#sənət

[khannvaa]

heyif azərbaycanın milli mənəvi dəyərlərindən. Vəhşi millət, iyrənc xalq bütün adımızı sanımızı dəyərlərimizi məhv edib. Xalqa millətə vəhşilikdən böyük bir leş yığınından başqa heçnə qalmayıb. Avropalılaşmaqı leş yığını olmaq sanan iyrənc bir millətə dönüşmüşüq. Qadınları qoydum bir kənara fitrətində fitnəlik yatanlardan gözlədiyim çox birşey deyildi. Ancaq bu peysərliyi, oğraşlıqı, kişi fahişəliyini özünə sənət bilən oğraşlardan necə danışaq. Qeyrətini həzlərinə satan qeyrətliyə əl uzadan oğraşlardan.

[saboblame]

Əgər gözəllik sənət əsəri olsaydı, gözlərin dünyanın ən gözəl tablosu olardı :)

[susanbiradam]

Bəlkə də səndən başqa sənət və sənət əsəri yoxdur.

[yousifizm]

Psixologiya, ədəbiyyat, sənət, tarix, kitab, musiqi, film və gələcək haqqında danışmalıyıq..

[soltanovhharun]

Onu istəyirəm.Oyananda yuxulu və təəccüblü baxışını istəyirəm.Çarpayısındaki boşluğu dolduran istilik olmaq istəyirəm.Gecə boyu ona sarılan,barmaqlarının çəkdiyi çarşaf olmaq istəyirəm.Ona dair bəzi qəydlərimi paylaşmaq istəyirəm.Dünyadan danışmaq istəyirəm. Onunla mübahisə etmək istəyirəm.Yanında inadçı və ağıllı olmaq istəyirəm.Qüsurlarını istəyirəm. Həmişə fərqliliynə təəccüblənmək istəyirəm.Bir sənət əsəri,kino kimi baxmaq istəyirəm.Həmişə ürəyinin istədiyi şeylərin dalnca qaçmaq istəyirəm..

[retromanblog]

Ey dost, soruşursan ağarıb saçın,

Qoy deyim səbəbin,yaz qocalmışam.

Dağ da əriyərdi mən çəkən dərdə

Hələ mən dözmüşəm, az qocalmışam.

Sənət bağçasında barsız deyiləm,

Sinəm xəzinədir varsız deyiləm,

Vallah söz götürən arsız deyiləm

Salıb ürəyimə, tez qocalmışam

[esger1i]

Kaş dəyişməsəydi heçnə. Kaş dəyişməsəydi Bakı. Müasir ölkə-şəhər tipli olmasa da, retro tipli, Qızqalası kimi qədim şəhər olaydı. Turistlər Bakının müasirliyinə görə deyil, ən köhnə şəhər olduğu üçün gələrdi. Sənət əsəri olardı Bakı. İnsanlar axışıb gələrdi və keçmişdən bir iz tapardı. Onsuz da bütün dünya müasirləşir və fərqli az şey qalır. Keçmişdən qalan tək şey Bakı olardı. Divarları, üslubu, danışıq tərzi, səmimiyyəti və s. Rəngli işıqlarla, rəngbərəng adamlarla deyil, qədimliklə bəzənərdi. Nə gözəl olardı deyil mi? Gözəllik Bakı olardı, Bakını gözəlləşdirən keçmişdən bu günə qədər qoruyub saxladığı keçmişi olardı. Hündür binalar olmazdı, hündür insanlıq olardı. Mədəniyyətimizi deyil, mədəni niyyətimizi qoruyub saxlayar və artırardıq. Kimsə bu şəhərdən baş götürüb qaçmazdı, kimsə bu şəhərə ürəyini, başını və keçmişini götürüb qaçardı. Müasir geyim-keçim yox, müasir beynlər olardı. Dəyişilmədən, erroziyaya uğramadan qalardıq. Bütün dünya dəyişilərdi ama biz dəyişməzdik. Elə eyni qalardıq. Səmimi görüşlər, öpüşlər çox olardı. Qeyrət də dağın başına deyil, qeyrət başla çəkilərdi. Namus daha gözəl namuslu olardı. Tarın səsi gələrdi. Çay başqa dadardı. Gözəl bir musiqi səslənərdi. Məst olub xəyallara dalardıq. Hansısa qəlblə oynanılmazdı. Əmin olun bu dəqiqdi. Faişəlik və pozğunluq, əqidəsizlik deyirsizsə o da olmazdı. Şəkillərimiz ağ-qara olardı bəlkə ama yenə də saxta effektdən daha gözəl görünərdi. Əvvəllər bir sms daha dəyərli idi. O sms iki yüz neçəsə simvol təşkil edərdi və biz bütün demək istədiyimizi o tək mesaja sığışdırıb çatdırardıq. Əvvəl 100 kontur vardı, 100 kontur göndərmək vardı, indi dilənçi kimi 20 qəpik almaq var. Hisslər daha səmimi idi. Beynlər ayaq arasında deyil, başda olardı. Hisslər gözlərdə olardı, sözlərdə deyil. Kaş Bakı dəyişməzdi. Elə eyni qalardı. Bakı deyil, bütün Azərbaycan dəyişməzdi. Biz köhnə qalardı, köhnə olardıq ama dəyişməzdik. Çünki köhnələr daha gözəldi.

[theaytaj]

Çoxumuzun eşitdiyi bir hekayə var. Hansı ki, ailə uşağının həkim olmasını istəyir, amma uşağın sənət ilə əlaqəli bir xəyalı olur ailə isə "ya biz deyən ya da öl" tərzində qarşılıq verir. Ya da nə bilim, "mən onu sevirəm, bu mənim həyatımdır, sevdiyim insanı istəyirəm" deyir ailə yenə razı olmur, uşağın istəyi olmasın deyə əlindən gələni edir, məsələn aylarla evə qapadır. Ya da ki, uşaq spesifik yer və iş seçir amma ailə yenə öz bildiyini edir yenə alınmır uşağın istəyi. Sonda uşaq bezir, daha mübarizə aparmır, mən bunu istəyirəm demir nə lazımdırsa, o an üçün nə " uyğundursa" daha onları edir. Fədakarlıq edir, uşaq ikən valideyn olur. Yeri gəlir ana olur, ata olur, müəllim olur, mühafizə olur, psixoloq olur. Gün gəlir kəskin söz sahibi olur. Hər şeyi edə biləcək gücdə olduğu halda yerində dayanır. Gözünün önündə ölüm olsa, susub sakit baxacaq vəziyyətə gəlir. Boş - boş mənasızca oturub ağlayır amma real hadisələr qarşısında reaksiyasızdır. Heç nə də etmək istəmir. Canından bezir. Canımdan bezmişəm.

09.07.

[cvdbrhm]

rəssam sevgilimin rəsmini gəl çək, gözlərin sənət əsəri görsün. 🤌🏻

[rftdamir]

“Bir kəpənyi öldürsən qatil , bir hamam böcəyini öldürsən qəhramansandır . Əxlaqın estetik standarları vardır”

Friedrich Nietzsche

Bu hadisəyə qatılsanızda qatılmasanızda həyatın bir çox hissəsində qarşımıza çıxar bu mənasız standartlar . İnsanların hadisələr qarşısında hər insana fərqli davranmasınında başqa bir izzahı yoxdur. Bəli .! Əxlaqın estetik standartları vardır və bu standartlar hər cəmiyyətdə və ya hər insanda fərqli formada özünü göstərir .

Kəpənək gözəl , zərif və estetik bir formada yaradılmışdır. Rəsimlərdə, sənət əsərlərində , hekayələrdə kəpənəklər özlərinin xəbəri olmasa da çox gözəl təsvir edilir. Hətda bir çox insanın kəpənək kolleksiyaları belə vardır .

Hamam böcəyi də yaradılışına uyğun bir şəkildə yaşamağa çalışan kiçik bir canlıdır. Estetik cəhətdən onu rəsimlərdə nə hekayələrdə görə bilməzsiz . Heç kim üçün ilham qaynağı da olmaz . Heç kimə zərəri olmasa belə görüldüyü yerdəcə öldürülür . Yaşama haqqı belə çoxdur hamam böcəklərinə . Çünki yaşamağa layiq olacaq qədər estetik, zərif və gözəl bir görüntüyə sahib deyildir .

İnsanlarda belədir . “ Xarici görünüşlərinə görə qarşılanar fikirlərinə görə yola salınar” Bu sözü bir iş görüşməsinə getdiyimdə divarda ki yazıların birindən oxumuşdum . Həqiqətən əxlaqın estetik standartları vardır və bunu isdər bir insana isdər bütün bir cəmiyyətə yansıtmağı bacarırlar .

[psixologiyaze]

Sonu xəzan olan bağın, gül-çiçəyin gözəlliyindən necə zövq alasan? Sonu ölümlə, yoxluqla bitən həyat məhv edilmək üçün salınmış gözəl bir şəhərə, yandırılmaq üçün yaradılmış gözəl bir sənət əsərinə bənzəyər. İnsanı çaşdıran da elə budur: Ölümlə bitən Həyat. Bu paradoks insanlığın düşüncəsini dumanlandırır. Deməli, hər şey ölümün, əslində, nə anlama gəldiyindən, onun mahiyyətinin nə olduğundan asılıdır.

[orkhanivy]

şairin dərmanı olsa sənət olmaz

[durusdqvss]

Sənət əsərləri ilə dolu bir otaqda yenə dönüb sənə baxardım*

[anar-abasow]

Tərəfini seç; MƏMƏ vs ASS

Bu post bir çoxlarına gülməli gələcək ama burada doğrular yatır. Xanımların popo düşkünü olduğunu hardasa anlayaram ama həqiqətən (ətrafımdakı) həmcinslərimin bu qədər popo düşkünü olduğunu heç cürə anlaya bilmirəm. Məmə varkən insan niyə popo’nu bəyənib sevsin ki? Ən gözəl popoya sahib olsan belə, lap sığortalatdırsan belə unutmaki içindəki pislikləri çölə atmaqçundu. Boktan şeylər sevmə yeğeen. Yəni bunun vəzifəsi budur da, seviləsi bir şey deyil. Ama məmə elədir mi? Məmə deyərkən insanın içi əsir. Dodağından öpərkən ovucunda o yumuşaqlığı hiss etmək kimisi yoxdu. Məməsi gözəl olanın özü də, ürəyi də gözəl olar bəylər. Bir qadın məməsini sevməzsə buraxın başını. Məməsini sevən qız öz qədrini biləndir. Bir xanım ki öz məməsinə qulluq etmir, məməsinə baxım göstərmir o qızdan km’lərlə uzaq durmalısan. Unutmamaq lazımdır ki, məmə olmasaydı bizlər ac qalardıq, ac! Məmələrə özgürlük!

Hətta məmələr haqqında sənədli film çəkilməlidi; bir məmənin sirri - məmə məməyə bənzər - məmənə yaxşı bax - məmələr aşkına - ayrılsak da məməyiz - şərikli məmə - təhminə və məmə - arşın məmə alan - sehirli məmə- məməli dünyaya hükümdar olmaz və s.

Keçən gün etiraf etdim, indi də deyim, bəzi xanımlar o qədər gözəl olur ki, onların uşaq dünyaya gətirməyini onlara “yaraşdırmıram”, elə bilirəm o gözəllik yox olacaq da. Əlbəttə ki hər kəsin ana olmaq haqqıdı amma necə izah edim düzgün anlaşılım bilmirəm. Elə məmələr var ki, onları görəndə deyirəm “uşaq bu məmənin vayına oturacaq, axı bu məmə toxunulmayacaq qədər gözəldi, bunun yeri muzeydi muzey, sənət əsəridi” və elə də olur, o gözəl məmə sıradan çıxır, sallanan yellləncəyə dönür. Bir məməyə baxaraq o insan haqqında bir çox düşüncəyə sahib ola bilərsiz (ciddiyəm, elm isbat edib). Unutmaq lazım deyil ki, həyasız qadınların məmələri sallaq olur. Cinsəllik əlaqə zamanı məmənin rolu böyükdü. Bu danılmaz faktdır. Kimsə məməsi olmayan xanıma yaxın durmaz, bu eynən penisi olmayan kişi kimidi. Birini sevməyə gözündən zadından başlamaq nağıllarını buraxın, birini sevməyə məməsindən başlanmalıdı. O məmə ki bəzən sənə yastıq ola bilir, o məmə sahibəsini sev. Gör necə ki, məmələr üçün xüsusi paltar icad ediblər - məmədan/büstgalter. Yəni o çox önəmli və dəyərlidir. Keratanın aşağı yuxarı sallanması yox mu? Öf öf öf. Yaradan yaradıb da. Lütfən məmənizin qədrini bilin, məmənizi laiq olmayan əllərə buraxmayın. Onunla şəfqətli və narin davranın. Məmə müqəddəsdir.

Hətta bir cüt məmə sizə ilham mənbəyi olub post yazmağınıza səbəb də ola bilir. Bu post kimi. Tanrı məmələri qorusun.

[onsrablogg1]

Qızına ər tapma. Ona məşğuliyyət tap, sənət tap, təhsil tap, bu həyatın içində özünü tapsın deyə onun ruhunu tap. Ər bir zaman sonra olacaq. Elə davranma ki, əri olmasa o qız öləcək məhv olacaq, yarım qalacaq. Pis kişidə çürüyən qadından daha bədbəxti yoxdur bunu unutma. Yüz yalnızlıq bir yanlış bərabərlikdən yaxşıdır. Qızına özünü sevməyi, özünü var etməyi, müstəqil olmağı, sərhədlərini qorumağı öyrət. Yolu yanında elə get ki, bir gün sən olmadıqda yoluna davam edə bilsin.

[yagubov]

Aşiq oldum yenə bir tazə güli-rənayə

Aşiq oldum yenə bir tazə güli-rənayə

Ki, salır al ilə hər dəm məni yüz qovğayə.

Müşt urub, qalibi-fərsudəmi gəh həbs qılır,

Gəh sərasiməvü üryan buraxır səhrayə.

Üzümün qani ilə sinəmi al etdim kim,

Aləti-sənət ola ol büti-bipərvayə.

Bu nə işdir ki, bizi iynə kimi incəldib,

Salır iplik kimi hərdəm bir uzun sevdayə.

Ayağın bağlamış avarələrin sənət ilə,

Yox nihayət səri-kuyində gəzən şeydayə.

Ləxt-ləxt olmuş ikən, qəmzə dirəfşini çəkib,

Çarəsiz olmadı bir gün məni-qəmfərsayə.

Yaxa çak edəni başmaq kimi salır ayağa,

Ey Füzuli, bax onun etdiyi istiğnayə.

Məhəmməd Füzuli