#sonuçlandı

[japonyamesken]

Dün Bitkin'ciğime "meow meow işini nasıl kedilere kaptırdık?" diye yazarken bi yandan da bu resmin stickerı olsa laptopuma yapıştırırdım diye düşündüm. Sonra da acaba yapay zeka çözünürlüğünü yükseltir mi dedim ama olaylar Barok'tan, Japonların ukiyo-e tarzına hatta minyatüre kadar bir sürü resim çizdirmekle sonuçlandı.

Banksy, Bosch, Boticelli, Sauret, Monet, Andy Warhol, Vermeer, Klimt, Rubens Vangogh gibi aklıma gelen ressamlardan futurizm, dadaizm gibi akımlardan çizimler..

Ama..

Ama...

Bu kadar sanatın ve sanatçının arasında en çok neyi beğenmiş olabilirim?

Mağara duvarı resmi olarak çizdirdiğimi 🫠😅

Hatta bi de studylı versiyonu yaptırdım ama yapay zekaya hiçbir zaman aynı resmi değişiklikle çizdiremiyorum, ilki gibi olmadı.

Demek ki taş devrinde yaşasak da,

"Ben ava gitmek istemiyorum just meow meow" diyecekmişim.

Peki buna harcadığım zamanı productive procrastination sayabilir miyiz?

Taş devrinde de bi anda avdan vazgeçip karşımdaki aslana kaplana kurda dönüp "ee ben duvara resim çizdiğim için yoruldum, onu productive procrastination saysak ve hepimiz eve dönsek olur mu?" demek mümkün olmazdı muhtemelen.

Yet again, woman, what the hell are you doing?

[kahvemsogumadan]

Hayatımda son zamanlar da pek bir şey olmuyor. Evdeyim okuyorum, izliyorum, örmeye çalışıyorum. Bir kreşe iş başvurusunda bulundum olumlu da sonuçlandı ama bilmediğim şey çocukların altını öğretmenlere değiştiriyorlarmış. İlk defa duydum böyle bir şey kabul etmedim tabi. Ama sonradan başka iş bulamayınca bi acaba mı da dedim. Yani zor durumda değiliz çok şükür ama ay sonunu zor görüyoruz. Ki öyle kıyafet alıyım, geziyim falan yok sadece yemeye harcıyoruz.

Babamdan bir iki kere mesaj atarak para istedim. Babam kızsa da o parayı bana atar diye düşündüm. Ama ikisinde de para gelmeyince kardeşim göndermedi sandım. Meğer babam göndermemiş sonradan telefonlaşınca ne kadar istiyordun geçen mesaj atmışsın dedi. Öyle deyince şaşırdım yani gönderseydin de ne kadar olsa o kadar gönderseydin. Bende boşver dedim o da tamam dedi. O kadar üzüldüm kırıldım ki.

Eskiden onlarla ilgili bir beklentiye girmiyordum ama şimdi giriyorum ve bu beni psikolojik olarak çok kötü etkiliyor. Ama çok zengin bi babanız var, kardeşleriniz aileniz çok zengin. Bu normal bir zenginlik değil ultra bi zenginlik yine de bi beklentiye girmemeli miyim, yoksa isteyenin bir yüzü diye kendimi mi kandırmalıyım?

[zeytinfilizi]

ilk gazâmız zaferle sonuçlandı şükür Rabbime 🫠

[snow257]

Sınavı olan kardeşime coğrafi keşifler, sömürgecilik, rönesans ve reform , iskan politikası, lale devri, sanayi inkılabı, Fransız ihtilali anlattıktan sonra bana sıra kalmamıştır. ( Yukarıdaki konular en az iki kere anlatılmış olup coğtafi keşifler 4 sefer anlatılmıştır.) Ve anlatmam beğenilmeyip bana vurulması ile sonuçlandı....

Kardeşler iyilik hak etmiyor arkadaşlar

[kalbim-sana-emanet]

ve yine aynı sonuçlandı;gitmek isteyeni bırakın,gitsin.

[musfika-hanim]

bugün dernekte toplantı masasında arkadaşlarla istişare ederken bir yandan da gruba bakıyorum, annem sedyede ameliyata hazırlanıyor götürülüyor vs.. her kare bizim için paylaşılıyor. hayati tehlikesi olan bir ameliyat olmasa da içim titriyor, orda olmak istiyorum, önüme düşen fotoğraflar videolar, onların bekleyişleri derken toplantı masasında içime ağlamam dışavurumla sonuçlandı. kafamı ellerimin arasına alıp gözyaşlarımı saklarken ifşa oldum. hepsi gurbetin getirdiği hüzünden.. şükür ki her şey yolunda. elhamdülillah

[potikare]

|23.03.23

nefiss yumuş yumuş bir portakallı kek denemesi başarıyla sonuçlandı. anne kız keyfini çıkarıyoruz 🍊🧡

[bilmece]

Daha sık yoga yapmama vesile olur diye matımı ortada bırakmam yalnızca daha fazla tırmalanmasıyla sonuçlandı. Hayaller hayatlar.

[zarifee]

Banyonun kapısını kapatıp kitlediğimde gözyaşlarım da dökülüverdi. Hastalandığım zamanlar hastalıkla mücadele edemiyorum diye düşünüp ağlarım. Bu da böyle bir ağlamaydı. Yaklaşık 2 haftadır öksürüğüm geçmedi, sesim düzelmedi ve şimdi de öksürürken meydana geldiğini düşündüğüm bir ağrım var sağ tarafımda. Kaslarımla alakalı sanırım, bilmiyorum. Ama bugün dokununca da o sağ tarafın acısını hissedince sinirlerim bozuldu ve ağlamakla sonuçlandı. Yarım saat sonra kendi kendime konuşarak pijamamı giydim, evet zarifem, napalım bazen vücudun böyle olabiliyor, bazen hastalıklar art arda gelebiliyor, sıkıntı yok, geçecek Allah'ın izniyle...

Ah güzel zarifem..

[thbcway]

Heaven Official's Blessing Revize edilmiş versiyon, kitap 1 bölüm 3 - Hayalet gelini alıyor, Veliaht prens gelin arabasına biniyor

…

Tüm kurtları ve binusları boğan Ruoye geriye doğru uçtu ve uysal bir şekilde bileğine sarıldı.

Xie Lian, sonsuz karanlık ve hışırdayan ağaçlardan oluşan bir denizle çevrili arabada sessizce oturuyordu.

Bir anda, herşey sessizliğe boğuldu.

Rüzgârın sesi, ormanın sesi ve iblislerin kükremesi sanki bir şeyden korkuyormuşçasına anında ölüm sessizliğine dönüştü. Daha sonra çok yumuşak sesli bir kıkırdama duydu.

Bu bir erkek olabileceği gibi bir genç de olabilirdi.

Xie lian hiçbir ses çıkarmadan dikleşerek oturdu.

Ruoye sessizce elinin etrafında döndü ve harekete geçmeye hazırlandı. Ziyaretçi masum olmayan bir niyet belirtisi gösterecek olursa eğer, on katı güçle çılgın bir güçle karşı saldırıya geçecekti.

Kim bilebilirdi ki ani bir saldırı ya da öldürme niyetiyle sonuçlanmayacağını, bunun yerine başka bir şeyle sonuçlandı.

Gelin arabasının perdesi biraz açıldı ve parlak kırmızı düğün duvağının altındaki aralıktan Xie Lian ziyaretçinin ona elini uzattığını gördü.

Parmak eklemleri iyice bitişmişti. İnce ve soluk elin üçüncü parmağına, parlak ve canlı bir yakınlık düğümüne benzeyen kırmızı bir ip bağlanmıştı.

Elini vermeli miydi? Yoksa, vermemeliydi?

Xie Lian öylece kaldı, bu şekilde oturmaya devam mı etmesi yoksa paniklemiş bir gelin gibi davranıp çekingen bir şekilde geri çekilmesi mi gerektiğine henüz karar veremiyordu. Ama elin sahibi oldukça sabırlı ve nazikti; Xie Lian hareket etmedi ve o da hareket etmedi, görünüşe göre bir yanıt bekliyordu.

Uzun bir süre sonra, tanrıların ya da hayaletlerin açıklanamayan etkisi altında kalmış gibi Xie Lian elini uzattı.

Ayağa kalktı, perdeyi kenara çekip arabadan inmek üzereydi ama karşı taraf bir adım öndeydi ve onun için kırmızı perdeyi kaldırdı. Ziyaretçi elini tuttu ama sanki onu sıkmaktan ve incitmekten korkuyormuş gibi çok sıkı tutmadı, bu da ona azami özen gösterdiği izlemini veriyordu.

Xie Lian başını eğdi ve elinden tutarak yavaşça arabadan çıktı. Ayaklarının dibinde yatan, Ruoye tarafından boğulmuş bir kurdu gördü. Başı dönerken, hafifçe takıldı ve nefesi kesilerek öne düştü.

Ziyaretçi yardım etmek için hemen elini hareket ettirdi ve onu yakaladı.

Bu yakalamanın ardından Xie Lian’ da onun elini yakalamak için elini hareket ettirdi ama dokunuşunda buz gibi bir şey hissetti; Ziyaretçinin bir çift gümüş önkol koruması taktığı ortaya çıktı.

Önkol koruması muhteşem ve zarifti, akçaağaç yaprakları, kelebekler ve vahşi hayvanlarla oyulmuş ilginç deseni oldukça gizemli görünüyordu ve Merkezi Ovalar’daki hiçbir şeye benzemiyordu, daha ziyade yabancı bir ırktan kalma eski bir eserdi. Onun bileğini tam olarak çevreliyordu, zarif ve çevik görünüyordu.

Buz gibi gümüş, soluk beyaz eller, cansız ama yine de öldürücü ve şeytani bir enerji yayıyordu.

Düşüşü sahteydi, aslında kasıtlı bir testti ve Ruoye, saldırmaya hazır şekilde gelinliğin geniş kolunun altında yavaşça kıvrılıyordu. Ancak ziyaretçi sadece elini tuttu ve onu ileri götürdü.

Öncelikle Xie lian başı düğün duvağıyla örtülü olduğundan yolu net bir şekilde göremiyordu ve ikinci olarak biraz zaman çalmak istiyordu. bu nedenle kasıtlı olarak çok yavaş yürüdü, ancak karşı taraf şaşırtıcı bir şekilde onun hızına ayak uydurarak çok yavaş yürüdü ve diğer eli de zaman zaman sanki tekrar düşeceğinden endişeleniyormuşçasına ona yol göstermek için uzanıyordu. Her ne kadar Xie Lian bu şekilde davranıldığı için temkinli davransa da şunu düşünmeden edemedi: "Eğer bu gerçekten bir damatsa, kesinlikle son derece nazik ve düşünceli.”

Bu noktada aniden bir tıngırdama sesi duydu. İkisi her adım attığında, o çan sesi duyuluyordu. Tam bu sesin ne sesi olduğunu anlamaya çalıştığında, her yerden vahşi hayvanların bastırılmış ulumaları duyuldu.

Vahşi kurtlar!

Xie lian biraz hareket etti, ve Ruoye bileğine sıkıca sarıldı.

Kim bilebilirdi, herhangi bir hareket yapmadan önce, onu yönlendiren kişi, görünüşe göre onu rahatlatmak ve endişelenmemesine izin vermek için elinin üstüne iki kez hafifçe vurmuştu. İki vuruş o kadar hafifti ki neredeyse nazik oldukları söylenebilirdi. Xie Lian biraz şaşkına dönmüştü ve alçak uluma sesleri çoktan bastırılmıştı. Tekrar dikkatlice dinlediğinde, aniden bu vahşi kurtların ulumadığını, sızlandığını fark etti.

Xie lian’nın ziyaretçiye dair olan merağı giderek artıyordu. Ve şu düğün duvağını fırlatıp bir göz atmayı çok istiyordu ama bunun uygun olmayan bir hareket olduğunu biliyordu, bu yüzden sadece kırmızı düğün duvağının altındaki aralıktan bakabildi. Gördüğü şey kırmızı bir kabanın eteğiydi. Kırmızı kabanın altında bir çift siyah deri çizme, rahat bir yürüyüş.Bir çift küçük siyah deri bot sıkı bir şekilde sarılmıştı ve bunların üzerinde yürürken olağanüstü hoş görünen bir çift ince ve düz baldır vardı. Siyah botların yanlarında iki ince gümüş zincir sallanıyordu; Her adımda gümüş zincirler sallanıyor ve kulaklara çok hoş gelen keskin bir tıngırdama sesi çıkarıyordu.

Adımları sakindi, hareketli, daha çok bir gence benziyordu. Yine de attığı her adım sanki onu kimse durduramayacakmış gibi özgüven yayıyordu. Her kim onun yoluna çıkmaya cesaret ederse, parçalara ayrılmayı bekliyor olacaktı. Bu göz önüne alındığında Xie Lian bunun tam olarak nasıl bir insan olabileceğinden emin değildi.

Kendi kendine düşünürken birdenbire yerdeki ürpertici beyaz bir şey görüşüne girdi.

Bu bir kafatasıydı.

Xie lian’nın adımları bir anlığına durdu.

Kafatasının yerleştirilmesinde bir sorun olduğunu ilk bakışta anlayabilirdi. Bu belli ki belirli bir dizinin bir köşesiydi ve eğer ona dokunulursa büyük olasılıkla tüm dizi anında bu noktaya saldırı başlatacaktı. Ancak genç adamın adımlarına bakılırsa orada bir şeyin olduğunu bile fark etmemiş olduğu anlaşılıyordu. Keskin bir "tık" sesi duyduğunda ve genç adamın oraya dönüp kafatasını anında parçalara ayırdığını gördüğünde, bir uyarıda bulunup bulunmamayı düşünüyordu.

Sonra hiçbir şey hissetmemiş gibi göründü, toz yığının üzerine bastı ve kayıtsızca oraya doğru yürüdü.

Xie Lian, “… …”

Bir şekilde tek bir adımla tüm diziyi ayaklarının altına alıp bir atık toz yığınına dönüştürmüştü…

Bu sırada genç adam adımlarını durdurdu. Xie Lian'ın kalbi heyecanlandı ve harekete geçmesi gerekip gerekmediğini merak etti ama genç adam ona doğru ilerlemeye devam etmeden önce yalnızca bir anlığına duraksadı. Birkaç adım sonra yukarıdan yağmur damlalarının şemsiyenin yüzeyine çarpmasına benzeyen bir "pıtırtı" sesi geldi. Az önce genç adamın bir şemsiye tutup ikisini de yağmurdan koruduğu ortaya çıktı.

Doğru bir an olmamasına rağmen Xie Lian bu kadar düşünceli olduğu için onu övmeden edemedi ama aynı zamanda oldukça şaşırmıştı: "Yağmur mu yağıyor du?”

Karanlık dağ sessizdi ve vahşi orman uçsuz bucaksızdı. Uzak aralığın derinliklerinde kurtlar aya uludu. Belki yakın zamanda dağda bir kavga yaşandığı için soğuk havada hâlâ hafif bir kan kokusu vardı.Bu sahne, bu atmosfer, ikisi de son derece ürkütücüydü. Ancak genç adam bir eliyle onun elini tuttu, diğer eliyle şemsiyeyi kavradı ve yavaşça ileri doğru yürüdü; hiçbir sebep yokken kışkırtıcı derecede romantik ve kalıcı derecede şefkatliydi.

Tuhaf yağmur döngüsü garip bir şekilde gelip gitti ve kısa bir süre sonra şemsiyeye çarpan yağmur damlalarının "pıtırtı" sesi kayboldu. Genç adam da durdu ve sanki şemsiyeyi kapatıyor gibiydi. Aynı zamanda sonunda onun elini bırakmıştı ve ona bir adım daha yaklaştı.

Onu tüm bu yolu yönlendiren el, yavaşça düğün duvağının bir köşesini tuttu ve yavaşça kaldırdı.

Xie Lian başından beri bu anı bekliyordu; hareketsiz durarak, önünde kalan kırmızı perdenin yavaşça yukarı doğru kaldırılmasını izledi -

Ruoye ortaya çıkmıştı!

İlk önce saldırmak niyetindeydi ama beklenmedik bir şekilde Ruoye, uçup gittiğinde ters bir rüzgar çıkardı, parlak kırmızı düğün duvağı genç adamın elinden sıyrıldı, yükseldi ve düştü. ve Xie Lian, Ruoye'nin içinden geçmeden önce kırmızılı genç adamın görüntüsünü ancak bir an için görebilmişti.Genç adam binlerce gümüş kelebeğe bölündü ve parıldayan gümüşten parlak, yıldızlı bir rüzgârın içine dağıldı.

Her ne kadar doğru bir an olmasa da Xie Lian birkaç adım geri gittikten sonra bu sahnenin gerçekten bir rüya kadar güzel olmasına yüreğinde hayret etmeden duramadı. Sonra gümüş bir kelebek gözlerinin önünden uçtu. Daha yakından bakamadan, gümüş kelebek onun etrafında iki kez dönmüş, sonra kelebek rüzgarına karışmış ve havayı dolduran gümüş parıltının bir parçası haline gelmiş, kanatlarını çırparak gökyüzüne uçmuştu.

Uzun bir süre sonra Xie Lian nihayet zihnini temizledi ve şöyle düşündü: "Bu genç adam gerçekten hayalet damat mı?”

Doğrusu durumun böyle olduğunu düşünmüyordu. Ama eğer değilse genç adam neden gelin arabasını kaçırsın ki?

Düşündükçe daha da tuhaf görünüyordu olay ama Xie Lian, önce doğru işi halletmeye kararlı bir şekilde Ruoye’i omzuna attı. Gözüyle Etrafı tarayıp "huh" dedi. Çok uzakta olmayan bir yerde, şaşırtıcı bir şekilde, orada ciddi bir şekilde duran bir bina vardı.

Xie Lian düğün duvağını yerden aldı ve yaklaştı ve binanın benekli kırmızı duvarlara sahip olduğunu ve aslında eski bir tapınak olduğunu gördü. Tasarıma bakılırsa bu muhtemelen bir savaş tanrısı tapınağıydı. Tabii ki, ön kapıların üzerinde çelik gibi üç büyük harf vardı: "Ming Guang Salonu"!

Bu Kuzeyden sorumlu savaş tanrısı Ming Guang olmasına rağmen tapınağı neden dağların derinliklerinde gizemli bir düzende gizlenmişti?

[zehravezehra]

Dün topoloji sınavına çalıştım... 🤓

Çalışırken dinlediğim müziğin kapak fotosu çok hoşuma gitti 🧡

Ders çalışırken Pinterest in bana gönderdiği bildirimler kdndknfjfns 😁💙

Ve bugün sınava girildi çok şükür güzel sonuçlandı💛

[sillagen]

senin kaza ne oldu?

Şikayet etti. İlk ara bulucu atandı bana mahkemeye vermemek icin bana para ver seni şikayet etmeyeyim yaptı. Çok buyuk meblağlı para istedi. Ben de ben bunu ödemem sonuç ne çıkarsa onu öderim dedim. Çünkü ben kaç para verirsem vereyim beni yeniden mahkemeye verebilir. Verdiğim para yok sayılıyo. Dava sonuçlandı beni az kusurlu buldular. Para da talep edemedi benden. Hız oldukca dusuk ve amcanin kirıgi falan yoktu. Saglik raporu temizdi. Sadecw mahkeme ve avukat masrafına para ödedik. Açıkca Karşı taraf beni az kusurlu diye hakimin karar vermesine sinirlendiler. Davaya yeniden itiraz ettiler. Tam sonuç kesin çıkmadı. Bekliyorum. Ehliyetim belki birkaç ay alı koyulabilir sonuç tam kesin çıkmadığı için bekliyorum. Bu mahkeme işleri yavaş ilerliyor.

[etaali]

Financial Times:

Lübnan'da 20 Eylül 2024'ten bu yana yaklaşık 3.100 binanın hasar gördüğü veya yıkıldığı tahmin ediliyor. Hava saldırıları en az 1.336 kişinin ölümüyle ve bir milyondan fazla insanın evlerinden olmasıyla sonuçlandı.

İsrail güçleri 20 Eylül ile 2 Ekim tarihleri ​​arasında Lübnan'da en az 4.600 hedefi, bazen bir günde binin üzerinde hedefi vurdu.

Saldırıların yoğunluğunun neredeyse eşi benzeri görülmemiş olduğu ve yalnızca Gazze'ye yönelik saldırılarla karşılaştırılabileceği belirtiliyor.

[okusana-org]

4 Temmuz 2020’nin Akıllarda Kalan Korkunç Kazası: Kadın Havuza Atlamaya Çalışırken Çatıya Çarpıyor – İşte O Kaçınılmaz An!

[pansehirim]

Töre

Nasıl bir töresin ey aşk? Ne çok adam, ne çok kadın öldürdün...

Kan davası dediğin şey ise bileğimden döktüklerin, Dava sonuçlandı bir yalnızlıkla, Ve beraat ettim senden...

Ve sen, Nasıl bir töresin sen ey cenazem? Benim uğurlama törenimde susmayın, n'olur, Şarkılar söyleyin, şarkılar fısıldayın, şarkılar okuyun. Sesinizi duydukça kapalı kutular içinden,

Heyecanlanıyorum, Konuşacak gibi oluyorum, Şarkı söyleyecek kadar heyecanlanıyorum, Ve kan bağım çözülüyor dizlerimden... Uyumayın ne olur, Ölüyorum, Mekanımı cennet dilemeden, Ve bir rüya görmeden, Ana rahminden dünyayı düşler gibi, Cehennemimden medet ummayın ne olur... Öldüm gittim sanıyorsunuz, Oysa Ben dünyaya hiç gelmedim...

Şimdi bir çocuk, uçurtma yapmayı bilemez mesela.... Sapan yapıp cam kırdıkça, yalandan ağlamayı beceremez. Şimdi bir çocuğa izin vermezler sokağa çıkmasına, Şimdi bir çocuk kaçamaz durur. Şimdi bir çocuğu kaçırıp sökerler ciğerini, Dışarı çıkmam dururum. Yetişsem koşsam. Sokağa çıkarsam, ayak izleri beni gözlerimden vurur. İzin veremem çocuk, Gitme, izin veremem... Bir çocuk ölürse, Ben ölmeyi beceremem, Senin gibi, yalandan ağlamayı beceremem, Ağlarsam korkmayın çocuklar, ellerim korkunç olabilir. Gözlerim kan yuvasına dönünce, yuvamı dağıtabilirsiniz. Korkunç olabilirsiniz...

Ben de korkunç bir şekilde, Çocukluğumu kaybettim, hatırlamıyorum. Bir kış akşamı belki, Belki bir eylülün ikindisi yaptım bunu. Kendi uçurtmamı göğe salıp, Kendi sapanımla vurdum. Bir kadın gitti diye, Barutlu sapanımla, Alnının ortasında vurdum çocukluğumu. Oysa diğer bütün kadınlarım, Kusura bakmayın... Bütün kapılarınızı açık bıraktınız, Ben girmedim....

[benmisim]

şikayet edemeyiz işimizden atmıyorlar bizi. aç kaldığımız yok. karnımız doyuyor. otlar büyüyor. büyüyor milli gelir. tırnak uzuyor. uzuyor tarih sokaklar boş. sağlamca sonuçlandı pazarlık canavar düdükleri ötmüyor. n'olsa geçer hepsi. ölüler vasiyetlerini yaptı. yağmur seyreldi artık. daha ilan edilmedi savaş. acelesi de yok zaten. otları yiyoruz. milli geliri. tırnak yiyoruz. yiyoruz tarihi. saklı gizli bir şeyimiz yok. özlenecek bir şeyimiz yok. söyleyecek bir şeyimiz yok. bir şeyimiz. saatler kuruldu. faturalar ödendi. hepimiz yıkandık. son otobüs geçiyor. boş şikayet edemeyiz. ne bekliyoruz peki?