Tumgik
#hindi me quiz
ediyoonoh · 2 years
Text
Henry 6th
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
GreenSchool!NaJaemin x GreenSchoolfem!reader; 1.4k words, taglish fic
WARNING: this short fic contains smut (pwp, oral sex, and protected sex) and the use of foul language!
GENRE: smut
SUMMARY: what happens when you decided to stay at your campus library?
A/N: omg this is my first ever work 🥹. This fic may contain typo and grammatical errors. Anw, I hope you enjoy reading and lemme know your thoughts! 🫶
MINORS DNI!!!
DISCLAIMER: all names, characters, and settings in this work are fictious. Any resemblance are entirely coincidental.
MASTERLIST
»»————- ♡ ————-««
Ilang oras ka ng walang tulog.
Buong gabi ka nag-aral para sa Accounting exam mo at ‘di ka pa nakakabawi ng tulog dahil katatapos lang din ng 3-hour lecture mo.
“Finally, natapos din ang accounting exam at lecture natin” bulong sayo ng best friend mo habang nag-uunat ng buto. “Oo nga eh, pero honestly I think bagsak pa rin ako sa quiz na ‘to” halata ang lungkot sa boses mo habang inaayos ang gamit para umalis na ng classroom. “Hayaan mo na bestie, bawi na lng tayo sa susunod”.
Totoo naman kasi, sobrang demanding ng Accountancy program sa school na pinasukan mo. Fast paced kasi ang curriculum dito at may retention grade pa. Favorite lang ata ni Lord ang makakapasa sa gantong systema ng Green School eh!
“Okay lang ba na mauna na ako umuwi sa’yo? Gusto ko ng bumawi ng tulog eh” tanong ng kaibigan mo habang naglalakad kayo palabas ng Yuchengco building. “Sure no worries sis! I’ll just go to Henry to finish some minor requirements and maybe take some sleep“ sabi mo before walking away to kill some time before your next class.
»»————- ♡ ————-««
Nandito ka ngayon sa 6th floor ng Henry Sy Sr. Building also known as The Learning Commons upang tapusin ang iyong requirements ng magulat ka ng may kumausap sa’yo.
“Hi excuse me, is this seat taken?” the stranger asked you in which you shook your head as a response. “Oh if ganon, is it okay if I share a table with you? There are no vacant tables left kasi” he explained to you.
Napaisip ka naman kung bakit hindi na lang siya umakyat sa upper floors pero pagtingin mo sa kaniya, ay puta ang pogi pala ng kausap mo! “Uh….yeah sure” sabi mo ng may halong hiya at kilig.
It is around 30 minutes after your interaction that you finished your requirements and decided to take a nap kasi may oras ka pa naman before your next class.
Tangina, ‘di ako makatulog ng maayos dito ah. Hindi rin naman maiwasan tingnan ka ng lalaki dahil sa sobrang likot mo ‘til he noticed that you’re uncomfortable with your position .
“Can’t sleep?” he initiated. “Yeah, I can’t seem to find a comfortable position in this chair” you chuckled with an irritated tone.
“You can sleep in my condo if you want” napabangon ka naman sa sinabi niya at hindi napigilan ang paglaki ng mata mo. Gago, please tell me what I’m thinking is wrong. “Are you out of your mind? We just met and you’re offering your condo to me?”
“Well it looks like you really need some sleep and if you don’t trust me because we don’t know each other then let me tell a few things about myself. I’m Jaemin, ID 120 taking Hum-Bio. There, now, what about yours?” Jaemin answered with a small smile in his face.
Shit, ang cute niya ngumiti. “uh… I’m y/n ID 121 taking Accountancy” returning his smile.
“Nice to meet you y/n! So… what do you say?”
»»————- ♡ ————-««
Ang usapan makiktulog ka sa condo niya pero bakit nakikipag-laplapan ka na kay Jaemin?
“Fuck, Jaemin” you moaned while straddling him. Sabi na nga ba eh tama yung iniisip ko kanina. “You have big tits, y/n” he groaned while groping your breasts. ‘Di mo rin namalayan na that you’re grinding him sa sobrang sarap nang maramdaman mo ang kaniyang ari sa puke mo. Oh I bet riding him is such a dream.
“M-may condom ka ba Jaem?” tanong mo habang hinihingal pa sa momol session niyo. “Yeah I do, but are you sure you want this?” he asked as he carressed your face. Malamang sino ba naman ako para ‘di magpatira sa poging lalaki na’to diba?
“Please fuck me Jaemin” you begged.
Napatili ka nang binuhat ka ng binata at inihiga ka sa kama niya. “I suppose you deserve to be fucked, baby. Someone to fuck your stress away, hm?” Accounting major pa nga. If you are not wet a while ago, then you are definitely wet right now. Unti-unti na ring tinatanggal ng lalaki ang mga damit niyo ng naging dahilan ng pag-tigas ng nipples mo sa lamig ng kwarto. “Please… Jaem”
“Please what baby?” he teases you. “Touch me please … touch me anywhere” mahina mong sagot sa kaniya. Ilang buwan ka na ring hindi nadiligan kaya talagang touched deprived ka na. Sinunod naman ni Jaemin ang sinabi kaya ‘di mo napigilan ang umungol ng malakas ng maramdaman mong pinasok ng nakakatanda ang dalawang daliri niya sa pussy mo. “Tangina ang sikip mo, paano na lang kaya pag tite ko na ipapasok ko sa’yo?”.
You were all over the place. Patuloy na ang mga ungol at pagtulo ng luha mula sa mata mo sa sobrang sarap. Maya-maya nararamdaman mo ng lalabasan ka na kaya napahigpit na ang hawak mo sa braso ng lalaki. “Jaem I’m gonna c-cum” which caused him to finger you faster.
“Fuck!” mura mo habang linalabasan ka. “That’s it baby, that’s it” he scattered kisses to your face. While recovering from your orgasm, you felt a weight shift on the bed and saw Jaemin holding a condom wrapper in his hand. “Ano baby kaya pa?” he jerked himself off before wearing the condom. Lord, maraming salamat po sa blessing na ‘to.
Pareho kayong napa-ungol sa sarap. “Fuck, why are you still so tight? I fingered you na ah” he moved carefully inside you. Shit, di pa niya napapasok lahat pero you feel so full already. “Jaem fuck wait, you’re so big” mangiyak-iyak mong sabi sa kaniya.
“Just tell me baby when to move” he patiently waited for you to be comfortable pero bakas na sa mukha niya ang sarap. “You can move now, Jaem” he slowly moved at first still helping you to adjust to his size. He also started rubbing circles on your hips to ease the pain. Nako Jaem, ‘wag mong gagawin ‘yan kikiligin ako.
Hinahalikan na rin ng lalaki ang leeg mo habang bumubulong sa tenga mo ng, “That’s it baby, that’s it”. “Fuck Jaem, ang sarap…bilisan mo pa” you whimpered, kaya naman he thrusted faster into you that caused you to moan at his name loudly, not caring about the neigbors. “Yeah baby, you like that? You like getting fucked like this?”
Ang galing niya mag dirty talk putangina, at dahil diyan you can already feel another climax creeping in. “Puta, mas sumisikip ka pa lalo. Lalabasan ka na ba uli, baby?” tumango ka sa kaniyang tanong at muli ka na namang nagulat when he manhandled you into all fours. Now he’s fucking you with hard and even faster pace, “’Wag mo ng pigilan, y/n. Cum for me”. utos niya sayo.
Putangina ang sarap. You felt your second orgasm washing all over your body, and you can tell this has been the best orgasm you ever experienced. “f-fuck Jaem I’m getting sensitive” ‘di na naririnig ng binata ang mahina mong bulong at ipinipagpatuloy ang pag-kantot sa’yo hanggang sa labasan na rin siya sa condom.
»»————- ♡ ————-««
“Here a glass of water for you” Jaemin offered you while helping you sit comfortably on the bed. Damn, he also knows how to do aftercare? “Was I too rough, y/n?” kitang-kita sa leeg mo ang mga hickeys at namumuong pasa sa balakang mo. “No Jaem, you’re not. In fact you’re perfect, exactly what I need”.
Tahimik na sinuot mo ang mga damit mo at nakigamit ka na rin ng banyo para mag-hilamos ng mukha. Paglabas, nagulat ka naman kung bakit naka-hoodie at may suot na slides ang lalaki. “Ihahatid na kita palabas, y/n”. Napatingin ka sa relos mo at guess what? Late ka na sa next class mo!
“Stop making fun of me” naririnig mong tumatawa si Jaemin habang pasakay kayo ng elevator kasi sabi niya mukha ka raw penguin maglakad. Sino kaya may kasalanan kung bakit ganito ako maglakad? “Uh…Jaem? Thank you for this” nahihiya mong sabi sa kaniya pagdating niyo sa lobby. “Anytime babe. You know where to find me if you need to let off some steam again” he winked at you.
Yeah, sa Henry 6th.
[FIN.]
ediyoonoh '23
187 notes · View notes
forsungie · 1 year
Text
GETAWAY CAR
Tumblr media
pairings. park jisung x female reader x ex-boyfriend jaemin
genre. mature content, angst | requested!
content. fast paced, implied cheating (sa exam!), best friend haechan, very short car sex part
playlist. migraine by moonstar88, kisapmata by rivermaya, beer by itchyworms, hayaan by cup of joe, rebound by silent sanctuary, getaway car by taylor swift, sana by i belong to the zoo
author’s note. not proofread, pag pasensyahan niyo na if may typos and grammatical errors dahil tinamad na ko :') enjoy reading and feel free to send me feedbacks! 🩷
“badtrip, monday na monday nagpasurprise long quiz prof namin,” rant sayo ni haechan habang kumakain ng inorder nitong tapsilog.
nasa katabing cafeteria ng campus niyo kayo ngayon ng kaibigan mo dahil kakatapos lang ng klase mo at sakto namang nag aya si haechan kumain sa labas ng campus dahil free cut naman daw niya. ayaw daw niyang kumain sa canteen ng university niyo dahil bukod sa hindi na masarap ay mahal pa. wala ka ng next class, pero napag usapan niyo ni jisung na kakain kayo sa labas bilang bayad niya sayo sa pagtulong mo sa kaniya mag review last week kaya hindi ka pa umuuwi.
“hulaan mo kung nakailan ako,” natatawa pa nitong sabi sayo.
“half?” hula mo naman.
umiling si haechan, “twenty two over fifty.”
“gago kasi ni jeno, nag usap kaming mag kokopyahan kami tapos nung magsasagot na tinakpan papel niya, tarantado,” dagdag nito, napapailing pa.
“speaking of the devil, ayan oh,” turo mo sa parating na si jeno.
tumayo naman si haechan para hampasin ito, “pakyu, boi, taksil ka.”
“nakailan ka, jen?” baling mo sa isa.
“thirty nine over fifty,” nakangisi nitong sagot sayo, “nakikinig kasi ako, hindi kagaya ng iba dyan,” parinig nito kay haechan.
“madapa ka sana,” bulong ni haechan.
“uy, gago, nakalimutan ko tuloy yung sasabihin ko,” kalabit nito kay haechan, “nagpunta ko dito para sunduin ka, nasa room na si sir!”
“akala ko ba free cut?!”
“hindi daw! tara na,” hinila ni jeno si haechan palabas ng cafeteria, “una na kami, y/n!”
napailing ka na lang sa kagaguhan ng dalawa at saka akmang aalis na rin sana ng cafeteria nang tumunog ang cellphone mo. it was jisung who texted, tinatanong kung tapos na ang klase mo. imbis na mag reply ay pinindot mo na lang ang call button.
“hi,” halata sa tono ng boses ng binata na nakangiti ito sa likod ng telepono.
“nandito ako sa cafeteria sa tabi ng campus, kakatapos lang ng class ko, sinamahan ko lang si hyuck kumain,” sagot mo.
“patapos na rin klase ko,” aniya, “nag paalam lang ako mag cr saglit para masagot tawag mo.”
natawa ka naman, “sorry, akala ko tapos na klase mo. sige na, bumalik ka na muna, itext mo na lang ako pagkatapos, intayin kita.”
mukhang pinaglalaruan ka ng tadhana dahil nang palabas ka na ng cafeteria ay nakasalubong mo si jaemin kasama ang mga kaibigan niyang sila yangyang. nag dalawang isip ka pa nung una kung babatiin mo ang mga ito, pero naunahan ka ni yangyang, “y/n! bakit mag isa ka? nasaan sila hyuck?” tanong nito at saka ka niyakap.
“kakaalis lang, sinundo ni jen— bigla daw dumating prof nila,” sagot mo.
tipid na ngiti at tango lamang ang ibinigay sayo ni jaemin, mukhang na a-awkwardan rin sa sitwasyon, though madalas naman kayong magkita around the campus ay awkward at mahirap pa rin para sayo. mahirap naman kasi talagang mag kunwari na parang wala lang nangyari sainyong dalawa dahil ilang taon rin yon. mahirap kalimutan yon nang ganun-ganun lang.
bigla kang nanghina pagkatapos ng interaction na yon, sa tuwing makikita mo siya pakiramdam mo bumagsak ang langit at lupa sayo. imbis na bumalik sa campus para intayin si jisung ay napag desisyunan mong umuwi na lang. you feel like crying and so you did.
“it’s okay to cry, angel, crying doesn’t mean you’re weak,” palaging paalala sayo ni jaemin noon.
naalala mo pa ay sinabi niya sayo iyon noong namatay ang alaga mong aso na siya ang nagbigay. sobrang lungkot mo that time kaya niyakap ka niya, at doon pa lang tumulo ang mga luha mong kanina mo pa pinipigilan.
“i will cry with you.”
but not anymore.
after hours of crying in your room, saka mo lang naalala si jisung. nawala na sa isip mong kailangan mo siyang imessage para sabihing nauna ka nang umuwi at mag sorry.
ji, sorry umuwi na ko, bigla kasing sumama pakiramdam ko :(
sent at 6:02pm
it took three minutes for jisung before texting back.
no, it’s okay, kumusta na pakiramdam mo? uminom ka na ba ng gamot? dalhan ba kita? you should’ve told me na masama pakiramdam mo para hindi na kita pinag intay
you’re very glad to have someone like jisung that’s why you treasure him so much. sobrang swerte mo magkaroon ng kaibigang kagaya niya sa tabi mo every time na kailangan mo siya and you’re very aware of that. hinding hindi mo gugustuhing mawala siya sayo.
i’m good na! i took a nap as soon as i got home, so medyo okay na rin ako. thank you, ji! bawi ako sayo :')
sent at 6:08pm
days has passed quickly. december na at isang linggo na lang ay christmas eve na. you and your friends decided to go to tagaytay for a three day vacation bago mag pasko since you and your friends will be spending christmas with your family and relatives.
sa kabilang banda, napag desisyunan na ni jisung na umamin sayo sa huling araw ng bakasyon niyo sa tagaytay. it took him years bago nabuo ang desisyon niya and this time he’s very sure of it. he’s willing to take the risk if it’s you.
you have no idea na alam ng mga kaibigan mo na gusto ka ni jisung, not until the confession happened. to be honest, you didn’t know what to feel. you’re happy to know that he likes you, but half of you knows na hindi ka pa fully moved on from jaemin. and haechan knows it, he’s your best friend after all.
“please lang, y/n... matalino ka, gamitin mo ang utak mo,” haechan was very frustrated because of the news, “masasaktan mo lang si jisung, magkakasakitan lang kayong dalawa,” napahilamos na lang ito ng mukha sa stress.
after months of you and jisung’s set up, naisipan mo nang ikwento ito kay haechan. nalaman nito na may nangyayari sa inyong dalawa ni jisung as friends kahit alam ni jisung na hindi ka pa nakakamove on ay pumayag ito sa set up. well... you both enjoyed each other’s company.
“haah... malapit na ko, ji...” ungol mo habang hingal na hingal sa pagbaba at taas sa ibabaw ni jisung.
nasa kotse kayo ni jisung ngayon, ihahatid ka lang sana niya pauwi sa inyo galing sa campus. hindi mo rin alam kung paano kayo nauwi sa ganitong sitwasyon. one second, you were sitting on the passenger seat and the next, you were bouncing on top of him.
“fuck, you feel so good, angel... so tight around me...” he groaned while holding your hip to help you bounce on his cock.
“matulog ka na muna at pag isipan mo yung mga sinabi ko sayo,” paalam sayo ni haechan.
you did. pinag isipan mo ang mga payo sayo ni haechan. ang totoo niyan ay alam mo naman sa sarili mong mali ang ginagawa mo, pero hindi mo alam ang gagawin. siguro nga ay dahil sa ginawa mo ng distraction si jisung para lang masabing nakamove on ka na kay jaemin.
sa dalawang linggong nakalipas ay hindi mo nireplyan ang mga messages sayo ni jisung. hindi mo alam ang gagawin kaya naisipan mong mas mabuti kung iwasan mo na lang muna si jisung habang nag iisip ka. today is jisung’s birthday at ni-bati sa text o call ay hindi mo ginawa. in fact, may birthday party na magaganap si jisung ngayong gabi at pilit kang inaaya nila jeno na pumunta.
nang dumalaw ang hating gabi ay may nangyaring hindi mo inaasahan. kumakatok lang naman si jaemin sa bahay niyo, at lasing na lasing. tawag ito nang tawag sa pangalan mo kaya ginising ka ng mama mo para pagbuksan ng pinto ang binata.
“j-jaemin... anong ginagawa mo dito?” gulat na tanong mo sa binata.
“y/n... miss na miss na kita... alam mo ba yon?” jaemin murmured, lasing na lasing na ito at hindi na makatayo nang diretso kaya inalalayan mo.
nangilid ang mga luha sa mata mo nang marinig ang mga salitang iyon galing sa bibig ni jaemin, “lasing ka lang, umuwi ka na sa inyo, jaemin.”
mapait na tumawa si jaemin, “jaemin? you used to call me ‘love’...” he whispered.
tumango ka, “yes, used to...” you whispered back.
kahinaan mo si jaemin at alam mo yon. simula nang maghiwalay kayo marinig mo lang ang ngalan niya nanghihina ka na. pakiramdam mo tuwing mababanggit si jaemin naririnig mong nababasag ang puso mo.
“hindi ako makatulog nang hindi ka iniisip... naaalala kita sa lahat ng bagay...” panimula nito, “sorry kung... sorry kung sumuko ako, nasaktan lang rin naman ako. nagkakasakitan lang tayo.”
“you were the best thing that ever happened to me and i hope you know that. alam kong wala na tayong pagasa... alam kong hindi na natin kayang buuin pa nang paulit ulit ang matagal nang nasira. sinubukan naman natin,” dagdag nito habang pilit pinipigilang umiyak sa harap ng dalaga, “nandito ako dahil gusto ko lang na marinig mula sayo. para rin makausad na tayo peraho kahit paano. kasi hindi ko kayang nakikita na nahihirapan ka nang dahil sa akin...”
nakayuko ka lang at patuloy sa paghikbi habang pinakikinggan si jaemin.
muli kang tumango, “tama na, jaemin.”
mas lalo lamang lumakas ang hikbi mo nang sabihin mo ang mga salitang yon. biglang nag flashback sa utak mo yung limang taon na kasama mo siya.
“pwede ba kitang yakapin? kahit sa huling pagkakataon.” tanong ng binata.
imbis na sumagot ay tumakbo ka palapit kay jaemin at saka ito niyakap nang mahigpit. agad ka namang niyakap pabalik ni jaemin. mas lalo kang nanghina nang marinig itong umiyak sa balikat mo. naging triple ang sakit na nararamdaman mo... dahil ang unang beses na umiyak si jaemin sayo ay noong sinagot mo siya. ibang iba ang dahilan ng pagtangis niya ngayon. damang dama mo ang sakit sa hikbi ng binata.
habang si jisung, ibang ideya ang nakuha. nakaupo ito sa loob ng sasakyan niya sa malayo habang pinapanood kayong dalawa. simula pa lang naman ng laban alam na ni jisung na si jaemin pa rin.
dahil si jaemin naman talaga. it was him even from the very start at wala siyang laban.
habang pinapanood kayo ni jisung, ang hindi niya alam ay may nanonood rin sa kaniyang umiyak.
haechan is crying with him.
Tumblr media
click here for bonus part!
92 notes · View notes
mdarra · 6 months
Text
Ewan ko. Unconsciously, ininvalidate nila na na acknowledge ulit ako for precept best case presenter today. "Jusko lahat sila *ganon* malamang ibibigay nya kay kiarra yung best" kanina pang 4:30 pm ko yun narinig pero mag 10 na iniisip ko pa din.
Ewan ko. Parang ang unfair lang kasi for me kasi I really tried my best kanina to present eh. Pero sa iba naging best lang ako since "mas underperforming" yung mga katapat ko? Ganon ba? I know hindi naman ako yung student na nag e-excel talaga kaya nga I was so proud of what I did and the acknowledgment I received to the point na sinabi ko pa kina mama kasi I really studied hard for that lesson pero saknila iba pala tingin nila don? So it's still now enough ba?
Ewan ko. I'm really trying my best to survive medschool and little achievements like that really puts me into good mood kaso eto nanaman ako ngayon. Lying and overthinking about what I heard instead of studying for my quiz tomorrow.
Ewan ko na din talaga.
4 notes · View notes
kimhortons · 3 months
Text
ang aga ko nakatulog kagabi, lagi ko nalang pati natutulugan yung panunuod ng gilmore girls haha. wala naman akong agenda today since hindi uuwi ngayon si J dahil papasok siya ng straight para bawiin yung dalawang araw na di niya ipinasok. so baka hindi ako magpunta ng Legazpi today.
i already missed him, miss ko na magpa alaga sakanya. maalaga naman siya, pero mas lang kapag may sakit ako. napansin ko na acts of service talaga yung love language na binibigay niya towards me, akala ko noon physical touch kasi nung nag take kami ng quiz yun yung number 1 niya. or baka nag babago lang din talaga 'to over the years. or yun yung receiving niya kasi mas gusto niyang ako yung yumayakap sakanya haha.
anyway, depende kay Ericka kung pupunta ako ng Legazpi today kasi may pasalubong daw siya sakin from Baguio. sabi ko kung wala siyang ibang lakad, magpapa nails nalang kami. pero kung dadaan lang siya para ibigay yung pasalubong, next week nalang. so if ever, mag mamarathon nalang ako ng mga series na pinapanuod ko over the weekend, tipid pa. haha. next week pa din kasi uuwi si J.
3 notes · View notes
bobbiblee · 1 year
Text
[336]
Trigger Warning: Family Issues, Subtle Mentions of Cheating
Zhang Hao is currently sitting in front of his study table, fiddling with his fingers. He knows that anytime, the CEO and his wife could barge inside his room. At the same time, he's also thinking what to say as the man is demanding a full explanation.
Ayon lang po kasi kaya ko.
For sure, the CEO would say that Zhang Hao is stupid for not trying more.
Mahirap na po kasi abutin ang unang pwesto.
Sasabihin naman no'n, "Walang mahirap kung nag-aral ka nang maayos!"
Magaling po kasi 'yung Rank 1 namin.
He'll spew forth some more words. I'll get tired of hearing these words, "Then, surpass him! Dapat, mas magaling ka."
"Sanay na dapat ako, pero, hay… Ang hirap balewalain," Pagkausap ni Zhang Hao sa sarili.
"Zhang Hao, downstairs."
There you have it. His father's calm yet terrifying and thunderous voice. He instantly jumped up and followed the CEO downstairs, where he noticed his mother seated in the living room. Zhang Hao wanted to greet her, but it was clear from her expression that she, too, was dissatisfied with the result.
"I'll cut to the chase now, Zhang Hao. What is happening to you? Hindi ka naman ganito dati, you keep losing and losing! Hindi ka namin pinalaking talunan," napapikit na lamang si Hao dahil palakas nang palakas ang boses ng lalaking nakaupo sa harap niya. He kept quiet, he didn't want to answer.
"I've been easy on you, anak. I'm giving you what you want, pero, bakit ganito ang isusukli mo…" Dagdag naman ng kanyang ina.
"Zhang's are always first, Zhang Hao. You were doing well noong una, pero ano na ngayon! If you want to go down, don't bring us down! I can't believe you keep disappointing us," the CEO shouted once again.
"You just didn't lose once. Twice! Natalo ka pa sa isang tao ng dalawang beses… What was his name again? Song Habin? Sung Hambin? Sung Hanbin! That name! I heard his name being announced for the champion award during the inter school quiz bee, now I'll see his name above yours in the honor roll? Ako ba'y pinagloloko mo, Zhang Hao? Dapat, noong una pa lang, tinatak mo na sa isipan mo na kailangan mo siyang lagpasan! He can be a threat! Pero anong ginawa mo? Hinayaan mo lang ata, ayan, naungusan ka!"
Napalunok naman si Hao dahil sa narinig na pangalan. Hindi naman naalis ang sakit noong tinigil nila kung anong mayroon sila, pero, mas lalong bumigat ang pakiramdam ng binata dahil naalala niya kung paano niya binitawan ang taong gustong-gusto niya. Ito ang dahilan kahit gaano niya pa kagustong ayusin kung anong mayroon sila, hindi niya magawa. Dahil, patuloy siyang papagurin ng mga ganitong sitwasyon na sa tuwing mas mataas si Hanbin sa kanya, ikukumpara niya ang sarili niya at hindi niya kakayanin maging masaya.
"You are not trying your best, aren't you? Hindi ka namin mapagmalaki sa industriya dahil hindi maganda ang resultang ibinibigay mo sa amin," ani ng ina ni Zhang Hao.
"Kahit naman po ata gaano kaganda ang resultang ibibigay ko, ikahihiya niyo pa rin ako." Nakangiting ika ni Zhang Hao.
"You still have the guts to smile and answer back?!" Dumagundong ang sigaw ng ama ng binata. Ito kasi ang unang beses na sumagot siya pabalik sa kanyang mga magulang kahit gaano pa karami ang masasakit na salitang ibato sa kanya.
"I'm sorry po, kung ito lang po 'yung kaya ko…" Zhang Hao's eyes welled up in tears— the CEO became more agitated with his son's response.
"Huwag kang umiyak sa harap ko, Zhang Hao! Sabihin mo, nagpapabaya ka la–" He was cutted of when Zhang Hao spoke again, "No matter how good I do, the only thing you'll see in me is my shortcomings."
"I'm sorry I'm not the perfect son you wanted. Ano po bang magagawa ko? 'Yun lang po kaya ng sarili ko, e. "
"Anak, it's not like that, we don't want you to be perfect but we wanted you to be–"
"I'm also sorry… na pagkakamali niyo lang ako." Zhang Hao was aware. He was aware that he was the result of the CEO's and his mother's wrongdoings. Growing up, the only thing he heard from his family was that he was an unwanted child. Napilitang magpakasal ang magulang ng mga binata dahil nabuo na siya.
"Anak, don't say that please," his mom pleaded. Ngumiti na lang si Zhang Hao— kahit ano pa ang sabihin nila, alam niyang pagkakamali ang tingin nila sa binata.
"I know both of you didn't want me, but… Do I deserve this treatment? The pressure and hurtful words that are coming from you? Is it really necessary na ipamukha na natatalo lang po ako palagi? Alam ko na sa sarili ko, e. I wanted to be happy with all the results I got, because I know, that was my best. Pero, sa mga sinasabi niyo, parang ang hirap po maging masaya…"
"I can't even be happy with the person I like. I keep comparing myself to him, because your words are replaying in my mind. Zhang Hao, you should be the best. Zhang Hao, you should be the number 1. 'Yon po lagi. The person above my name? Siya pa 'yung taong nanatili sa tabi ko kahit tinalikuran niyo na po ako. Siya po at ang pamilya niya ang nagparamdam na may masaya pang nandito ako. Can't I be happy for once?"
Zhang Hao's parents are speechless. It was the first time they had heard their son talk for so long. Zhang Hao was the type of child who accepted whatever his family gave him. Today, I suppose, was his limit.
"Don't give me that bullshit–"
"If you don't want me that much, sana pinaampon niyo na lang po ako. Kung ganito lang po pala 'yung magiging trato niyo sa akin, sana, hindi niyo na lang po ako binuhay. Nakakapagod rin po paminsan, e… Pagod na po ako kakaintindi, hindi ko naman po kasalanan... p-pero, bakit ako 'yung nagdudusa?" Zhang Hao's tears continued to fall from his eyes. He wanted to get out of there. He needed to breathe. He turned away from his parents and began walking away.
5 notes · View notes
eynanye · 2 years
Text
random thought
hi. its 2023.
gusto ko lang mag-entry today kasi i can’t help but feel pressured and worried about school and life. this coming thursday would be our quiz 2 and prelim exam sa integ 2 tapos sa friday e title defense naman for our capstone. sa mga ganap na yon for school, hindi ako ready mentally and emotionally. like gusto ko na lang mag-collapse gurl pero wala akong choice alam mo yon. grabe hindi ko alam kung paano ko imamanage yung time ko this week since daming ganap :((( really really need to function this week para naman maging ready ako sa mga ganap na to. 
takot na takot talaga ako pag 2nd sem since grabe yung motivation and drive na need ko kasi daming ganap. dagdag mo pa na ojt rin aaack. hays mga desisyon kasi sa buhay e. pero ayon, claim ko naman na di ako babagsak sa kahit na anong subjs ko this sem and will do my best every single way. make time studying and resting. 
also, ma-share ko lang rin na may bagong laptop ako. wala need ko lang rin talaga since i’m so far from our home tapos sayang yung oras ko minsan sa school na imbes na nakakagawa ako ng ganap e nakatunganga lang ako since wala akong resources. kaya isa rin to sa motivation ko na ayusin talaga this sem since gurl binilhan ako ng laptop alam mo yon???? like kailangan makita nila na deserve ko to so i will really do my best.
nga pala, will just make an entry na lang whenever i like it. di ko na ipressure sarili ko na mag-entry dito every month for memories kasi di ako consistent. di ko talaga kaya gurl hahahahhaa. ayon lang. good luck to me.
2 notes · View notes
1dertitajazmin · 2 years
Text
December 31, 2022 (Saturday)
Hey there, it's me, Tita JazMin, your pambansang tita! Pag kinol ni Sir Chinkee ang attention ko, I will completely understand.
Year 2023 is waving!
I'll be honest with you. Wala pa pong improvement sa buhay ko. Still here, stay at home, tambay at mass comm (mas komportable sa bahay).
Compared to my pandemic years, marami akong natutunan this 2022. I learned about insurance, online selling, and how to use social media in promoting business kahit di naman ganun ka-significant ang naging impact ng social media sa sales ko dahil di talaga ako marunong mag-edit ng photos. Pero pwede na. Marami na akong na-learn. I can confidently say na I was able to grow some skills without spending much. Kasi nga wala naman talaga akong pang-gastos. Nagrely lang ako sa mga free softwares sa internet at nood lang ng tutorial videos sa YouTube. Keribels na pero needs improvement pa talaga.
On the contrary, struggling pa din ako when it comes to mental health. Kanina lang, sinubukan kong i-take ang quiz about depression sa Pulse app and sabi ng assessment, may symptoms daw ako ng depression but I still try to make the best of my day. Which I think is an accurate assessment of what I've been going through for more than 3 years already.
Di na ko nagulat sa nabasa ko, perhaps, na-encourage pa ako. Sa totoo lang, I've been planning to apply for a job sa Jollibee na bagong bukas malapit lang mula sa bahay namen. Kung masipag sipag ako, pwede ko siya lakarin pero kung tirik ang araw, hindi advisable na maglakad. One month ko nang pinag-iisipan kung mag-aapply ba ako at kung kakayanin ko ba. Am I prepared physically? mentally? psychologically? emotionally? Kung maging honest lang ako sa sarili ko, alam kong hindi ako prepared. Baka hindi rin ako magtagal sa trabahong inaapplyan ko. Baka lalo lang lumala ang condition ko. Mind you, wala pa kong narereceive na medical attention. Hindi pa ako clinically diagnosed. All I know is that I experience symptoms of depression.
So nung nabasa ko yung assessment sa Pulse app, na-encourage ako lalo na ipursue ang career na gusto ko. Dahil alam kong mentally unstable pa ako, hindi ako dapat mag-apply sa mga stressful at physically demanding jobs tulad ng service crew. If ever man na ma-hire ako as service crew, hindi lang ang sarili ko ang kawawa nun. Baka pati yung business, ma-damage din. Naisip ko na mas mabuti kung work from home na muna ako. Palaguin ko na lang muna ang online business na nasimulan ko. Pag nakaipon ako, saka ako magpa-checkup sa psychometrician.
For now, online selling lang ang source of income ko. Pero unti-unti kong natututunan ang mundo ng social media influencers. Marami akong napapanood sa YouTube na nakapagpundar ng bahay, kotse at business ang mga influencers. Sila ang inspiration ko na someday, maaabot ko rin mga pangarap ko.
May purpose kung bakit ako nagsa-struggle ngayon mentally. Hindi ko alam kung paano ako makakawala sa ganitong condition, or forever ko na bang dadalhin ito. Paano ba ako mag-aadjust sa ganitong kalagayan? Makakapagtrabaho pa ba ako sa mga kumpanyang pangarap kong applyan? Hopefully, someday, kahit na may history ako ng mental illness, makapagwork pa din ako sa isang company na tatanggapin ako.
One hour na lang, 2023 na. Looking forward ako na it will be a better year for me. Need ko na lang iimprove yung mga natutunan ko this 2022 kahit na nababagalan ako sa sarili ko. Pero kahit mabagal, may improvement naman. Kung ikaw, feeling mo, walang improvement sa buhay mo this 2022, isipin mo na lang na di ka nag-iisa. Pareho lang tayo bhie. Baka nga marami tayo na pareho ng nafifeel. Pero laban lang. Wag tayo susuko. Marami pa tayong pagdadaanan sa buhay. Marami din tayong dapat ipagsalamat kay Lord. Kailangan lang nating tingnan on the brighter side. Sabi nga ni Sir Chinkee, "Always, Chink positive!"
Happy New Year sayo!
2 notes · View notes
group3-21stcl · 2 years
Text
Tumblr media
NAME:
Porley, Prince Teovin L.
Most Liked Quotation:
Bumangon ka man ulit o hindi, magpapatuloy ang buhay, iikot ang mundo, at mauubos ang oras
Explanation To The Most Liked Quotation:
I liked this quotation the most because it says that even if you stand up or not, the life and world will still move, and the time will ends. It means even if you're tired and don't want to live your life anymore because of this miserable world, nothing will change. So even if you're tired, Don't give up in your life. Every time you fall, just keep standing. Because the world will not going to adjust just because you're tired. So choose to stand up, don't waste your life.
Reflection:
I realized that even if i did not pass the exam or quiz today, it's not the reason for me to feel disappointed on myself. I can work hard for another quiz or next exam. Because even if i blame myself because of the score i get on the last exam, my score will not going to change just because of that, just like the quotation i chose "even if you stand up or not, the life and world will still move, and the time will ends." The world will still move. i also realized that i always need to work hard and don't allow the laziness to work on me.
2 notes · View notes
kenjiabundo · 18 days
Text
day 8
wednesday, rainy morning but may pasok pag pasok ko medyo late ako but nakasabay ko si ma’am sa hagdan otw sa room we prepared for the roleplay but the roleplay was cancelled due to lack of time dahil malapit na mag time nun. Uts nag quiz kami hindi ako nag review as usual but i did okay naman ata… Then nag present kami sa comprog and we did bad madaming error sa gawa namin but okay lang kasi it’s a lesson for me and my groupmates. Vacant for 3 hrs kaya kumain lang kami ng pares and tumambay sa sm. Sa last sub computer programming nag group work kami wala ako masyadong ambag but mabait si sir 100 lahat ng groups.
0 notes
hilariojennifer · 21 days
Text
DAY 8 [WEEK 3] DAILY JOURNAL:
Nakakalungkot na kahit anong review ko sa isang subject, pagdating sa impromptu (tanong na biglaan lang, kala po kasi namin quiz eh) name mental block po talaga ako, and its me na, asking myself what happen? Your an academic achiever, bakit ka ganyan? Your not supposed like that! Kasi pangako ko po sa mother ko, na hanggat kaya ko papangitiin ko sya sa pamamagitan ng mga awards and grades ko. So please SELF paki ayos na. Pangalawa na toh at hindi na dapat to maulit. Yun lang po sir, sobrang nadi dissapoint lang po ako for todays journal, kasi parang nagiging bob* napo ako huhu.
0 notes
haniessssssss · 27 days
Text
So n'ong tuesday is happy day for me kase ang sasaya ng mga prof namin, so first sub nagdiscuss lang si sir about sa issues ng pinas, and second naman nagdiscuss ulit kami about sa philosophers na pinapahirapan pa kami kimi HAHAHAHAHA so ang saya lang during the second period kase wala laro si sir ih mga 102 yung tawa ko sa kanya HAHAHA so last sub hays 3hours kami sa pe 1h paghahanap ng room 1h discussion and 1h quiz so laro rin nitong si sir ih masaya lahat ng sub, napasaya nila ako at naturuan ng maayos syempre kahit na hindi maganda pakiramdam ko n'ong time na yun na enjoy ko parin yung araw na iyan so ayun lang the end.
1 note · View note
ynnaru · 6 months
Text
KUROO TETSURO AS YOUR RED FLAG NA BEST FRIEND NA PALAGI NILILIBRE KA
This is a work of fiction!
- Ignore typos/grammatical errors if encountered!
- swearing warning
- friends to lovers AU
- ONESHOT! + Bonus part if I have the motivation HAHAHA
- no angst because 👎
- Eng/Tag
Tara. Libre kita.
"Y/N nasan ka na? Hinahanap kita dito sa labas ng school." Kuroo's message. He still wasn't aware that Y/N was still sleeping because of their match last night. "Siguro natutulog pa to."
As my alarm rung, I immediately woke up but the light reflected in my eyes, making me flinch and close it tightly. "Shit.. nag-overslept ako.." I mumbled to myself. I then looked at the clock, which says 7:32AM. Realizing that class starts at 8:20AM, I groaned in annoyance. "Puta, kasalanan to ni Kuroo.. pinilit pa kasi ako maglaro kagabi.." I cursed under my breath. I then got up from my bed and began preparing for school in a hurried manner.
Timeskip: In school.
Just as I arrived at the front gate of the school, the bell started to ring loudly and I hurriedly rushed inside, seeing Kuroo looking annoyed. "Y/N! Apaka tagal mo!" He shouts. "Oo na!" I yelled and rolled my eyes as I started to slowly walk towards him, trying to catch my breath. "Puta.. kasa..lanan.. mo to.." I panted. Kuroo then wrapped his arm around my shoulder. "Tara na, malalate pa tayo." He says. "Pota ka ha." I rolled my eyes once again and walked with him inside the school, heading to our lockers and class.
Timeskip: After class. Lunch break.
As soon as class finished, Kuroo immediately turned to look at me, waiting for me to notice him. And when I did, I asked, "Ano ba? Kanina ka pa tumitingin." I said a little bit harshly. "Ang ganda mo kasi. Paano kita hindi hahangaan?" His reply with his casual smirk. "Wag na nga, tara, lunch. Libre kita."
"Ayan ka na naman. Alam ko yung mga intentions mo. Hindi mo ko maloloko. Alam ko babaero ka so wag ka. Second, ayan ka na naman sa libre mo. Hindi ka ba nauubusan ng pera?" I expressed with a little bit of annoyance. His lips parted slightly, but he just smirked and stared at me. Eventually, he replied with, "Kinocompliment ka na nga eh, magrereklamo ka pa. Wala naman akong intention na ligawan ka, alam mo yun. Best friend kita. Plus, hindi nga. Mayaman naman ako. At wala rin akong problema sa paglilibre ka."
"Tara na." He then stood up from his chair and grabbed my arm, dragging me outside the classroom. "Huy-! Wait lang!" I yelled, my words getting cut. "San nga ba tayo pupunta?!" I asked him loudly. "McDonald's, favorite mo. Mga 2PM pa naman next class natin. 11:36AM palang oh." He replies with a smug face and continued to drag me outside the school. Eventually, we reached to his car and he let go of my wrist. He reached out to open the door, letting me get inside first.
"Wow. Gentleman talaga ah." I said in a sarcastic manner and chuckled before getting inside. Before he closed the door, he said, "Gentle na gentle for you." He says with a flirtatious wink and closed the door. That just made me roll my eyes and scoff. He then got inside the car, closing the door and began driving. "Share ko lang ha. Frie-" Before I could finish my words, Kuroo interrupted and finished it for me, "Two large Fries, Chicken with gravy, and yung other chicken na sinasabi mo with maanghang na sauce, two burgers, and Mc Flurry. Anything else?"
"I.." I was lost, stunned and shocked, not knowing what to say. He must've took note of what I always order in McDonald's. "Wala..na.." I mumbled but audible enough to be heard.
Timeskip: After buying and eating.
"Shet.. busog na ako.." I mumbled under my breath and burped. "Yuck ka, yuck. Alam ko gusto mo pa kahit busog ka na." He smirked and watched me occasionally trying to fall asleep. "Hoy. Wag kang matulog. May klase pa tayo." He says firmly before stopping by the side of the road. "Y/N. 12:59PM na. Magrereview ka pa para sa quiz." He nudges my shoulder.
I immediately woke up from his nudge and glared at him, frowning. "Oo na, wait lang. Inaantok ako." I mumbled but audible enough to be heard. "Tangina naman neto." He curses under his breath. Without hesitation, he then pinched my arm. "Ouch! Kuroo!" I yelled and glared at him. "Putangina, ano ba?!" I yelled, my eye brows furrowing. "Nakakatulog ka eh. Magreview ka, nasa likod lang yung bag mo." He rolled his eyes and began driving once again.
Timeskip: A week later.
It's been a week ever since Kuroo kept paying for my food and things I picked when he invited me out. It was starting to get annoying that he was wasting money on me despite my obvious irritation. During class, Kuroo tore a paper from his notebook and began writing something on it before looking towards my way and made a, "Pst." sound to grab my attention. Well, it did catch my attention. I then looked at him and raised a brow, as if asking him what does he want. He then handed me the note, this made me curious what was written inside it. Without hesitation, I opened it, only to read, 'Libre kita mamaya, Mcdo. Fav mo. ;)'
Here we go again. He keeps paying for my food! I then grabbed my pen and began writing down my response before handing it to him once again without getting caught by the teacher. He then grabbed the paper and opened it, only to frown a little bit, he read, 'No, hindi ka ba nasasawa na palagi mo ako nililibre? Plus baka maubos pera mo.' He read. He didn't write something back and just shoved the paper in his pocket. But, it did look like he was thinking about something.
Timeskip: After school.
It was weird. The whole day, he was ignoring me in school and didn't even bother saying goodbye to me or drive me back to my apartment. But it was relieving that he finally wasn't paying for anything for once. But, I felt guilty that I probably did something wrong for him to ignore me.
As soon as I got back to my apartment, there stood Kuroo, holding 3 gifts, while the other 12 gifts laid down on the floor, for me, just for me. "Kuroo?!" I exclaimed in shock as my jaw dropped slightly, my eyes widening. "Ano.. to?! Bakit.. meron.. bakit.. andami.." The way I said my words just got quiet and quiet each passing second. I then gulped.
"Para sayo to lahat, Y/N. Binilang ko kanina kung ilang words yung ginamit mo sa response mo kanina sa note. Pasensya na kung di kita pinansin buong day, may iniisip ako noon and ayoko rin mahalata yung plano ko." He chuckled. "Kuroo.." I mumbled under my breath before stepping inside and closed the door behind me. "Wag ka rin mag-alala na mauubusan ako ng pera, mayaman naman ako." He smirks and walked towards me, while avoided stepping on the gifts.
"Y/N. Will you be my girlfriend?" He asks and his expression softened.
"I.. pero Kuroo.."
"Okay lang kung hindi." He added.
"I'll be your girlfriend pero alam ko kung paano ka red flag ka." I laughed and hit him playfully. His eyes widened from my words and he smirks before wrapping an arm around my shoulder. "Tara na, buksan mo na yung mga gifts mo." He says and guided me towards the gifts. "Oo nga pala. Kung gusto mo kumain, sabihin mo lang, pwede kita ilibre ngayon." He added.
0 notes
meandmymusings · 7 months
Text
Back in our childhood days, immediately after buying our academic textbooks, we'd eagerly flip through the chapters, marveling at the vibrant images and names of the chapters.
I believe it was during my third standard in Hindi, and there was a chapter called "Jhansi Ki Rani." Just thinking about it made me giggle to myself, eagerly anticipating the day it would be taught in class, and how my mom would quiz me on the questions and answers of a chapter of her own name, Jhansi.
1 note · View note
sunshinelittlethings · 9 months
Text
December 31, 2023 - Sunday
Hello Tumblr!
Last post before 2023 ends and welcome 2024!
Hindi ko naman ineexpect na ngayong gabi pa ako magpopost kasi obvious naman na after ng 1st semester ay dumadayo ako rito para maglabas ng mga sama ng loob pero hindi ko ginawa dahil sobrang drained si bading.
Anyway, kumusta naman ako? 1st semester made me drained, exhausted, yet, exciting and fun to enjoy. Why? Maliban sa sandamakmak na gawain sa bawat subjects both lecture and laboratory, nakakaexcite lagi mag lab kasi ang amazing lang ng mga lab activities namin, I got more confidence to take a blood from other person kasi hinahasa kami sa 3rd year and kahit papaano nag-improve ako! Though there will be always downside of it, syempre nabagsak sa quiz or exam or even grades but it doesn't mean na magigive up na ako (nearly but I survived), aaminin ko hindi madali ang 3rd year ng isang pagiging medtech student knowing I am a premed student din. Literal yung mga phrase na 'pagod na ako', 'ayoko na', 'tama na', 'gusto ko na itigil to' everytime you saw your grades sa quizzes and mismong grade mo sa subject.
Aminado din ako na halos linggo linggo akong nagbrebreakdown dahil sa mga nangyayari, hindi ko kinakaya magkimkim ng breakdown ngayong sem and I definitely need to let it out kasi ayoko sumabog. I cried also because of my performance in academics, hindi ako grade conscious but this sem made me to be grade conscious, unexpectedly. I am aiming to be a regular student pa rin and I don't want to disappoint my parents also. Ang mahal ng tuition fee and ayoko umulit ng subject. Once you have a failing subject hindi ka makakatungtung ng 4th year. Kailangan kasing pasado lahat ng subjects mo before ka makapag 4th year and maging intern.
How's lovelife? Meron ba? HAHAHAHAHAHA. I learned that I cannot do a multitask, isa studies tapos yung isa lovelife, bobo na nga sa studies sasabayan ko pa ba ng love life? I've come to realized that it is not worth it to take a risk knowing that I am already in 3rd year, ayoko magpakampante na magiging 'inspiration' ko siya, nevertheless, I am happy kung ano mang meron ako ngayon.
Sa friends? Kumusta naman? So far, I found my real friends, hindi man halata pero yes, they're the best and pinagsasabihan nila ako in a nice way and it is so nice to know these people, hindi ka nila ijujudge agad and will advice you pa kung ano sa tingin nilang magandang advice for you. We're helping each other especially sa paggawa ng transes and other acad related and I love them. One of my core memories ngayong 3rd year sila.
Kpop? Kdrama? Wattpad? Hey, I'm still into it HAHAHAHA hindi lang halata since puro busy ako sa pag-aaral but yeah, I am still updated pa rin sa mga kinakihiligan ko. They're my sandalan when things go rough and I can't talk to my best friend and to my friends.
This year madaming nangyari, humiwalay ako sa dati kong circle, umiwas, nagalit, tinanggap, nagpatawad, sumaya, nasaktan, nagmahal, nagmamahal, magmamahal, iyak, tawa, inis o kung ano pa madami akong naranasan ngayong taon and thank God because nandyan siya palagi sa akin, nakaalalay. Alam ko, marami akong kasalanan pero lagi akong nagpapasalamat kay Lord dahil binibigyan niya ako ng rason para lumaban pa lalo.
See you next year tumblr! I hope makapag blog ako paminsan minsan, though hindi ako sure kasi malapit na naman ang opening ng second semester HAHAHAHAHA. If may time ako, I will rant <3
Happy New Year!
#123123
Song of the Day: First Snow - EXO
0 notes
thelovedmike · 9 months
Text
Tumblr media
With Hindi Ko Kilala.
Sino yung Clay??!!First day palang ng klase, naririnig ko na pangalan mo kasi bukod sa maganda eh aral na aral na naman sa quiz yan.
So paano na kami niyan?🤣Unang approach mo pa lang akala ko tatarayan mo ako kasi nga nag mama-aso agad ako sa recitation!Hahahaha.
Ayun pala, pipiliin mo akong thesis mate that turned out one of my best buddies sa study na never nagkopyahan. Aay, Isang beses lang pala yun, napalabas pa sa room kasi we are majoring the major🤣 🤣🤣 Di ba nga @Angela🤣
Isa ka rin sa dahilan kapag di ako masaya kasi one point yung lamang mo sakin sa quiz🤣Boi!One point nalang yun, di ka pa nagpaubaya. Bukod sa 99 eh 100 lagi scores mo. Ikaw yung batayan boi ng salitang pasado🤣
Tama na Clay!!!Kami naman!!Hahahhaha.jk🤣
Seriously, isa ka sa pinaka importanteng tao sa buhay ko. You always remind me to never loose hope and celebrate my wins.
Thank you Lord for this opportunity to celebrate our wins (once again). Makiki-third wheel muna ako sa inyo for today. Lab yu!
Tumblr media
1 note · View note
shadowmatrix18 · 11 months
Text
Tumblr media
“Not my best but my PROUDEST so far”
For context, four topics scope ng Quiz 4, which is yung Lower limb: blood supply and nerves, Lymphoid organs, Embryology, and Head and Neck. Around 1 am na yun when I realized na dalawang topic pa lang na fifirst read ko.
Pineprepare ko na sobra yung sarili ko na iaalay ko na lang ung exam na to. But honestly ung thought palang na iaalay ko na lang to is hindi ko kaya. I’m crying to the Lord that morning and praying “Lord, I don’t wanna test you but please help me. Show me your miracle that in your name I can have a better score”. And god answered me through
Isaiah 40:29
Be assured that God will give you strength when you are weary and empower you when you feel weak.
God is with me and forever will be!
0 notes