#narere

[jillaxkalangg]

now that i am earning my own money, mas lalo ko narerealize na ang hirap kumita ng pera pero ang dali nya gastusin ;_;

[maverick-guy]

Sundays feel a bit sad. It’s not the usual “Sunday blues” because of work the next day. It’s more of an emptiness, like I’m just groggy and out of it.

Most Sundays, I just put on some old tunes and watch a movie or two on Netflix or some sketchy streaming site. I usually end up doing laundry and nostalgia kicks in. Maybe it’s the 80s and 90s music I always play or maybe I just miss living with my family. I’m too lazy to meet up with friends & they’re probably busy with their own family stuff anyway.

I could ask to meet my mom but she’s got her own life even tho we still meet on the regular.

Maybe this is just adulthood kicking in. Narerealize ko na there are bigger things to deal with now.

But isn’t this the life I wanted? A quiet, drama-free solitude life.

So now, Sundays have become a time for reflection and relaxation, and maybe that’s exactly what they’re meant to be

[jeuz]

I just realize na most of the people na kasama ko in life ayaw sakin. Way back tumblr years, school years, previous works and now idk. Kahit sa mga relationship and all I feel na ayaw sakin ng tao. Di ko na alam if may totoo pa ba sa akin? Habang tumatagal narerealize ko na kahit anong gawin ko, people will hate me and just use me for their own gain. Baka nga di ako kamahal-mahal at kagusto-gusto, di ko na magawan paniwalaan ang lahat kasi most of the time wala na akong maramdaman. It was like doing my best is not enough. Being me is a bad thing. Di ako katanggap-tanggap siguro, kung totoo man o hindi, di ko na malalaman pa kasi habang tumatagal, naniniwala na ako na darating yung time na magisa ako mamatay and it was okay, tatanggapin ko na lang yun, sinubukan naman ako siguro ng mga tao butI always failed, they just throw me and forgot me after all. It hurts but I just need to accept it, everyday because maybe they are right.

[kimhortons]

meron akong kabobohang nagawa. haha. nag tataka kasi ako last time may magkasunod na bawas ng 95 pesos sa online banking ko sa UB, tas parang araw araw siya nagbabawas ng ganung amount.

dun kasi pumapasok yung sahod ko, buti nakaugalian ko na pagka sahod, tinatransfer ko agad lahat sa seabank—dun kasi mas madali mag send ng money, charge free pa. tas nung last sahod, nag tira ako dun ng halos 4k, tas nung nagtransfer ako nagtaka ako kasi parang kulang na, so chineck ko yung transaction. then ayun, may magkasunod na araw na bawas ng 95 pesos. haha

nabother ako kasi magkasunod na araw, tas baka mag tuloy tuloy kaya kinuha ko na lahat ng laman. wala ako maalala nun kung saan ako ng subscribe using my card bukod sa Spotify.

tas last week lang, nag check ako nung budget tracker na napurchase ko sa Facebook last time (august 7), at that point di ko pa narerealize na ito yun haha. tas may link kasi dun ng tutorial sa Youtube kung paano gamitin yung sheet. tas nakita ko yung name ng user sa YouTube may dashify. e pagkakatanda ko nadisconnect ko naman na agad yung card ko sa meta pay, kaya takang taka ako paano nababawasan. tas late ko na 'to nakita:

hahahaha napamura ako e. so ngayon, parang need ko tuloy gumawa ng bagong account para mas safe. haha. or may alam ba kayong ibang way? ayaw ko naman din kasi irisk na okay na since di ko na binubukasan yung file, baka kasi biglang hindi lang 95 pesos yung makuha.

haha. imbes na maging on track sa finances, baka lalo pa mawalan hayp na yan. biruin mo, nafall ako sa 80 pesos haha. tas meron pa palang almost 120 from Facebook. tas ano, aaraw arawin ako bawasan hanggang sa malalaki na yung makuha. huhu shunga ko sa part na 'to haha.

never naman ako talaga gumagamit ng card sa online purchase laging gcash, ewan ko bat naisipan ko 'tong gamitin, kesyo maliit na halaga lang kasi. haha. nakaka dala. never na talaga ulit haha. siguro naman pag gumawa ako bagong account kahit nasa same device, safe naman ata ano? hehe. skl

[ex-masbitterpasakape]

And i realized, pag ang tao pala talaga na-inlove no? nabubulag.Kahit anong payo mo, kahit anong pangaral mo, kahit anong red flags pa ang ipoint out mo? Hanggat hindi nya narerealize by themselves na di na worth it, lalaban at lalaban pa din yan. Sila at sila pa din talaga ang makakapagsabe sa sarili nila kung deserve na bang i let-go or still hold on. Pero sana, wag tayong magsawa makinig kasi lahat naman tayo, minsan nagpakatanga sa pag-ibig. Yung iba lang inaraw araw.

[poleeeng]

pag nakikita ko how other men treat their partners/women, don ko lalo narerealize how lucky i am sa boyfriend ko. wala talaga akong masasabi sa sobrang bait at gentle and caring. i am treated like a real princess talaga. wala akong maisumbat, wala akong masabing hindi maganda. i cannot ask for more.

[siemsayko]

Nakakamiss mamuhay sa probinsya.

Nung minsan umuwi ako sa probinsya namin sa Zambales… hindi ko masyado naappreciate yung fact na walang internet/mahina ang signal. Siguro nga kasi sa buong buhay ko eh isa ang internet sa bumubuhay sa’kin.

Pero naalala ko, paglabas ng bahay namin. Bundok agad yung bubungad sa’kin sa umaga tapos ang ganda ng sikat ng araw. Ang aliwalas ng paligid tapos magaan sa pakiramdam.

Siguro masyado pa akong bata noon kaya hindi ko maappreciate pa yung mga ganung bagay. Ngayon ko narerealize na iba talaga ang buhay doon, sa buhay dito. Doon walang pressure, walang tamad, walang maarte. Dito… ahm wala ko masabi.

Ibang iba. Sana makarating ako uli doon, medyo sumisikip na yung pakiramdam ko dito at kailangan ko ng mga bagong tao sa paligid at buhay ko.

Yun lang naman. Matulog ka na.

[pinaasang-umasa]

grabe, sobrang attached lang talaga ako kay jowa. esp now, na parang di na yata nabubuhay yon para sa sarili niya, almost 24hrs may trabaho eh. HNG miss na miss ko na bebe time, and yung version niya na may time pa siya para sa sarili niya at sa ibang bagay. ngayon ko narerealize yung decision na binuo naming dalawa, pero one thing's for sure, na i'll stay with him no matter what.

i just love him and i'm always proud sa kung sino man siya ngayon. hng sorry, ang tapang ko magpost kasi wala naman siya here rn HAHAHAH grrr

[tangian]

ngayon ko narerealize na masaya siguro ang College life kung friendly ka, yung feeling ba na random na students ang magiging classmate mo sa isang minor/common subject

bigla ako naging nostalgic sa nangyari ah

[jillaxkalangg]

since i am working with men, grabe lalo ko narerealize kung bakit hirap ako makahanap ng jowa or potential jowa ba. since soft and quiet girl pa lang atake ko, tamang eavesdrop lang ako. mapapa-iling na lang ako in my head sa mga naririnig ko haha boys will always be boys talaga. but that's just me.

tinanong ako ng qaqc supervisor namin if may boyfriend daw ba ako, sinabi kong wala. he asked me if nagkaroon na daw ba ako, sabi ko rin na hindi pa. nagulat ata sya haha strict daw ng tatay ko but to be honest, kaya ko naman ipuslit kung gusto ko diba. pero hindi talaga eh, wala talaga akong nagustuhan na talagang gustong gusto ko. well, most of the time kasi nawawala din naman. ayaw ko lang sagutin si sir na mahirap maghanap ng matinong lalaki ngayon haha genuine relationship naman gusto ko, hindi naman ganon hanap nila. kaya wag na lang din, yon lang bye may pasok na naman

[melovesanneeeee]

habang nag mamature ka mas dun mo narerealize na andaming tao na concern lang sa issue na nangyayari sayo pero hindi sayo mismo at sa nararamdaman mo

[sunb0rn]

from the Reddit frens gc.

hit hard yung "parent pleaser", ayun ata yung term na hinahanap ko mula may mga mga bagay ako na narerealize with the relationship and dynamics namin ng magulang ko especially my mom.

sana makapag thought dump on this later kasi tagal ko na din iniisip yon, though may bits or specific instances ako na nakkwento,

[kimhortons]

di ko naman sinasara yung chance na magkaron kami ng anak ni J, siguro ayaw ko lang talaga ng pressure ng mga taong nakapaligid samin. kung hindi man nagtatanong kung kailan kami magkaka anak, may mga parinig naman na "pag kayo ni omar nagka anak" blah blah ~

or baka natatakot lang ako magbuntis sa age ko, though hindi pa naman ako ganun katanda noh, i'm just in my early 30's. sila Solenn at Anne nga e. pero i don't have the same circumstances like they have. also, feeling ko i'm never ready for that kind of responsibility — especially financially and emotionally. hirap nga akong mag discipline ng sarili ko in terms of finances e. tsaka iritang irita ako sa mga batang pasaway at makulit.

minsan naiisip ko, if magka anak man ako, gusto ko 3 years old palang independent at matured na. haha. ayaw ko ng batang konting kibot, ngawa. di naman ako spoiled masyado nung bata ako, sadyang sanay lang sa luho kaya ayaw ko ng batang spoiled. medyo di ko kasi gusto ugali ng isang pamangkin ni J, though naiintindihan ko bakit ganun siya, siguro kung hindi lang nalayo sakanila 'to ng mahigit isang taon, okay pa sana.

parang na-spoiled kasi ng tatay. sobrang selosa pa, pati pusa pinag seselosan haha. parang batang kulang sa aruga, gusto niya siya lang yung love. dun kasi sa lugar ng tatay, siya lang yung bata, e dito, maraming pinsan, maraming kaagaw sa atensyon. so gets ko naman. pero di ko ma-take yung ugali minsan. hinahayaan ko lang naman mag inarte sa mga tito at lola niya kaso naiirita talaga ko pag naririnig ko mag ngawa haha.

remember nung tinanggap ko yung offer ng hs bestfriend ko noon na mag alaga ng mga anak niya? dun talaga ako nakapag isip isip na ayoko pala magka anak. medyo pasaway din kasi yung panganay niya. siguro ganun talaga kapag ganyang edad. pero sa mga pagkakataon na 'to ko narerealize na i don't like kids. depende lang kung behave yung bata haha.

minsan iniisip ko rin, parang gusto ko makita si J kung paano siya sa magiging anak namin if ever, parang ang swerte ng bata, magkakaron siya ng responsible and napaka mapagmahal na ama — eto lang siguro yung pros ko.

[muhryy]

Ngayon ko lang narerealize lahat, nagsisink in sa akin.

Na- ganto pala kahirap yung life.

[poleeeng]

random blab--skip this.

I've been feeling so insecure about my body again. Aware kasi akong napabayaan ko nanaman 'to. Masyado kasi akong nakampante. My partner always makes me feel that i look good. never sya nag-fail sa pagbigay ng assurance kaya ayon ito ending HAHAHAHAHA, napasarap nanaman sa kain ng junk foods na wala nanamang control. But ito nga, whenever i look at myself in the mirror, don ko na narerealize na hindi na 'to tama. I have to put control sa intake ko kasi ang lakas ang dalas ko talaga kumain. binge eating malala. like kapag wala ako magawa nag-iisip ako na gusto ko mag-order ng food, or kapag bored ako, or kapag stressed na sa work, parang all the time nalang talaga ginagawa ko ng reason para makakain. unhealthy narin talaga, buti sana kung panay healthy kinakain ko, kaso hindi talaga.

[sunnymii]

Cracks on my heels

You ever had one of those cracks on your heels? Yung mga gawa ng dryness and calluses? I have those. And since nakita ko yon, I always remind myself na I need to go to a parlor to have a footspa. Pero ang tagal tagal na since nakita ko ung cracks na yon. Siguro mga 2 months na. And remind you na ung cracks na yon, could have been prevented if you get yourself a footspa regularly. So kung tutuusin di lang 2 months ago ako huling nag pa footspa. Siguro mga 4 months ago na. Yung mga cracks na yon, they’re painful kapag matagal ka na nakatayo. Or pangit sya tignan.

Everytime na nakikita ko ung cracks ko sa heels, I always remember mama. Kasi may mga cracks din sya sa heels. Malalaki pa. And lagi nya yon dinadaing na masakit nga daw. Luxury sa mama ko ang mag pa footspa. Tuwang tuwa sya everytime my papa gives her extra money to treat herself to a spa. Noon di ko maintindihan. Kasi magkano lang naman mag pa footspa. Bakit di magawa ni mama mag pa footspa regularly eh di sana di sasakit ung paa nya. Di sana lalaki ung cracks sa paa nya.

Habang nagpapa footspa ako kanina, grabe! Ngayon lang nag sink in lahat sakin. Mama can’t treat herself to spa regularly because she is busy taking care of the house. It’s not because of the amount or the money. Well, factor din yon. Pero ung 2 months na sinasabihan ko ung sarili ko na mag pa footspa ka na mamaya. Tas di ko nagagawa. Na kaya she is really happy everytime she can get her nails done kasi that’s the only time she will be away from the house can treat herself again. So she can feel pretty ulit.

Ewan ko kung may sense ba tong blog ko. Pero I really miss mama. How I wish I got to treat her more pa sa mga ganong dates. Na sana mas naalagaan ko pa sya knowing babae din ako. Ngayon lang na asawa na rin ako, narerealize kong, you, as a wife, as a mother, you need to prioritize your family first. Kaya tama lang na ang pinaka selfless na tao sa mundo ay ang mga nanay. Na kahit napapabayaan nila ung sarili nila, na di baleng di sila maayos or last minute na sila nag aayos pag may mga pupuntahan kasi kailangan maasikaso muna nila ung family nila.

Hays ang lungkot na naman. Ma, pa hug please. I really miss you..

Appreciate your moms, guys. Kahit simpleng ‘Ma thank you po sa lahat’ lang.