#sözler oku

[coders1903]

Ah sana sarılsam şimdi, Kırılsa yalnızlığımın kemikleri...

[anipopmek]

Sadece kitap okurken o eski mutlu ben olabiliyorum,farklı bir dünya ve ben bu dünyayı çok seviyorum sanki orası benim için yaratılmış ve ben oraya aitmisim gibi.

[ilmiyyat1453]

''Ne kadar ilim okursan oku, tesbih çekersen çek, sohbetten ayrıldın mı ayağın kaymaya yakındır.''

Mahmut Efendi Hazretleri (kuddise sırrıhû)

[elfin-blogg]

Söz dua gibidir 🤲🏻

HATIRLA EY İNSAN RABBİNİN İLK EMRİNİ İLK KELİMESİNİ " İKRA" OKU !☝🏻

[ag-qara]

Ümit kötülüklerin en kötüsüdür, çünkü işkenceyi uzatır.

[isfens]

Herkesin hayatında yüksek sesle okumadığı bir bölümü vardır.

[merirem]

Olup biteni anlatalım da,olup bitenin doğrusunu nasıl bulacağız bu dünyada.Gördüğümüze mi inanacağız,bildiğimize mi? Nice şeyi yanlış biliyoruz da haberimiz yok galiba.

Kelebekler ve İnsanlar - ÜSTÜN DÖKMEN

[peltekse]

Bir köşeye çekil, kendi içine kapan; mektubu, yani kendini aç da oku bakalım. İçindeki sözler, duygular, düşünceler padişaha lâyık mıdır? |Mesnevî

[yazan-kalem-siyah06]

Erkekler, kadınlar, muhafazakarlar, devrimciler, hippiler, İbo dinleyenler, Metallica dinleyenler, Kafka okuyanlar, dua kitapları okuyanlar, türbanlılar, mini etekliler, herkes öyle sevgisiz bakıyor ki bana;

Güzel bir gün olsun istersen OKU ❗❗❗

Adım Muhammet. On dokuz yaşındayım. Atık kağıtlar topluyorum ve Kızılay`dan Ulus`a kadar üç kez yürüyerek gidip geliyorum her gün. Beş arkadaşımla kalıyorum iki göz odalı bir evde. Onlar atık kağıt toplamıyor; Mevlüt inşaatta çalışıyor mesela, Hüseyin halde hamallık yaparken, Sidar ve Yunus ayakkabı boyacısı. Aramıza bir arkadaş daha katıldı. Adı Abbas. Çalışmıyor o, diyaliz hastası. Abbas`a biz bakacağız.

On üç yaşından beri kağıt topluyorum Ankara`da. Niğdeliyim. İlkokula başladığım yıl geldik Ankara`ya. Ortaokulu bitirebildim yalnızca; hep takdir alarak geçtim sınıfları. Liseye yazdırmadı babam; sokağa saldı beni çalışıp da işe yaramam için. O gün bugündür sokaklardayım; çizgili, çizgisiz, kareli, beyaz ve rengarenk kağıtlar, kartonlar topluyorum.

Çalışmaya başladığım yıl babam terk etti bizi. Kumar borcu vardı; çekti gitti bir sabah erkenden. Ben geçindirdim evi. Annem severdi beni, “aslan oğlum” derdi. Yanaklarımı okşardı bazen. Babam gideli dört ay olmuştu; komşular bir adam bulmuşlar anneme. Kumar oynamazmış, namazında niyazında bir adammış. Eşi vefat etmiş. İki kızı varmış adamın. Anneme demiş, “sen kabulümsün, çocukların da kabulüm ama Muhammet olmaz!” Şaşırmış annem, “niye olmazmış Muhammet, o da benim çocuğum” demiş. “İki kızım var; biri on iki yaşında, biri on dört yaşında. Caiz değildir Muhammet`le kızlarımın aynı hane içinde olması” demiş adam. Üç kız kardeşim vardı ve çok düşkündük birbirimize. Annem için kolay olmadı karar vermek. Oturttu beni karşısına bir gece. “Bak Muhammet” dedi, “seni asla bırakmayacağım, ama bir süre dayınlarda kal oğlum.” Sarıldı bana; o ağladı, ben ağladım…

İmam nikahı kıyıldı, dayımlara geçtiğimin ertesi günü. Haftasına kalmadan annemi, kızlarını ve kardeşlerimi alarak memleketine götürmüş adam, Kastamonu`ya. Dayım dedi, “annenin emanetisin bana, burası senin de evin. Arada bir gelip kalabilirsin Muhammet!”

On üç yaşındaydım, bana kalacak bir yer de ayarlamamıştı dayım. Komşulardan, akrabalardan kimse demedi bana, “sana yardım edelim” diye. On üç yaşındaydım, Ankara`daydım, bir başınaydım…

Altı yıldır görmedim annemi ve kardeşlerimi. Bir çok kez niyetlendim Kastamonu`ya gitmeye. Dedim, “kovar beni o adam; göstermez bana ailemi.” Anneme küsüm; istese bana ulaşabilirdi diye düşünüyorum. Çok özlüyorum kardeşlerimi; Hülya`yı, Havva`yı ve Hanife`yi… Domino oynardık dördümüz. Ben bir kere bile kazanmadım; “çocuk onlar, sevinsinler” derdim. Ben de çocuktum oysa…

Yürürken, kağıt toplarken, sabahtan akşama bitap düşene kadar çalışırken hep yüzlerini seyrediyorum insanların. Mesela, sevgililer geçiyor yanımdan ve erkekler beni görünce daha bir ötemden geçirtiyorlar kadınları. Erkekler, kadınlar, muhafazakarlar, devrimciler, hippiler, İbo dinleyenler, Metallica dinleyenler, Kafka okuyanlar, dua kitapları okuyanlar, türbanlılar, mini etekliler, herkes öyle sevgisiz bakıyor ki bana; öyle incitici, öyle hoyrat olabiliyor ki herkes…

İbo`yu bilmeme şaşırmadınız, ama Metallica`yı ve Kafka`yı biliyor olmam ilginç gelmiştir size belki. Olgunlar Sokak`taki seyyar kitapçılardan kitaplar alıyorum. Milena`ya Mektuplar`ı okudum Kafka`dan, diğerlerini de okuyacağım. Birçok kitap okuyacağım ben; Nietzsche`nin “Böyle Buyurdu Zerdüşt” kitabını çok merak ediyorum mesela, bir de Oruç Aruoba`nın şiirlerini. Keşfetmem, okumam, sorgulamam gereken öyle çok yazar, hikaye, roman ve şiir var ki…

Kitapçılar bile önyargılı bana; emeği, vicdanı, barışı savunanlar bile beni gördüklerinde kıyıcı sözler söyleyebiliyorlar ve eminim onlara ürkütücü geldiğimden.

İkinci el kasetlerim var; Metallica kasetim de var, Fikret Kızılok kasetim de. Annem, beni dayımlara yollarken teybi bana verdi,”sıkıldıkça müzik dinle, ama sesini kıs ha” dedi. Şimdilerde teybi son ses açıyorum Metallica`yı dinlerken!

Adım Muhammet. On dokuz yaşındayım. Beni nefretle bakarken göremezsiniz; kabalaştığıma, etiketler koyduğuma, yaftaladığıma şahit olamazsınız. Bir anlama çabam var; kendimi, annemi ve sizi. Bir öğrenme çabam var; yeryüzünü, doğayı ve evreni. Yazmaya da başlayacağım; sevgisizliği yazacağım önce çöp kutularından topladığım kağıtlara ve sevgisizliği yazdığım kağıtlar geri dönüşüme gidip sevgi olarak dönecek aramıza. Sevgi`li insan dostlarım olacak kağıtlarda diriliveren; sevgiyle var olan canlar, kardeşler, halklar…

Kendimle ilgili bir çok projem var. Mahkemeye başvurup adımı değiştireceğim. Ali Haydar mı olsa adım diye düşünüyordum, vazgeçtim; adım Özgür olacak benim.

Kendime ait bir kütüphanem olacak sonra. Atık kağıtlar topluyor olabilirim; işim gereği tenimden yayılan koku pis gelebilir size ama en sevdiğim koku kitap kokusudur.

Doğada bir başıma yaşama projem de var. Yoruldum incitilmekten, ötekileştirilmekten, lanetlenmekten. Tabiat Ana`ya sığınmak istiyorum ve bunun için otlarla ilgili kitaplar alıyorum. Otlarla beslenmek, otlarla iyileşmek, otlarla huzur bulmak istiyorum. Doğada bir başıma yaşayacaksam otların bütün kerametlerini bilmem gerekiyor.

Böbrek yetmezliği var Abbas`ın; benim kardeşim oldu Abbas, kız kardeşlerimin yokluğunda. Ona biz bakıyoruz ve Abbas iyileşmeden Tabiat Ana`nın yanına gitmeyeceğim.

Kafka kırk bir yaşında ölmüş; onun kadar yaşasam yeter. Kitaplar gibi kokmaktır özgürlük; otlardan sevgi büyüleri yapmak ve toprağa karıştığımda bir gün, Tabiat Ana`nın beni şefkatle anmasıdır…

Böyle buyurdu Muhammet!

[hatiragulzaman]

Ey kendini insan bilen insan! Kendini oku… Yoksa hayvan ve camid hükmünde insan olmak ihtimali var. (Risale-i Nur; Sözler)

#insan #okumak #tefekkür

[coders1903]

Her şeyi, her şeyi, bilhassa ruhumu hiç bulunmayacak yerlere saklamalı….

[mnsrykt]

"Harun Reşid'in çocuklarını eğitmekle görevli olan Sirac, İmam Şâfiî'den kendisine nasihat etmesini istediğinde ona şunları söyledi:

Bu çocukları düzeltmeden önce kendini düzelt. Onların gözü senin üzerine kilitlenmiştir. Senin iyi dediğine iyi, kötü dediğine kötü diyeceklerdir. Onlara Allah'ın kitabını öğret ama zor kullanma, bıkarlar. Çok ara da verme, unuturlar. Onların yanında iffetli şiir parçaları oku, onurlu sözler kullan. Bir konuyu iyice anlamadan diğerine geçme. Dinlemedeki kargaşa, düşünmeyi etkiler."

[demircizademehmet]

Abi Dün tiktokta dolaşırken bitane canlı Yayına denk geldim orda iki eleman bir birlerini konuk almışlar islamda sünnet diye bişey olmadığını sünnetin ve hadislerin fitne olduğunu söylüyorlardı. Hatta namazda zamlı sure okuyanların tambi ahmak olduklarını söylüyorlardı. Herşey kuranda var o yeter diyorlardı. Bikaç yorum yazdım ama beni engellediler attılar böyle insanlarla çok karşılaşmaya başladık ne diyorsun merak ettim

Kıymetli Kardeşim Öncelikle bana ve paylaştıklarıma değer vererek, yazdığın için teşekkür ederim. Hemen kendi fikrimi acizane beyan edeyim.

Bu gibi inadiyye ve indiye takımı her zaman çıkmıştır. İnadiyye (inat edenler) indiye (bana göre diyenler) onların ne sölediklerine hiç bakmadan kitabi metinlerle dinini öğrenmek için gayret etmende faide var. Fatihadan sonra zammı sure okuma ile alakalı ayet yok dolayısı ile gerekte yok diye bir keresinde bana da denk geldi böle bir model, öncelikle ilk inen ayet oku zaten. 1444 yıldır onca ulemanın aklı ermedi, afederin G*ıçını Silmeyi bilmeyen bu ve bunun gibiler Ona gerek yok buna gerek yok, Saçma sapan sözler. Hadisi şerifler ve sünnete gelirsek. Bazı tarihi vesikalar var örneğin Hz. Hüseyin Efendimiz ile Hz. Muaviyenin Oğlu hz. Yezit arasında mektuplaşmalar var bugün bunlar İslam arşivlerinde mevcut. Orda bile bu iki mübarek zaat, bir birlerini Allahın emrine uymaya peygamberin sözlerine sünnetine Bağlı olmaya davet ediyorlar. Ayetlerden başkası fitnedir diyen o bedbaht adamlara sor bakalım madem cenabı hakkın ayetleri anlaşılmak için peygamberin sözlerine ihtiyaç duymuyor, peki peygambere neden ihtiyaç duyulmuş. Herkes işini yapıyor hocam, kimi inanmadan düşmanlık besliyor, kimi biz biriz diyip düşman oluyor. Senin benim bizim işimizde sahip çıkmak. Bilerek, öğrenerek, Amel ederek. Yoksa öle yorumlarla, canlı yayında mesajlar yazmakla bir arpa boyu ilerleyemeyiz. Senin için sadece zaman kaybı olur.

[kalplak]

uzun zaman oldu yazmayalı ama bilmem okur musun ya da sen oku diye yazmıyorum tekrar 2. defa içimi dökmek için yazıyorum

sözler önemli söz verdin tutmadın tutacaına da söz verdin onu ya yamadın ne geldiyse bizim başımıza senin bu demek istemiyorum anlıyorum ya da bazen anlamaya çalışıyorum sürekli bi karmaşa oluo kafanda ama ben her zaman hazırım seni dinlemeye sen beni dinle istemiyorum benimkilerin hem basit hemde kolay gelip geçici şeyler olduğunu biliyorum ama belki seninkilerinde çözümüvardır ama söylemiyosun tamam ama sevdin mi çünki sen her gittiğinde ben arkandan her zaman ağadım dedim tam gitti unutuyorum problem yok ama gene sen çıkıyosun tamam bu sefer güzel bi ilişki olucak diyorum gene aynı şeyleri yaşıyorum belki sende benden daha faza üzülüyosundur üzülüyosundur sen duygular narrin her şeyi düşünürsün sen ve ayrıca her gidip geldiğinde seni suçlamıyorum suçalamam ki zaten safdece yazıyorum ama bu gitmelerine de alıştım gittiğinde geldiğin ki anılarımızı aklımıza getiriyorum her ne yazdıysan her keilmeni ben sürekli ağlayan biri değilim sadece o bu ilişki de ya da o anlarda o günlerde öyle oldu bilmiyorum bunu neden yazdım ama ben kendimi tanımıyodum ama şimdi var olduğuma inanmıyorum kendimi kaybettim kaybettim ama hala özlüyorum seviyorum gururum yok benim siktir et zaten yok benim hiç bi duygum seninle uzun ilişkimiz olsun bisey olmasın diyorum ama her duygumu siliyorum susuyorum gene yaptım gene sustum bisey yok,problem değil,sorun yok, bisey olmaz dedim evet bisey olmaz sorun yok ama ben seni düşünürken kendimi unuttum hem ilk sen vardın sevgin senin gelip geçici mi dicem bunu derken bile kalbim acıyo ve senin dediklerine hep güvendim inandım bu yüzden sevgin gelip geçici değildir eminim sen seversen tam seversin üzgünğm senin yanına gelemediğim için çok hemde evet insanlar ailelerini seçemezler doğru ama sende haklısın sana da bisey söyleyemem çok tolerans gösterdin benim hayatm senin değil ama boşluktayım herkezin olduğu gibi değil mi? boğazımda sani düğümler var ne gösterebiliğim duygular cümleler sözler süreki yutmuşum sen sana çok şey anlattığımı sanıyosan hayır çoğu şeyi içime atıyorum siktir et ama ben hala senin için herşeyi yamaya hazırım seni hala seviyorum ve özlüyorum sana burda senin içine dokunucak bisey olduysa özür dilerim yaı özürd ielmiş gibi oldum ama yanlış şekilde anlattım kesinikle ama iyi ki de gittin geldin şuan biraz saçmaladım ama içine dkunan bisey olduysa tamam bi daha yamam deme yap bu sefer gerçekten problem ya da sorun değil seni çok seviyorum ve ve si yok öyle işte

[ag-qara]

İnsanları əsəbləşdiyi vaxtda tanıyırsınız.