#marianne vankerkhoven

[commetombeunarbre]

Elk van ons is één vertelling, die door en in ons voortdurend wordt opgebouwd - door middel van onze waarnemingen, onze gevoelens, onze gedachten, onze handelingen, en niet in de laatste plaats door wat we zeggen, door onze gesproken verhalen.

[commetombeunarbre]

Kunstenaars dromen hun kunstwerk. Het is fascinerend met die dromen om te gaan en het is wellicht ook de taak van de dramaturg daarin mee te zoeken naar wat in die dromen bedrog is en wat - integendeel - kan uitgroeien tot een gezonde utopie.

[commetombeunarbre]

een soort genegenheid ten opzichte van de werkelijkheid dat niets van doen heeft met subjectiviteit, maar alles met ontvankelijkheid voor wat anders is dan men verwacht.

[commetombeunarbre]

identiteit als een beweging, een voortdurend uit zichzelf treden en weer tot zichzelf komen.

[commetombeunarbre]

, het zoeken naar de verborgen grens gaat verder.

[commetombeunarbre]

verspilling als fundamentele behoefte in de kunst

[commetombeunarbre]

Binnen een wereldbeeld waaruit elke 'zin' verdwenen leek, werd de ruimte herleid tot die van het ik, dat zich nog slechts staande kon houden door middel van de taal, die op haar beurt van elke gangbare, logische en dus communiceerbare betekenis ontdaan scheen te zijn.

[commetombeunarbre]

Ik structureer niet de tijd maar de ruimte

[commetombeunarbre]

om het gevoel, om de associaties die woorden opwekken, om het instinct voor klanken, om de relatie tussen geluiden

[commetombeunarbre]

het verlangen om het 'fixeren' zo lang mogelijk uit te stellen of zelfs te vermijden

[commetombeunarbre]

Kunstwerken zijn van een oneindige eenzaamheid en met niets zo weinig nader te komen als met kritiek. Alleen liefde kan ze omvangen,

[commetombeunarbre]

We zouden steeds moeten beseffen dat er ook nog iets anders op de wereld bestaat dan alledaagsheid.

[commetombeunarbre]

Vandaag gaan we opnieuw de weg op van het fragment naar het geheel, maar zonder gegevens kaders waarin alles zijn plaats moet krijgen.

[commetombeunarbre]

; de geschiedenis lijkt een onontwarbaar kluwen geworden, dat op- en afrolt en telkens naderskleurige draden toont.

[commetombeunarbre]

wat men moet leren, wat het eigenlijke wezen van emancipatie uitmaakt, is de eenzaamheid te verdragen

[commetombeunarbre]

mislukken is het enige zinvolle in deze eeuw