2 gündür kedimle evde tekiz, iyice kafayı yedik. Küçücük peluş civcivle oynuyoruz karşılıklı. O bana vermeyince ben kızıyorum, ben vermeyince o kızıyor. Onu uyurken öpüyorum diye kin tutmuş sanırım, uyurken yüzüme atlayıp yalamaya başlıyor. Masada yemek yerken ona da karşıma yaş mama koyuyorum yiyor, sonra Issız Adam misali bir anda terk ediyor beni. Biraz dinlendik, şimdi de top fırlatmaca ve saklambaç oynıycaz (ağlamasın diye onu bulamıyormuş gibi yaparım). Gerçekten biri acil yardım etsin bize.
2 notes
·
View notes
sen ben ve üçümüz
Bu yıl beklediğimden çok daha fazlasını yaşadım.
Yoktum. Benden bekleyeceğiniz gibi yine haber vermeden ortadan kayboldum. Güzel haberlerim var ama, ben sanırım nihayet bir şeyleri başardım.
Mesela yalnızlığımdan bahseder dururdum, artık yalnız değilim. Yanımda hep o var, her yerde, her durumda beraberiz. Bazen gerçek gelmediği, bir sanrı olduğu düşüncesine bile kapıldığım oldu. Çünkü varlığı neredeyse Tanrı'nın ya da üst bir mekanizmanın kanıtı oldu. Bana bir melek yolladı.
Bu başka bir anlam da taşıyor, eğer günahlarımın cezası bu kadar kısa sürdüyse demek ki günahlarım o kadar da ağır değilmiş. Günahlarımın bedeli bu kadarsa, yeni günahlara hayatımın kalanında da yer olacakmış. Ben bunu çıkardım geride bıraktığımız şu son seneden.
Ben hayatım boyunca seni bekledim.
Biraz kaybettiğimiz vakti toparlayalım. Görüşmeyeli neler yaptığımı anlatayım;
Bir sevgilim var artık, önceden bahsetmiştim. Beraberiz sürekli. Son zamanlarda beraber akıl sağlığımız için savaş veriyoruz. Zorlu çalışma şartları, maddi sıkıntılar falan derken kafayı yedik biraz. Üstelik akıl sağlığı hadi neyse, fiziksel sıkıntılarımız da var.
Son ettiğim kavgadan beridir sol kaburgalarımda bir hasar var geçmeyen. Kavga iki saniye sürmüş ve ezici bir şekilde sonlandırmış olsam da, düşmanımı yere vurduğum sırada üstüne yanlış düşmüş olmalıyım. Zaten sinirim bozuktu bu sıralar, canım yandığı için asabiliğimi kendime sakladım. Olur da benzer bir şey yaşasam sakatlığımdan ötürü şiddet eğilimimi dizginlerdim.
Onun da vücudunda tekrarlayan bir hastalığı var, ateşler içinde, orası burası ağrıyor falan. Dinlenemediği için de geçemiyor.
İlaca başlamıştım, ilk ay bitince kontrolde ilacın dozu arttırıldı, ikinci bi ilaç daha orta seviye dozdan reçeteme eklendi. İyi hissediyorum gibi, yeni reçetenin ilk günü bulutlara çıktıydım zaten. Şimdi bedenim alıştı gibi.
Ben bu mental sorunlarla başa çıkma meselesinde ilaca karşı olan kesimi anlamıyorum gerçekten. Her neyse.
Odamı düzenledik, daha yaşanabilir bir yer haline getirmeye uğraşıyoruz. Kocaman bir yatak sipariş ettik iki metreye bir seksen. İlk defa kocaman bir yatağım olacak. Sonunda rahat rahat yayılarak uyuyabileceğiz heyecanlıyım. Şöyle toparladığım bi vakit sipariş ettiğim eşyalarla beraber fotoğrafını çeker buraya koyarım.
Hedef 2023 demişlerdi, dört gözle bekliyoruz.
Yeni yıla girerken herkes çalışıyor çevremde, ben tatil yapacağım. Boşuna bizim bara gelmeyin, hatta mümkünse Taksim'e çıkmayın. O cümbüşün içinde kalmak istemezsiniz.
Her yıl sonunda herkes gibi gelecek planları yaparım. Bu sefer asgari ücret üzerinden tahmini bir plan yaptım. Onunla beraber maddi gücümüzü birleştirdiğimizden güzel rakamlar çıktı ortaya. Eğer her şey yolunda ilerlerse yedi ayın sonunda hem borcumu sonlandırabilirim, hem de yeni bir başlangıç yapacak vakti kazanmış olacağım gibi duruyor. Birkaç ay çalışmak zorunda kalmadan, belki sadece haftasonları çalışarak yeni fırsatlar kovalarım.
İntihar edeceksek borcunu ödemeyelim.
Bu ara ilişkilerimde geçmişte kullandığım yöntemleri yeniden kullanmaya başladım. Çevremdeki insanları düşüncelerime maruz bırakıyorum ve tepkilerini ölçüyorum. Onları dürtüp haklarında bir şeyler öğrenmeye çalışıyorum. İlgimi çektiği için değil de, belki içlerinde ilgimi çekebilecek bir şey bulurum belki diye.
İyi arkadaş olabileceğim bazı seçenekler belirmeye başladı etrafta dışarı dönük davranmaya başladığımdan beri. Vaktim olmadığından onlara vakit ayıramasam bile, gelecekte vaktim olduğunda etrafımda olmalarını istiyorum. Belki onlara ilham olacak şeyler yaparım.
Son yolculuğumun etkisi sanırım, onun da desteğiyle yeni şeyler deniyorum hayatta. Ve şu anlık gayet başarılı gidiyor her şey. Yerleşiyorum, hayata karışıyorum ve mümkün olduğu vakit yeniden yeşereceğim günleri bekliyorum. Testim sadece sabır ve şanslıyım ki iyi olduğum bir konu.
Bu yazıyla beraber blogumu tekrar paylaşacağım. O yüzden eğer ilk kez okuyorsanız, teşekkür ederim. Kişisel blogum bazen bir günlük, bazen hikaye vakti, bazen de bazı konuların çarpık zihnimden geçerken nasıl şekillendiği hakkında.
Tumblr sağolsun indexleyemediğim için buraya yazıyorum, tavsiye edilen okuma sırası için kaydırıp aşağı ilk postu bulunuz, oradan yukarıya, mümkünse boş vaktinizde tek seferde okuyabildiğiniz kadar okuyun. Yeni yılla beraber günlük postlara devam edebilirim ama aksadığı da olmakta. Eğer bir tumblr hesabınız yoksa açın, böylece bloguma soru kısmından fikirlerinizi, sorularınızı, yazmak istediğiniz her şeyi yollayabilirsiniz.
Eğer paylaşılmasını istemediğiniz bir şeyden bahsetmek isterseniz belirtin, sorunuzu yayınlamam, sadece bir sonraki yazıda size ithaf edeceğim bir kısımda cevabımı veririm. Sizden başkası anlamaz.
Tamamen kendi postunuzu oluşturabilirsiniz, kendi yorumumla, belki de yorumuma bile gerek kalmadan yayınlarım.
Hatta ilginizi çekiyorsa, blogun başındaki posta sizin de blogunuzu eklerim.
Ama biz öyle olmak zorunda değiliz.
Yeni yıl umarım herkese beklediklerini ve fazlasını sunar. Yaşamaktan korkmayın, yaşadığınız için onlar korksun.
Kişisel blogumu okuduğunuz için teşekkürler.
2 notes
·
View notes