#supergoals

[greens-spilled-tea]

I think a lot of people tend to forget that many of the things that people associate with specific mental health disorders are actually normal and commonly experienced by most people at least at some point in their life. Many people hallucinate when on a lack of sleep or under the influence of drugs and that doesn't necessarily mean they have schizophrenia, many people lack focus sometimes and that doesn't mean they have ADHD, many people experience dissociation every once in a while and that doesn't mean they have a dissociative disorder. It only becomes a disorder when these things are pervasive enough or otherwise interrupts someone's daily life enough to cause distress and/or impairment. And so in the same way, I think it also would stand that someone experiencing having "multiple selves" would also be within normal expectations.

Plus, why do we think that having only a singular sense of self and identity is the default, anyways? Is that really so true around the world, or is that more of a societal norm pushed on us based on the culture we grew up in? Even in modern western psychology do we often examine the human psyche through the lens of there being more than one actor at play: Freud's concepts of the id/ego/supergo, and Jung's exploration of archetypes including the shadow archetype, being just a few examples of such.

I dunno, it just feels like a lot of people take common assumptions as facts. Even the Theory of Structural Dissociation starts at the assumption that most people experience themselves as a singular integrated self. I think people actually often overlook that when they talk about the ToSD, as they believe that integration into a singular self is proven by the existence of the ToSD when in fact the ToSD does the opposite where it assumes the singular integrated self to be true. How, then, could you actually use the ToSD to prove that people integrated into a singular self when it starts with that as an assumption? That's what we call circular reasoning.

Anyways. Just some 1am ramblings from me.

[staticmothed]

been kicking around the idea of the vees as id/ego/superego. it works really well for valentino (id, impulsive, pleasure seeking), vox (ego, solution oriented, decision making, bridge between the other two) but velvette as the superego really doesn't make any sense.

In freudian terms, the supergo reflects societal standards onto the conciousness and either distrubts feelings of pride or shame (simplified). the vees really don't behave according to an internally coherent code that we see. Definitely not conventional morality, not the "mutually assured destruction" alliance that the other overlords have, not even their own like, lawful evil code that we can see.

I can maybe see a connection with Vel being social media and depending on validation and engagement from the public, but it doesn't really inform her actions within the vees.

[l5-gbsdehorizon]

Met quizmasters Sally en Ellen mochten 5 en 6 hun parate kennis bewijzen.

Via heel wat toffe denk- en doe-opdrachten deden de vijfdes het allemaal supergoed!

Ze mochten met een diploma het weekend in!

Dankjewel Ouderraad voor de puike organisatie. ❤️

[why0should0i]

Shidou and rin dynamic is so funny... Like they're fighting... Physically... Like rin looks like this sophisticated and refined guy whose calm and composed but truth is he's a petty bitch whose ready to throw hands at any moments like... Just...

This is literally the first match they play together and sure they clashed during the match a bit but like the way he just jumped into the fight without second thought. And seriously this man multitasks, he's picking a fight with both isagi and shidou by telling that he didn't score a supergoal...

The way they bicker and the "who are you calling rinrin, shit bug"... Top notch insult and this man does not take the high road... Someone wants to antagonize him he dishes it back twice as hard... Take notes, fellas...

The way he is ready to fight the moment the match is over... His issues are over the roof and also i find it endearing how rin answers his concerned teammate's "the match is over"... Like at least he hears... He doesn't listen but he hears...

These two are hilarious... "Say goodbye to your brains, rinrin" and "it's because it's over that i can finally kill this bastard" ... And can we just admire how beautiful rin looks even though he is so bloody...

Like his eye is messed up and he's so confused but he still look so good... Lol

In short... Rin is a feral little gremlin brother while sae is the cool composed one but i still think rin while lose to him in a fight... I think that rin is the type of guy who loses fights even though he is really strong and athletic and is always burning with rage and anger beneath the surface😆😆😆

What do u guys think...would rin win a physical fight with shidou or even isagi

[remidavs]

Wat een vertrouwd beeld…en wat een fijn bezoek ☺️ al had ik me gisteren mijn nacht en weekend anders voorgesteld.

Gisteren nog de onzekerheid of de chemotherapie zou kunnen doorgaan om dan ‘‘s avonds met lichte koorts naar het ziekenhuis te moeten voor grondig onderzoek… toen vonden ze niet meteen iets, maar oncologie wou me toch graag hier houden om zeker te zijn dat ze niets over het hoofd zien. Mijn bloedwaarden zijn over de nacht gezakt en de ontstekingswaarde minimaal gestegen dus genoeg om nog verder op te volgen en er snel bij te zijn… echte koorts heb ik niet, wel lichte verhoging met af en toe kou…

Ik heb wel het geluk dat ik onverwacht op de fantastische pneumo-afdeling opgenomen werd. Iedereen is hier zo lief! Ik werd vannacht supergoed onthaald en kan alleen maar blij zijn dat ik hier ben. De nacht was kort en zoals gewoonlijk niet top na de chemokuur maar ik heb toch wat kunnen slapen. 😴 en ik zal dat de komende dagen nog veel moeten doen voel ik.

Jan stond voor een grotere uitdaging… ik mocht gewoon proberen slapen en me laten verzorgen, maar Jan moest thuis wachten tot er iets van nieuws kwam en deze ochtend de kinderen vertellen dat ik naar het ziekenhuis ben moeten gaan. Remi schrok maar reageerde begripvol en was superflink. Ida had het lastig, zocht constant nabijheid en ‘kon met zichzelf geen weg’.

Het was super om ze alledrie op bezoek te hebben! Maar ook best pittig. (Vooral Ida dus) we speelden wat, knuffelden en gingen samen naar de cafetaria. Ze mochten opnieuw de verpleegkundige helpen en namen afscheid… Remi vond het niet fijn maar begrijpt dat ik nog even hier moet blijven. Ida vond het verschrikkelijk. Ze huilde tranen met tuiten, echt verdriet omdat ze mama hier moest achterlaten en ik niet kon beloven wanneer ik terug thuis zou komen.

Dus chapeau voor Jan! En ik ben zo dankbaar voor hem en voor iedereen rond ons. Alle steun en hulp doet zoveel deugd op een moment als deze.

Ikzelf voel me ook niet ziek, gewoon heeeeel erg moe. Maar ik ben me bewust van dat mijn immuunsysteem op dit moment niet zo fantastisch is en ik best gewoon rust neem en hier blijf zolang de dienst oncologie dit nodig acht. Oja, en ik ga ervan uit dat volgende vrijdag een chemoloze vrijdag kan worden…

It has begun…

Chemo en alles wat erbij komt, maar ik blijf ervoor gaan en vechten, dat stopt nooit en lukt door alle steun van rondom! 🤗

[wosobronze]

They look like superheroes in that photo

SuperOna and SuperAlexia

so true and they’re both gunna score a supergoal tonight🪄✨

[bramsnor]

Volledig los,

Hoi Kato hier, ja je leest het al, ik mocht volledig los van mijn baasjes. En ik heb me vanzelfsprekend prima gedragen want dit vindt ik zo leuk. We zijn dus naar de Maasvlakte gereden omdat die Snor graag de havens fotografeert. Maar eerst gingen we naar een enorme zandbak grenzend aan een “megabad”.

Ik vond het geweldig en heb dan ook keer op keer liggen rollen in het zand. Ook heb ik van gekkigheid rondjes gerend om de baasjes heen, heerlijk! Heb ook nog even in dat “megabad” gelopen en kennis gemaakt met wat soortgenoten. Maar bovenal heb ik supergoed geluisterd als ik werd geroepen of dat die Snor naar mij floot.

Na dit “zandbad” zijn we verderop nog wat wezen eten en mocht ik ook nog op “megakeien” klimmen en heb ook hier in grof grind liggen rollen. Ik had een geweldige dag en kon op weg naar huis heerlijk uitrusten achter in dat rijdende “koekblik”. Voor de liefhebbers doe ik er een filmpje bij. Ik hoop dat we snel weer daar heen gaan. Tot een volgende keer.

Kato.

[jogjadays]

De laatste anderhalve week zijn we weer volledig terug in werkmodus. Naast de 'reguliere' werkzaamheden moesten we ook ons visum verlengen. Het visum dat we hadden was twee maanden geldig, en in principe kun je dit verlengen met nogmaals twee maanden.

Nu is het niet superduidelijk hoe dit moet. De lokale 'immigrasi' heeft wel een website, maar die werkte niet supergoed. Cemeti zou Sam uiteraard sowieso al helpen met haar visum, maar gelukkig wilde ze mij ook helpen.

Uiteindelijk kostte het ons vier trips naar het immigrasi-gebouw om een nieuwe sticker in ons paspoort te krijgen. De eerste keer was voor niets, gezien er iets in de documenten niet helemaal consistent was (wat het was weet ik nog steeds niet), de tweede keer had Ana van Cemeti wat wijzigingen doorgevoerd en was het daarmee 'ok'.

De derde keer moesten we foto's maken en vingerafdrukken inleveren, maar kregen we ook nog ineens wat vragen waarom we wilde verlengen, en de vierde keer konden we dus uiteindelijk onze paspoorten ophalen.

Nu is het immigrasi-gebouw niet echt om de hoek. Het is ongeveer een half uur rijden, of veertig minuten als het druk is. De laatste keer gingen Sam en ik met z'n tweeën, en hadden we een Grab (taxi) besteld vanuit huis. In de auto kwamen we er alleen achter dat Sam's internet niet meer werkte. Ik had ook geen internet op m'n telefoon dus realiseerden we ineens dat we geen manier hadden om een taxi terug te regelen.

Gezien tegenwoordig alles met apps gaat zoals Grab en Gojek rijden er niet echt zomaar taxi's rond. We moesten dus maar hopen er ergens wifi was bij het immigrasi-gebouw, want bellen kon ook niet.

Gelukkig was de Grab-driver op de heenweg erg praatzaam en aardig, alleen sprak hij geen Engels. Dus na een tijdje vroeg ik of hij wilde wachten bij immigrasi en ons dan 'offline, zonder app' terug wilden rijden, als het goed is zou het toch niet al te lang duren om onze paspoorten op te halen. Hij leek het prima te vinden, en was nog bezig met z'n koffie toen we alweer voor z'n neus stonden. Zo hadden we in ieder geval onze terugrit geregeld, en dus onze verlenging van ons visum.

Ondertussen was vooral Sam erg druk met het regelen van andere zaken voor haar werk. Zo was ze samen met Nuril van Cemeti naar een timmerman geweest om een tafel van teak te maken voor haar installatie. Sam had de tafel zelf ontworpen op de iPad en als het goed is zou de tafel komende week klaar moeten zijn.

Daarnaast was onderdeel van haar installatie een apparaatje dat aangesloten moest worden op een telefoon. Hiermee kon ze stemmen laten spelen wanneer er een elektronisch circuit werd gesloten. Deze oplossing was echter niet superstabiel en vereiste een telefoon. Dus zaten we al langer te kijken naar een minicomputer (Arduino) om dit voor elkaar te krijgen.

Een Arduino is echter geen 'ready-made' computer, maar het zijn letterlijk losse componenten zoals capacitors, resistors en allerlei andere elektronica die nodig is om een computer te laten werken. En hoewel er veel tutorials zijn, vereist het kennis en kunde (solderen, programmeren) om iets werkend te krijgen. Gelukkig had Sam via Cemeti iemand gevonden om te helpen.

Dit was Ragil, een grappige man met twee kinderen en een technische achtergrond die ooit eerder een (inmiddels grote) artiest in Indonesië had geholpen met een project. Hoewel hij meestal niet echt projecten aanneemt wilde hij wel luisteren wat Sam nodig had. En na dat Sam alles had uitgelegd en laten zien vroeg hij of hij er een paar dagen over kon nadenken en dan laten weten of hij zou helpen.

Vervolgens kwam Ragil langs met een eerste prototype. En niet alleen bleek hij super kundig, maar hij vond het vooral heel leuk en gezellig om langs te komen bij Cemeti en lekker te kletsen. En na nog twee meetings om wat dingen te testen kwam hij met de 'Samduino', een klein apparaatje dat nog beter werkt dan we hadden kunnen denken.

Ragil zelf vertelde dat hij het heel leuk vond om aan te werken en voelt zich ook echt betrokken bij Sam's installatie. Bovendien wilde hij de 'schematics' en de code delen, zodat wij thuis in Nederland er ook eentje kunnen bouwen mocht het nodig zijn.

Sam moest daarnaast nog verder aan een ander deel van het werk. Toen Julia en Justin er waren was ze in contact gekomen met een artiest die ijzer/metaal bewerkt. Met technieken die ze bij hem geleerd had moest ze nu aan de slag om een stuk metaal van bijna 1,5 x 1 meter te 'graveren'. Hoewel graveren niet echt de juiste term is. Ze moest 7 zinnen in het Cambodjaans buigen in dikke staaldraden, om die vervolgens te plakken tegen het metaal, om vervolgens met een rubberen hamer deze in een ander stuk metaal te slaan.

Dus na 3,5 dag non-stop ijzer buigen was ook dit project weer bijna afgerond. Waarmee steeds meer onderdelen van de installatie samenkomen.

Ondertussen namen we ook nog afscheid van de Australische artiest die ook onderdeel van de Cemeti residency was. Zij vertrok ietsje eerder naar huis dan gepland. Gelukkig hebben we op een leuke manier afscheid kunnen nemen.

En nu is het weer maandag en zit ik bij onze vaste stek Tujuan met een Tujuan latte en een ayam kecap bowl. Sam is nog aan het bijkomen van Waisak, een belangrijke Boeddhistische dag die gisteren plaatsvond in Indonesië en bij de Borobodur uitgebreid gevierd werd.

Yoga, onze vriend en tour guide, had geregeld dat Sam mee kon doen met de activiteiten, maar dat betekende dat ze al om 5 uur 's ochtends op weg was, een uur later met een stoet monniken 3km aan het lopen was naar de Borobodur, om vervolgens in de hitte het hele programma te volgen en na het aansteken van de lampionnen pas om 12 uur 's nachts thuis was.

Het was uiteindelijk wel een heel mooie dag, waarbij het voor Sam bijzonder was om mee te maken hoe het Boeddhisme beleefd wordt in een land als Indonesië, dat wel een Boeddhistische geschiedenis heeft, maar hier al honderden jaren niet meer mee bezig is.

Voor komende week staan er ongetwijfeld weer allerlei dingen op de stapel, maar voor nu ga ik weer verder met mijn werk en proberen we wat uit te rusten.

[hologramcowboy]

I find it concerning that Jensen fans think it’s a good thing they almost got to see Drunk Jensen (or Nesnej) on stage for the Radio Company concert. I mean, they did see Jensen drunk, but not the supposedly “fun” version of him. At JIB con panels, drunk Jensen does not seem fun to me, rather he seems like he’s in a bad place emotionally. He reminds me of myself in my university days when I would have drinks on a night when I wasn’t feeling well emotionally, and it just amplified things.

Last night, watching the concert, there were moments when he just seemed out of it, giving that sad unfocused stare. This is not a happy man, finding his confidence and living his best life. I feel for him, but not as much as I would if he didn’t charge upwards of $700 for a first time live show.

Considering that most musical superstars don't even charge that per ticket I find Jensen to be incredibly entitled.

If you wanna be arrogant make sure you truly own the qualities you are boasting, in his case he seems to have a superego and zero dedication towards actually putting in the required skill level towarda anything he is doing. He just wants to ride forever on "I'm hot". So I am done defending him towards AAs because he limits himself to his looks and doesn't care about expanding his range as an artist. He is approaching all things as an amateur and that tells me they are not his real passion because if they were, he would fully explore the depths required to reach new heights.

Also, these "fans" that kiss his feet help create that supergo. He sang mostly off key but everyone is praising his singing. I'm not saying don't love it, by all means love it as much as you want but don't try to pass it off for professional singing and do acknowledge what could be improved. The concert in no way was worth 700.

I'm happy he is exploring things, in a way, well at a superficial level, at least but he doesn't seem happy pursuing this passion nor dedicated. I hope he takes care of himself before he burns out.

[dwalendinhetniets]

Widm 2016 - aflevering 2

"We moeten een lijn vinden in hoe we dingen aanpakken" lieve schat, dat is volgens mij nog nooit gebeurd in widm

Hoe weet je het verschil tussen alle soorten zout?

Meteen al chaos, love it

Remy die meteen een kruiwagen omgooit oeioeioei

Hahaha Ellie die iedereen portofoon les geeft

Aah al dat werk voor niks

"Ether-discipline"

Omg dat is echt moeilijk om iedereen te onthouden

Marjolein leid echt iedereen af

Lijkt me ook grappig om hier mee te doen als iemand die op de juiste plaats neergezet moet worden

Tim en Taeke klinkt echt als een of ander dynamisch duo

Oeh informatie of jokers 👀

De makers van widm vinden de muziek van interstellar echt supergoed, dit is volgens mij de derde keer dat ik cornfield chase hoor in een aflevering

Die witte bollen met de geprojecteerde hoofden van oud-mollen zijn echt creepy

Die quote 'het spel verandert achter je rug' vind ik echt stom, het zal wel waar zijn maar ik vind het een stomme quote

Marjolein hoeft niks van Ellie voor de jokers? Dat vind ik verdacht

Ah Airen moet er uit :(

[eyesteeth]

supergo: given how real-life cults tend to use medical care as a way to ensnare their victims, i could see the parish giving richard the first step of his care, testosterone, while denying him top surgery because they want to give him more incentive to stay. granted, the tsv universe is very trans-friendly, so this may not be within their character, but it would be a fun space to play in regardless, seeing how the cults of this universe do and do not follow the practices of such cults in reality. there is also much to be said about the perceived value of femininity within real cults, being both a cherished breeding tool but also subjected to constant abuse and belittlement, and given the chosen bride symbolism and how it is entangled with faulkner, depriving him of such surgery could be indicative of a parallel mentality that-

id: GIVE HIM THE TITS!! I NEED TO SEE HIM WITH THE ZIDDIES OUT STAT !!!!!

me: yeah i just think faulkner’s the type to bind for a medically unhealthy period of time or rely heavily on a dysphoria hoodie y'know

[yolbeer]

en dan denk ik aan Brabant.....

Heerlijk, ik loop met mijn hondje, er komen fietsende dames voorbij die me vriendelijk groeten, het ruikt naar gemaaid gras, in de verte hinnikt een paard. De zon schijnt, de bomen en het gras zijn groen. Ik voel me veilig en fijn. Ik hou van Brabant.

Ik was dit weekend bij mijn dochter in Rotterdam. Op een festival ter ere van een lustrum van haar studentenvereniging "rsc/rvsv " , ze deed daar de terrein commissie, wat een 40 (of meer) urige werkweek inhield, EN vrijwillig. Maar zij zorgden ervoor dat het feest terrein er op en top uitzag. En dat zag het ! Ik ben natuurlijk enorm trots dat mijn dochter dat allemaal (natuurlijk niet alleen, maar met anderen) voor elkaar geschopt heeft. En wij, als gezin, mochten met haar naar de familiedag, waar uiteraard de "hermes house band" optrad en anderen waaronder " Jeroen vd Boom " .Top om de club van Anne te zien en hun familie, genoten van een uitje als gezin, en als klap op de vuurpijl had Anne "taxi Lena" geregeld om ons weer naar huis te brengen. Een hippe taxi, met lichtjes plafond en twee microfoons die rouleerden voor de karaoke. Echt geweldig. Geslapen in het studentenhuis van mijn dochter. Waar je de hele nacht in de straat de verschillende feestvierders thuis hoorden komen. De dag daarna genoten van een ontbijt buiten de deur, waar de koffie met verschillende melkjes kon worden bereid, de croissants, gewoon, plat of rond waren, en de bediening Engels sprak. Ook een verwennerij .

Ondanks de heerlijke, supergoed geregelde, dag, ben ik dan altijd weer blij als we de A2 verlaten, langs "het kanaal" richting mijn woonplaats gaan. Waar we in alle rust wakker worden van de vogeltjes, we veel bomen, gras en groen zien, en de mensen elkaar op straat groeten. Ik hou van Brabant en ik hou van de rust die mijn omgeving uitstraalt . Nee, ik ben geen stadsmens, de onhandigheid waar ik de metro instap, de onzekerheid of ik wel de goede metro neem, hahahaha. Blij dat mijn kinderen me onder hun hoede nemen, waardoor ik toch kan genieten van de speciale restaurantjes en de leuke hippe koffie tentjes. Om daarna weer heerlijk van mijn eigen cappucinootje te genieten in mijn heerlijke huis.

[daavvandans]

yg? concert, klein podium paradiso achtig terwijl ik heb geen idee hoe dat eruit ziet. 21 savage deed een soort van tussendoorpraatjes en had elvenoortjes (maar dan echt) en zn haar lijp opgeschoren, zag er goed uit… yg’s moeder zat boven op het balkon en ik tikte mams aan , met wie ik was, en wees naar boven om te gebaren dat zij daar zat, zovan moeders connected misschien. zij vond het ook vet en begon ook bij pokoe 1 a 2 stukje mee te zingen. pokoe III deed ie zn shirt uit en veranderde daarmee (en door de muziek) in een soort smooth d’angelo type guy

het was realistisch en de muziek was supergoed

[noordje]

En dan nu het topstuk: de Nachtwacht van Rembrandt! We zijn met z’n allen heel voorzichtig tussen alle toeristen heen naar voren gelopen en als je klein bent heb je ook een voordeel want je stoort niemands uitzicht. Uiteindelijk zijn we pal voor het schilderij gaan zitten en konden we alles supergoed zien: Zie je de hond, zie je de kip en het meisje en zelfs 1 kind wist Rembrandt aan te wijzen!

Ook de speurtocht van de jongere kinderen leidt langs de Nachtwacht en zij zijn inmiddels goede speurneuzen geworden, die zowel het hondje als de kip (in de riem van het meisje) weten te vinden.

[verumfm]

is superego meant to be derived from the idea derived from freud of the id, ego, and superego? bc coollllll

hi! yes, supergo is in fact derived from freud's id, ego, and superego. we've taken concepts of psychology to link with khemia (which is also inspired by the philosophy and science of real-life alchemy), since it deals with the soul and spirit as much as it does the body. we've left a lot of the details up for interpretations, but if you'd like to hear more of our thoughts please let us know!

[omegaremix]

Omega Radio for January 4, 2014; #42.

Pale Saints “Under Your Nose”

Cayetana “Miss Thing”

Crash Normal “Moon Food”

Panda Riot “Like Flowers At Night”

Small Sins “‘Til I Go Home”

Coke Weed “Sunseekers”

Bright Ideas “Cut My Hair”

Pens “The Weekend Starts Here”

Coachwhips “Like Food, It Feeds”

Crystal Stilts “Departure”

Soviet Soviet “Prince, Prostitutes”

Rah Rah “Prairie Girl”

Bored Nothing “Let Down”

A-Frames, The “Black Forest”

Rayon Beach “Jacuzzi Limo Explosion”

Da Bloody Gashes “Supergo!”

Teen Suicide “Benzo”

Psychic Ills “Mantis”

Nude Pop “Underwater”

English Singles “”Ordinary Girls”

(London) Suede, The “Starcrazy”

Girls At Dawn, The “It’s The Only Time” 

Ponys, The “She’s Broken”

X-Ray Eyeballs “X”

Skywave “Nothing Left To Say”

OBN III’s “Mad”

Dead Mellotron “Oohahh”

Rocketship “You’ll Regret It Someday”

Destruction Unit “The World On Drugs”

Golden Triangle “Cold Bones”

Heavy Times “I’m Single”

La Sera “Please Be My Third Eye”

Gypsyblood “My R.K.O. Is M.I.A.”

Golden Pelicans “Hard Head”

Girls At Dawn, The “Come Here To Die”

Pins “Eleventh Hour”

Skywave “Wear This Dress”

Shoegaze, garage, and walls of sound.