar de film was gisteren al”. Ze zucht en Hendrick mompelt: “Sorry hoor”. Rebecca negeert hem en kijkt nu boos naar het kaartje van de film die ze had willen zien. De barman heeft geen zin in gezeur zo laat op de avond en hij besluit zich er buiten te houden. Hij kijkt even naar zijn enige andere gast en ziet dat hij ook niet veel zin zou hebben in een gesprek. Hij hoort de stemmen van Rebecca en Hedrick boven zijn gedachten uit komen. “Waarom moest jij nou perse vergeten wanneer die stomme film draait!” “Sorry hoor, ik kon er toch ook niks aan doen dat ik fout heb gekeken?” ��Het zijn toch jouw ogen!” Even wil de barman ze weg sturen, maar hij beseft dat hij dan minder drankjes zou verkopen en ooit zal één van de twee wel boos weglopen, aangezien het vaker is gebeurd dat mensen hier ruzie hebben. De barman hoort ineens een stem die hem een stuk minder bekent voorkomt. “Hou even op met kakelen! Ik probeer gewoon even rustig een drankje te drinken, Jemig.” Het is zijn derde klant. Rebecca en Hendrick stoppen even, maar na één opmerking van Rebecca gaan ze gewoon weer verder.

[3c-2018-leerling-laura]

Mijn leesautobiografie

Ik lees graag kookboeken. Verassend genoeg kan ik daar heel lang mee doen. Drie keer uit ‘lezen’ en dan nog niet verveeld zijn. Ik ‘lees’ het niet echt maar ik kijk naar de recepten en ik stel me voor hoe het zou smaken. Op dit moment lees is voor de tweede keer: ‘ijs en ijsrecepten’.

Toen ik nog niet zelf kon lezen (en mijn ouders dus aan mij voorlazen), werden er vooral boeken voorgelezen met veel plaatjes en weinig tekst, zoals Nijntje! Die boeken vond ik leuk door de vele kleurtjes en plaatjes. Toen mijn zus en ik al wat ouder werden, kregen we boeken met een stuk meer tekst voorgelezen. Een hele serie boeken over ‘Pinkeltje’ (dat boek gaat over een kabouter) en een aantal boeken van Roald Dahl waren een succes. Één van de laatste boeken die ons voorgelezen werd, was het boek: ‘Misschien wisten zij alles’. Dat boek gaat over dieren die kunnen praten. Een grappig boek dat heel erg mooi geschreven is (het feit dat het woord: ‘Verslonsde slak’ erin zit, zegt al genoeg). Dat soort boeken spraken me aan omdat de verhalen grappig waren en gezellig om te lezen.

In groep 4 leerde ik lezen. Ik las boeken zoals: ‘Het leven van een loser’ en andere makkelijke boeken met weinig spanning. Ik las vanaf het moment dat ik leerde lezen vooral voorleesboekjes. Ik vond lezen niet super leuk toen ik net begon met zelf lezen, omdat die boekjes eigenlijk nauwelijks een verhaallijn hadden. Maar hoe ouder ik werd hoe leuker ik het begon te vinden om te lezen, omdat de boeken interessanter werden! Toen ik in groep 7/8 zat begon ik goede boeken te lezen en niet persé makkelijke kinderboeken. Ondanks het feit dat iedereen kon lezen werden nog steeds boeken voorgelezen in de klas, ook soms in groep acht. Ik kan me nog drie boeken herinneren die werden voorgelezen in de klas (afgezien van de boekbesprekingen). Één van de boeken was in groep 4. De titel kan ik me niet meer herinneren, maar wel dat het zich afspeelde in het verleden (in de tijd dat mensen in koetsen reden en dat de galg publiekelijk werd gebruikt in een westers land) en dat het ging over een struikrover. Het tweede boek werd voorgelezen door de schrijfster zelf en ze las iets van haar ‘100%’ serie . Ik weet het niet zeker maar volgens mij ‘100% Lola’. Het derde boek heb ik later zelf helemaal uitgelezen en voorgelezen op de Voorleeswedstrijd (Ik won van mijn school en Amsterdam Zuid). Het boek heet: Kampioen. het gaat over een jongen die zijn been verliest en toch nog wedstrijden blijft zwemmen.

Mijn smaak in boeken is veranderd sinds de basisschool. Vroeger hielt veel van grappige boeken. Nu nog steeds, maar dat is niet meer de enige voorwaarde. Er was ook een korte periode, rond groep 7, dat ik graag educatieve boeken las over de geschiedenis. Die kinderboeken waren soms grappig of hadden gewoon een onderwerp dat ik interessant vond. Maar later vond ik boeken die niet alleen grappig waren, maar ook spannend en dat vind ik leuker. Vroeger vond ik het ook belangrijk dat boeken makkelijk te lezen waren, maar nu hoeft dat niet meer. Vroeger was spanning in een boek niet belangrijk, maar nu lees is graag een thriller. Als ik een boek lees waarin een dader bekend moet worden gemaakt, kan ik niet stoppen met lezen! Dat is ook wel een probleem…. Ik heb, sinds ik op de middelbare school zit, drie thrillers gelezen. 1: Zwarte zwaan, 2: Joël en 3: De reünie. Alle drie hebben ze gemeen dat er een zielig verhaal in zit en dat het met vriendschap te maken heeft. Waarschijnlijk zal ik dit jaar nog veel meer thrillers lezen. Ik hou ook wel van romantische boeken, maar ik lees ze nouwelijks. Dit jaar heb ik de trilogie: ‘The selection’  gelezen. Het eerste boek heb ik in het Nederlands gelezen, maar de andere twee in het Engels, omdat ze die in de school bibliotheek hebben. Het speelt zich af in de toekomst en het gaat over een meisje die in een selectie terecht komt om te trouwen met de prins. Het sprak me aan omdat het een heel erg spannend boek is met een paar dingen erin die in het echte leven herkenbaar zijn, nog steeds gebeuren of dat je je er goed in kan inleven. Bijvoorbeeld: een moeilijke alles bepalende beslissing moeten nemen, een kastenstelsel die je leven bepaalt, moordende troepen, een monarchie of gewoon de liefde. Het boek: Zwarte zwaan sprak me om de zelfde redenen aan: vreselijk spannend en met herkenbare situaties. Het boek gaat over een meisje waarvan haar beste vriendin haar manipuleert en die vriendin besluit op een dag dat ze haar eigen begrafenis wilt meemaken en daar moet zij mee helpen. ‘Joël’ gaat over een student die in een appartement woont met twee andere jonge studenten en op een dag ‘valt ’ één van de vrouwen uit het raam en valt dood neer. In het boek probeert de hoofdpersoon erachter te komen hoe dit kon gebeuren. Ik vond het een leuk boek om te lezen omdat het na spannend ook heel erg zielig is. Het boek: ‘De reünie’ gaat over een jonge vrouw die nare dingen heeft meegemaakt in het verleden en ineens heel graag wilt weten wat er is gebeurd met de verdwijning van haar vroegere vriendin, die haar liet zitten na de basisschool, Isabel. In dit boek kon ik mezelf wat minder vinden omdat de hoofdpersoon van het boek een stuk ouder is dan ik. Maar toch kon ik door de spanning niet stoppen met lezen!

Ik ben benieuwd naar romantische boeken. Ik lees niet vaak romantische boeken, maar het kan goed zijn dat ik ze heel leuk ga vinden. Misschien zal ik ook nog een autobiografie lezen dit jaar, want ik heb nog nooit zo’n boek gelezen. Ik heb ook weleens gehad dat ik dacht dat een boek makkelijk genoeg voor mij was, maar ik was overmoedig en boeken die je eigenlijk niet begrijpt zijn vaak saai. Het moeilijkste boek dat ik ooit uit heb gelezen is: ‘De aaibaarheidsfactor’. Ik las het eigenlijk vooral om extra slim te lijken tegenover m’n klasgenoten in groep 7…… Om heel eerlijk te zijn vond ik het wel grappig alleen begreep ik het grotendeels niet.

Nee, alléén kookboeken is ook niet leuk. Dus mijn smaak is: Kookboeken en thrillers. Een speciale combinatie.